Έτσι ξαφνικά, με τον ερχομό ενός χαρισματικού προπονητή, μετρ στην τακτική και στο recruiting, μαζί με δύο προσθήκες παικτών, με χαρακτηριστικά, που τόσο έλειψαν την τελευταία διετία από τον Ολυμπιακό, γεννήθηκε ξανά η ελπίδα στον κόσμο των ερυθρόλευκων, επέστρεψε η πίστη για καλύτερες μέρες και για τη δημιουργία μιας ομάδας, η οποία θα θυμίζει κάτι από το ένδοξο παρελθόν της!

Όταν στις αρχές Ιανουαρίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Μπαρτζώκα, όλοι περιμέναμε αυτό το σύνολο να κάνει σταδιακά βήματα προόδου, αποδίδοντας αποτελεσματικότερο μπάσκετ.

Στο βάθος του μυαλού, σε μερικούς πιο αισιόδοξους, υπήρχε και η σκέψη για την πρόκριση, ωστόσο ελάχιστοι περίμεναν τόσο θεαματική βελτίωση του Ολυμπιακού, στο σημείο, σε δύο όχι τόσο καλές βραδιές του (με το Μιλουτίνοφ απόντα και τους Πολ, Ρούμπιτ ανέτοιμους) να κερδίσει τον Παναθηναϊκό και να κοιτάξει κατάματα στο Τελ Αβίβ τη Maccabi, από την οποία ηττήθηκε από δικά του λάθη και δύο λανθασμένες διαιτητικές αποφάσεις.

Η συμβολή του coach B είναι τεράστια και χρήζει ειδικής αναφοράς σε ξεχωριστό κείμενο, ωστόσο εξίσου σημαντική είναι η συνεισφορά και δύο νεοαποκτηθέντων παικτών - επιλογών του, του McKissic και του Ellis. 

Δύο παίκτες με πλούσια αθλητικά προσόντα, οι οποίοι ήρθαν να βγάλουν ενέργεια στο παρκέ και ταυτόχρονα να προσδώσουν ένα 2-way profile, που τόσο είχε ανάγκη η ομάδα μας.

Πέραν όμως αυτών των χαρακτηριστικών, τα οποία λίγο πολύ περιμέναμε (ίσως όχι στο βαθμό που τα δίνουν), αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το τεράστιο κίνητρο που έχουν για διάκριση και κυρίως η πνευματική ετοιμότητα τους, για να σταθούν στο επίπεδο της Euroleague…

Δύο κινήσεις, που τηρουμένων των αναλογιών, όπως μου επισήμανε και ο Mike, θυμίζουν τις μεταγραφές των Law και Dorsey πριν 8 χρόνια.

Ας αναλύσουμε, όμως, πιο εκτεταμένα τους δύο rookies του Ολυμπιακού, οι οποίοι λογικά θα είναι και του χρόνου στο ρόστερ της ομάδας, καταγράφοντας τι μπορούν να προσφέρουν, από όσα μας έχουν δείξει μέχρι τώρα.

Ο McKissic, από όσους είχαν δει highlights, τόσο από τη φετινή του θητεία στην Τουρκία με την Besiktas, όσο και πέρυσι με την Gaziantep, είναι ένας εκρηκτικός swingman, ένας ατόφιος slasher, ο οποίος αν βρει χώρο δε σταματιέται.

Στο video scouting report, που είχα ετοιμάσει πριν λίγες εβδομάδες, είχα σημειώσει την ικανότητα του στο transition, καθώς πρόκειται για παίκτη, που μέσα από το hustling στην άμυνα, κυνηγάει τον αιφνιδιασμό. Ωστόσο, δεν περίμενα σε τέτοιο βαθμό, να έχει την ικανότητα να τελειώνει φάσεις και σε set παιχνίδι στις πιο διαβασμένες άμυνες της Euroleague!

Επίσης θετική έκπληξη, προκάλεσε το γεγονός ότι σε καταστάσεις catch and shoot, που είχε χώρο και χρόνο να εκτελέσει από το τρίποντο, βρήκε το στόχο, γεγονός που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του. Σίγουρα, δεν είναι ο καλύτερος πλάγιος στο θέμα του μακρινού σουτ και αυτή η επιλογή αποτελεί εναλλακτική, που βρίσκεται πιο χαμηλά στο ρεπερτόριο του, ωστόσο έδειξε ότι οι αντίπαλοι προπονητές θα το σκέφτονται διπλά, για να του δίνουν το σουτ ελαφρά την καρδία από εδώ και πέρα.

Τα πλούσια αθλητικά προσόντα του και το εκρηκτικό πρώτο του βήμα τον καθιστούν πολύ δύσκολο στο μαρκάρισμα και όπως φάνηκε τόσο στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όσο και σε αυτό με τη Maccabi, δε διστάζει να φτάσει βαθιά μέσα στη ρακέτα και να τελειώσει με τα αγαπημένα του tomahawk dunks! Ειδικά οι δύο φάσεις που έβγαλε στο φινάλε του αιώνιου ντέρμπι, με την αγωνία στο κατακόρυφο, δείχνει την ηγετική του στόφα και την άγνοια κινδύνου που τον διακατέχει. Τον βοήθησε, βέβαια και η αμυντική προσέγγιση του Παναθηναϊκού, καθώς σε πολλες περιπτώσεις βρήκε ανοιχτούς διαδρόμους, φτάνοντας με ευκολία στο καλάθι.

Στο αμυντικό κομμάτι, έδειξε προσήλωση στο μαρκάρισμα του Καλάθη, πιέζοντας τον και προσπαθώντας να κλέψει την μπάλα, ενώ η αμυντική του συμπεριφορά γενικότερα ήταν υποδειγματική, με υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, χωρίς αχρείαστα foul και οδηγώντας τον Ολυμπιακό στην επίθεση μέσα από την άμυνα του.

Όπως, λοιπόν, με περίσσεια σιγουριά ο φίλος Komis71, είχε εξαρχής προβλέψει, ο McKissic είναι λίρα εκατό, ένας G/F, που για χρόνια έψαχναν οι ερυθρόλευκοι (ένας πιο ολοκληρωμένος και σε καλύτερη ηλικία Darden, καλύτερος με την μπάλα στα χέρια, εκρηκτικότερος και με πλουσιότερο επιθετικό ταλέντο) και αναμένεται να αποτελέσει σημείο αναφοράς στο ρόστερ, που θέλει να χτίσει ο Μπαρτζώκας!

Τα σημεία, που εκτιμώ ότι πρέπει να δώσει προσοχή στο παιχνίδι του, είναι το decision making (π.χ. στο τέλος του αγώνα με τη Maccabi είχε κάποιες μέτριες επιλογές) και να καταφέρει να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε υψηλά στάνταρ, προσφέροντας και σε άλλους τομείς στις κακές βραδιές του επιθετικά…

Θεωρώ ότι ο McKissic, σε μια ομάδα που θα έχει έναν περιφερειακό sniper (βλ. Broekhoff), ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να ανοίξει ακόμη περισσότερο τις αντίπαλες άμυνες, θα απογειωθεί!

Συνεχίζουμε με την άλλη αποκάλυψη της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, τον Ellis, ο οποίος σαν έτοιμος από καιρό μπήκε αμέσως στα παπούτσια του ρόλου του back up mobile center, αποδεικνύοντας μάλιστα στα τελευταία παιχνίδια ότι έχει το potential να σταθεί και ως πρώτος μελλοντικά.

Ένας παίκτης, που τον είχαμε δει 1,5 χρόνο στον Προμηθεά να βελτιώνεται, προσφέροντας συγκεκριμένα στοιχεία στην Πατρινή ομάδα, τα οποία από το 2017 και μετά έχουν λείψει στη front line του Ολυμπιακού πίσω από το Milutinov (rim protection, μακριά χέρια, αθλητικότητα).

Ο Octavius είναι ένας ψηλός συγκεκριμένων δυνατοτήτων, που όμως παρουσιάζει αξιοθαύμαστη σταθερότητα σε κάθε αγώνα. Η έφεση στα αμυντικά ριμπάουντ (χθες όσο δεν ήταν στο παρκέ, οι ψηλοί του Παναθηναϊκού έκαναν party), η ικανότητα να παίξει καλή άμυνα ψηλά και χαμηλά και το finishing με υψηλό ποσοστό κοντά στο καλάθι, είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το αγωνιστικό προφίλ του.

Ειδικά στα παιχνίδια που απουσίασε ο Milutinov, ο Ellis βγήκε μπροστά και άρπαξε την ευκαιρία, αποτελώντας σημείο αναφοράς στη ρακέτα των ερυθρόλευκων. Το ικανοποιητικό αθλητικό profile του, σε συνδυασμό με το καλό timing στο άλμα του, τον βοηθάει να είναι ο rim protector, που έψαχνε ο Ολυμπιακός…

Σε κάθε φάση αμυντικά κυνηγάει το hustling και δεν υπάρχουν στιγμές που θα φανεί αδιάφορος στα μετόπισθεν. Χθες τον είδαμε σε δύο τρεις περιπτώσεις σε καταστάσεις hedge out να βγαίνει αρκετά έξω από το χώρο δράσης του (αγαπημένο αμυντικό σύστημα του Μπαρτζώκα από τη διετία 2012 - 14) και να πιέζει το αντίπαλο guard. Σε αυτόν τον τομέα θα χρειαστεί βελτίωση, όπως και στο γεγονός να κοντρολάρει καλύτερα το σώμα του και να μην υποπίπτει σε φθηνά foul.

Επιθετικά, είναι παίκτης - ομάδας, ο οποίος ζει από τη δημιουργία των περιφερειακών, καθώς θέλει τάισμα. Δεν πρόκειται να πάρει εξεζητημένες ενέργειες, ούτε να παίξει με την μπάλα στα χέρια. Ωστόσο, αν πάρει σωστή πάσα, είναι αποτελεσματικός στο above the rim παιχνίδι, τελειώνοντας συνήθως με καρφώματα, τόσο σε set παιχνίδι, όσο και στο transition, όπου επίσης είναι εξαιρετικός χάρη στην ταχύτητα του.

Γενικά, θεωρώ ότι είναι εξαιρετικός και ως finisher μετά από επαφή και ένα - δύο άστοχα lay up στο αιώνιο ντέρμπι, προς το φινάλε, οφείλονται και στην κόπωση από την υπερπροσπάθεια. Ένα κομμάτι το οποίο χρήζει βελτίωσης είναι το παιχνίδι με πλάτη, καθώς η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελεί από τις βασικές επιλογές του, με αποτέλεσμα το παιχνίδι του επιθετικά να μπορεί να διαβαστεί.

Συμπερασματικά, ο Ellis είναι όχι απλά ένας τίμιος, για αυτό το επίπεδο, center, αλλά ένας εξελίξιμος και εργατικός αθλητικός ψηλός, με μεγάλο potential. Ήδη η μετάβαση του από το Eurocup στο υψηλότερο επίπεδο είναι επιτυχημένη και αναμένεται παιχνίδι με το παιχνίδι, όσο αποκτά εμπειρία, να γίνεται ακόμα καλύτερος!

Είναι ιδανικός για το ρόλο του back up center για την ομάδα της νέας σεζόν, ειδικά εφόσον έχει δίπλα του stretch PFs με καλό σουτ. Θεωρώ ότι θα έχει περίοπτη θέση στα σχέδια του Μπαρτζώκα για την επόμενη σεζόν και όποια και αν είναι η στελέχωση στη front line και ο δικός του ρόλος, πιστεύω ότι θα ανταποκριθεί.

Και να κλείσουμε, αυτή τη μίνι - ανάλυση, μιας και μιλάμε για τη στελέχωση της γραμμής ψηλών, με έναν παίκτη, ο οποίος δε βρίσκεται φέτος στον Ολυμπιακό και περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η ετυμηγορία για αυτόν την επόμενη περίοδο…

Μιλάω φυσικά για τον Ethan Happ, που στην
Ιταλία, ως δανεικός στην Cremona, αποτελεί έναν από τα πιο hot ονόματα στη γείτονα χώρα. Με όπλα του την ταχύτητα, τον καλό χειρισμό σαν να είναι περιφερειακός και τη μεγάλη γκάμα κινήσεων στο post, είναι η αιχμή του δόρατος επιθετικά για την ομάδα του Sacchetti.

Τα μειονεκτήματα του είναι η έλλειψη σουτ (δεδομένου ότι υπάρχει το debate αν μπορεί να σταθεί στο 4) και ειδικότερα η αστοχία στις ελεύθερες βολές, η έλλειψη μυϊκού όγκου, που τον καθιστά ευάλωτο αμυντικά και κυρίως το άγουρο παιχνίδι του σε επίπεδο τακτικής, καθώς εκτός του νεαρού της ηλικίας του, μιλάμε για παίκτη, που φέτος βιώνει την πρώτη του χρονιά μακριά από την πατρίδα του.

Παρόλα αυτά, ο Happ διαθέτει τα fundamentals να εξελιχθεί σε ψηλό, που μπορεί να κάνει θραύση στο post επιθετικά. Εκτιμώ ότι αν του χρόνου στο ρόστερ υπάρχει ένας δυνατός tweener, καλός αμυντικά, με αθλητικά προσόντα, face up game και αξιόπιστο μακρινό σουτ (βλ. Poythress, Hicks), ο Happ έχει θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού!

Είναι απαραίτητο εφόσον ο Ολυμπιακός αποφασίσει να επενδύσει σε αυτόν, να στηριχθεί η επιλογή του και αγωνιστικά, με παίκτες στο front court, οι οποίοι θα ταιριάζουν σε σχήματα μαζί του. Γιατί είναι προφανές ότι με τον ίδιο ως center και τους Πρίντεζη ή Vezenkov στο 4 θα υπάρχει έλλειμμα αθλητικότητας, ενώ αν κατέβει στο 4, πάλι τα σχήματα με Ellis ή κάποιον άλλο αθλητικό center δε θα είναι λειτουργικά…

Ως επίλογο, θα ήθελα να καταθέσω ότι πλέον με την έλευση του Μπαρτζώκα, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Ανεξάρτητα του τι θα γίνει στους επόμενους 7 αγώνες και αν καταφέρουν ή όχι, οι ερυθρόλευκοι να προκριθούν, ήδη έχουν γίνει πολλά βήματα προς τα μπροστά.

Και το σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε μια από τις ομορφότερες off season, καθώς το πλάνο, που έχει στο μυαλό του, de facto, έχει αρχή, μέση και τέλος. Επιζητά παίκτες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που συμπληρώνουν τους υπάρχοντες και σπάνια λαθεύει.

Συνεπώς ό,τι και αν λέμε ή γράφουμε εμείς, ας τον αφήσουμε απερίσπαστο να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να χτίσει μια ομάδα για μεγάλα πράγματα. In coach B we trust, whatsoever it's all about recruiting!