Χαιρετώ την παρέα. Το κείμενο που ακολουθεί, δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τα αγωνιστικά. Ή μάλλον, έχει περισσότερη από όσο φαντάζεσθε. Δεν θυμάμαι να έχει "παίξει" κάτι αντίστοιχο, στα (τ)όσα χρόνια λειτουργίας του blog. Και να μη θες όμως, αν μπεις στο χωρό, ως γνωστόν... χορεύεις! Το ότι το υπο-γράφει ο Sober, δε σημαίνει ότι δεν έχει και ηθικό αυτουργό (καθοδηγητή επί το Σοβιετικότερον). Ο Mak έδωσε τις σπίθες, ο Sob το πιπέρωσε και εγώ απλά "έκοψα" φόρα, μέχρι να χρειασθεί να ονοματίσουμε... Γιατί θα γίνει και δε θα αρέσει... Έχω πει ήδη κάνα-δυο λογάκια με κάποιους (κάποια φιλικά, κάποια πάλι όχι...) και ξερουν ότι τελειώσαν οι πλάκες. Έχει περάσει σε μερίδα του κόσμου της ομάδας (ελπίζω όχι μεγάλη), ότι να μιλάς για αυτά, είναι "γραφικό". Επειδή εδώ μέσα και IQ υπάρχει αλλά και άνεση/ζέση να φυλαχθούν Θερμοπύλες, καλά θα κάνουν κάποιοι να αρχίζουν να μαζεύονται... Και ναι, αυτό είναι απειλή.

Του Sober 

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος μετά τον αγώνα στο Μιλάνο, βγήκε στην τηλεόραση και εκτόξευσε τα βέλη του κατά πάντων… Έδειξε πως περίμενε καιρό αυτή την ευκαιρία… Τα έβαλε με τον Σλούκα και τον Ντάνστον… Δύο παιδιά που πρόσφεραν στην ομάδα, ειδικά ο πρώτος, τα αγαπήσαμε, δεθήκαμε μαζί τους και όλοι θέλαμε να συνεχίσουμε μαζί… Ο κόσμος ξεσηκώθηκε από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, έβγαλε το άχτι του, τον πόνο του και ένιωσε μια μικρή λύτρωση για τα "διαζύγια" του καλοκαιριού που μας στεναχώρησαν μετά από μια επιτυχημένη σεζόν…Όλοι βρήκαμε την απάντηση που ψάχναμε, αν και τη γνωρίζαμε, αλλά θέλαμε να τα ακούσουμε από τα επίσημα χείλη της Κ.Α.Ε Ολυμπιακός… Σωστά μέχρι τώρα; Έτσι δεν έγιναν τα πράγματα;


Λάθος… Λ Α Θ Ο Σ….


Ο κόσμος εστίασε σε λάθος πρόσωπα και πράγματα μετά τις δηλώσεις του Γιώργου… Παρασυρθήκαμε όλοι… Οι πάντες… Δε φταίμε εμείς… Οπαδοί είμαστε… Έτσι έχουμε μάθει να κάνουμε… Να βάζουμε την ομάδα πάνω από όλους και όλα… Φιλτράροντας τις δηλώσεις ξανά και ξανά και τα άρθρα των δημοσιογράφων που ακολούθησαν, το συμπέρασμα είναι ένα….


Ο Γιώργος βγήκε και μίλησε και οι τελευταίοι αποδέκτες ήταν ο Σλούκας και ο Ντάνστον…Ποιοι ήταν οι πρώτοι; Ο Παναθηναϊκός, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και site, καθώς και οι μάνατζερ των αθλητών… Μιλάμε για έναν επικοινωνιακό πόλεμο που ανάθεμα κι αν το έχουμε αντιληφθεί...


Φέτος ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα… Και γι’ αυτό το λόγο έχουν επιστρατευθεί οι πάντες… Οι ΠΑΝΤΕΣ…Τρεις, είναι οι λόγοι που πρέπει να συμβεί αυτό… Απόσυρση του παλαίμαχου, τελευταίο αποκούμπι του συλλόγου και αποφυγή κυνηγητού του προέδρου τους (ή ότι τέλος πάντων ρόλο έχει στην ομάδα, το παιδί με το μαλλί, γιατί έχουμε μπερδευτεί κιόλας)… Αν υπάρξει δεύτερη σεζόν αποτυχίας, οι συνέπειες θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες στο τμήμα που αποτελεί καμάρι (τρομάρα τους) του συλλόγου…

Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν έχουμε επιστράτευση του κου Τάκη και δημοσιογράφων, πρώην και νυν υπαλλήλων γνωστού επιχειρηματία… Από την αρχή της σεζόν έχουμε ένα σωρό παραβιάσεις νόμων και αξιών που κανείς δεν έχει πάρει χαμπάρι… Ο σκοπός του κειμένου δεν έχει να κάνει με την ανάλυση αυτών… Όποιος θέλει να τους μάθει/θυμηθεί ας ανατρέξει στη συνέντευξη τύπου των αφών Αγγελόπουλων στην επίσημη παρουσίαση της ομάδας… Το πρόβλημα όλων των "αντικειμενικών" δημοσιογράφων που αγαπάνε το μπάσκετ και την Εθνική Ελλάδος όμως, είναι ένα και μοναδικό… Η προβληματική στελέχωση του Ολυμπιακού και η φυγή του Σλούκα… Όπως είπα και στο twitter, τόση αγάπη για τη σχέση Ολυμπιακού-Σλούκα δεν την είχαν δείξει 8 χρόνια, τώρα τους έπιασε ο πόνος… Σε αυτό το θέμα ένα έχω να τους πω… Ότι και να κάνετε, μα ότι και να κάνετε και να γράψετε, ο Σλούκας σας σιχαίνεται, σας γράφει στα παλιά του τα nike, ξέρει πολύ καλύτερα από όλους σας και όλους μας την αγάπη που του έχουν οι αφοί Αγγελόπουλοι και τους έχει κι αυτός και μια μέρα, που ίσως να είναι και σύντομα, ο Σλούκας θα κάνει πράξη την τεράστια επιθυμία σας… Να επιστρέψει στον Ολυμπιακό… Φυσικά για την υπόθεση Ντάνστον καμία αναφορά, τη στιγμή που τις προηγούμενες μέρες ένα σωρό άρθρα, ανυπόγραφα και μη, έκαναν λόγο πόσο πολύ λείπει από τον Ολυμπιακό…

Αυτοί λοιπόν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι έχουν ξεκινήσει έναν επικοινωνιακό πόλεμο, προφανώς έχοντας πάρει γραμμή από κάποια υπαρκτή οντότητα και θα συνεχίσουν να το πράττουν καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν… Ποιοι είναι αυτοί; Είναι όσοι γράφουν άρθρα για την αστοχία του Σπανούλη και "ξεχνάνε" να γράψουν για τα μηδενικά του ιερού τοτέμ του Ελληνικού μπάσκετ… Είναι αυτοί που σε κάθε μα κάθε άρθρο που γράφουν για τον Ολυμπιακό, αναφέρουν την απουσία Σλούκα… Είναι αυτοί που βγάζουν θέμα "Ψεύτης ο Σλούκας", ατάκα που δεν ειπώθηκε ποτέ, πουθενά κι από κανέναν… Είναι αυτοί που δεν τόνισαν ποτέ ότι "αγαπάμε τον Σλούκα"… Είναι αυτοί που γράφουν ότι ο Ολυμπιακός είναι χειρότερος από τον περσινό… Είναι αυτοί που γράφουν ότι ο Παπανικολάου είναι περιττός για τον Ολυμπιακό… Ναι, τον "λειψό" Ολυμπιακό όπως οι ίδιοι κρίνουν… Είναι αυτοί που γράφουν "νίκη σαν ήττα"… Είναι αυτοί που βγάζουν συνέντευξη τον μάνατζερ του Σλούκα, να μας πει πόσο καλά περνάει στη νέα του ομάδα και "ότι βρήκε ότι έψαχνε"… Βρήκε όσες ήττες είχε κάνει μαζεμένες στον Ολυμπιακό 8 χρόνια σε μόλις 2 μήνες… Τόσο καλά περνάει δηλαδή… Είναι αυτοί που από Οκτώβρη μήνα έχουν στείλει στη Μπαρτσελόνα τον Σπανούλη… Είναι αυτοί που έβγαλαν ότι ο Πρίντεζης αυτοπροτάθηκε στην Τσσκα… Είναι αυτοί που γράφουν συνεχώς για τους λανθασμένους χειρισμούς των Αφών στις ανανεώσεις συμβολαίων και ιδιαίτερα του Σλούκα, αλλά και παλαιότερα του Χάινς… Λες και τα "παιδιά" είναι άμοιρα ευθυνών… Είναι αυτοί που όταν χάνει το αφεντικό τους με 25 πόντους, εστιάζουν στις ελλείψεις και στη διαιτησία… Είναι αυτοί που δε λένε κουβέντα για το εκπληκτικό ξεκίνημα της ομάδας του αγαπημένου τους προπονητή και του Σλούκα… Είναι αυτοί που σε ένα ματς που ο Ολυμπιακός κόντεψε να το χάσει από την τραγική του αμυντική λειτουργία, εστίασαν και πάλι στην απουσία του αμυντικού ογκόλιθου Σλούκα… Είναι αυτοί που θα συνεχίσουν να αραδιάζουν ένα σωρό άρθρα που αφορούν τον Ολυμπιακό… Εδώ θα είμαστε να τα πούμε…

Τέλος, είναι αυτοί που στο Final 4 της Μαδρίτης δεν παραβρέθηκαν στη συνέντευξη τύπου της Ελληνικής ομάδας, αλλά ήταν κοντά στον αγαπημένο τους προπονητή της ξένης ομάδας… Για τόσο ξεφτίλα μιλάμε…

Για όλους αυτούς τους "κυρίους" βγήκε και μίλησε ο Γιώργος… Και όχι για τον Σλούκα ή τον Ντάνστον… Είναι πολλοί, παίρνουν γραμμή από τον επανερχόμενο στον χώρο, λειτουργούν υπόγεια και ύπουλα, με μοναδικό στόχο και σκοπό να βλάψουν τους Αφούς Αγγελόπουλους, εκθέτοντας τους στα μάτια του κόσμου του Ολυμπιακού και των παικτών… Να τους βγάλουν μαλάκες με πολύ απλά λόγια… Να κάνουν τον κόσμο του Ολυμπιακού να στραφεί απέναντί τους, γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να αποσυρθούν από το χώρο… Απέτυχαν όλα τα χρόνια… Δοκίμασαν όλους τους τρόπους… Με αλητείες, με πουστιές, με διαιτησίες, με τραμπουκισμούς, με-με-με… Έφτασαν πολύ κοντά, αλλά οι Αφοί βγήκαν πιο δυνατοί…

Γνώμη μου και προσωπική μου στάση είναι μία… Τους διαβάζω όλους, όσο μπορώ… Προσπαθώ να μη χάνω άρθρο… Μετά τους φιλτράρω και στη συνέχεια τους φτύνω, τους βρίζω και τους κράζω από όπου μπορώ, όπως κάνω εδώ με το βήμα που μου δίνει ο Μιχάλης… Βγάλτε τους στη φόρα… Είναι πολύ λίγοι, είμαστε άπειροι…

Τα πράγματα είναι σοβαρά…

Χαιρετώ την παρέα. 

Ήθελα εδώ καιρό να επανορθώσω ένα προ μηνών χουλιγκανισμό μου και σήμερα μου δίνεται μια καλή ευκαιρία, με έναν και καλό, αλλά και γνωστό ερυθρόλευκο, αρθογράφο. Τον Don όλοι φαντάζομαι τον ξέρετε... Τον διάβαζα και εγώ, πριν ασχοληθώ με το μπασκετικό blogging. Φτιάχνοντας λοιπόν, αυτό εδώ το λημέρι και γνωρίζοντας σιγά-σιγά (αναγκαστικά?), κόσμο και κοσμάκη, άκουσα και πράγματα που δε μου άρεσαν καθόλου και που είχαν ως συνέπεια, μια ιδιαίτερα αρνητική μου διάθεση προς αυτόν. Επειδή δε θέλω να αναφερθώ άλλο στο παρελθόν, αλλά δε μου αρέσει να χρεώνω και ανεύθυνα, νιώθω την ανάγκη να πω και δημόσια, ότι αν δε δεις σφαιρικά κάποια πράγματα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα λάθους (σου). Και αυτό δείχνει κολλάει και στην περίπτωση της ομάδας, μετά τα χθεσινά. Το κείμενο που αναδημοσιεύουμε, είναι κάποιων ωρών και αναρτήθηκε λίγο μετά το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, στη facebook σελίδα του Don. Είναι επίσης στα πλαίσια της νοοτροπίας που έχουμε εδώ μέσα, να έχουμε πολλές και διαφορετικές γνώμες τόσο στα σχόλια όσο και στα κείμενα. Και αυτό εδώ το ποστ είναι ένα καλό πάτημα, να συνεχιστεί μια κουβέντα, που θέλουμε - δε θέλουμε, μάλλον θα πάρει λίγο καιρό να ξεθυμάνει...


Από Don Basketblog

Τελείωσε και το 2ο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και τώρα ήρθε η ώρα να πούμε... τα πολλά.

Έγραψα μετά το 1ο ματς :

"Τρία πεντάρια έχουμε και τελικά πάλι με τον Αγραβάνη παίξαμε στο 5. Αφού αυτός είναι ο ρόλος του παιδιού. 3ος στο 4&5, μπαλαντέρ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΟΡΙΖΟΥΜΕ;

Δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση. Αρκεί να αναγνωρίζεις το πρόβλημα και να μην είσαι ξεροκέφαλος. Δεν είναι επιστήμη το μπάσκετ και δεν το ξέρει μόνο ένας. Ξέρουν και άλλοι κάτι...και η ειρωνεία δεν έκανε καλό ποτέ, είναι το πιο εύκολο πράγμα."

Θα μπορούσα να τα κάνω copy-paste αλλά κρατιέμαι εδώ και καιρό, για να μην χαρακτηριστώ κιόλας... κινδυνολόγος οπότε θα τα πω τώρα που ο κίνδυνος όχι απλά είναι στην πόρτα αλλά μπήκε στο σπίτι μας. Θα τα πω τώρα για να σιωπήσω πάλι, μιας και ο χρόνος που έχω στη διάθεση μου να γράφω κιόλας δεν είναι όπως παλιά. Ας τα πω λοιπόν τώρα που... γυρίζει και είναι νωρίς ακόμα.

Τρία "σοβαρά" επίσημα ματς, 2 ήττες σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό και νίκη με 1000 ζόρια με την Τσεντεβίτα.

Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη γιατί όσο νομίζεις ότι στραβός είναι ο γιαλός, τόσο θα πηγαίνεις προς την ξέρα.

ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.

Δεδομένο 1ο.

Δεν έγινε ο Σφαιρόπουλος μυρουδιάς, δεν έγινε ο Ολυμπιακός άχρηστος, δεν έγινε ξαφνικά ανίκητη ομάδα ο Παναθηναϊκός του...Καλάθη και του Κούζμιτς. ΕΣΥ τον κάνεις να φαίνεται. Εδώ ο...Μπαρτζώκας με ΕΝΑΝ σοβαρό παίκτη, τον Singleton και τους γλέντησε χωρίς να ιδρώσει. Το ίδιο δεν έγινε και ο Σπανούλης σαπάκι και ο καθένας που ΞΕΡΟΥΜΕ. Απλά έχουμε κάνει ΛΑΘΗ εδώ και καιρό που κάθε σοβαρός απλά αντίπαλος θα στα βγάζει στην...φόρα.

Δεδομένο 2ο.

Ο καλοκαιρινός μεταγραφικός σχεδιασμός είναι ΜΑΚΡΑΝ ο χειρότερος εδώ και αρκετά χρόνια. Ο Ολυμπιακός παίρνει τον DJ Strawberry με σκοπό να κρατήσει το Σλούκα, χάνει το Σλούκα και αντί να ψάξει...Σλούκα, παίρνει τον Ιταλό Μάντζαρη. Γιατί δεν ξέρω τι σας λένε τα βιντεάκια του youtube εσας αλλά εμένα τα ματάκια μου εδώ και καιρό βλέπουν τον Hackett να έχει πάρει διαζύγιο με το καλάθι. Αρμάνι, Ιταλία και τώρα Ολυμπιακός. Δεν περνάει...ντεφορμάρισμα. Επίσης ο Ολυμπιακός κάνει την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ επιλογή να πάρει αυτό το αμούστακο παιδαρέλι από την Σερβία και να χαραμίσει μια θέση ΞΕΝΟΥ και να πάει στο 4 με τον Πρίντεζη...και τον Αγραβάνη! Ααα ναι...και τον Τσαιρέλη.

Δεδομένο 3ο.

Σήμερα καταλάβαμε πως ο Strawberry έχει ήδη εκπαραθυρωθεί. Ναι είναι άστοχος από το 3ποντο μέχρι τώρα. ΠΟΙΟΣ είναι εύστοχος? Μπαίνει μέσα στο 2ο μέρος με συμμετοχή..5" στο 1ο και βάζει 4 πόντους, δίνει ένα πάρε-βάλε στο παιδάκι από τη Σερβία που το χάνει, βγάζει άμυνες, κατεβάζει ριμπάουντ...Αλλά είναι "τιμωρία". Δεν του δίνει η ομάδα φάσεις και ενώ μπορεί και το δείχνει είναι δεδομένο πως δεν παίρνει καν την ευκαιρία να "παίξει" παιχνίδι. ΔΕΝ ξέρω ποιος τον επέλεξε αλλά αν είχε δει ΕΝΑ ματς της Καρσίγιακα όφειλε να έχει καταλάβει πως ο Strawberry ΔΕΝ είναι στατικός σουτέρ. Το παιδί θέλει την μπάλα ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ. Θέλει να τριπλάρει, να δημιουργήσει, να κάνει παιχνίδι για να προσφέρει. Σλούκας δεν θα γίνει αλλά είναι ότι πλησιέστερο υπάρχει στο ρόστερ μας αυτήν την στιγμή. Και τι κάνουμε? ΕΚΠΑΡΑΘΥΡΩΣΗ.

Δεδομένο 4ο.

Hackett, Μάντζαρης είναι σαν να χώρισες το ίδιο μπασκετικό "έμβρυο" και ο ένας να βγήκε έτσι και ο άλλος γιουβέτσι. Τα ίδια καλά, τα ίδια κακά η ίδια ατολμία, η ίδια καλή άμυνα, τα ίδια χαζά λάθη σε πάσες από εδώ εκεί και ο Βαγγέλης υπερτερεί ξεκάθαρα σε παραστάσεις και σουτ μέχρι τώρα. Τι μας μένει στην περιφέρεια με τον Strawberry εκπαραθυρωμένο? Ο Σπανούλης...και ο Αθηναίου. Δηλαδή ο Σπανούλης. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά όταν ο Σπανούλης ΔΕΝ είναι στο παρκέ, ο Ολυμπιακός σταματάει να παίζει ΥΠΟΨΙΑ μπάσκετ. Ο Σπανούλης είναι ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ μετά το Eurobasket. Το ξέρεις και αν δεν το ξέρεις σαν ομάδα όμως, οφείλεις να το περιμένεις. Και τι κάνεις? Έχεις μια ομάδα που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να παίξει χωρίς αυτόν και ΟΠΟΙΟΝ έχει να τον βοηθήσει και να πάρει πάνω του παιχνίδι (Lojeski, Strawberry, Παπαπέτρου) τον έχεις να κοιτάει στις γωνίες μήπως παραπέσει καμιά μπάλα στα τελευταία 5" να κάνει ένα σουτ. Έτσι μπάσκετ ΔΕΝ παίζεις.

Δεδομένο 5ο.

Ο ΣΛΟΥΚΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΦΡΙΚΤΑ. Ο Σλούκας λείπει γιατί έδινε αυτό που δεν έδινε ο Σπανούλης ΕΙΔΙΚΑ με τον Παναθηναϊκό, λείπει γιατί άλλαζε το ρυθμό, λείπει γιατί έβαζε μεγάλα σουτ, λείπει γιατί ήταν...ΚΟΛΩΝΑ της ομάδας. Θα έλειπε ακόμα και τον καλύτερο αντικαταστάτη να είχες πάρει. Αλλά δεν τον πήρες. Πήρες ένα ΠΟΛΥ καλό παίκτη, τον Hackett που όμως ΔΕΝ μπορεί το παιδί να πάρει την ομάδα πάνω του. Τι κάνεις τώρα? Διώχνεις τον Hackett ή τον Strawberry και παίρνεις ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ κοντό ή αποφασίζεις να επαναφέρεις από το παράθυρο τον Strawberry και του δίνεις την μπαλίτσα στο χέρι. Αλλά αυτό δεν θα γίνει, εγώ το έργο το έχω ξαναδεί και λέγεται VON WAFER. Εδώ είμαστε και μακάρι να διαψευστώ.

Δεδομένο 6ο.

Ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ. Είναι άγουρος, άπειρος, στην άμυνα κάνει λάθη, αλλά στον Ολυμπιακό, αυτόν ειδικά, είναι ο ΜΑΚΡΑΝ πιο προικισμένος, έτοιμος σωματικά, καυλωμένος μπασκετικά παίκτης και είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην παίρνει πάνω του μπάλες, να μην είναι επιλογή ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ στην επίθεση και να ξεκινάει τον αγώνα σήμερα με 2/2, χάνει άλλο ένα κάπου μετά και πρέπει να φτάσουμε 2 λεπτά πριν την λήξη για να ξαναπάρει σουτ. 2. Ένα γκολ φάουλ και ένα τρίποντο. Και τα 2 μέσα προφανώς. Γιατί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ παίκτης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΛΕΝΤΟ. Ο Παπαπέτρου ΠΡΕΠΕΙ να στηριχτεί έμπρακτα με λεπτά, μπάλες και ρόλο. ΔΕΝ είναι χαμάλης να μαρκάρει τον Διαμαντίδη 40 λεπτά, coach Bullet! ΔΕΝ είναι ο Βασιλόπουλος. Δεν ξέρω τι όνειρο είδες αλλά...ξύπνα! Έχουμε το πυρηνικό και το έχουμε αφοπλίσει. ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ. Αυτά και στη θέση 3.

Δεδομένο 7ο.

Ο Πρίντεζης είναι το μοναδικό υπαρκτό 4άρι του Ολυμπιακού. ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Ο Αγραβάνης έχει ταβάνι έναν ρόλο 5ου ψηλού, και διαθέτει ΑΣΤΕΙΟ μπασκετικά μυαλό, ΚΑΚΙΣΤΗ προσέγγιση στο σπορ που φαίνεται με γυμνό μάτι, θέλει ΑΜΕΣΑ παρέμβαση στο πως αντιμετωπίζει τα πάντα - χαρακτηριστικό σήμερα που βάζει ένα τρίποντο...ότι να'ναι, από αυτά που και να τα βάλεις τρως καντήλια από τον πάγκο και αρχίζει τις...χαιρετούρες το ΠΑΙΔΑΚΙ - και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν μπορεί να είναι σοβαρή λύση στον Ολυμπιακό που θέλουμε. Για τον συμπαθέστατο Τσαιρέλη είναι άδικο όπως και για τον Αθηναίου να πούμε. Δεν φταίνε τα παιδιά που προσγειώθηκαν στον Ολυμπιακό. ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση.

Δεδομένο 8ο.

Εδώ είναι το μεγάααααλο έγκλημα. 3 ξένα center. Θα μου πεις ναι μα τώρα που λείπει ο Hunter σε...έσωσε ο Milutinov. Θα ρωτήσω εγώ με την σειρά μου...Αν σήμερα αντί του Milutinov ο Ολυμπιακός είχε ΣΟΒΑΡΟ 2ο τεσσάρι και τον Αγραβάνη 2ο center ΠΟΣΟ χειρότερα θα πήγαινε? Δεν έχω ξαναδεί παίκτη να τον παίζουν volley και να είναι 2.5 μέτρα ύψος - που λέει ο λόγος. Είχα μάλιστα από τον Μπέγκιτς να δω παίκτη να 2.5 μέτρα να χάνει...τετ α τετ. Αλλά ούτε αυτό το παιδάκι φταίει που ξαφνικά βρέθηκε να παίζει στο ΟΑΚΑ με την φανέλα του Ολυμπιακού. Κοροϊδεύαμε τον Καββαδά και φέραμε το...ταλέντο απο τη Σερβία να του μάθουμε μπάσκετ? Ο Ολυμπιακός δεν είναι ακαδημία των San Antonio Spurs. Τον πιστεύεις? Μάλιστα. Δώσε το παιδάκι δανεικό σε μια ομάδα της Α1 να στηθεί γύρω του να γίνει άντρας πρώτα και μετά...φέρτον. Μπορεί να γίνει νέος Vujcic. Προς το παρόν όμως είναι ΜΠΑΓΚΑΡΙΤΣ και πιάνει θέση ΞΕΝΟΥ στον Ολυμπιακό.

Με αυτά τα δεδομένα....

Ο Ολυμπιακός για να μην συνεχίσει να δείχνει αυτήν την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ μπασκετικά εικόνα όπου βρίσκεται +15 από μια ΜΕΤΡΙΑ ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός και χάνει μέχρι και με 10 μετά, για να θυμηθούμε τι σημαίνει βάζω καλάθι εκτός από τρίποντο, βολές ή...πεταχτάρι, για να μην πονάνε τα ματάκια μας όποτε περνάμε τη σέντρα, οφείλει να :

1. Αποφασίσει τι θα κάνει με τους Hackett, Strawberry. Φεύγει ένας από τους δυο ΑΥΡΙΟ ή ο Strawberry γίνεται ΣΛΟΥΚΑΣ με ότι αυτό φέρει. Ο Hackett στο παρκέ σε οποιοδήποτε άλλο ρόλο εκτός της αλλαγής του Μάντζαρη ΔΕΝ μπορεί να είναι. Εκτός αν γίνει μεταμόσχευση μυαλού!

2. Αποφασίσει ότι ο Παπαπέτρου είναι ΕΤΟΙΜΟΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ και να του δώσει 25 λεπτά και 25...μπάλες. Και ας χάνει τώρα. ΜΟΝΟ χαμένος δε θα βγει στο τέλος. Αν δεν ξέρει να το κάνει το τωρινό προπονητικό τιμ ας βάλει να δει τις κασέτες του 2012 που κάτι αμούστακα ονόματι Μάντζαρης, Σλούκας, Παπανικολάου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πήρανε χρόνο, ευκαιρίες και δικαιώσανε στο έπακρο την ΠΙΣΤΗ. Πίστη από τον πάγκο ή από την γωνία του παρκέ...δεν έγινε ποτέ. Έστω και με το ζόρι κάποτε ο Σλούκας έμεινε...και μπήκε και έπαιξε. Ας γίνει και τώρα με το ζόρι. ΣΕ ΚΑΛΟ θα βγει.

3. ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΜΕΣΑ τον Milutinov με ΥΠΑΡΚΤΟ 4άρι, πάει τον Αγραβάνη για εντατικό μάθημα νοοτροπίας και του δίνει τον ρόλο του 5ου ψηλού, μην πω και του έξω δεξιά μέχρι να σοβαρευτεί και γλιτώνει έτσι και το...εγκεφαλικό που θα πάθει σύντομα ο Πρίντεζης από την πίεση. Πραγματικά από τον τρόπο που αγωνίζεται ο Αγραβάνης, προτιμώ Καββαδά και ας είναι μπετατζής και όχι μπασκετμπολίστας.

Αυτά είχα να πω, έπρεπε να τα πω τώρα και θα τα έλεγα ακόμα και αν το γυρνάγαμε το ματς στο τέλος. Ο Παναθηναϊκός είναι ΜΕΤΡΙΑ ομάδα και έκανες 2 ήττες ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΕΣ από αυτή τη μέτρια ομάδα. Κυριότερα όμως με θορύβησε ο coach Bullet σήμερα. Η διαχείριση του Strawberry μου θύμισε ΓΙΑΝΝΑΚΗ πάρα πολύ έντονα και όχι απλά τρόμαξα...

Ελπίζω αυτή η κακή παρένθεση και αυτός ο ΚΑΚΙΣΤΟΣ μεταγραφικός σχεδιασμός να κλείσει άμεσα. Γιατί ο Ολυμπιακός έχει εκπληκτικές μονάδες, φοβερή προοπτική και με Μάντζαρη, Σπανούλη, Παπαπέτρου, Λοζέτσκι, Πρίντεζη, Γιάνγκ και Χάντερ έχει 7 παικταράδες και είναι ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ να αλλάξει κάποιον/κάποιους από τους Hackett, Strawberry, Milutinov και να φέρει αυτό που πραγματικά λείπει από αυτήν την ομάδα.

Γιατί όσες φορές και αν προσπαθήσεις με λάθος τρόπο να καταφέρεις το σωστό αποτέλεσμα...ΛΑΘΟΣ θα το κάνει.

Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αργά. Πέρυσι μια ήττα στο κύπελλο από μόνη της έφερε την ευεργετική αλλαγή προπονητή. Μια ακόμα ήττα στο ΟΑΚΑ με το...ανώδυνο -4 μαζί με το κύπελλο ας φέρει τις ευεργετικές αλλαγές στο ρόστερ. Γιατί είναι ΚΡΙΜΑ.

Α και τέλος...αυτό το πράγμα με την αλαζονεία και την εξυπνάδα πρέπει να καταλάβουν ότι τιμωρείται. Τιμωρήθηκε μετά το Λονδίνο με 2 χαμένα κύπελλα και άλλα 2 πρωταθλήματα και 1 final four από τον καναπέ. Με το που πήραμε ΕΝΑ πρωτάθλημα πάλι, αρχίσαμε. Και τα αποτελέσματα φαίνονται. ΧΑΜΗΛΑ το κεφάλι και να σεβόμαστε το άθλημα και να μην πάμε να το...βαφτίσουμε από την αρχή για να μας βγουν οι τρέλες μας.

Χαιρετώ την παρέα! Πάει πολύ καιρός, ε...?

Ζητώ για ακόμη μια φορά, από όλους σας, ειλικρινά συγγνώμη για την απουσία μου σε ποστ και σχόλια. Υπάρχουν μέρες που δε προλαβαίνω ούτε καν να σας διαβάσω, έστω και στα πεταχτά από το κινητό... Έχουν μεγαλώσει πολύ οι υποχρεώσεις μου και σαν επαγγελματίας και ως πατέρας, αλλά θα προσπαθήσω τώρα που θα πυκνώσουν τα μπασκετικά γεγονότα, να βρω τον απαραίτητο χρόνο, αλλιώς θα ψάξω για άλλη πιο μόνιμη λύση. Ο χώρος έχει αυταπόδεικτα ζωή και χωρίς εμένα και αυτό κάθε άλλο παρά με στεναχωρεί.

Θα δοκιμάσω για πρώτη φορά να κάνω "ρεπορτάζ" (ας με συγχωρήσουν όσοι δημοσιογράφοι μπαίνουν και μας διαβάζουν) και επίσημα. Από τα μέσα καλοκαιριού σας γράφω σχεδόν μόνος, ότι η περίπτωση Παπανικολάου για τον Ολυμπιακό, ΔΕΝ είναι στη σφαίρα της φαντασίας κάποιων από εμάς, παρά τα όσα λέγονται από επίσημα και μη, χείλη. Επίσης ξέρω ότι το ξέρουν αυτό και πολλοί δημοσιογράφοι που λίγο-πολύ, όλοι αναφερόμαστε σε αυτούς εδώ μέσα συχνά και ως "καλά παιδιά", αλλά κυρίως ως "εξαιρετικούς επαγγελματίες". Τότε γιατί υπάρχει αυτό το κρυφτούλι, θα με ρωτήσετε και σωστά?  Γιατί πολύ απλά, είναι παιχνίδι που όσο και να (προ-)έβλεπες (εδώ και λίγες ώρες, βλέπεις...) που θα μπορούσε να πάει, τα γκέμια ήταν σε αλλουνού παίκτη, τα χέρια.

Τα δεδομένα έχουν ως εξής και μη παραμυθιαστείτε από όσο πιθανόν γραφούν, τις επόμενες ημέρες για αυτό το θέμα.

1. Ο Παπανικολάου ξέρει ότι ξέρουμε, ότι σε περίπτωση που αυτός θα μας έκλεινε το μάτι, ότι θα το κάναμε και εμείς...

2. Ξέρει επίσης, ότι δε μπορούμε να χαλάσουμε την όποια οικονομική ιεραρχία έχουμε φτιάξει τόσα χρόνια και όσες ενστάσεις πιθανόν και αν υπάρχουν από εμάς (τους οπαδούς/φιλάθλους), αυτό το πλάνο είναι αλήθεια ότι δουλεύει 100%.

3. ΞΕΡΕΙ ότι αν έλθει Ευρώπη, θα στρωθούν πάλι δολάρια και γιούρια στο δρόμο του, μια άσχημη χρονιά λόγω τραυματισμού στο NBA δε λέει κάτι (το Eurobasket δε το αναφέρω καν, για λόγους που όλοι γνωρίζουν πια). ΞΕΡΕΙ όμως και ότι είναι σε άσχημη ψυχολογική και αγωνιστική κατάσταση και ότι Η ΜΟΝΗ ομάδα που θα του προσφέρει ηρεμία και χρόνο να βρει τον εαυτό του, αγάπη και πίστη από τον κόσμο, παλιόφιλους στα αποδυτήρια και αποδεδειγμένα πρωταθλητισμό, είμαστε ΕΜΕΙΣ. Και αυτό εννοείται το ξέρουν και στην ΚΑΕ...

4. Δε θα μπω σε διαδικασίες για το τι θα πάθει ο Πάπι αν έρθει ο Παπ ή αν "χωράει" στο υπάρχων ρόστερ... Συγγνώμη για το ύφος μου σε αυτό το σημείο, αλλά αν έχεις την άνεση να έχεις Πάπι, Παπ, Πρίντεζη και Άγρα στην ομάδα σου από το 3 - 4, ΔΕ το αφήνεις και όχι, δε κόβεις κανενός τον δρόμο...

5. Ο βάζελος όντως ενδιαφέρεται. Λογικό και μου ακούγεται και μου φαίνεται. Αυτό που δε μου φαίνεται λογικό είναι ότι ξάφνου τους έπιασε κωλοπιλάλα, να πάρουν παίκτες του Ολυμπιακού που κάποτε θεωρούσαν "λίγους" (και εδώ είμαι επιεικής σε χαρακτηρισμούς). Τι έγινε, δε τα σηκώνατε τότε με τα παντελόνια σας?

Δε θα πω περισσότερα. Αν ισχύουν όσα σας έγραψα, μπορείτε να τα διασταυρώσετε με όσες άκρες πιθανόν έχετε και εσείς και να τα βάλουμε κάτω από κοινού. Αλλά δε νομίζω ότι επιδέχονται αμφισβήτησης τα παραπάνω... Μένει να δούμε αν θα βγουν οι πληροφορίες του blog (για άλλη μια φορά), αληθινές...

ΥΓ: Key word και σε αυτή την περίπτωση, ο manager... ;-)

Εν μέσω πολύ παράξενων ημερών και με την ελπίδα να πάνε όλα καλά για τη χώρα μας, αλλάζουμε post περισσότερο για το ξεμπούκωμα και το γούρι, παρά γιατί υπάρχει η διάθεση... Το καλό είναι ό,τι αν πιστέψουμε (και φέτος έχουμε ΚΑΛΟΥΣ λόγους να το κάνουμε) τα όσα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, η ομάδα φαίνεται να κάνει το πιο στοχευμένο της recruiting, εδώ και αρκετά καλοκαίρια! Ας γίνουν οι φήμες και τα ρεπορτάζ - ανακοινώσεις και θα επανέλθουμε με άλλη διάθεση. Για την ώρα, ας αρχίσει η κουβέντα με το πρώτο step κάθε Euroleague season, τους Ομίλους:



Στο Βερολίνο ερχόμαστε, για να το σηκώσουμε...

Οι -κατά λογική ακολουθία- πιθανότητες στελέχωσης του Ερυθρόλευκου μπασκετικού ρόστερ την επόμενη αγωνιστική χρονιά.

By Mark Roussos 

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός λοιπόν κι αυτό προϋποθέτει την διατήρηση του Ελληνικού κορμού του πρωταθλητή Ελλάδας και δευτεραθλητή Ευρώπης. Που σημαίνει εν ολίγοις ότι όλα ξεκινούν από την παραμονή του Σλούκα. Η κοινή συνιστώσα των δύο πλευρών είναι η ανεύρεση της χρυσής τομής που αφορά το χρόνο συμμετοχής του αθλητή, αλλά και την ταυτόχρονη καθιέρωσή του ως δεύτερη επιθετική λύση μετά το Βασίλη Σπανούλη.

Ο Σφαιρόπουλος επεσήμανε μεταξύ άλλων για την περίπτωση Σλούκα, ότι ο παίκτης έλαβε ήδη τις ευκαιρίες του φέτος, ότι του ζητήθηκε να προσπαθεί περισσότερο στην έμυνα και το έπραξε, καταλήγοντας ότι κανένας δεν έχει εξασφαλισμένη θέση στην πεντάδα, αλλά όλοι εξαρτώνται από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κάθε αναμέτρησης κι αυτό έρχεται σε συνάρτηση με το χρόνο συμμετοχής τους.

Η μετάφραση έχει ως εξής: "Σε σέβομαι και σε εκτιμώ Κώστα μου αλλά σε αυτή την ομάδα που έχουμε δημιουργήσει είμαστε όλοι ίσοι. Όποιος προσπαθεί στην προπόνηση και ανταποκρίνεται στους αγώνες με αυταπάρνηση και δυναμισμό θα παίζει σύμφωνα με την κρίση του προπονητή του."
Αν υποθέσουμε ότι δεν ανανεώνεται το συμβόλαιο του Λαφαγιέτ για το δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του.

Οι πιθανότεροι και πιο εφικτοί στόχοι είναι ο Τσαρλς Τζένκινς, ο Τζερόμ Ντάισον, ο Ντάριους Άνταμς. Ο Άλεξ Ρένφρο, ο Τζέισον Γκρέιντζερ, ο Μάρκους Ουίλιαμς, ο Τέιλορ Ροτσέστι, ο Μαρσελίνιο Χουέρτας, ο Μάλκολμ Ντιλέινι κι ο Άντριου Γκάουντλοκ δεν αναφέρονται επειδή είναι ακριβοί, δεν ταιριάζουν με την φιλοσοφία Σφαιρόπουλου (πρώτα άμυνα - μετά επίθεση) και δεν χωράνε στο ρόστερ εξαιτίας της Ελληνικής τριάδας μας στα γκαρντ.

Ο Λαφαγιέτ αρέσει στον Σφαιρόπουλο επειδή είναι παίκτης του προπονητή και δεν διαμαρτύρεται για το χρόνο συμμετοχής του. Δίνει το μέγιστο που μπορεί στο χρόνο που του αναλογεί. Θεωρώ ότι δεν θα ανανεωθεί όμως επειδή ο μισθός του είναι λίγο περισσότερος από αυτόν που του αρμόζει με βάση την προσφορά του κι επειδή θα χρειαστεί να πάρει μια μικρή αύξηση ο Σλούκας.

Μπορεί να βρεθεί παίκτης με λιγότερα από 400.000 δολάρια που θα αποτελέσει το ίδιο στήριγμα στη γραμμή άμυνας των γκαρντ με τον προκάτοχό του καθώς κι έναν παίκτη αλλαγής ρυθμού στην επίθεση. Ο Τζένκινς, ο Άνταμς (ή ακόμα κι ο Ντρέϊπερ που έμεινε ελεύθερος από την Εφές) θα αποτελέσουν πολύ καλές επιλογές για την αντικατάσταση του Λαφαγιέτ.

Πολύ πρόσφατα, βγήκε στην επιφάνεια και η είδηση αποχώρησης του Ντάνιελ Χάκετ από την Αρμάνι Μιλάνο χωρίς να γίνει χρήση της οψιόν του παίκτη προς ομάδα του ΝΒΑ. Που σημαίνει ότι ο παίκτης έχει ήδη πρόταση από μεγάλη ομάδα της Ευρώπης ή θέλει να δοκιμάσει στο ΝΒΑ (ανέφικτο σενάριο κατά την άποψή μου) χωρίς δεύτερη σκέψη μετά τις απανωτές απογοητεύσεις με Σιένα και Μιλάνο τα τελευταία χρόνια. Αν “χωράει” στο ρόστερ του Ολυμπιακού; Όχι, χωρίς δεύτερη σκέψη. Χωρίς νοοτροπία επαγγελματία (κάτι που απεχθάνεται ο Σφαιρόπουλος), με συνεχή πειθαρχικά παραπτώματα, με απαίτηση χρόνου συμμετοχής και κατοχής της μπάλας σαν δημιουργός και με καπαρωμένες τις βασικές θέσεις της περιφέρειάς μας. Χλωμό γενικότερα καθώς επίσης και εξαιτίας του ακριβού μισθολογίου του.

Δεν συμπεριλαμβάνω στη λίστα υποψηφίων το Νίκο Ζήση, επειδή σύμφωνα με δήλωση του team manager της Φενέρ (Ομέρ Ονάν), η παραμονή Ζήση στην ομάδα του είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Συνεχίζω με τον δεύτερο παίκτη που θεωρείται υποψήφιος προς αποχώρηση. Αναφέρομαι φυσικά στον Τρεμέλ Ντάρντεν, τον οποίο άντεξα παρεπιπτόντως ένα χρόνο να με "ψέλνει" κάθε πρωί στο twitter. Φανατικά πιστός χριστιανός...

Η απόδοση του Τρεμέλ λοιπόν στους τελικούς, θα έκρινε την παραμονή του, αν αμοιβόταν με λιγότερα χρήματα. Να παραμείνει στην ομάδα επειδή είναι άψογος με τον Παναθηναϊκό και μας δίνει άνετα τις νίκες; Με 400.000 δολάρια θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερο τρίτο παίκτη στη θέση του. 

Το ζητούμενο όμως είναι ότι αμύνεται απίστευτα σωστά και κάνει τα πάντα στο παρκέ με αυταπάρνηση. Τον έχω δει σε όλες τις φάσεις σε ριμπάουντ, άμυνες, καρφώματα, κλεψίματα ακόμα και πονηρά σπρωξίματα ή "ξύλο" για να πάρει θέση στο αμυντικό ριμπάουντ. Αν το ζητούμενο είναι η άμυνα, τότε Τρεμέλ με χίλια. Ομάδα χωρίς ρολίστες, δεν είναι ομάδα.

Μπορούμε να εμπιστευθούμε τον ευπαθή (;) σε τραυματισμούς Παπαπέτρου και τον μονοδιάστατο Λοτζέσκι χωρίς εναλλακτική λύση στο 3; Ακούγεται όλο και πιο έντονα μια πιθανή επιστροφή του Περπέρογλου στο λιμάνι. Τι θα προσδώσει όμως ο Έλληνας φόργουορντ; Σκορ, σουτ και ποστάρισμα. Θα μειωθεί ο χρόνος του Πάπι και του Λοτζέσκι.

Θα ανεβάσουμε τον Περπέρογλου στο 4 όπως είχε πράξει ο κόουτς Μπαρτζώκας; Ναι, αλλά θα χάσουμε σε δύναμη, άμυνα και ριμπάουντ σε μια τέτοια περίπτωση. Θα κατεβάσουμε τον Λοτζέσκι στο 2 ώστε να "χωρέσουμε" τους δύο Έλληνες στη θέση 3 κατ'αποκλειστικότητα;

Ύστερα, τα οικονομικά δεδομένα για Περπέρογλου είναι κάπως απαγορευτικά. Η αμοιβή που του προσφέρθηκε πέρσι και μας άφησε για την Εφές, υποτίθεται ότι θα καταλήξει φέτος στον Σλούκα. Πώς λοιπόν θα δεχτεί να παίξει ο Περπέρογλου για τα 400.000 δολάρια του Ντάρντεν; Κάπως δύσκολο το βλέπω σαν σενάριο.

Αντιθέτως, βλέπω πιο πιθανή την έλευση ενός ξένου που θα μπορεί να συνυπάρχει αρμονικά στη θέση 2 και στη θέση 3 με σχετική άνεση. Σκότι Χόπσον, Τζάστιν Κάρτερ, Μαρσόν Μπρουκς, Κέι Σι Ρίβερς, Τζέισι Κάρολ, Ρακίμ Σάντερς, Κριστιάν Εγιένγκα. Ο Τάρενς Κίνσεϊ έχει συμφωνήσει με τη Μπάγερν και δεν τον συμπεριλαμβάνω ενώ ο Τζέιμς Άντερσον με την ΤΣΣΚΑ. 

Ο Χόπσον κι ο Κάρτερ -που λήγουν τα συμβόλαιά τους- είναι ιδανικές επιλογές για τη θέση. Ο Εγιένγκα με τον Σάντερς είναι στο στυλ του Ντάρντεν και ουσιαστικές ηλικιακές αναβαθμίσεις. Ο Μπρουκς κι ο Ρίβερς είναι περισσότερο 2άρια που κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνουν στις ομάδες τους. Αρμάνι και Ρεάλ αντίστοιχα. Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη θέση του play maker (λίγο καλύτερος ο Ρίβερς σε αυτό το κομμάτι) αλλά ούτε και στη θέση του small forward λόγω ύψους κι έλλειψης αμυντικής προσήλωσης με υψηλότερο αντίπαλο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα χρειαστούν αρκετά λεπτά συμμετοχής και για τον καθένα ξεχωριστά, τα οποία είναι προτιμότερο να δωθούν στο Σλούκα (στην Ευρωλίγκα) ή στον Χριστοδούλου (στο πρωτάθλημα).
Εν κατακλείδι, δεν προωθώ τη λύση προσθήκης παίκτη που να αγωνίζεται αποκλειστικά στις θέσεις 2 και 3. Περισσότερες πιθανότητες δίνω σε παραμονή του Ντάρντεν παρά σε προσθήκη ξένου ή κοινοτικού παίκτη στη θέση του.

Συνεχίζω με την κομβικότερη θέση της 5άδας που για μένα είναι η θέση 4. Εκεί βρίσκεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μπρέντ Πέτγουεϊ σε συνδυασμό με άλλους 3 Έλληνες που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της θέσης 4 με επιτυχία. Άλλος περισσότερη κι άλλος λιγότερη.

Το ερώτημά μας είναι λοιπόν, αν θα μπορέσει να βρεθεί ικανοποιητικός αντικαταστάτης του Μπρεντ με λίγα περισσότερα χρήματα ως αμοιβή.

Η απάντηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει και τον Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος όμως προϋποθέτει 250.000 δολάρια εξαγορά του υπόλοιπου συμβολαίου από τον Άρη, συν το καπάρωμα της θέσης του αναπληρωματικού power forward που θα "απαιτούσε" η πλευρά του Βούλγαρου. Αυτή η συνεπαγωγή, θα μας οδηγούσε σε αποχώρηση του Μιχάλη Τσαϊρέλη από τον Ολυμπιακό. Μας ενοχλεί; Όχι άμεσα βέβαια, αλλά μόνο σε περίπτωση που υπήρχε ενδεχόμενο να πραγματοποιηθεί οικονομικά αυτή η μεταγραφή. Αν συμπεριλάβουμε τα 250.000 του buy out από τον Άρη και άλλα τόσα για συμβόλαιο του παίκτη, ανεβάζουμε το κασέ σε ύψη που παίρνουμε Αμερικανό ή κοινοτικό παίκτη εγνωσμένης αξίας που θα μπορούσε να έπαιζε ακόμα και βασικός.

Όπως ο Άντριου Μόερμαν της Λιμόζ, ο Κέιλεμπ Γκριν της Μάλαγα, ο Χουάν Παλάσιος της Καρσίγιακα (που υπήρξε πέρσι έντονο φλέρτ με τον Ολυμπιακό) είναι τεσσάρια χωρίς συμβόλαιο πλέον, ενώ ο Τζεφ Μπρουκς και ο Νικ Κάνερ-Μέντλεϊ ανήκουν σε ομάδες με ενεργά συμβόλαια αλλά μπορούν να μετεγγραφούν και να κάνουν τη διαφορά σε οποιαδήποτε ομάδα -ειδικότερα στον Ολυμπιακό φυσικά- και να προσφέρουν πολλά περισσότερα στην επίθεση από τον “Κιάμο” στην παρούσα φάση. Όσον αφορά την άμυνα τώρα, υπάρχει μια σοβαρή παράμετρος που δεν είναι άλλη από τον Σφαιρόπουλο, ο οποίος χαρακτήρησε τον Μπρεντ πολύ καλό στην άμυνα των διαγωνίων, στα κοψίματα και στο μαρκάρισμα των αντίπαλων γκαρντ. Κοντολογίς, αν κάποιος μας εγγυόταν για την υγεία του αθλητή, θα ποντάριζα με χίλια στην παραμονή του και την επόμενη αγωνιστική χρονιά.
Μια καλή περίπτωση επιθετικού παίκτη που αποχωρεί από την ομάδα του είναι κι ο Ζόραν Έρτσεγκ της Γαλατά για τη θέση 4 ή ακόμα κι ο Παούλιους Γιανκούνας της Ζαλγκίρις, που προσωπικά θα με κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό επειδή είναι παίκτης που αποδίδει πάντα με αυταπάρνηση το μέγιστο που μπορεί σε επίθεση και άμυνα.

Η έκπληξη της θέσης 4 είναι φυσικά ο -ελεύθερος συμβολαίου πλέον- κύριος Πέρο Άντιτς. Ένας φόργουορντ με 2.10 ύψος που αγαπήσαμε και μας αγάπησε. Μπορούσε να παίζει 4άρι στην επίθεση εξαιτίας του καλού μακρινού σουτ που διαθέτει και 5άρι στην άμυνα εξαιτίας της πονηριάς του, των τοποθετήσεών του και της δύναμής του. Θα μου άρεσε να τον έβλεπα πάλι με τα ερυθρόλευκα αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει παρόμοια επιθυμία κι από τους προπονητές ή τους προέδρους της ομάδας μας.

Ολοκληρώνω με τη θέση 5 που το ιδεατό σενάριο κατά τον προπονητή πάντα, περιλαμβάνει έναν “κανονικό” ψηλό. Έναν αθλητικό παίκτη δηλαδή, του 2.08 περίπου, με αμυντικό προσανατολισμό στο παρκέ, δυνατό και αλτικό στην άμυνα αλλά και με μια σχετική ποικιλία κινήσεων στην επίθεση. Σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να “ακουμπήσει” η μπάλα στην επίθεση πάνω του, ώστε να προσφέρει μερικούς σταθερούς και σίγουρους πόντους σε καταστάσεις 5 εναντίον 5 κατά κύριο λόγο. Ούτως ώστε να απεμπλακεί ο Σπανούλης ή ο Πρίντεζης από το σκοράρισμα για όσο χρόνο αυτό κριθεί απαραίτητο και να τους προσφέρει τις απαραίτητες ανάσες ξεκούρασης κατά περίσταση.
Τελευταίες σημερινές αναφορές κάνουν λόγο για συμφωνία του Μπράιαν Ντάνστον με την Εφές Πίλσεν ενώ έχει ήδη υπάρξει αναλυτική παρασκηνιακή αναφορά από τον συντοπίτη Sober.

Ποιοι λοιπόν, θα μπορούσαν να μπουν στα παπούτσια του Ντάνστον και να τα φορέσουν με επιτυχία; 

Ο Πάτρικ Γιανγκ της Γαλατά που είναι υπερφυσικός αθλητής αλλά με λιγότερο ταλέντο, ο Σέιν Λαβάλ που έχει περισσότερο ταλέντο αλλά δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε υψηλό επίπεδο εκτός του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που απαιτεί για συμβόλαιο, ο Σαμάρντο Σάμιουελς που είναι ένας συνδυασμός τεχνικής και τεράστιας δύναμης στο ποστ, ο Έρικ Μπάκνερ του 2.08 με εξαιρετικές προοπτικές σε άμυνα κι επίθεση αλλά με νέο συμβόλαιο ξανά σε Τούρκικη ομάδα, ο Τζαμέλ Μακλίν που είναι πολύ καλός τεχνικά αλλά είναι περισσότερο αριθμολάγνος από αυτό που απαιτείται και δεν μπορεί να παίξει 5άρι στην άμυνα παρά μόνο στην επίθεση κι αυτό υπό προϋποθέσεις κάλυψης από ψηλότερο 4άρι δίπλα του. Δεν το συζητώ για την άμυνα καθώς δεν μπορεί να αμυνθεί απέναντι σε δυνατότερα και αλτικότερα 5άρια. Υπάρχουν τρεις ικανοποιητικοί ψηλοί του Ιταλικού πρωταθλήματος αλλά δεν θεωρώ ότι μπορούν να ανταποκριθούν σε επίπεδο Ευρωλίγκας για την ώρα. Χαντ, Ανοσίκε και Μέις. Το ίδιο ισχύει για τους Ακιντέλε και Βάντερ. Ο Ουόλτερ Ταβάρες κι ο Αουγκούστο Λίμα –από τους πρώτους ριμπάουντερς του Ισπανικού πρωταθλήματος- είναι πολύ καλές περιπτώσεις, αλλά όχι για τη θέση του βασικού στον Ολυμπιακό. Σίγουρα όχι για το ρόλο που εμείς απαιτούμε. Ο Τζεράι Γκραντ της Βέντσπιλς μου κλείνει πονηρά το μάτι. Εγώ θα τον έκλεινα αύριο πρωί με 250.000 ντόλαρς και θα τον δοκίμαζα αν μπορεί να ανταπεξέλθει. Εξαιρετικός στη θέση 5 είναι κι ο Τζάριντ Φέιμους από την αναπτυξιακή λίγκα του  ΝΒΑ. Με ύψος 2.11 και αρκετές προοπτικές βελτίωσης αλλά και άμεση προσαρμογή μιας κι έχει παίξει ήδη στην Ευρώπη παλαιότερα.

Η πληροφόρησή μου πριν καιρό, μιλούσε για μια υπέρβαση στη θέση του σέντερ για την ομάδα μας. Έναν παίκτη που αποτελούσε επιθυμία των Αγγελόπουλων και με τον οποίο είχαν προϋπάρξει συζητήσεις μετακίνησής του στον Ολυμπιακό. Μια εξαιρετικά δύσκολη περίσταση, που θα άλλαζε κατά πάσα πιθανότητα τον τρόπο επιθετικής ανάπτυξης καθώς και τις αμυντικές τακτικές της ομάδας μας. Ο λόγος φυσικά για τον κυρίαρχο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς που φαινομενικά είναι σχεδόν απίθανο να αποκτηθεί πλέον. Στον ίδιο παρονομαστή κινείται και μια πιθανή προσθήκη του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα, αν συμπεριλάβουμε στο τελικό ισοζύγιο και το μεγάλο του μισθολόγιο. Σύμφωνα με φήμες, έχει υπάρξει προσέγγιση στον Νίκολα Μιλουτίνοφ της Παρτιζάν χωρίς να έχω μπορέσει να το επιβεβαιώσω μέχρι τώρα που γράφω το κείμενο.

Φυσικά υπάρχουν και τρεις επιλογές ψηλών από το ΝΒΑ, με περσινό μισθολόγιο ελάχιστα πάνω από τα 800 χιλιάρικα και που υποθετικά, μπορούν να προσεγγιστούν από τον Ολυμπιακό για τη θέση του βασικού σέντερ της ομάδας. Ο Γάλλος Αζινσά, ο Σερβοβόσνιος Κούζμιτς κι ο Αμερικανός Τζερόμ Τζόρνταν. Παραμένουν υποθετικές περιπτώσεις πάντως...

Το σίγουρο είναι ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα επιλέξει παίκτη που να γνωρίζει τα κατατόπια της Ευρώπης και να έχει παίξει τουλάχιστον ένα χρόνο στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Όπως επίσης ότι αυτούς που θα επιλέξει, θα τους διατηρήσει με κάθε κόστος στο ρόστερ. Έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Προτιμά να προσεγγίζει φιλικά τον παίκτη παρά αυστηρά κι αυταρχικά σαν προπονητής-προϊστάμενός του.

Ας κάνω λοιπόν την αρχή με τα πιθανολογούμενα ρόστερ που μπορούν να δημιουργηθούν, με τη σκέψη για δανεισμό ή παραμονή των μικρών της ομάδας όπως θα είναι ο Μήτογλου, ο Χριστοδούλου ή πιθανότατα ο Μωραϊτης στο βάθος του κάθε ρόστερ μας...

Στο πρώτο ρόστερ, έχουμε μια οικονομική παραμονή του Πέτγουεϊ στο 4 με μια ακριβότερη προσθήκη στη θέση 5 με ψηλούς που έχουν προοπτικές ΝΒΑ και “ζήτηση” στο μπασκετικό χρηματιστήριο. Η περίπτωση Λαφαγιέτ και υπολοίπων γκαρντ αντικαταστατών του Όλιβερ, κυμαίνονται σε παρόμοια οικονομικά στάνταρντς. Προχωράμε επίσης σε μια μικρή επιθετική αναβάθμιση της θέσης 5 με τη μεταγραφή Μπόγρη, αφού οι δύο πρώτοι ψηλοί μας στη θέση αυτή, μας προκύπτουν αθλητικοί από τη φύση τους και χωρίς ιδιαίτερες ποστ επιθετικές αρετές.

Χαιρετώ την παρέα!

Βασικά δεν είχα σκοπό για νέο post. Άλλες φορές όπως θα θυμάστε, είχαμε guests για την σειρά των
τελικών και αναλύσεις επί αναλύσεων, αλλά... δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο και φέτος. Μακριά από εμένα, ως γνωστόν, υπεροψίες και ειρωνείες. Απλά νιώθω ότι νιώθουν και οι φίλοι του ΠΑΟ (έστω αυτοί που ξέρω και γνωρίζω εγώ). Δεν υπάρχει σύγκριση των δυο ομάδων. Αυτό όμως, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, δεν παίζει και κανένα σπουδαίο ρόλο. Τα ντέρμπι (όχι μόνο τα εγχώρια), αυτή την μοναδικότητα έχουν. Ότι όλα εξανεμίζονται πριν το σφύριγμα ή το jumpball.

Στο δια ταύτα: Οι τελικοί κάθε άλλο από εύκολοι θα είναι για μας, αν δε μπούμε με την ένταση που μας διακρίνει και μας έχει κάνει διάσημους πανευρωπαϊκά. Ποντάρω (ελπίζω) στο ότι στον πάγκο μας πλέον, είναι άλλος coach. Δεν ήταν επουδενί κακός προπονητής ο Μπαρτζώκας. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης όμως, δεν κατάφερε ποτέ να διαχειριστεί το δικό του μυαλό και κατά συνέπεια και αυτό των παικτών του, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Η ομάδα δείχνει (όχι τυχαία η επιλογή του ρήματος), πιο έτοιμη. Ο Σφαιρόπουλος, επίσης, δείχνει να έχει και κάτι που όλοι σχεδόν από όσο θυμάμαι καταλογίζαμε στον Μπαρτζώκα: Κότσια και μυαλό να αλλάξει πράγματα την ώρα που το παιχνίδι ακόμη παίζεται, αν κάτι δε του "πάει" όπως το 'χε σχεδιάσει (θυμηθείτε το smallball στο τελευταίο match με Μπάρτσα). Και είχα την αίσθηση έντονα ότι στο όλο σκηνικό του ματς με τον Άρη, από ένα σημείο και μετά, είχε επίτηδες πάρει ALARM ένδειξη από τον ερυθρόλευκο πάγκο.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός όμως και εδώ ταιριάζει γάντι. Το αυριανό παιχνίδι, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι όντως το μισό πρωτάθλημα. Το μυαλό της ομάδας και του κόσμου, δε θα πρέπει ΛΕΠΤΟ, να "χαλάσει" και να ξεφύγει. Είμαι αρκετά αισιόδοξος, ότι πλέον και οι δυο πλευρές έχουν πάθει και έχουν μάθει (για ομάδα και κόσμο κάνω λόγο). Όσοι διαβάζετε αυτές τις αράδες και θα είστε αύριο Φάληρο, να θυμάστε ότι το μόνο που χρειάζεται για καύσιμο, είναι φωνή και στήριξη. Τα άλλα αφήστε τα σε αυτούς που μας έχουν αποδείξει έμπρακτα, ότι ξέρουν...

Διαιτησίες: Η μόνιμη Νέμεσίς μας. ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ όχι χωρίς λόγο, αλλά να σας το πω και αλλιώς και εδώ τελειώνει η όποια αναφορά μου σε αυτόν τον παράγοντα. Αν είμαστε αυτοί που ξέρουμε όλοι, δε θα μπορέσουν να παίξουν τον ρόλο τους και θα γυρίσει boomerang η φάση. Βλέπω ότι ήδη ξεκινήσαν οι απέναντι τις παρόλες για ντόπες και πράσινα άλογα ("βγάλ'τη σκούφια σου και βάρα με", λέει ο σοφός λαός μας), είτε για να μας "χαλάσουν", είτε για να έχουν έτομη τη διακιολογία. Με κάτι εμφατικό αύριο, τους καταπίνει η ίδια τους η παγίδα και θυμηθείτε αυτό που σας γράφω...

Μπασκετικά, από τα δυο παιχνίδια που είδα τον βάζελο, έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με την τελευταία φορά που οι δρόμοι μας συναντήθηκαν. Ο Μανωλόπουλος και έξυπνος coach είναι και ξέρει τα κόλπα. Ο Παναθηναϊκός πλέον, παίζει και αυτός στις επαφές σαν εμάς. Πράγμα που (θέλω να πιστεύω) ότι είναι υπέρ μας, μιας και δε θα μπορεί να υπάρχει διαφοροποίηση σφυριγμάτων. Επιθετικά, λογικά, θα στηριχθούν στους Μαυροκεφαλίδη και Μπατίστα. Ο Λουκάς δε θεωρώ ότι είναι και δύσκολο να βγει εκτός... Ξύλο ως γνωστόν δεν αντέχει και επίσης, δε μπορεί και να δώσει. Νομίζω ότι Αγραβάνης και Πετ (θα παίξει?), είναι ότι πρέπει για αυτό το "μπερντάκι". Ο Ντάρντεν στα ματς αυτά, έχει αποδειχτεί "μανούλα" και ελπίζω αυτό να μην αλλάξει τώρα. Ο έλεγχος των rebounds θα είναι για άλλη μια φορά, εφαλτήριο νίκης για όποιον κυριαρχήσει/μαζέψει.

Θα πρέπει να προσέξουμε ΠΟΛΥ την αδύναμη πλευρά μας και τις πάσες/μαχαίρια των Διαμαντίδη και Κούπερ. Αν βρουν ρυθμό από εκεί, δε θα 'ναι καλά τα πράγματα... Ο Σπαν θεωρώ ότι έχει σκοτώσει και το τελευταίο φάντασμα που τον καταδίωκε και ο Πριντ είναι on fire. Τον Βαγγέλη δε τον φοβάμαι, είναι σε σταθερά ανοδική πορεία. Τον Σλούκα θέλω να δω συγκεντρωμένο, μόνο. Για μένα έχει αποδείξει ότι κάνει την ομάδα να ρολάρει, όταν ο Σπαν κολλάει (και αυτό είναι και το μόνο που μπορώ να προσάψω στον coach, ευκαιρίας δοθείσης). Χάντερ και Ντάνστον, αν είναι όπως πρέπει, θα καταπιούν ό,τι και αν βρεθεί στο δρόμο τους...Ελπίζω να 'ναι έτοιμοι.

Τεσπά, μη το κουράζουμε. Δε βλέπω που ο Παναθηναϊκός, είναι καλύτερος από εμάς..? Δεν νομίζω ότι υπάρχει θέση, που έστω να είναι ισοδύναμος... Αυτό όμως δε φτάνει από μόνο του, θα πρέπει να αποδειχτεί και στο court. Καλούς τελικούς να έχουμε και να θυμόμαστε ότι η αποτυχία από την επιτυχία, δεν απέχουν παρά λίγες σπιθαμές. Αν το πάρουμε, θα μιλάμε για μια πλήρως επιτυχημένη χρονιά, που θα δώσει ηρεμία, ψυχολογία και...όρεξη, για το καλοκαίρι που μας έρχεται και τις αναγκαίες προσθαφαιρέσεις στο roster. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουμε μπει πάλι σε μια εσωστρέφεια που βλακωδώς μόνοι μας δημιουργούμε... Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Ξεκινώντας από την σειρά με την Μπάρτσα, νομίζω ο Πασκουάλ δεν μας έβαλε τελικά όσα προβλήματα περιμέναμε. Η αντιμετώπιση στον Σπανούλη άρχισε με δυναμικά hedge out, ρίχνοντας πάνω του τον ομολογουμένως καλύτερο on ball αμυντικό της Μπάρτσα, Σατοράνσκι. Ο Βασίλης ερχόταν από τραυματισμό, η ομάδα χωρίς την αύρα και την δημιουργία του στο παιχνίδι κάνει τις αδυναμίες της ακόμα πιο τρανταχτές, ο Πασκουάλ επένδυσε ακριβώς εκεί. Τα rebound πήγαν υπερ της Μπάρτσα, τα ματσαρίσματα πολλές φορές δεν βγήκαν αφού επιλέξαμε τις αλλαγές στα περισσότερα screen, τρανζισιον πολύ δεν είχε το παιχνίδι. Βούτυρο στο ψωμί μιας καλής ομάδας στο 5 vs 5 για να σε κερδίσει εύκολα.

Θυμάμαι ακόμα και απορώ με το πόσο μουδιασμένα μπήκαμε στο ματς, πολλά εύκολα λάθη, και γενικά την κακή μας εικόνα. Ήμουν σίγουρος ότι αυτό θα αλλάξει αλλά δεν ήξερα αν είναι αρκετό ή η σειρά θα γυρίσει με 0-2 στο ΣΕΦ. Πιστέψτε με σ’ αυτό το επίπεδο να χάσεις εύκολα, και να παρουσιαστείς πνευματικά και σωματικά έτοιμος 2 μέρες μετά είναι κάτι το πάρα πολύ δύσκολο. Η ομάδα διέψευσε και τον πιο απαισιόδοξο (νομίζω για το γούρι είναι ξεκάθαρα ο Κemp :P). Είδαμε hedge out στον Ναβάρο για να του βγάλουμε τη μπάλα από τα χέρια. Είδαμε αρκετό Πρίντεζη να ποστάρει τους πιο αδύναμους Ντόελμαν και Νάχμπαρ, είδαμε τον Μάντζαρη να μη διστάζει στο μακρινό σουτ, και την ομάδα να επιβάλλει τον δικό της ρυθμό. Πάνω από όλα όμως, είδαμε ψυχή. Ψυχή και Σπανούλη να τους παρασέρνει όλους. Τον συνδυασμό νομίζω που έδωσε στην ομάδα τα δυο ευρωπαϊκά τρόπαια με ατομικά πολύ καλύτερες της μονάδες. Πως το λέει ο Μιχάλης να δεις? Refuse to lose!

Τακτικά σ' αυτό το επίπεδο δεν θα δείτε πολλές αλλαγές από ματς σε ματς. Δεν υπάρχει λόγος να μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες μιας και είναι αχρείαστες. Η προσέγγιση του Σφαιρό ήταν εξαιρετική. Ότι πάρουμε θα το πάρουμε απτήν άμυνα, στην επίθεση εμπιστοσύνη στο πλάνο μας, ελευθερία, και πολύ από το γνωστό horns για να μπορέσουμε να βάλουμε τον Βασίλη στο παιχνίδι της δημιουργίας. Δεν θα ξεχάσω πως ξεκινάει το 2ο ματς, μετά από lay up του Σπανούλη, γυρνώντας στην άμυνα χτυπάει τα χέρια και χαμηλώνει, σαν ένα αθόρυβο «πάμε». Δεν το χάνουμε αυτό το ματς, είπα από μέσα μου. Η σειρά επέστρεψε στο ΣΕΦ και ήμουν σίγουρος ότι μια νίκη θα την κάνει σίγουρα ο κόσμος, ψάχναμε την 2η. Έγινε στο πρώτο ματς (ότι καλύτερο) αλλά αγχωτικά, με την Μπαρτσα να αλλάζει το πλάνο της. Πάντα παίχτης στο high post ώστε να έχει καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, αλλά να χάνει κατά κράτος την περιφέρεια αφού Χουέρτας και σια εμφανίστηκαν κατώτεροι των προσδοκιών. “Δεν χάναμε ποτέ από τα σουτ του Σατορανσκι”, είπε πολύ σωστά ένας φίλος. Στο 2ο ματς στο ΣΕΦ αρκούσε μια κατάθεση ψυχής, το αξίζαμε, αν και το ματς στο τέλος μπορούσε να πάει οπουδήποτε. Πάλι όμως φτάνουμε στο κομμάτι ψυχή. Η ομάδα την κρίσιμη στιγμή ανέκαμψε και φτάσαμε (πως τα φέρνει έτσι η μοίρα) να εξαρτιόμαστε από τις ορέξεις του Πρίντεζη ο οποίος στα τρίποντα εκείνη την μέρα κοινώς τα είχε σπάσει! Και όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Το σουτ μπήκε και πανηγυρίσαμε μια μεγάλη πρόκριση στο F4! Νομίζω εν τέλη δίκαια. Πέρασε η περισσότερο ομάδα, και αυτή που το ήθελε πιο πολύ και το διεκδίκησε με τύχη, με προσπάθεια, με ότι της αναλογεί.

Η ψυχολογία έπαιξε πάλι x-factor στο ματς με τον ΠAO. Στο πρώτο δεκάλεπτο ομολογώ ότι έβλεπα πάλι τα γνωστά φαντάσματα του ΟΑΚΑ, που κάθε φορά κάποιο διαφορετικό μαγικό παρουσιάζουν και μεταμορφώνονται μαζί μας. 10 σερί πόντους ο Γιάνκοβιτς, αλλά μέσα μου ήξερα πως όπως δεν χάσαμε απ’τον Σατορανσκι δύσκολα θα χάναμε και από τον Βλάντο. Η ομάδα ρόλαρε, ο Σφαιρο άνοιξε υποδειγματικά το rotation μέχρι και με τον Αγραβάνη να προσφέρει ενέργεια και άμυνα. Απτ’ην στιγμή που το ματς άνοιξε και το ματς, δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε. Ο Ιβάνοβιτς όλη τη χρονιά στηρίζει ένα μπάσκετ πιο ελεύθερο, τέτοιους παίχτες έχει, ήταν πολύ δύσκολο να πάει το ματς στους 55 πόντους. Γιατί πολύ απλά ο φετινός παναθηναικός δεν παίζει αντι-μπάσκετ, απλά παίζει με την τύχη του αν θα μπουν τα σουτ ή όχι. Μεγάλη νίκη, όχι τόσο για το πλεονέκτημα, αλλά περισσότερο για να πιστέψουν τα παιδιά ότι μια νίκη στο ΟΑΚΑ όπως είναι δύσκολο να συμβεί, άλλο τόσο μπορεί να γίνει εύκολη αφού εξαρτάται αποκλειστικά απ’τους ίδιους. Βέβαια «το σύνδρομο του ΟΑΚΑ» δεν αλλάζει απ’την μια μέρα στην άλλη. Μια ακόμα επιτυχία όμως στο F4 και ότι μπορέσαμε να νικήσουμε σχετικά εύκολα εκεί μέσα, τονώνουν την αυτοπεποίθηση της ομάδας. Σιγά σιγά, με σταθερά βήματα θα ανατραπούν όλα.

Ο ημιτελικός πλησιάζει και περιμένω πλέον να δω συγκεκριμένα πράγματα με την ΤΣΣΚΑ. Αρχικά ποιος θα επωμιστεί το μαρκάρισμα του ν1 κίνδυνου Ναντο ντε Κολο. Ένα πολύ κρίσιμο μαρκάρισμα διότι ο Ναντο είναι όλη η επιθετική δημιουργία της ΤΣΣΚΑ. Εικάζω στην αρχή Μαντζαρης στον Μιλος, Νταρντεν στον Ντε Κολο και Σπανουλης στον Γουιμς. Τον τρελό-Μιλος δεν τον φοβάμαι, είμαι δε σίγουρος ότι και ο Ιτούδης ήδη καταστρώνει πλάνα σε περίπτωση που αρχίσει τα γνωστά του. Ο Γουιμς είναι δυνατό παιδί, πολύ καλός παίχτης, αλλά έχω την αίσθηση ότι πάντα στα μεγάλα ματς τέτοιοι παίχτες είναι ή του ύψους ή του βάθους. Ακόμα, πολλοί πιστεύουν ότι ο Πριντ θα έχει θέματα με Κιριλένκο. Εγω όσο έχω δει την ΤΣΣΚΑ φέτος, μου φαίνεται αμυντικά κάπως πεσμένος. Ψηλά είναι πάντα καλός αλλά κυρίως σε βοήθειες. Με παιδιά που παίζουν αρκετά στο post, ή είναι πιο δυνατοί έχει θέματα. Κομβικό σημείο το πώς θα επιλέξει ο Ιτούδης να αμυνθεί απέναντι στον Σπανούλη (αλλαγές ή hedge out), κομβικός και ο ρόλος του Λοτζε σε τέτοια ματς που ανοίγει το γήπεδο και αλλάζει τον ρυθμό με τα μεγάλα σουτ. Από εκεί και πέρα περιμένω ένα καλό ματς από Λαφαγιέτ (αν είναι έτοιμος γιατί όπως ακούγεται έχει σοβαρό θέμα) ή Σλουκα. Το χρωστάνε και οι δύο. Ο Πετγουει ταιριάζει με Νικολς, ο Καουν και ο Χαινς δεν ποστάρουν αρκετά για να έχουν θέματα ο Ντανστον με τον Χαντερ. Τρομερή προσοχή όμως στο pick n roll της ΤΣΣΚΑ, στην τελική λογικά θα επιλέξουμε να δώσουμε κάποια παραπάνω σουτ στον Κιριλένκο και τον Βοροντσέβιτς παρά εύκολα καλάθια. Ο Μαρκοισβίλι είναι πολύτιμη μονάδα και πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως γιατί μπορεί πολύ εύκολα να σου κάνει τη ζημιά. Για μένα η ΤΣΣΚΑ δεν φοβίζει, έχει όμως ένα ατού. Έχει έναν άνθρωπο στον πάγκο πάρα πολύ ξύπνιο που θα είναι σίγουρα προετοιμασμένος να βάλει αρκετές παγίδες. Απτην άλλη είναι το πρώτο του F4 σαν πρώτος, με τρομερή πίεση να πετύχει και ίσως αρκετό προσωπικό άγχος. Δεν νομίζω ότι θα θέλει ο Ιτούδης να πάει το ματς στους 85-90 πόντους και νικήσει ο πιο εύστοχος. Περιμένω κλειστό ματς, πολύ σετ, με δυο ομάδες που τους αρέσει και το up-tempo άρα και εκατέρωθεν ξεσπάσματα. Νομίζω η σχέση assist/turnovers και rebound θα κρίνει τον τελικό νικητή, όχι τόσο τα ποσοστά, μιας και σε έναν ημιτελικό οι παίχτες πάντα παρουσιάζουν έξτρα άγχος άρα μεγαλύτερη αστοχία.

Υ.Γ: Να ευχαριστήσω και πάλι τον Μάικ που μου δίνει την ευκαιρία να γράψω κάτι για σας.

Υ.Γ2: Εύχομαι σε περίπτωση που τύχει να ξαναγράψω, να είμαστε ηδη πρωταθλητές Ευρώπης για το 2015!

Υ.Γ3: Περιπτωσιολογικά αν και δεν θέλω να προτρέχω βάζω ένα ερώτημα σε περίπτωση που περάσουμε στον τελικό. Τους αντιπαθητικούς Ισπανους που μας διάλεξαν πέρσυ και το κίνητρο ή τον Ζέλικο για να κάνει ματσάρα ο Σπανουλης? Ποιο θα είναι πιο γλυκό? Σας λέω από τώρα ότι σε περίπτωση που περάσουμε την ΤΣΣΚΑ δεν βλέπω τρόπο να το χάσουμε.

By Sober
Επειδή οι μέρες μέχρι το F4 περνάνε αργά, πολύ αργά, πιο αργά δε γίνεται και επειδή δε θέλω να σας κουράσω με προλόγους και άλλα τέτοια ξενέρωτα, πάμε και θα καταλάβετε, γιατί ξέρω ότι γουστάρετε…

1. Σφαιρόπουλος

Η πρώτη προπόνηση ήταν λίγο γλυκανάλατη…Στη δεύτερη άρχισαν τα πρώτα χαμόγελα…Στην τελευταία, μέχρι τώρα που γράφω το κείμενο, τον λατρεύουν όλοι…Άπαντες…

2. Σπανούλης

Είναι η σεζόν που γουστάρει περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά…Ακόμα και από το 2011-12…Και αυτό οφείλεται στον κύριο που αναφέρθηκα παραπάνω…Έχει ήδη δει στο μυαλό του να σηκώνει την 4η ευρωλίγκα…Ήταν τόσο σίγουρος για το F4, που δε τον ένοιαζε με ποιον θα παίξουμε στο τοπ8…Δεν έβλεπε μπροστά του ούτε τη Ρεάλ…Το μοναδικό του άγχος ήταν αν θα καταφέρει να αγωνιστεί και αν η ομάδα παρουσιαστεί πλήρης…Μύθος!!!

3. Αφοί

Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι η αντίδρασή τους και οι κινήσεις τους μετά το θέατρο του παραλόγου που παίχτηκε και παίζεται μετά το ματς στο οακα, είναι για σεμινάριο…Τα υπόλοιπα στους τελικούς του πρωταθλήματος…

4. Πρίντεζης

Τους τελευταίους μήνες, φεύγει τελευταίος από την προπόνηση…Και το σπουδαιότερο είναι ότι φέτος είναι και νιώθει υγιής…φτου φτου….

5. Αυτιά

Η δημοσιογράφος ρώτησε τον Βασίλη, αν μετάνιωσε που τους τα έδειξε…Απάντησε αρνητικά…Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση…Έχει ψιλομετανιώσει…αλλά για την ίδια κίνηση που έκανε πέρυσι στο Σεφ προς τον κόσμο…Προς τον δικό του κόσμο…Και από τότε είχε βάλει σκοπό πως θα ξεχρεώσει…Ήταν και ένα είδος συγγνώμης…Με την ευκαιρία…Να ξέρετε πως ο Βασίλης από το πράσινο παρελθόν του, κρατάει μόνο το σεβασμό προς τους τότε συμπαίκτες του, τις φιλίες που έκανε και τις ευχάριστες στιγμές που είχε μαζί τους…Όλοι οι υπόλοιποι έχουν «πεθάνει» μέσα του…100% κόκκινος…Μύθος!!!

6. Μάντζαρης – Σλούκας

Αν εξαιρέσουμε τον Πρίντεζη, έχουν γίνει οι πιο άρρωστοι γαύροι στην ομάδα…

7. Κατσίβελης

Και για τον Κατσίβελη έχω…Είναι λίγο ξενερωμένος…όχι γιατί έχει ελάχιστο χρόνο συμμετοχής, αλλά γιατί δεν του δίνεται η ευκαιρία να πείσει ότι αξίζει να ανανεώσει…Στην ομάδα πάντως τον θέλουν…και αυτός θέλει πολύ…αλλά ξέρει ότι επιτέλους πρέπει να παίξει…

8. Ομάδα

Μόνο με 2 προπονητές η ομάδα είχε στεγανά στα αποδυτήρια και δεν έβγαινε τίποτα προς τα έξω…Με τον Ντούντα και τον Σφαιρόπουλο…Αναφέρομαι στη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού…

9.  Ξανά ομάδα

Παρά τα όσα έγιναν μετά το παιχνίδι με τον παναθηναϊκό, οι πάντες είναι συγκεντρωμένοι στο στόχο του F4…Θέλουν πολύ κόσμο στο Σεφ στον αγώνα του Σαββάτου, ο οποίος είναι ο τελευταίος πριν ταξιδέψουν…

10. Μεταγραφικά

Μην περιμένετε να σας πω κάτι…Υπάρχουν (ή μάλλον υπήρξαν) κάποιες σκέψεις, αλλά αυτή τη στιγμή, όλοι τους, δε βλέπουν τίποτα άλλο μπροστά τους, παρά μόνο το F4 και το πρωτάθλημα…Το μόνο που μου είπανε, χωρίς ονόματα, ότι 2 πρώην, αν τους κάνει ένα νεύμα η ομάδα, επιστρέφουν τρέχοντας…

Αυτά από μένα…Όταν τελειώσει η σεζόν, θα πούμε κι άλλα…Μεταγραφικά, παρασκήνια, ευχάριστα, δυσάρεστα, οτιδήποτε μπορεί να ειπωθεί για το τι έγινε κατά τη διάρκεια της σεζόν…

Υ.Γ  Πίσω από τον Μύθο Σπανούλη, κρύβεται η τεράστια γαυρίνα Ολυμπία…Και δεν αναφέρομαι στις εγκυμοσύνες της…Αλλά στο τι νιώθει για την ομάδα… Κρατήστε το αυτό, όσο κι αν σας φαίνεται αστείο…