Καλημέρα.
Είναι η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, που νιώθω παράξενα με το Final
Four...
Τι να
εξηγήσω? Είμαι σίγουρος ότι λίγο-πολύ, νιώθετε και 'σεις ρε παιδιά το ίδιο...
Από τη μια σκέφτομαι ότι "θα αράξω με τα σουβλάκια μου και τα κρασιά μου,
χωρίς άγχος και θα το ευχαριστηθώ", από την άλλη σίγουρα θα ξενερώσω (το
έχω πάθει ήδη, δηλαδή...) που θα δω δυο ομάδες για μενα υποδεέστερες από εμάς
(ναι, ακόμη και με τα τόσα φετινά μας λάθη) σαν τις CSKA και Maccabi να αναμετρούνται για μια θέση στον
τελικό και 'μεις να ετοιμαζόμαστε για πλατεία... Οπότε σας ζητώ συγγνώμη, καμιά
όρεξη για ποστ, για προγνωστικά, για ο,τιδήποτε. Το κάνω μόνο και μόνο, για να
αλλάξει σελίδα το παρεάκι και να γεμίσει με τα σχόλιά του, μια νέα. Πάμε από
κοινού να δούμε τι βλέπουμε, τι θέλουμε - για αρχή, χωρίς να ξεχνάμε τα δικά
μας βέβαια και με το πέρας των σημερινών ημιτελικών, θα ανάψει για τα καλά η
κουβέντα, είμαι σίγουρος...
Για την
ιστορία θέλω Παπ/Ντόρσι ή Μακαβαίους. Για τους μεν είναι εύκολο νακαταλάβει
κανείς το γιατί, για τους δε, γιατί μοιάζουν να έχουν κάτι από τη δική μας ballsy μαγκιά... Low
budget σε σχέση με άλλα
χρόνια, ερχομό από το πουθενά σχεδόν (αν μπορείς να το πεις αυτό βέβαια για clubs
επιπέδου Maccabi...) και έναν προπονητή που όλοι εδώ
μέσα σεβόμαστε, από ότι θυμάμαι... Πάμε!