Καλημέρες, καλημέρες (και πως να μην είναι?)!
Δεν είμαι και ο καλύτερος σε αυτά, αλλά όσο να 'ναι κάποιες αναγνώσεις (για να μην πω πολλές...) μπορούν να γινουν, μιας και μαθηματικά και basketball έχουν σχέσεις αγάπης/μίσους, ευθύς-εξαρχής. Το ποστ σήμερα δε νομίζω ότι θέλει ιδιαίτερες επεξηγήσεις. Πάντα μου άρεσε να χαζεύω τις επιδόσεις (αν και ως μαθητής, τις σιχανόμουν) και να βγάζω (τρομάρα μου) κάποια δικά μου συμπεράσματα. Έκανα πριν από λίγο, λοιπόν, ένα research στο site της Ευρωλίγκα όσον αφορά την ομάδα μας και διάλεξα κάποια rankings όσον αφορά το roster μας και που βρίσκονται (αν βρίσκονται) οι παίκτες μας. Να υπενθυμήσω ότι ό,τι βλέπουμε (αν βλέπουμε), είναι για τις πρώτες 25 θέσεις σε κάθε κατηγορία.
Πριν σας δώσω τη σκυτάλη, γιατί θα ήθελα να δω (κυρίως) τις δικές σας σκέψεις και αναγνώσεις πάνω σε αυτούς τους πίνακες, θα ήθελα να τονίσω τα εξής:
Ο Σφαιρόπουλος δε ξέρω αν κάνει τα προφανή ή όχι, αλλά σίγουρα επανέφερε στην ομάδα στοιχεία που όλοι αγαπήσαμε και όλοι ξενερώσαμε όταν χάθηκαν επί Μπαρτζώκα. Σκληράδα, αυταπάρνηση (ΟΚ, μπορεί να γερνάω και να ξεχνάω, αλλά από εποχές Ντούντα δεν έχουμε να δούμε τον Σπαν να βουτά για χαμένες μπάλες?-ας πούμε), όρεξη για ξύλο και μάτι που γυαλίζει. Ε ναι ρε μάγκες, όσο κλισεδιάρικα και να ακούγονται όλα αυτά (που δε διαφωνώ ότι είναι), είναι άλλο τόσο και αληθινά...
Στο Top16 η ομάδα μας είναι 1η σε παθητικό πόντων με 62.7 και στο Assists/Turnover ratio που ο γερο-Ντούντα μας έμαθε να κοιτάμε πρώτα από όλα, 2η... Έτσι για αρχή...
Πάμε λοιπόν, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε με αριθμούς και να ποστάρετε και 'σεις, για το τι βλέπετε σε αυτούς τους πίνακες, τι σε άλλους που δεν ανέφερα και να ξεκινήσει μια κουβέντα που νομίζω ότι έχει περισσότερη ουσία και διαδραστικότητα, από αγάπες, συμπάθειες και ενοχές... Σε όλα αυτά νομίζω εξαίρεται (δικαιωματικά), ο τύπος που κοσμεί εδώ και χρόνια (αν δε κάνω λάθος από την γέννηση του blog) το header και έχει αλλάξει την σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Έστω και αργά, χθες πήρε τα εύσημα από ένα ΣΕΦ στο πόδι που το μόνο που κατάφερε, είναι απλά να τον ΚΑΥΛΩΣΕΙ για τη συνέχεια... Ακούστε τι σας λέω, ειδικά σε αυτό το τελευταίο ξέρω καλά... Βγάλτε τευτέρια και πάμε για κουβέντα...
Δε βλέπετε Darden και Μάντζαρη, γιατί έχουν μεν παρουσία, αλλά όχι σε κατηγορίες που να βγάζουν μάτι... Παρόλα αυτά, συνεχίζουν να είναι γρανάζια που ΔΙΝΟΥΝ στην ομάδα. Ο Βαγγέλης χθες, φάνηκε να ξεμπουκώνει. Το ελπίζω, γιατί δεν είναι για να τα ακούει (όχι αδίκως). Ο Τρεμέλ, υπενθυμίζω τι έχει κάνει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και παιχνίδια... Περιμένουμε (στους έχοντες κοντή μνήμη) τον Πάπι να μπει στην εξίσωση και τον tweener που τόσο πολύ έχουμε κουβεντιάσει...
ΥΓ: Ο Σλούκας εξελίσεται όπως τον είχα στο μυαλό μου... Στη δημιουργία τίνει να γίνει ο καλύτερος και είναι ήδη από τους καλύτερους στην Ευρώπη, σε ΤΟΣΟ μικρή ηλικία... Μην ακούω για γατάκια που δε ξέρουν τι σημαίνει πρωταθλητισμός, βαριά φανέλα, F4 και σήκωμα κούπας... Je fais une erreur? Νο?!!!!
Ακούει....
Δεν είμαι και ο καλύτερος σε αυτά, αλλά όσο να 'ναι κάποιες αναγνώσεις (για να μην πω πολλές...) μπορούν να γινουν, μιας και μαθηματικά και basketball έχουν σχέσεις αγάπης/μίσους, ευθύς-εξαρχής. Το ποστ σήμερα δε νομίζω ότι θέλει ιδιαίτερες επεξηγήσεις. Πάντα μου άρεσε να χαζεύω τις επιδόσεις (αν και ως μαθητής, τις σιχανόμουν) και να βγάζω (τρομάρα μου) κάποια δικά μου συμπεράσματα. Έκανα πριν από λίγο, λοιπόν, ένα research στο site της Ευρωλίγκα όσον αφορά την ομάδα μας και διάλεξα κάποια rankings όσον αφορά το roster μας και που βρίσκονται (αν βρίσκονται) οι παίκτες μας. Να υπενθυμήσω ότι ό,τι βλέπουμε (αν βλέπουμε), είναι για τις πρώτες 25 θέσεις σε κάθε κατηγορία.
Πριν σας δώσω τη σκυτάλη, γιατί θα ήθελα να δω (κυρίως) τις δικές σας σκέψεις και αναγνώσεις πάνω σε αυτούς τους πίνακες, θα ήθελα να τονίσω τα εξής:
Ο Σφαιρόπουλος δε ξέρω αν κάνει τα προφανή ή όχι, αλλά σίγουρα επανέφερε στην ομάδα στοιχεία που όλοι αγαπήσαμε και όλοι ξενερώσαμε όταν χάθηκαν επί Μπαρτζώκα. Σκληράδα, αυταπάρνηση (ΟΚ, μπορεί να γερνάω και να ξεχνάω, αλλά από εποχές Ντούντα δεν έχουμε να δούμε τον Σπαν να βουτά για χαμένες μπάλες?-ας πούμε), όρεξη για ξύλο και μάτι που γυαλίζει. Ε ναι ρε μάγκες, όσο κλισεδιάρικα και να ακούγονται όλα αυτά (που δε διαφωνώ ότι είναι), είναι άλλο τόσο και αληθινά...
Στο Top16 η ομάδα μας είναι 1η σε παθητικό πόντων με 62.7 και στο Assists/Turnover ratio που ο γερο-Ντούντα μας έμαθε να κοιτάμε πρώτα από όλα, 2η... Έτσι για αρχή...
Πάμε λοιπόν, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε με αριθμούς και να ποστάρετε και 'σεις, για το τι βλέπετε σε αυτούς τους πίνακες, τι σε άλλους που δεν ανέφερα και να ξεκινήσει μια κουβέντα που νομίζω ότι έχει περισσότερη ουσία και διαδραστικότητα, από αγάπες, συμπάθειες και ενοχές... Σε όλα αυτά νομίζω εξαίρεται (δικαιωματικά), ο τύπος που κοσμεί εδώ και χρόνια (αν δε κάνω λάθος από την γέννηση του blog) το header και έχει αλλάξει την σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Έστω και αργά, χθες πήρε τα εύσημα από ένα ΣΕΦ στο πόδι που το μόνο που κατάφερε, είναι απλά να τον ΚΑΥΛΩΣΕΙ για τη συνέχεια... Ακούστε τι σας λέω, ειδικά σε αυτό το τελευταίο ξέρω καλά... Βγάλτε τευτέρια και πάμε για κουβέντα...
Δε βλέπετε Darden και Μάντζαρη, γιατί έχουν μεν παρουσία, αλλά όχι σε κατηγορίες που να βγάζουν μάτι... Παρόλα αυτά, συνεχίζουν να είναι γρανάζια που ΔΙΝΟΥΝ στην ομάδα. Ο Βαγγέλης χθες, φάνηκε να ξεμπουκώνει. Το ελπίζω, γιατί δεν είναι για να τα ακούει (όχι αδίκως). Ο Τρεμέλ, υπενθυμίζω τι έχει κάνει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και παιχνίδια... Περιμένουμε (στους έχοντες κοντή μνήμη) τον Πάπι να μπει στην εξίσωση και τον tweener που τόσο πολύ έχουμε κουβεντιάσει...
ΥΓ: Ο Σλούκας εξελίσεται όπως τον είχα στο μυαλό μου... Στη δημιουργία τίνει να γίνει ο καλύτερος και είναι ήδη από τους καλύτερους στην Ευρώπη, σε ΤΟΣΟ μικρή ηλικία... Μην ακούω για γατάκια που δε ξέρουν τι σημαίνει πρωταθλητισμός, βαριά φανέλα, F4 και σήκωμα κούπας... Je fais une erreur? Νο?!!!!
Ακούει....