Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός (72-67)

Καλημέρα!

Νομίζω ότι τα πράγματα πήγαν όπως τα υπολογίζαμε. Υπάρχει ΕΜΦΑΝΗΣ διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις ομάδες, παρόλη την ενίσχυση του Παναθηναϊκού και επίσης ο Μπαρτζώκας είναι (τελικά) απείρως καλύτερος coach από τον Πεδουλάκη οπότε... Δεν παίξαμε καλά πάλι επιθετικά, αλλά νομίζω ότι σιγά-σιγά αρχίζουμε να βρίσκουμε κάποιο ρυθμό και αυτό είναι ό,τι πιο ευχάριστο, περισσότερο και από την ίδια την νίκη της ομάδας πιθανόν. Αν πάρουμε Κύπελλο “καπάκι” και Κίμκι εκτός, θα έχω πια βάσιμες ελπίδες ότι στο φετινό τρελό σκηνικό που έχει στηθεί, θα έχουμε και πάλι τις καλές πιθανότητες. Και το “τρελό” πάει σε πολλά... Διαφορετική και πιο κουραστική διοργάνωση η φετινή Ευρωλίγκα (σύμφωνοι, για όλους τους διεκδικητές) που σε συνδυασμό με έναν κακό υπολογισμό στο φορμάρισμα, ένα στραβό αποτέλεσμα ή έναν τραυματισμό (πόσο μάλιστα αν αυτά έρχονται και μαζί...) να σου κάνουν τη συνέχεια “γολγοθά”. Τεσπά, κάθε εμπόδιο για καλό δε λένε? Οψόμεθα.
Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο, είναι ότι νιώθω ότι έπεσα 100% μέσα στο θέμα διαιτησίας. Αν θυμάστε, είχα πει ότι αν το ματς “στραβώσει” και δε μπορούν να βάλουν χεράκι οι “γνωστοί”, θα μας δώσουν κάποια σφυρίγματα για να δημιουργηθεί κλίμα ενόψει του τελικού... Πάρτον τον Πηλοίδη και νατος και ο (Δημη)τράκης να δίνει “συχαρίκια” και να δηλώνει φόρα παρτίδα τις αλητείες του που πιθανόν θα ακολουθήσουν. Θα ‘χει “πλάκα” την Κυριακή, επαναλαμβάνω. ΜΑΚΑΡΙ να διαψευστώ...
Δε θα σταθώ καθόλου στα δικά τους, μόνο ο Διαμαντίδης απειλούσε, όλοι οι άλλοι από τέτοια ματς – μεσάνυχτα, αλλά και αυτό το είχαμε “προβλέψει”. Οπότε στα δικά μας. Μου άρεσε ο Μπαρτζώκας. Έπαιξε πολύ έξυπνα και νομίζω (για παράδειγμα) το ότι αυτή τη φορά δε έβαλε καν δεύτερο παίχτη πάνω στον Σόφο, ήταν ένα ρίσκο που έπρεπε να πάρει, το πήρε και του βγήκε. Όλος ο κόσμος (εκατέρωθεν) περίμενε κάποια αντιμετώπιση σαν και αυτή του ΟΑΚΑ ή έστω παρεμφερή, όμως αυτή τη φορά ο βάζελος δεν είχε Κίτσεν, αλλά Καπόνο να ακροβολίζεται, οπότε και το (άλλο) ρίσκο του να δίνει τη μπάλα ο χοντρός σε αμαρκάριστο παίχτη θα ΄ταν μεγαλύτερο από αυτό που και τελικά πήρε σωστά ο coach. Τα τριάρια μας ανεβάζουν πια και επίσημα στροφές, με Παπ να κάνει συγκροτημένο και συγκεντρωμένο παιχνίδι τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, ενώ ο Περπέρογλου να συνεχίζει από ‘κει που σταμάτησε την Πέμπτη! Και εκεί βρίσκεται κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό το extra που χρειαζόμασταν σαν ομάδα. ΟΚ, του πάει του Στράτου ο βάζελος (2/2 το παλικάρι) ξεκάθαρα, όσο πάει βέβαια και στον Πριντ! Το δικό μας παιδί, ζει και αναπνέει για αυτές τις μάχες και έχει ήδη δημιουργήσει παράδοση καλών (τουλάχιστον) εμφανίσεων. Ο Law αν και όχι με νέφτι στον κώλο όπως την Πέμπτη, αλλά και αυτός με/σε εμφανή άνοδο, έκανε ότι ακριβώς έπρεπε. Τον Σέρμα “η καλή διαιτησία” δε τον άφησε καν να ακουμπήσει την μπάλα (τα “καλά” που είχαμε με τον Σόφο, αυτή τη φορά από την ανάποδη...), αλλά ο Powell ήταν απροσδόκητα ΕΚΕΙ και εμένα τουλάχιστον, μου έβγαλε τα μάτια! Ταπίδια, ποντάκια και το σπουδαιότερο από όλα, ΔΙΑΘΕΣΗ για κάτι που φαινόταν ότι δεν είχε. Ναι ρε μάστορα, έτσι σε θέλουμε και μπορείς και άλλο. Άλλη ευχάριστη εμφάνιση για μένα ήταν ο Πέρο. Αμυντικά βράχος και τα box out του βοήθησαν ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από όσο ένα απαίδευτο μάτι μπορεί να διακρίνει! Ο Σπαν μετριότατος, αλλά θα τον δικαιολογήσω. Τον παίζανε με βοήθειες οι ζελέδες, εκνευρίστηκε (αυτό μόνο δε μπορώ να του συγχωρέσω, για την κλάση του και την εμπειρία του τουλάχιστον) και δε έδωσε όσα θα έπρεπε. Ίσως εδώ θα πρέπει να κάνει κάτι και ο Μπαρτζώκας, είναι το όπλο που όλοι ξέρουν και ευνόητα θα στοχεύσουν να αφοπλίσουν, οπότε βοήθα τον με κάποιον τρόπο και συ βρε coach. 
To cut a long story short, νομίζω ότι η σεμνή τελετή έλαβε τέλος: 

1. Από την ώρα που το μπλαζέ ξεκίνημά μας, έδωσε τη θέση του στην “θα σου πάρω το κεφάλι σήμερα” αντεπίθεσή μας. Και ναι, δε θεωρώ καθόλου τυχαία/κωλόφαρδα τα σουτ-μαχαιριές που βάλαμε, ύστερα από καλές άμυνες του ΠΟΑ σημειωτέον, στο buzzer. 
2. Επίσης, οι Καπόνο, Μασιούλις, Μπράμος πρέπει να τελειώσαν με κάτω από 10 πόντους σύνολο και οι τρεις (βαριέμαι να κοιτάξω τώρα, αλλά αυτή την αίσθηση έχω) – οπότε αμυντικά για άλλη μια φορά αποδεικνύουμε ότι λίγο να σοβαρευτούμε και να παίξουμε το περσινό “ξύλο”, απλά δεν έχουμε αντίπαλο εντός και εκτός χώρας, ναι? Μήπως είναι ώρα να ξυπνήσουμε ξαναλέω? 
3. Η χρησιμοποίηση του Hines από τον Μπαρτζώ χθες ήταν απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και σίγουρα δε την περίμενε κανείς μας και κανείς τους! Μπράβο ρε κόουτς, όπως στα χώνουμε στα στραβά, σου πιστώνουμε και με το παραπάνω τα καλά, Γαύροι είμαστε! Εμάς το μόνο μας ενδιαφέρει είναι να ‘ναι ο Θρύλος τσαμπουκαλεμένος, αγριεμένος και να παίζει όσο μπορεί... και ας χάνει! Αυτό κράτα μόνο.
4. Το να μιλάει ο βάζελος για διαιτησία εναντίον του(!), στο μπάσκετ (!!), με το συγκεκριμένο τρίδυμο (!!!) είναι από αυτά που σε κάνουν να λες: “ΟΚ, το άκουσα και αυτό στη ζωή μου...”
5. Μου αρέσει που μιλάνε για αναποδιές και για “μικρές διαφορές ανάμεσα στις ομάδες”... Δηλ. με Βαγγελάκη χθες και Σπανούλη λίιιιιιγο καλύτερο, πόσο θα ‘πρεπε να γράψει το κοντέρ? Περάστε τους 70 πόντους ρε μάστορες μια φορά με καμιά σοβαρή ομάδα και τα ξαναλέμε...


Για να μη ξεχνιόμαστε, την Κυριακή ΑΛΛΟ ματς. ΕΝΤΕΛΩΣ όμως. Στα νύχια και εκεί... ΜΕΓΑΛΟ μπράβο σε όσους βρέθηκαν στο ΣΕΦ χθες. Υπάρχει ελπίδα τελικά και έπιασαν τόπο οι ευχές μας για κολαστήριο αλλά όχι καφριλίκια. Δεν είναι δύσκολο ρε αδέρφια, είδατε?