Μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν και δε προλαβαίνουμε να ακολουθήσουμε, είναι μια καλή
ευκαιρία να δούμε τι γίνεται σε αυτό που αποδεδειγμένα, δε μας απογοητεύει, ποτέ! Την ομάδα που και στα (πολύ) κάτω της, έδινε μαθήματα. Τι δεν άκουσε αυτό το δύσμοιρο το τμήμα, από το να διαλυθεί μέχρι ότι είναι η "ντροπή" του Συνδέσμου... Το που έχει φτάσει και που συγκαταλέγονταν, ακόμα και τότε, στις δύσκολες εποχές του Παπαστρατείου και του Κορυδαλλού, δε χρειάζεται να το πιάσουμε. Το ξέρουν καλά και εκτός και εντός των τειχών...

Η φανέλα του Ολυμπιακού είχε πάντα βάρος, όσο κλισέ και αν διαβάζεται αυτό από κάποιους. Πλέον το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Είτε είναι φιλικά, είτε επίσημοι αγώνες, ξέρεις και ξέρουν, ότι εδώ παλεύουν! Δε πα να 'σαι 15, 20, 25 πόντους πίσω, εδώ μένεις μέχρι τέλους και συνήθως γελάς πονηρά και σαρδόνια, με μια ευχαρίστηση όμοια με εκείνη του σαδιστή. Που αφήνει το "θύμα" του να πιστέψει ότι τα κατάφερε και μετά μένει να κοιτά με απορία, πως έγινε ΠΑΛΙ αυτό?

Δε κρύβω ότι φέτος το καλοκαίρι και με τις αποχωρήσεις παικτών σαν τον Hines, τον Παπ και τον Pero, φοβήθηκα λίγο για τη συνοχή και τη χημεία, παρόλα τα αντίθετα που δήλωνα. Το να αφαιρείς από μια ομάδα κύτταρα, δεν είναι κάτι που πρέπει να περνά έτσι, στο "ντούκου" που λέμε. Σε αυτό ποντάρανε και οι διεκδικητές του θρόνου. Αλλά ένας υγιής οργανισμός, ζητά την αποπομπή τέτοιων για να αναπαράξει νέα, πιο δυνατά κύτταρα, από το ίδιο DNA. Αυτό που για τα καλά έχει ποτίσει ομάδα και κόσμο.

Το να βλέπεις σε ένα τουρνουά σαν αυτό της Κωνσταντινούπολης, τα αυτά νέα μέλη, χωρίς τις εμπειρίες αυτών που αποχωρήσανε, να παίζουν με τον ίδιο γενετικό κώδικα, θα πρέπει να σε κάνει χαρούμενο. Μου το πρόδωσε και ένας φιλαράκος βάζελος χθες, "Ρε μαλάκα, έχετε αρπάξει φωτιά πια για τα καλά! Που να μπουν ο Σπαν και Μπέγκιτς..."

Δε ξέρω τι θα γίνει όταν θα μπουν οι Σπαν και Μπέγκιτς, δε ξέρω αν θα πάρουμε τρίτη συνεχόμενη Ευρωλίγκα και στην τελική δε με νοιάζει και πολύ... Αν λάτρεψα πιτσιρικάς αυτό το τμήμα για τις επιτυχίες του, μου έγινε εμμονή την ώρα που χαροπάλευε. Οπότε μια ή άλλη, μου 'ναι. Ότι και να γίνει, εδώ θα 'μαι να μουρμουρώ και να φωνάζω, να χαίρομαι και να κλαίω, μαζί του. Σε μένα και σε 'σας που μας διαβάζετε, ΤΟ ΞΕΡΩ ότι νιώθετε το ίδιο. Αλλά βαρέθηκα να παρακαλώ κόσμο και κοσμάκη, γνωστούς και μη, να περάσουν και μια βόλτα απέναντι από το Καραϊσκάκης. Στην τελική, αν αγαπάς κάτι πραγματικά, δε χρειάζεται κανείς να σου δώσει κατευθύνσεις.

Μέχρι να ξεκινήσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας, officially, μπορούμε να το κωλοβαρέσουμε λίγο ακόμη νομίζω... Οπότε αν περιμένετε να δείτε ποστ με μια λογική μορφή, αυτό που κάνουν τα κανονικά και σοβαρά blog-spots δηλαδή, λυπάμαι αλλά παίξατε και χάσατε. Όχι ότι υπάρχει ελπίδα δηλαδή να γίνουμε ποτέ "σοβαρό" ή "κανονικό" blog, αλλά τέλος πάντων.

To Euroleague Fantasy Challenge το ακούω καιρό και ειδικά πέρυσι το χειμώνα, είχε γίνει τόσο αισθητό ως παρουσία, που το έβλεπα ΠΑΝΤΟΥ! Μιλάμε για αρρώστια!! Είτε μπούκαρα σε επαγγελματικό basketball site, είτε σε blog, υπήρχε και αντίστοιχη ομάδα αλλά και αντίστοιχη κουβέντα. Και αφού η παρέα εδώ στο Diaries την έριξε την ιδέα και εξαπλώθηκε ως επιδημία μέσα σε λίγες μόνο ώρες, είπαμε να το πιάσουμε και αυτό στα χεράκια μας και σα τα τρίχρονα να το διαλύσουμε (άλλο ήθελα να γράψω, αλλά ας κρατήσουμε έστω και την ύστατη ώρα, ένα έστω μικρό επίπεδο)! Ομάδες στήθηκαν και στήνονται ακόμη (για αυτούς που θέλουν να γίνουν Ντούντα στη θέση του πορνόγερου) με σκοπό την κορυφή της δικής μας λίγκας αρχικά και γιατί όχι και αυτής της Euroleague? Το ακόμη χειρότερο είναι, ότι ο υπογράφων τούτο δω, ακόμη καλά-καλά δεν έχει διαβάσει τους όρους του παιχνιδιού, αλλά ποιος νοιάζεται? Χαβαλές να γίνεται και όταν αυτός ο χαβαλές περιλαμβάνει basketball επί χάρτου, αρχίζουν τα πράγματα να παίρνουν άλλη τροπή... Οπότε είτε είστε ήδη μέλος της παρέας μας, είτε όχι, σας προ(σ)καλούμε να κάνετε join στη league μας και να μετρήσουμε τις... δυνάμεις μας. Επειδή είμαστε full ψωνάρες, επιτρέπονται για να μην πω, επιβάλλονται όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν αυτό το παιχνίδι τόσο ερεθιστικό είτε το παίζεις εντός court, είτε σα video game και εννοείται εδώ, που χρειάζεται ο καθείς να επιστρατεύσει τις "γνώσεις" του στο recruiting!

Η λίγκα μας για όσους ενδιαφέρονται λοιπόν, έχει την πολύ πρωτότυπη ονομασία : Streetball και password: (τι άλλο?) olympiacosbc

Για να δούμε εσείς που βρίζετε Coach B και Αφους, τι ψάρια πιάνετε...

Βασικά δε ξέρω τι να γράψω... Το κάνω για να ξεμπουκώσουμε από το προηγούμενο ποστ. Έχουμε
ένα μικρό Γολγοθά μπροστά μας με τα φιλικά της Κωνσταντινούπλοης, την απουσία του Σπαν (που θα είναι μόνο για μια εβδομάδα άραγε?) και το Intercontinental Cup που νιώθω ότι κανείς δε δείχνει να του δίνει την πρέπουσα σημασία... Και μόνο οι ομάδες που θα συμμετάσχουν στο Rixos Cup δε, φτάνουν για να στρώσουμε κώλο μπροστά από ένα Η/Υ και τα stream να πάρουν φωτιά. Είμαι ακόμη πιο περίεργος να δω τι πάει να δημιουργήσει ο Ομπράντοβιτς και δε βλέπω την ώρα να συναντηθούμε... Έρχεται και ο Μπέγκιτς και πλησιάζει η ώρα με δρασκελιές γοργές που θα πρέπει να φανούμε (σχετικά) έτοιμοι... Για να δούμε...

Σίγουρα είναι το πιο σύντομο post μέχρι τώρα.. Πιθανότατα να είναι και το πιο σύντομο post και από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον, αλλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να μη το ανεβάσω...
Αυτή η Εθνική που κέρδισε χθες την Ισπανία είχε σαν βάση της, τον Ολυμπιακό.
Ο Μιχάλης Στεφάνου την ώρα του αγώνα, τουίταρε από την Βαρκελώνη που βρίσκεται, ότι ο Ισπανός εκφωνητής πιο πολλές φορές ανέφερε στη διάρκεια του αγώνα, το "Olympiacos" από το "Grecia"... Ο δε Marc Gasol, στον Ολυμπιακό αναφερόταν (πριν και μετά...) ενώ τα μπασκετικά forum στην Ιβηρική χερσόνησο, τρέμουν στην ιδέα, μιας τρίτης επανάληψης της πρόσφατης ιστορίας...
Τον Begic δε τον πιάνω καθόλου ("σκληρό το ματς εναντίον του Ολυμπιακού"...), χαριτολογούσε! 
Να ρωτήσω τώρα εγώ, που 'ναι όλοι εκείνοι οι "αντικειμενικοί" που κάποτε μας πρήζαν τα παπάκια για την "Ελλάδα του ΠΑΟ"? Τότε ήταν έτσι, τώρα είν' αλλιώς... Γιατί εντελώς τυχαία, τα ξεχάσαν όλα αυτά και θυμηθήκανε την εθνική υπερηφάνεια και τις "διχαστικές απόψεις, που δε χωρούν σε αυτή την ομάδα"... Είναι οι ίδιοι βέβαια, που κάναν αβαβά κανα-δυο μήνες πριν, το θέμα-ψέμα-ξεφτίλα για ντόπινγκ...
Όχι κύριοι, μούφα νίκη η της Εθνικής με τους Ισπανούς... Ντοπαρισμένη κατά το ήμισυ είν' η ομάς...
Τσουτσέκια, γλύφτες και ξεφτιλισμένοι, ποιος έχασε την τσίπα-να την βρείτε εσείς..? Αλλά δε φταίτε εσείς και το εννοώ...
Βάρδα και μη πάρουμε μετάλλιο, αυτό σας λέω μόνο... Ουαί και αλίμονό σας...

Θα επανέλθουμε, εν καιρώ...

ΥΓ: Μάικ, μη λες πολλά για Σπαν ρε φίλε, θα σε φάει το μαύρο σκοτάδι...

Εεεεπ!

Πως σας φάνηκε η φάπα από Φιλανδία? Καλή? Καλή! Το πρωί με τον καφέ (γιατί δροσούλα ακόμη δε "παίζει"), έγραφα μεταξύ άλλων :
" Δε τρέχει μια. Το θέμα είναι να περάσουμε στην επόμενη φάση με μια ήττα μόνο (που όλοι λίγο – πολύ έχουν κάνει ή θα κάνουν) και μετά, στον άλλο γύρο να έχουμε ανάλογη συνέχεια. Να μείνουμε εκτός στο χιαστί, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ... Την Ισπανία θα την έχουμε γλιτώσει, οπότε, ας μας έρθει όποιος θέλει μετά..."

Το "μια ήττα μόνο", έγιναν δυο και τώρα "τρεχάτε ποδαράκια μου, να μη σας χέσει ο κώλος"! Βασικά, δεν αλλάζει κάτι και για έναν (πολύ) παράξενο λόγο, δεν έχω και καθόλου νεύρα. Που άλλες φορές, δηλαδή!? Πιθανότατα όλα αυτά, γιατί δεν έπεσα και από τα σύννεφα εδώ που τα λέμε...  Οι Φιλανδοί ήταν η ομάδα που θα έπρεπε να προσέξουμε σε αυτό τον όμιλο και το ξέραμε (αλήθεια, το ξέραμε?). Και εννοείται, δε τίθεται θέμα εξυπνάδας (με την κακή έννοια), να πω ότι "τα έλεγα και τα έγραφα" για δαύτους, μιας και δεν ανακάλυψα την Αμερική, αλλά διατύπωνα κάτι που λίγο πολύ, ο κάθε ένας μπασκετικός φίλαθλος εν Ελλάδι (με σχετική ενημέρωση), περίμενε (ΟΧΙ η Ομοσπονδία του Βαζελακόπουλου)...

Αγωνιστικά, δε φοβάμαι. Τι άλλο έχουμε να χάσουμε πια (εκτός από το Μουντομπάσκετ)? Οι φάπες, αν είσαι έξυπνος, μόνο καλό κάνουν. Και αν δε σου φτάσει μια και μια δεύτερη, καλή είναι. Γίναν λάθη που δεν έπρεπε, αλλά σε μια ομάδα που που χρόνια τώρα, ο καλός Πατερούλης κάνει Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ κυριολεκτικά, δίνοντας χαρτάκια σαν άλλος Βαρδινογιάννης, για το ποιος θα είναι μέσα (οπότε και ποιος θα πάρει δρόμο), δε μπορείς να περιμένεις κάτι περισσότερο. Μιλάμε για γελοιότητες. Για γελοιότητες που όλοι ξέρουν και που όλοι κάνουν αβαβά... Είπαμε, θα επανέλθω βρέξει-χιονίσει στο θέμα, με το πέρας των αγώνων, είτε έχουμε μετάλλιο- είτε ξεφτιλιστούμε. Γιατί κάτι μου λέει, ότι το πρόβλημα θα 'ναι παίκτες μια ομάδας συγκεκριμένης πάλι και επειδή από εδώ, η καραμέλα του αντικειμενικού πάει περίπατο λόγω προφανούς συλλογικής διάθεσης, θα κάνουμε εκεχειρία προς το παρόν, αλλά θα επανέλθουμε, όταν και όσο χρειάζεται (μη νομίζετε ότι ξεχάσαμε και τα περυσινά αναθέματα για "Τον Ζούρο που πήγε να κάνει Ολυμπιακό την Εθνική και καταποντιστήκαμε από τους Αφρικάνους" - έτσι δε λέγατε ρε?)... Και μη τυχόν και πεταχτεί κάνας εξυπνάκιας τώρα και μου πει, ότι "δε χωράνε οπαδικά στην Εθνική", γιατί ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΧΩΡΑΝΕ, ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ και με τον πλέον ΕΠΙΣΗΜΟ τρόπο...

Γιατί, ενώ δε φτάνουν όλα αυτά στην κούτρα σου, έχεις και τους αυλικούς (η "πλάκα" είναι ότι σε αυτά τα @#$, μπαίνουν και "ολυμπιακοί") που προσπαθούνε μέρες τώρα να μας πείσουν, ότι ο Κατσίβελης "δε θα έκανε τη διαφορά" και που ήδη από εχθές βράδυ, ξεκινήσαν το ροκάνισμα της καρέκλας (για να μην αναφέρω, ότι λίγες μόνο μέρες πριν, μας κάνανε και μαθήματα εθνικού φρονήματος...).

Μου ήταν και μου είναι συμπαθής ο Τρινκέρι, για πολλούς λόγους. Μη τους ξαναλέμε. Παρόλα αυτά, φάνηκε μεγάλος χέστης, αν ισχύουν αυτά που καπάκι μετά το παιχνίδι, βγήκαν στον "αέρα". Και που μάλλον ισχύουν... Γιατί μύριζε εδώ και μέρες μπαρούτι η φάση μεταξύ Φώτση και coach... Και όλα αυτά στην πλάτη της εθνικής. Κατά τα άλλα είχε τα μούτρα να λέει στους παίκτες ότι έπαιζαν σα pussies! Και που είχε δίκιο δηλαδή, πως να το βρει όταν ο ίδιος με το καλημέρα, έχει πέσει στη λούμπα?

Λοιπόν, είναι Ηλίου φαεινότερο πλέον ότι τα 4 guard ήταν αδιαπραγμάτευτα. Ο Πατερούλης, ήθελε να το παίξει ιστορίας στον Καλάθη, ο Μάντζαρης είναι εδώ και καιρό στα πιτς και η μοναδική λύση, του Κατσίβελη, που κόσμος και κοσμάκης λοιδορούσε, πλέον δείχνει περίτρανα το πως και το γιατί. Stopper θέλαμε, stopper λέγαμε και stopper δεν είδαμε. Πλέον, καλούμαστε να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά, με υπέρβαση στην υπέρβαση. Δύσκολο? Πλάκα κάνουμε? Ακατόρθωτο? Τίποτα. Απλά πλέον και έτσι πως ΜΟΝΟΙ μας τα καταφέραμε, θα χρειαστούμε θεούς και δαίμονες, για βοήθεια και ίσως πάλι να μη φτάνουν...

ΥΓ: Επειδή οι παροικούντες τη Ιερουσαλήμ (ΟΛΟΙ), ξέρουν, αλλά ανάλογα με τα συμφέροντά τους, επιλέγουν τι γράφουν, όταν θα έρθει η ώρα, θα πέσουν και τα αντίστοιχα copy/paste...

ΥΓ2: Ο όμιλος έχει ως εξής, πλέον:

1. Ιταλία (2-0)
2. Ισπανία (1-1)
3. Σλοβενία (1-1)
4. Φινλανδία (1-1)
5. Κροατία (1-1)
6. Ελλάδα (0-2)

Βοήθειά μας...