Οι -κατά λογική ακολουθία- πιθανότητες στελέχωσης του Ερυθρόλευκου μπασκετικού ρόστερ την επόμενη αγωνιστική χρονιά.

By Mark Roussos 

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός λοιπόν κι αυτό προϋποθέτει την διατήρηση του Ελληνικού κορμού του πρωταθλητή Ελλάδας και δευτεραθλητή Ευρώπης. Που σημαίνει εν ολίγοις ότι όλα ξεκινούν από την παραμονή του Σλούκα. Η κοινή συνιστώσα των δύο πλευρών είναι η ανεύρεση της χρυσής τομής που αφορά το χρόνο συμμετοχής του αθλητή, αλλά και την ταυτόχρονη καθιέρωσή του ως δεύτερη επιθετική λύση μετά το Βασίλη Σπανούλη.

Ο Σφαιρόπουλος επεσήμανε μεταξύ άλλων για την περίπτωση Σλούκα, ότι ο παίκτης έλαβε ήδη τις ευκαιρίες του φέτος, ότι του ζητήθηκε να προσπαθεί περισσότερο στην έμυνα και το έπραξε, καταλήγοντας ότι κανένας δεν έχει εξασφαλισμένη θέση στην πεντάδα, αλλά όλοι εξαρτώνται από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κάθε αναμέτρησης κι αυτό έρχεται σε συνάρτηση με το χρόνο συμμετοχής τους.

Η μετάφραση έχει ως εξής: "Σε σέβομαι και σε εκτιμώ Κώστα μου αλλά σε αυτή την ομάδα που έχουμε δημιουργήσει είμαστε όλοι ίσοι. Όποιος προσπαθεί στην προπόνηση και ανταποκρίνεται στους αγώνες με αυταπάρνηση και δυναμισμό θα παίζει σύμφωνα με την κρίση του προπονητή του."
Αν υποθέσουμε ότι δεν ανανεώνεται το συμβόλαιο του Λαφαγιέτ για το δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του.

Οι πιθανότεροι και πιο εφικτοί στόχοι είναι ο Τσαρλς Τζένκινς, ο Τζερόμ Ντάισον, ο Ντάριους Άνταμς. Ο Άλεξ Ρένφρο, ο Τζέισον Γκρέιντζερ, ο Μάρκους Ουίλιαμς, ο Τέιλορ Ροτσέστι, ο Μαρσελίνιο Χουέρτας, ο Μάλκολμ Ντιλέινι κι ο Άντριου Γκάουντλοκ δεν αναφέρονται επειδή είναι ακριβοί, δεν ταιριάζουν με την φιλοσοφία Σφαιρόπουλου (πρώτα άμυνα - μετά επίθεση) και δεν χωράνε στο ρόστερ εξαιτίας της Ελληνικής τριάδας μας στα γκαρντ.

Ο Λαφαγιέτ αρέσει στον Σφαιρόπουλο επειδή είναι παίκτης του προπονητή και δεν διαμαρτύρεται για το χρόνο συμμετοχής του. Δίνει το μέγιστο που μπορεί στο χρόνο που του αναλογεί. Θεωρώ ότι δεν θα ανανεωθεί όμως επειδή ο μισθός του είναι λίγο περισσότερος από αυτόν που του αρμόζει με βάση την προσφορά του κι επειδή θα χρειαστεί να πάρει μια μικρή αύξηση ο Σλούκας.

Μπορεί να βρεθεί παίκτης με λιγότερα από 400.000 δολάρια που θα αποτελέσει το ίδιο στήριγμα στη γραμμή άμυνας των γκαρντ με τον προκάτοχό του καθώς κι έναν παίκτη αλλαγής ρυθμού στην επίθεση. Ο Τζένκινς, ο Άνταμς (ή ακόμα κι ο Ντρέϊπερ που έμεινε ελεύθερος από την Εφές) θα αποτελέσουν πολύ καλές επιλογές για την αντικατάσταση του Λαφαγιέτ.

Πολύ πρόσφατα, βγήκε στην επιφάνεια και η είδηση αποχώρησης του Ντάνιελ Χάκετ από την Αρμάνι Μιλάνο χωρίς να γίνει χρήση της οψιόν του παίκτη προς ομάδα του ΝΒΑ. Που σημαίνει ότι ο παίκτης έχει ήδη πρόταση από μεγάλη ομάδα της Ευρώπης ή θέλει να δοκιμάσει στο ΝΒΑ (ανέφικτο σενάριο κατά την άποψή μου) χωρίς δεύτερη σκέψη μετά τις απανωτές απογοητεύσεις με Σιένα και Μιλάνο τα τελευταία χρόνια. Αν “χωράει” στο ρόστερ του Ολυμπιακού; Όχι, χωρίς δεύτερη σκέψη. Χωρίς νοοτροπία επαγγελματία (κάτι που απεχθάνεται ο Σφαιρόπουλος), με συνεχή πειθαρχικά παραπτώματα, με απαίτηση χρόνου συμμετοχής και κατοχής της μπάλας σαν δημιουργός και με καπαρωμένες τις βασικές θέσεις της περιφέρειάς μας. Χλωμό γενικότερα καθώς επίσης και εξαιτίας του ακριβού μισθολογίου του.

Δεν συμπεριλαμβάνω στη λίστα υποψηφίων το Νίκο Ζήση, επειδή σύμφωνα με δήλωση του team manager της Φενέρ (Ομέρ Ονάν), η παραμονή Ζήση στην ομάδα του είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Συνεχίζω με τον δεύτερο παίκτη που θεωρείται υποψήφιος προς αποχώρηση. Αναφέρομαι φυσικά στον Τρεμέλ Ντάρντεν, τον οποίο άντεξα παρεπιπτόντως ένα χρόνο να με "ψέλνει" κάθε πρωί στο twitter. Φανατικά πιστός χριστιανός...

Η απόδοση του Τρεμέλ λοιπόν στους τελικούς, θα έκρινε την παραμονή του, αν αμοιβόταν με λιγότερα χρήματα. Να παραμείνει στην ομάδα επειδή είναι άψογος με τον Παναθηναϊκό και μας δίνει άνετα τις νίκες; Με 400.000 δολάρια θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερο τρίτο παίκτη στη θέση του. 

Το ζητούμενο όμως είναι ότι αμύνεται απίστευτα σωστά και κάνει τα πάντα στο παρκέ με αυταπάρνηση. Τον έχω δει σε όλες τις φάσεις σε ριμπάουντ, άμυνες, καρφώματα, κλεψίματα ακόμα και πονηρά σπρωξίματα ή "ξύλο" για να πάρει θέση στο αμυντικό ριμπάουντ. Αν το ζητούμενο είναι η άμυνα, τότε Τρεμέλ με χίλια. Ομάδα χωρίς ρολίστες, δεν είναι ομάδα.

Μπορούμε να εμπιστευθούμε τον ευπαθή (;) σε τραυματισμούς Παπαπέτρου και τον μονοδιάστατο Λοτζέσκι χωρίς εναλλακτική λύση στο 3; Ακούγεται όλο και πιο έντονα μια πιθανή επιστροφή του Περπέρογλου στο λιμάνι. Τι θα προσδώσει όμως ο Έλληνας φόργουορντ; Σκορ, σουτ και ποστάρισμα. Θα μειωθεί ο χρόνος του Πάπι και του Λοτζέσκι.

Θα ανεβάσουμε τον Περπέρογλου στο 4 όπως είχε πράξει ο κόουτς Μπαρτζώκας; Ναι, αλλά θα χάσουμε σε δύναμη, άμυνα και ριμπάουντ σε μια τέτοια περίπτωση. Θα κατεβάσουμε τον Λοτζέσκι στο 2 ώστε να "χωρέσουμε" τους δύο Έλληνες στη θέση 3 κατ'αποκλειστικότητα;

Ύστερα, τα οικονομικά δεδομένα για Περπέρογλου είναι κάπως απαγορευτικά. Η αμοιβή που του προσφέρθηκε πέρσι και μας άφησε για την Εφές, υποτίθεται ότι θα καταλήξει φέτος στον Σλούκα. Πώς λοιπόν θα δεχτεί να παίξει ο Περπέρογλου για τα 400.000 δολάρια του Ντάρντεν; Κάπως δύσκολο το βλέπω σαν σενάριο.

Αντιθέτως, βλέπω πιο πιθανή την έλευση ενός ξένου που θα μπορεί να συνυπάρχει αρμονικά στη θέση 2 και στη θέση 3 με σχετική άνεση. Σκότι Χόπσον, Τζάστιν Κάρτερ, Μαρσόν Μπρουκς, Κέι Σι Ρίβερς, Τζέισι Κάρολ, Ρακίμ Σάντερς, Κριστιάν Εγιένγκα. Ο Τάρενς Κίνσεϊ έχει συμφωνήσει με τη Μπάγερν και δεν τον συμπεριλαμβάνω ενώ ο Τζέιμς Άντερσον με την ΤΣΣΚΑ. 

Ο Χόπσον κι ο Κάρτερ -που λήγουν τα συμβόλαιά τους- είναι ιδανικές επιλογές για τη θέση. Ο Εγιένγκα με τον Σάντερς είναι στο στυλ του Ντάρντεν και ουσιαστικές ηλικιακές αναβαθμίσεις. Ο Μπρουκς κι ο Ρίβερς είναι περισσότερο 2άρια που κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνουν στις ομάδες τους. Αρμάνι και Ρεάλ αντίστοιχα. Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη θέση του play maker (λίγο καλύτερος ο Ρίβερς σε αυτό το κομμάτι) αλλά ούτε και στη θέση του small forward λόγω ύψους κι έλλειψης αμυντικής προσήλωσης με υψηλότερο αντίπαλο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα χρειαστούν αρκετά λεπτά συμμετοχής και για τον καθένα ξεχωριστά, τα οποία είναι προτιμότερο να δωθούν στο Σλούκα (στην Ευρωλίγκα) ή στον Χριστοδούλου (στο πρωτάθλημα).
Εν κατακλείδι, δεν προωθώ τη λύση προσθήκης παίκτη που να αγωνίζεται αποκλειστικά στις θέσεις 2 και 3. Περισσότερες πιθανότητες δίνω σε παραμονή του Ντάρντεν παρά σε προσθήκη ξένου ή κοινοτικού παίκτη στη θέση του.

Συνεχίζω με την κομβικότερη θέση της 5άδας που για μένα είναι η θέση 4. Εκεί βρίσκεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μπρέντ Πέτγουεϊ σε συνδυασμό με άλλους 3 Έλληνες που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της θέσης 4 με επιτυχία. Άλλος περισσότερη κι άλλος λιγότερη.

Το ερώτημά μας είναι λοιπόν, αν θα μπορέσει να βρεθεί ικανοποιητικός αντικαταστάτης του Μπρεντ με λίγα περισσότερα χρήματα ως αμοιβή.

Η απάντηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει και τον Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος όμως προϋποθέτει 250.000 δολάρια εξαγορά του υπόλοιπου συμβολαίου από τον Άρη, συν το καπάρωμα της θέσης του αναπληρωματικού power forward που θα "απαιτούσε" η πλευρά του Βούλγαρου. Αυτή η συνεπαγωγή, θα μας οδηγούσε σε αποχώρηση του Μιχάλη Τσαϊρέλη από τον Ολυμπιακό. Μας ενοχλεί; Όχι άμεσα βέβαια, αλλά μόνο σε περίπτωση που υπήρχε ενδεχόμενο να πραγματοποιηθεί οικονομικά αυτή η μεταγραφή. Αν συμπεριλάβουμε τα 250.000 του buy out από τον Άρη και άλλα τόσα για συμβόλαιο του παίκτη, ανεβάζουμε το κασέ σε ύψη που παίρνουμε Αμερικανό ή κοινοτικό παίκτη εγνωσμένης αξίας που θα μπορούσε να έπαιζε ακόμα και βασικός.

Όπως ο Άντριου Μόερμαν της Λιμόζ, ο Κέιλεμπ Γκριν της Μάλαγα, ο Χουάν Παλάσιος της Καρσίγιακα (που υπήρξε πέρσι έντονο φλέρτ με τον Ολυμπιακό) είναι τεσσάρια χωρίς συμβόλαιο πλέον, ενώ ο Τζεφ Μπρουκς και ο Νικ Κάνερ-Μέντλεϊ ανήκουν σε ομάδες με ενεργά συμβόλαια αλλά μπορούν να μετεγγραφούν και να κάνουν τη διαφορά σε οποιαδήποτε ομάδα -ειδικότερα στον Ολυμπιακό φυσικά- και να προσφέρουν πολλά περισσότερα στην επίθεση από τον “Κιάμο” στην παρούσα φάση. Όσον αφορά την άμυνα τώρα, υπάρχει μια σοβαρή παράμετρος που δεν είναι άλλη από τον Σφαιρόπουλο, ο οποίος χαρακτήρησε τον Μπρεντ πολύ καλό στην άμυνα των διαγωνίων, στα κοψίματα και στο μαρκάρισμα των αντίπαλων γκαρντ. Κοντολογίς, αν κάποιος μας εγγυόταν για την υγεία του αθλητή, θα ποντάριζα με χίλια στην παραμονή του και την επόμενη αγωνιστική χρονιά.
Μια καλή περίπτωση επιθετικού παίκτη που αποχωρεί από την ομάδα του είναι κι ο Ζόραν Έρτσεγκ της Γαλατά για τη θέση 4 ή ακόμα κι ο Παούλιους Γιανκούνας της Ζαλγκίρις, που προσωπικά θα με κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό επειδή είναι παίκτης που αποδίδει πάντα με αυταπάρνηση το μέγιστο που μπορεί σε επίθεση και άμυνα.

Η έκπληξη της θέσης 4 είναι φυσικά ο -ελεύθερος συμβολαίου πλέον- κύριος Πέρο Άντιτς. Ένας φόργουορντ με 2.10 ύψος που αγαπήσαμε και μας αγάπησε. Μπορούσε να παίζει 4άρι στην επίθεση εξαιτίας του καλού μακρινού σουτ που διαθέτει και 5άρι στην άμυνα εξαιτίας της πονηριάς του, των τοποθετήσεών του και της δύναμής του. Θα μου άρεσε να τον έβλεπα πάλι με τα ερυθρόλευκα αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει παρόμοια επιθυμία κι από τους προπονητές ή τους προέδρους της ομάδας μας.

Ολοκληρώνω με τη θέση 5 που το ιδεατό σενάριο κατά τον προπονητή πάντα, περιλαμβάνει έναν “κανονικό” ψηλό. Έναν αθλητικό παίκτη δηλαδή, του 2.08 περίπου, με αμυντικό προσανατολισμό στο παρκέ, δυνατό και αλτικό στην άμυνα αλλά και με μια σχετική ποικιλία κινήσεων στην επίθεση. Σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να “ακουμπήσει” η μπάλα στην επίθεση πάνω του, ώστε να προσφέρει μερικούς σταθερούς και σίγουρους πόντους σε καταστάσεις 5 εναντίον 5 κατά κύριο λόγο. Ούτως ώστε να απεμπλακεί ο Σπανούλης ή ο Πρίντεζης από το σκοράρισμα για όσο χρόνο αυτό κριθεί απαραίτητο και να τους προσφέρει τις απαραίτητες ανάσες ξεκούρασης κατά περίσταση.
Τελευταίες σημερινές αναφορές κάνουν λόγο για συμφωνία του Μπράιαν Ντάνστον με την Εφές Πίλσεν ενώ έχει ήδη υπάρξει αναλυτική παρασκηνιακή αναφορά από τον συντοπίτη Sober.

Ποιοι λοιπόν, θα μπορούσαν να μπουν στα παπούτσια του Ντάνστον και να τα φορέσουν με επιτυχία; 

Ο Πάτρικ Γιανγκ της Γαλατά που είναι υπερφυσικός αθλητής αλλά με λιγότερο ταλέντο, ο Σέιν Λαβάλ που έχει περισσότερο ταλέντο αλλά δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε υψηλό επίπεδο εκτός του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που απαιτεί για συμβόλαιο, ο Σαμάρντο Σάμιουελς που είναι ένας συνδυασμός τεχνικής και τεράστιας δύναμης στο ποστ, ο Έρικ Μπάκνερ του 2.08 με εξαιρετικές προοπτικές σε άμυνα κι επίθεση αλλά με νέο συμβόλαιο ξανά σε Τούρκικη ομάδα, ο Τζαμέλ Μακλίν που είναι πολύ καλός τεχνικά αλλά είναι περισσότερο αριθμολάγνος από αυτό που απαιτείται και δεν μπορεί να παίξει 5άρι στην άμυνα παρά μόνο στην επίθεση κι αυτό υπό προϋποθέσεις κάλυψης από ψηλότερο 4άρι δίπλα του. Δεν το συζητώ για την άμυνα καθώς δεν μπορεί να αμυνθεί απέναντι σε δυνατότερα και αλτικότερα 5άρια. Υπάρχουν τρεις ικανοποιητικοί ψηλοί του Ιταλικού πρωταθλήματος αλλά δεν θεωρώ ότι μπορούν να ανταποκριθούν σε επίπεδο Ευρωλίγκας για την ώρα. Χαντ, Ανοσίκε και Μέις. Το ίδιο ισχύει για τους Ακιντέλε και Βάντερ. Ο Ουόλτερ Ταβάρες κι ο Αουγκούστο Λίμα –από τους πρώτους ριμπάουντερς του Ισπανικού πρωταθλήματος- είναι πολύ καλές περιπτώσεις, αλλά όχι για τη θέση του βασικού στον Ολυμπιακό. Σίγουρα όχι για το ρόλο που εμείς απαιτούμε. Ο Τζεράι Γκραντ της Βέντσπιλς μου κλείνει πονηρά το μάτι. Εγώ θα τον έκλεινα αύριο πρωί με 250.000 ντόλαρς και θα τον δοκίμαζα αν μπορεί να ανταπεξέλθει. Εξαιρετικός στη θέση 5 είναι κι ο Τζάριντ Φέιμους από την αναπτυξιακή λίγκα του  ΝΒΑ. Με ύψος 2.11 και αρκετές προοπτικές βελτίωσης αλλά και άμεση προσαρμογή μιας κι έχει παίξει ήδη στην Ευρώπη παλαιότερα.

Η πληροφόρησή μου πριν καιρό, μιλούσε για μια υπέρβαση στη θέση του σέντερ για την ομάδα μας. Έναν παίκτη που αποτελούσε επιθυμία των Αγγελόπουλων και με τον οποίο είχαν προϋπάρξει συζητήσεις μετακίνησής του στον Ολυμπιακό. Μια εξαιρετικά δύσκολη περίσταση, που θα άλλαζε κατά πάσα πιθανότητα τον τρόπο επιθετικής ανάπτυξης καθώς και τις αμυντικές τακτικές της ομάδας μας. Ο λόγος φυσικά για τον κυρίαρχο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς που φαινομενικά είναι σχεδόν απίθανο να αποκτηθεί πλέον. Στον ίδιο παρονομαστή κινείται και μια πιθανή προσθήκη του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα, αν συμπεριλάβουμε στο τελικό ισοζύγιο και το μεγάλο του μισθολόγιο. Σύμφωνα με φήμες, έχει υπάρξει προσέγγιση στον Νίκολα Μιλουτίνοφ της Παρτιζάν χωρίς να έχω μπορέσει να το επιβεβαιώσω μέχρι τώρα που γράφω το κείμενο.

Φυσικά υπάρχουν και τρεις επιλογές ψηλών από το ΝΒΑ, με περσινό μισθολόγιο ελάχιστα πάνω από τα 800 χιλιάρικα και που υποθετικά, μπορούν να προσεγγιστούν από τον Ολυμπιακό για τη θέση του βασικού σέντερ της ομάδας. Ο Γάλλος Αζινσά, ο Σερβοβόσνιος Κούζμιτς κι ο Αμερικανός Τζερόμ Τζόρνταν. Παραμένουν υποθετικές περιπτώσεις πάντως...

Το σίγουρο είναι ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα επιλέξει παίκτη που να γνωρίζει τα κατατόπια της Ευρώπης και να έχει παίξει τουλάχιστον ένα χρόνο στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Όπως επίσης ότι αυτούς που θα επιλέξει, θα τους διατηρήσει με κάθε κόστος στο ρόστερ. Έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Προτιμά να προσεγγίζει φιλικά τον παίκτη παρά αυστηρά κι αυταρχικά σαν προπονητής-προϊστάμενός του.

Ας κάνω λοιπόν την αρχή με τα πιθανολογούμενα ρόστερ που μπορούν να δημιουργηθούν, με τη σκέψη για δανεισμό ή παραμονή των μικρών της ομάδας όπως θα είναι ο Μήτογλου, ο Χριστοδούλου ή πιθανότατα ο Μωραϊτης στο βάθος του κάθε ρόστερ μας...

Στο πρώτο ρόστερ, έχουμε μια οικονομική παραμονή του Πέτγουεϊ στο 4 με μια ακριβότερη προσθήκη στη θέση 5 με ψηλούς που έχουν προοπτικές ΝΒΑ και “ζήτηση” στο μπασκετικό χρηματιστήριο. Η περίπτωση Λαφαγιέτ και υπολοίπων γκαρντ αντικαταστατών του Όλιβερ, κυμαίνονται σε παρόμοια οικονομικά στάνταρντς. Προχωράμε επίσης σε μια μικρή επιθετική αναβάθμιση της θέσης 5 με τη μεταγραφή Μπόγρη, αφού οι δύο πρώτοι ψηλοί μας στη θέση αυτή, μας προκύπτουν αθλητικοί από τη φύση τους και χωρίς ιδιαίτερες ποστ επιθετικές αρετές.

Χαιρετώ την παρέα!

Βασικά δεν είχα σκοπό για νέο post. Άλλες φορές όπως θα θυμάστε, είχαμε guests για την σειρά των
τελικών και αναλύσεις επί αναλύσεων, αλλά... δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο και φέτος. Μακριά από εμένα, ως γνωστόν, υπεροψίες και ειρωνείες. Απλά νιώθω ότι νιώθουν και οι φίλοι του ΠΑΟ (έστω αυτοί που ξέρω και γνωρίζω εγώ). Δεν υπάρχει σύγκριση των δυο ομάδων. Αυτό όμως, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, δεν παίζει και κανένα σπουδαίο ρόλο. Τα ντέρμπι (όχι μόνο τα εγχώρια), αυτή την μοναδικότητα έχουν. Ότι όλα εξανεμίζονται πριν το σφύριγμα ή το jumpball.

Στο δια ταύτα: Οι τελικοί κάθε άλλο από εύκολοι θα είναι για μας, αν δε μπούμε με την ένταση που μας διακρίνει και μας έχει κάνει διάσημους πανευρωπαϊκά. Ποντάρω (ελπίζω) στο ότι στον πάγκο μας πλέον, είναι άλλος coach. Δεν ήταν επουδενί κακός προπονητής ο Μπαρτζώκας. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης όμως, δεν κατάφερε ποτέ να διαχειριστεί το δικό του μυαλό και κατά συνέπεια και αυτό των παικτών του, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Η ομάδα δείχνει (όχι τυχαία η επιλογή του ρήματος), πιο έτοιμη. Ο Σφαιρόπουλος, επίσης, δείχνει να έχει και κάτι που όλοι σχεδόν από όσο θυμάμαι καταλογίζαμε στον Μπαρτζώκα: Κότσια και μυαλό να αλλάξει πράγματα την ώρα που το παιχνίδι ακόμη παίζεται, αν κάτι δε του "πάει" όπως το 'χε σχεδιάσει (θυμηθείτε το smallball στο τελευταίο match με Μπάρτσα). Και είχα την αίσθηση έντονα ότι στο όλο σκηνικό του ματς με τον Άρη, από ένα σημείο και μετά, είχε επίτηδες πάρει ALARM ένδειξη από τον ερυθρόλευκο πάγκο.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός όμως και εδώ ταιριάζει γάντι. Το αυριανό παιχνίδι, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι όντως το μισό πρωτάθλημα. Το μυαλό της ομάδας και του κόσμου, δε θα πρέπει ΛΕΠΤΟ, να "χαλάσει" και να ξεφύγει. Είμαι αρκετά αισιόδοξος, ότι πλέον και οι δυο πλευρές έχουν πάθει και έχουν μάθει (για ομάδα και κόσμο κάνω λόγο). Όσοι διαβάζετε αυτές τις αράδες και θα είστε αύριο Φάληρο, να θυμάστε ότι το μόνο που χρειάζεται για καύσιμο, είναι φωνή και στήριξη. Τα άλλα αφήστε τα σε αυτούς που μας έχουν αποδείξει έμπρακτα, ότι ξέρουν...

Διαιτησίες: Η μόνιμη Νέμεσίς μας. ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ όχι χωρίς λόγο, αλλά να σας το πω και αλλιώς και εδώ τελειώνει η όποια αναφορά μου σε αυτόν τον παράγοντα. Αν είμαστε αυτοί που ξέρουμε όλοι, δε θα μπορέσουν να παίξουν τον ρόλο τους και θα γυρίσει boomerang η φάση. Βλέπω ότι ήδη ξεκινήσαν οι απέναντι τις παρόλες για ντόπες και πράσινα άλογα ("βγάλ'τη σκούφια σου και βάρα με", λέει ο σοφός λαός μας), είτε για να μας "χαλάσουν", είτε για να έχουν έτομη τη διακιολογία. Με κάτι εμφατικό αύριο, τους καταπίνει η ίδια τους η παγίδα και θυμηθείτε αυτό που σας γράφω...

Μπασκετικά, από τα δυο παιχνίδια που είδα τον βάζελο, έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με την τελευταία φορά που οι δρόμοι μας συναντήθηκαν. Ο Μανωλόπουλος και έξυπνος coach είναι και ξέρει τα κόλπα. Ο Παναθηναϊκός πλέον, παίζει και αυτός στις επαφές σαν εμάς. Πράγμα που (θέλω να πιστεύω) ότι είναι υπέρ μας, μιας και δε θα μπορεί να υπάρχει διαφοροποίηση σφυριγμάτων. Επιθετικά, λογικά, θα στηριχθούν στους Μαυροκεφαλίδη και Μπατίστα. Ο Λουκάς δε θεωρώ ότι είναι και δύσκολο να βγει εκτός... Ξύλο ως γνωστόν δεν αντέχει και επίσης, δε μπορεί και να δώσει. Νομίζω ότι Αγραβάνης και Πετ (θα παίξει?), είναι ότι πρέπει για αυτό το "μπερντάκι". Ο Ντάρντεν στα ματς αυτά, έχει αποδειχτεί "μανούλα" και ελπίζω αυτό να μην αλλάξει τώρα. Ο έλεγχος των rebounds θα είναι για άλλη μια φορά, εφαλτήριο νίκης για όποιον κυριαρχήσει/μαζέψει.

Θα πρέπει να προσέξουμε ΠΟΛΥ την αδύναμη πλευρά μας και τις πάσες/μαχαίρια των Διαμαντίδη και Κούπερ. Αν βρουν ρυθμό από εκεί, δε θα 'ναι καλά τα πράγματα... Ο Σπαν θεωρώ ότι έχει σκοτώσει και το τελευταίο φάντασμα που τον καταδίωκε και ο Πριντ είναι on fire. Τον Βαγγέλη δε τον φοβάμαι, είναι σε σταθερά ανοδική πορεία. Τον Σλούκα θέλω να δω συγκεντρωμένο, μόνο. Για μένα έχει αποδείξει ότι κάνει την ομάδα να ρολάρει, όταν ο Σπαν κολλάει (και αυτό είναι και το μόνο που μπορώ να προσάψω στον coach, ευκαιρίας δοθείσης). Χάντερ και Ντάνστον, αν είναι όπως πρέπει, θα καταπιούν ό,τι και αν βρεθεί στο δρόμο τους...Ελπίζω να 'ναι έτοιμοι.

Τεσπά, μη το κουράζουμε. Δε βλέπω που ο Παναθηναϊκός, είναι καλύτερος από εμάς..? Δεν νομίζω ότι υπάρχει θέση, που έστω να είναι ισοδύναμος... Αυτό όμως δε φτάνει από μόνο του, θα πρέπει να αποδειχτεί και στο court. Καλούς τελικούς να έχουμε και να θυμόμαστε ότι η αποτυχία από την επιτυχία, δεν απέχουν παρά λίγες σπιθαμές. Αν το πάρουμε, θα μιλάμε για μια πλήρως επιτυχημένη χρονιά, που θα δώσει ηρεμία, ψυχολογία και...όρεξη, για το καλοκαίρι που μας έρχεται και τις αναγκαίες προσθαφαιρέσεις στο roster. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουμε μπει πάλι σε μια εσωστρέφεια που βλακωδώς μόνοι μας δημιουργούμε... Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.