Καλησπέρα παίδες.
Αλλά δε γίνεται να μη γράψω λίγες (και καλές) αράδες για την Nick Galis-mania που ‘χει ξεσπάσει αίφνης τις τελευταίες μέρες με αφορμή το Basketball Hall of Fame και την ψηφοφορία στο site του ESPN που ‘χει γίνει από τα σχόλια πολλών Ελληναράδων, κυριολεκτικά... gazzetta!
Τα αρειανά πλακώνονται με τις μπουγάτσες σε κάτι που μόνο μπάσκετ δε θυμίζει... Κάμποσοι ακόμη (άσχετοι με το άθλημα) τρέχουν κυριολεκτικά να ρίξουν μονοκούκι, έχοντας κατά νου "εθνικές υπερηφάνειες" και λοιπές αηδίες και μένει ο κακόμοιρος μέσος μπασκετόφιλος, ανεξαρτήτως χρώματος και το τονίζω, να αναρωτιέται τι σχέση ο Νίκος Γκάλης που αυτός έχει στο μυαλό του με όλα αυτά τα πανηγυρτζίδικα?
Για να τελειώνουμε, έχω πει πολλάκις (και εδώ μέσα) ότι θεωρώ ως πιο πλήρεις παίκτες στην μέχρι τώρα στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ (και εννοώ αυτούς που έχουν δει τα ίδια μου τα ματάκια και όχι να μου ‘χουν άλλοι εξιστορήσει) τους Φάνη και Παπαλουκά. Δεκτές όλες οι διαφωνίες και αντίθετες γνώμες εννοείται. Επίσης θεωρώ σαν «τοτέμ» τον Γιαννάκη και δε νομίζω επίσης ότι υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για να το δικαιολογήσω. Αλλά ο Γκάλης, ανήκει μαζί με τον αδικοχαμένο Σαμαρά στο volley, στους μοναδικούς που φορέσανε την φανέλα του βάζελου και δε μου ‘βγαινε πάνω στην ένταση του αγώνα το παραμικρό. Πήγαινε δηλαδή να βγει, αλλά κάπου σκάλωνε μεταξύ ουρανίσκου, γλώσσας και δοντιών. Εγωίσταρος από τους λίγους (όπως πιθανόν οι περισσότεροι μεγάλοι αθλητές παγκοσμίως), αλλά χωρίς αυτόν είναι αλήθεια, όταν θα ακούγαμε για «σπυριάρα» πιθανόν να πήγαινε το μυαλό μας στο κοριτσάκι του σχολείου που μας έκανε κέφι και εμείς δε δίναμε σημασία και όχι τη μπάλα που βγάλαν φουσκάλες τα χέρια μας απ'το χτύπημα (το πόσα μπινελίκια είχα φάει btw από την μάνα μου για αυτό το "γκάπα-γκούπα", δε λέγεται). Για να μην πω για τον Ιωσήφ Στάλιν-Βαζελακόπουλο και τους συν αυτόν που θα διοικούσανε μαντριά και στρούγκες και όχι την ομοσπονδία μιας εκ των υπερδυνάμεων πλέον παγκοσμίως.
Είμαι σίγουρος ότι σε πολλούς Ολυμπιακούς, έστω και μια μικρή γωνιά αφιερωμένη στον Γκάλη, μάλλον θα τους βρει να διαφωνούν. Επίσης είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν και αυτοί που θα θυμηθούν (και ΔΙΚΑΙΩΣ για να προλάβω) πολλά από τα τερτίπια του και κυρίως στην Εθνική που είναι υπόθεση όλων μας. Αλλά είτε αρέσει - είτε όχι, αυτός ο τριχωτός τυπάκος από Σίτον Χώλ, που για λίγο δεν ήρθε τότε στον Πειραιά, ευθύνεται κατά την ταπεινή άποψη του υπογράφοντα για την πλέον μεγάλη αλλαγή στο ελληνικό μπάσκετ.
Για να πω την (επίσης άλλη) αλήθεια δε μπήκα καν στον κόπο να ψηφίσω στο site του ESPN, γιατί ούτε σημασία έχει επί της ουσίας, άσε που βαριέμαι αφόρητα κάτι τέτοια σκηνικά και πιθανότατα να το έριχνα τελικά στον Ντίβατς το κουκί μου! Αλλά ότι ο Νίκος Γκάλης είναι η σπουδαιότερη μορφή ever στον ελληνικό αθλητισμό δε νομίζω ότι επιδέχεται δεύτερης σκέψης. Όπως λένε και οι Active Member στο κομμάτι τους "Στου Αιώνα το φευγιό" (και είναι και Πειραιωτάκια), "Άντε πες του για μπάσκετ αφού δε πρόλαβε τον Γκάλη / θα νομίζει τώρα η μπάλα ότι είναι πιο μεγάλη"!
Εις αύριο τα σπουδαία μάγκες, χαιρετώ άπαντες.