Για να κάνω μια ειρωνική, πλην όμως, όχι άστοχη (προς τον εαυτό μου και μόνο) πλάκα, όπως όλοι ξέρετε πια, το Diaries πρόσφατα μετέβη από τον αναρχισμό ("αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες
της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση
τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή"), στη κοινοβουλευτική δημοκρατία (όχι την προεδρευόμενη όμως, αλλά ούτε και την προεδρική) και η σκυτάλη περνάει επίσημα στα δικά σας χέρια πλέον και γιατί έτσι ήθελα, αλλά και γιατί έτσι έπρεπε. Όχι ότι δεν είχαν αναλάβει κείμενα και πρωτύτερα δικοί μας άνθρωποι, αλλά πλέον το έχω και εγώ και ο χώρος ΑΝΑΓΚΗ στο να βοηθήσετε και να λάβετε μέρος πιο ενεργά. Από το να υπάρχουν αυτά τα κενά και ανούσια chit-chats, ως posts, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να υπάρχει η γνώμη σας, στη μαρκίζα και από κάτω, το γνωστό μας κουβεντολόι. Καλή αρχή σε αυτή (μας) την προσπάθεια, λοιπόν και όπως γίνεται στις δημοκρατίες, ο λόγος στην "αντιπολίτευση" πρώτα (πλάκα κάνω)! Να ευχαριστήσω το Θανάση, για την αποδοχή του αιτήματός μου και για την έμπρακτη βοήθεια και να υπενθυμίσω σε όλους όσους ενδιαφέρονται, ότι στο email του blog μπορούν να δηλώσουν την πρόθεση τους στο να συνεισφέρουν στην ομαλή συνέχεια της παρέας μας.
by 8a_nice
Αφού για τους
τύπους ευχαριστήσω το Μιχάλη για την
ευκαιρία που μου δίνει, θα ξεκινήσω με
κάποιες σκέψεις για την εικόνα της
ομάδας και όχι μόνο, ώστε να “ξεμπουκώσει”
και το προηγούμενο post. Θα
τηρήσω την προτροπή του καθηγητή μου
στην έκθεση και θα προσπαθήσω να μοιράσω
αυτό το άρθρο σε κάποια επιμέρους, ώστε
να μην ξεφύγω όπως συνήθως.
Κεφάλαιο
Σφαιρόπουλος
Είναι καλός,
μέτριος, ή άσχετος; Προφανώς
δεν είναι άσχετος, δεν υπάρχει προπονητής
να έχει φτάσει τελικό ευρωλίγκας όντας
άσχετος. Είναι ένας προπονητής που θα
τον ήθελες σε βάθος 5ετιας; Μάλλον
όχι. Ποιος όμως όταν ανέλαβε του έδωσε
ένα πλάνο με βάθος 5ετιας; Νομίζω
κανείς, όλοι ζητούσαν το άμεσο αποτέλεσμα,
όπως συμβαίνει κατά κύριο λόγο στην
Ελλάδα. Τα αποτελέσματα γνωστά (1η
χρονιά περίφημα, 2η
αποτυχία). Ελαφρυντικά φυσικά και
υπάρχουν (δεν αναφέρομαι σε τραυματισμούς
και διάφορα μεταφυσικά, αυτά είναι μες
το πρόγραμμα) όμως υπάρχει ένα βασικό
στοιχείο που εμένα με ξενίζει και δεν
είναι άλλο απ’ την ελευθερία που έχει
επιτρέψει στους παίχτες του. Υπάρχουν
στιγμές που νομίζει κανείς ότι πέρα από
Σπανούλη, Πρίντεζη και ολίγη από Λοτζέσκι,
οι υπόλοιποι παίχτες βρίσκονται στο
παρκέ (στο επιθετικό κομμάτι αναφέρομαι),
είτε για κατέβασμα μπάλας, είτε για
σκρίν, είτε για να γεμίζουν τις γωνίες.
Και αναρωτιέμαι πόσα step back 3’s του
αρχηγού θα είχαν γίνει προσωπικά plays
παιχτών όπως ο Χάκετ, ο Παπι
ή και ο Χαντερ πέρυσι; Υπάρχουν
στιγμές που νομίζει κανείς ότι εργαλεία
τύπου Λαφαγιέτ, Πέτγουει και Ντάρντεν
ταίριαζαν περισσότερο στη φιλοσοφία
του coach. Εν κατακλείδι αν
και θα προτιμούσα σίγουρα κάτι καλύτερο
στον πάγκο της ομάδας, διαφωνώ σε αλλαγή
του ειδικά σε αυτό το στάδιο της χρονιάς.
Νομίζω ότι με λίγη τύχη και με απλά
λογικές αποφάσεις (σε αυτό θα βοηθήσουν
σημαντικά κάποιες νίκες) υπάρχει
περιθώριο για ελπίδα.
Κεφάλαιο
Μάντζαρης
Νομίζω ισχύει
ότι και για τον coach. Άσχετος
δεν είναι, έχει ταβάνι σίγουρα, κάτι που
σημαίνει ότι όταν είναι ντεφορμέ δείχνει
πολύ χαμηλού επιπέδου. Δε θα αναφερθώ
σε αυτόν καθ’ αυτόν τον παίχτη, όσο στην
ομάδα. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο
πλέον ότι ο χρόνος του Μάντζαρη (σε σχέση
ειδικά με το Χάκετ) είναι άρρηκτα
συνδεδεμένος με αυτόν του αρχηγού. Ο
coach δείχνει απρόθυμος ν’
αλλάξει το καθ’ αυτόν επιτυχημένο
δίδυμο, Μάντζαρης Σπανούλης, με συνέπεια
ο Βαγγέλης να μένει στο παρκέ αν όχι
ίδια, λίγο λιγότερα λεπτά απ τον αρχηγό.
Πάντως το όλο θέμα με την πτώση της
ομάδας (κάπου πέρυσι τον Ιανουάριο)
σχετίζεται και με το ταυτόχρονο
ντεφορμάρισμα του βασικού πόιντ της
ομάδας.
Κεφάλαιο
Θέση 4
Όπως και
παραπάνω δεν θα το δω αποκομμένα αλλά
σε συνδυασμό με τον παίχτη Παπαπέτρου.
Είναι τόσο ασταθής που νομίζω ότι δεν
βοηθάει να καταλάβουμε ποια είναι η
φυσική του θέση και αυτό νομίζω είναι
λάθος κυρίως του coach. Αν
δεχτούμε οτι με τα 206 εκατοστά του και
τα 105 περίπου κιλά του μπορεί άνετα να
σταθεί στο 4 αμυντικά, αυτό που μένει
είναι να βρεθεί τρόπος να βρει ρόλο
επιθετικά με κάποια plays απομόνωσης
κυρίως άλλα και post. Είναι
λάθος λοιπόν να περιμένει ο coach ή
κι εμείς αυτά που ήθελε να δει π.χ. από
τον Οκάρο ή όποιον άλλον είχε στο μυαλό
του. Με απλά λόγια, σκεφτείτε τον Πρίντεζη
απλά να περιμένει στις 45ο
μήπως και του έρθει η μπάλα στα 7 δεύτερα.
Έχω αφήσει
απ’ έξω δύο πολύ σημαντικά κεφάλαια
(Σπανούλης, Αφοί), όμως αφορούν και άλλα
ζητήματα πέραν του αγωνιστικού, ζητήματα
που δεν έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω.
Υπάρχουν πολλά ακόμα που θα μπορούσα
να αναλύσω, περί μπάσκετ που αλλάζει,
περί έλλειψης συστημάτων πέραν του pick
n roll και πολλά άλλα, όμως είναι
κάτι που κάνουμε καθημερινά μέσα σ’
αυτόν το χώρο και σίγουρα είναι κάτι
που οι διάλογοι έχουν μεγαλύτερο
ενδιαφέρον από τα άρθρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου