Καλημέρα στο παρεάκι.
Δεν υπάρχει και πολύ όρεξη για αναλύσεις... Βασικά, τι να αναλύσεις που δεν έχει ειπωθεί ήδη
πολλάκις, εδώ και καιρό? Το ξεσκίσαμε και το ξεχειλώσαμε... Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα. Χωρίς διάθεση ειρωνείας, εξυπνακισμού, δε ξέρω 'γω τι άλλο - από τη στιγμή που και ο κουμπάρος μου όμως (έχει τόση σχέση με το μπάσκετ, όση ο Bradley Cooper με την υποκριτική, καμία δηλαδή) ανέγνωσε "κουλή" σχεδίαση (τι είπατε?!) από το πρώτο παιχνίδι του ΟΑΚΑ και μετά, με αποκορύφωμα τη έλευση Σέρμα και παραμονή Κόλινς, δεν υπάρχει λόγος να γράψουμε αυτά που οι περισσότεροι αίφνης, θυμήθηκαν...

Θα κάνω ένα μικρό αλλά χρεωστούμενο tribute-post, σε κάποιον που από τον Οκτώβρη σας (τα) έπρηζα και με έβγαλε (ευτυχώς) ασπροπρόσωπο! Κάποιον που δεν έχει κανένα πρόβλημα, να μην έχει προβολείς πάνω του (μάλλον το επιδιώκει) και που είναι στρατιώτης ρόλου όταν πρέπει, αλλά και όταν η περίσταση το ζητά, γίνεται πρώτο βιολί, χωρίς άγχη και χωρίς τυμπανοκρουσίες... Κάποιος που κάποιοι "έξυπνοι" το καλοκαίρι που μας πέρασε, θεωρούσαν εύκολη την αντικατάστασή του (δεν είναι τυχαίο που σε ένα μεγάλο ποσοστό, ήταν οι ίδιοι που θεωρούσαν το ίδιο με Άντιτς, αν και εδώ δηλώνουν συμπαθούντες -απλά- γιατί δεν έχει τα "καφριλίκια" του Πέρο)... Ευτυχώς έμεινε και ελπίζω και εύχομαι το ίδιο να συμβεί και φέτος που λήγει αν δε κάνω λάθος, το συμβόλαιό του...

Οι Αμερικάνοι έχουν κάποιες εκφράσεις σύντομες αλλά περιεκτικές, για περιπτώσεις σαν αυτή του Στράτου Περπέρογλου... "Go to guy", "Mr. Reliable", "Jack of all trades"... Ελπίζω να μείνεις φίλε στο Φάληρο, όσο ο Bill και ακόμη περισσότερο... Αν και δε μου περισσεύουν χρήματα, μόλις χρέωσα την πιστωτική μου 70 ευρώπουλα για αυτό που εδώ καιρό είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου... Ένα jersey με το νούμερό σου (από τα πλέον τυχερά μου, οι ημερομηνίες γέννησης των κανακάρηδών μου, το έχουν μέσα) και το όνομα σου στο πίσω πάνω μέρος...