Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Παραδοχή λάθους ή επιμονή στο αρχικό πλάνο;

Χαιρετώ την παρέα. 

Ήθελα εδώ καιρό να επανορθώσω ένα προ μηνών χουλιγκανισμό μου και σήμερα μου δίνεται μια καλή ευκαιρία, με έναν και καλό, αλλά και γνωστό ερυθρόλευκο, αρθογράφο. Τον Don όλοι φαντάζομαι τον ξέρετε... Τον διάβαζα και εγώ, πριν ασχοληθώ με το μπασκετικό blogging. Φτιάχνοντας λοιπόν, αυτό εδώ το λημέρι και γνωρίζοντας σιγά-σιγά (αναγκαστικά?), κόσμο και κοσμάκη, άκουσα και πράγματα που δε μου άρεσαν καθόλου και που είχαν ως συνέπεια, μια ιδιαίτερα αρνητική μου διάθεση προς αυτόν. Επειδή δε θέλω να αναφερθώ άλλο στο παρελθόν, αλλά δε μου αρέσει να χρεώνω και ανεύθυνα, νιώθω την ανάγκη να πω και δημόσια, ότι αν δε δεις σφαιρικά κάποια πράγματα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα λάθους (σου). Και αυτό δείχνει κολλάει και στην περίπτωση της ομάδας, μετά τα χθεσινά. Το κείμενο που αναδημοσιεύουμε, είναι κάποιων ωρών και αναρτήθηκε λίγο μετά το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, στη facebook σελίδα του Don. Είναι επίσης στα πλαίσια της νοοτροπίας που έχουμε εδώ μέσα, να έχουμε πολλές και διαφορετικές γνώμες τόσο στα σχόλια όσο και στα κείμενα. Και αυτό εδώ το ποστ είναι ένα καλό πάτημα, να συνεχιστεί μια κουβέντα, που θέλουμε - δε θέλουμε, μάλλον θα πάρει λίγο καιρό να ξεθυμάνει...


Από Don Basketblog

Τελείωσε και το 2ο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και τώρα ήρθε η ώρα να πούμε... τα πολλά.

Έγραψα μετά το 1ο ματς :

"Τρία πεντάρια έχουμε και τελικά πάλι με τον Αγραβάνη παίξαμε στο 5. Αφού αυτός είναι ο ρόλος του παιδιού. 3ος στο 4&5, μπαλαντέρ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΟΡΙΖΟΥΜΕ;

Δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση. Αρκεί να αναγνωρίζεις το πρόβλημα και να μην είσαι ξεροκέφαλος. Δεν είναι επιστήμη το μπάσκετ και δεν το ξέρει μόνο ένας. Ξέρουν και άλλοι κάτι...και η ειρωνεία δεν έκανε καλό ποτέ, είναι το πιο εύκολο πράγμα."

Θα μπορούσα να τα κάνω copy-paste αλλά κρατιέμαι εδώ και καιρό, για να μην χαρακτηριστώ κιόλας... κινδυνολόγος οπότε θα τα πω τώρα που ο κίνδυνος όχι απλά είναι στην πόρτα αλλά μπήκε στο σπίτι μας. Θα τα πω τώρα για να σιωπήσω πάλι, μιας και ο χρόνος που έχω στη διάθεση μου να γράφω κιόλας δεν είναι όπως παλιά. Ας τα πω λοιπόν τώρα που... γυρίζει και είναι νωρίς ακόμα.


Τρία "σοβαρά" επίσημα ματς, 2 ήττες σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό και νίκη με 1000 ζόρια με την Τσεντεβίτα.

Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη γιατί όσο νομίζεις ότι στραβός είναι ο γιαλός, τόσο θα πηγαίνεις προς την ξέρα.

ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.

Δεδομένο 1ο.

Δεν έγινε ο Σφαιρόπουλος μυρουδιάς, δεν έγινε ο Ολυμπιακός άχρηστος, δεν έγινε ξαφνικά ανίκητη ομάδα ο Παναθηναϊκός του...Καλάθη και του Κούζμιτς. ΕΣΥ τον κάνεις να φαίνεται. Εδώ ο...Μπαρτζώκας με ΕΝΑΝ σοβαρό παίκτη, τον Singleton και τους γλέντησε χωρίς να ιδρώσει. Το ίδιο δεν έγινε και ο Σπανούλης σαπάκι και ο καθένας που ΞΕΡΟΥΜΕ. Απλά έχουμε κάνει ΛΑΘΗ εδώ και καιρό που κάθε σοβαρός απλά αντίπαλος θα στα βγάζει στην...φόρα.

Δεδομένο 2ο.

Ο καλοκαιρινός μεταγραφικός σχεδιασμός είναι ΜΑΚΡΑΝ ο χειρότερος εδώ και αρκετά χρόνια. Ο Ολυμπιακός παίρνει τον DJ Strawberry με σκοπό να κρατήσει το Σλούκα, χάνει το Σλούκα και αντί να ψάξει...Σλούκα, παίρνει τον Ιταλό Μάντζαρη. Γιατί δεν ξέρω τι σας λένε τα βιντεάκια του youtube εσας αλλά εμένα τα ματάκια μου εδώ και καιρό βλέπουν τον Hackett να έχει πάρει διαζύγιο με το καλάθι. Αρμάνι, Ιταλία και τώρα Ολυμπιακός. Δεν περνάει...ντεφορμάρισμα. Επίσης ο Ολυμπιακός κάνει την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ επιλογή να πάρει αυτό το αμούστακο παιδαρέλι από την Σερβία και να χαραμίσει μια θέση ΞΕΝΟΥ και να πάει στο 4 με τον Πρίντεζη...και τον Αγραβάνη! Ααα ναι...και τον Τσαιρέλη.

Δεδομένο 3ο.

Σήμερα καταλάβαμε πως ο Strawberry έχει ήδη εκπαραθυρωθεί. Ναι είναι άστοχος από το 3ποντο μέχρι τώρα. ΠΟΙΟΣ είναι εύστοχος? Μπαίνει μέσα στο 2ο μέρος με συμμετοχή..5" στο 1ο και βάζει 4 πόντους, δίνει ένα πάρε-βάλε στο παιδάκι από τη Σερβία που το χάνει, βγάζει άμυνες, κατεβάζει ριμπάουντ...Αλλά είναι "τιμωρία". Δεν του δίνει η ομάδα φάσεις και ενώ μπορεί και το δείχνει είναι δεδομένο πως δεν παίρνει καν την ευκαιρία να "παίξει" παιχνίδι. ΔΕΝ ξέρω ποιος τον επέλεξε αλλά αν είχε δει ΕΝΑ ματς της Καρσίγιακα όφειλε να έχει καταλάβει πως ο Strawberry ΔΕΝ είναι στατικός σουτέρ. Το παιδί θέλει την μπάλα ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ. Θέλει να τριπλάρει, να δημιουργήσει, να κάνει παιχνίδι για να προσφέρει. Σλούκας δεν θα γίνει αλλά είναι ότι πλησιέστερο υπάρχει στο ρόστερ μας αυτήν την στιγμή. Και τι κάνουμε? ΕΚΠΑΡΑΘΥΡΩΣΗ.

Δεδομένο 4ο.

Hackett, Μάντζαρης είναι σαν να χώρισες το ίδιο μπασκετικό "έμβρυο" και ο ένας να βγήκε έτσι και ο άλλος γιουβέτσι. Τα ίδια καλά, τα ίδια κακά η ίδια ατολμία, η ίδια καλή άμυνα, τα ίδια χαζά λάθη σε πάσες από εδώ εκεί και ο Βαγγέλης υπερτερεί ξεκάθαρα σε παραστάσεις και σουτ μέχρι τώρα. Τι μας μένει στην περιφέρεια με τον Strawberry εκπαραθυρωμένο? Ο Σπανούλης...και ο Αθηναίου. Δηλαδή ο Σπανούλης. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά όταν ο Σπανούλης ΔΕΝ είναι στο παρκέ, ο Ολυμπιακός σταματάει να παίζει ΥΠΟΨΙΑ μπάσκετ. Ο Σπανούλης είναι ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ μετά το Eurobasket. Το ξέρεις και αν δεν το ξέρεις σαν ομάδα όμως, οφείλεις να το περιμένεις. Και τι κάνεις? Έχεις μια ομάδα που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να παίξει χωρίς αυτόν και ΟΠΟΙΟΝ έχει να τον βοηθήσει και να πάρει πάνω του παιχνίδι (Lojeski, Strawberry, Παπαπέτρου) τον έχεις να κοιτάει στις γωνίες μήπως παραπέσει καμιά μπάλα στα τελευταία 5" να κάνει ένα σουτ. Έτσι μπάσκετ ΔΕΝ παίζεις.

Δεδομένο 5ο.

Ο ΣΛΟΥΚΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΦΡΙΚΤΑ. Ο Σλούκας λείπει γιατί έδινε αυτό που δεν έδινε ο Σπανούλης ΕΙΔΙΚΑ με τον Παναθηναϊκό, λείπει γιατί άλλαζε το ρυθμό, λείπει γιατί έβαζε μεγάλα σουτ, λείπει γιατί ήταν...ΚΟΛΩΝΑ της ομάδας. Θα έλειπε ακόμα και τον καλύτερο αντικαταστάτη να είχες πάρει. Αλλά δεν τον πήρες. Πήρες ένα ΠΟΛΥ καλό παίκτη, τον Hackett που όμως ΔΕΝ μπορεί το παιδί να πάρει την ομάδα πάνω του. Τι κάνεις τώρα? Διώχνεις τον Hackett ή τον Strawberry και παίρνεις ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ κοντό ή αποφασίζεις να επαναφέρεις από το παράθυρο τον Strawberry και του δίνεις την μπαλίτσα στο χέρι. Αλλά αυτό δεν θα γίνει, εγώ το έργο το έχω ξαναδεί και λέγεται VON WAFER. Εδώ είμαστε και μακάρι να διαψευστώ.

Δεδομένο 6ο.

Ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ. Είναι άγουρος, άπειρος, στην άμυνα κάνει λάθη, αλλά στον Ολυμπιακό, αυτόν ειδικά, είναι ο ΜΑΚΡΑΝ πιο προικισμένος, έτοιμος σωματικά, καυλωμένος μπασκετικά παίκτης και είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην παίρνει πάνω του μπάλες, να μην είναι επιλογή ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ στην επίθεση και να ξεκινάει τον αγώνα σήμερα με 2/2, χάνει άλλο ένα κάπου μετά και πρέπει να φτάσουμε 2 λεπτά πριν την λήξη για να ξαναπάρει σουτ. 2. Ένα γκολ φάουλ και ένα τρίποντο. Και τα 2 μέσα προφανώς. Γιατί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ παίκτης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΛΕΝΤΟ. Ο Παπαπέτρου ΠΡΕΠΕΙ να στηριχτεί έμπρακτα με λεπτά, μπάλες και ρόλο. ΔΕΝ είναι χαμάλης να μαρκάρει τον Διαμαντίδη 40 λεπτά, coach Bullet! ΔΕΝ είναι ο Βασιλόπουλος. Δεν ξέρω τι όνειρο είδες αλλά...ξύπνα! Έχουμε το πυρηνικό και το έχουμε αφοπλίσει. ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ. Αυτά και στη θέση 3.

Δεδομένο 7ο.

Ο Πρίντεζης είναι το μοναδικό υπαρκτό 4άρι του Ολυμπιακού. ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Ο Αγραβάνης έχει ταβάνι έναν ρόλο 5ου ψηλού, και διαθέτει ΑΣΤΕΙΟ μπασκετικά μυαλό, ΚΑΚΙΣΤΗ προσέγγιση στο σπορ που φαίνεται με γυμνό μάτι, θέλει ΑΜΕΣΑ παρέμβαση στο πως αντιμετωπίζει τα πάντα - χαρακτηριστικό σήμερα που βάζει ένα τρίποντο...ότι να'ναι, από αυτά που και να τα βάλεις τρως καντήλια από τον πάγκο και αρχίζει τις...χαιρετούρες το ΠΑΙΔΑΚΙ - και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν μπορεί να είναι σοβαρή λύση στον Ολυμπιακό που θέλουμε. Για τον συμπαθέστατο Τσαιρέλη είναι άδικο όπως και για τον Αθηναίου να πούμε. Δεν φταίνε τα παιδιά που προσγειώθηκαν στον Ολυμπιακό. ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση.

Δεδομένο 8ο.

Εδώ είναι το μεγάααααλο έγκλημα. 3 ξένα center. Θα μου πεις ναι μα τώρα που λείπει ο Hunter σε...έσωσε ο Milutinov. Θα ρωτήσω εγώ με την σειρά μου...Αν σήμερα αντί του Milutinov ο Ολυμπιακός είχε ΣΟΒΑΡΟ 2ο τεσσάρι και τον Αγραβάνη 2ο center ΠΟΣΟ χειρότερα θα πήγαινε? Δεν έχω ξαναδεί παίκτη να τον παίζουν volley και να είναι 2.5 μέτρα ύψος - που λέει ο λόγος. Είχα μάλιστα από τον Μπέγκιτς να δω παίκτη να 2.5 μέτρα να χάνει...τετ α τετ. Αλλά ούτε αυτό το παιδάκι φταίει που ξαφνικά βρέθηκε να παίζει στο ΟΑΚΑ με την φανέλα του Ολυμπιακού. Κοροϊδεύαμε τον Καββαδά και φέραμε το...ταλέντο απο τη Σερβία να του μάθουμε μπάσκετ? Ο Ολυμπιακός δεν είναι ακαδημία των San Antonio Spurs. Τον πιστεύεις? Μάλιστα. Δώσε το παιδάκι δανεικό σε μια ομάδα της Α1 να στηθεί γύρω του να γίνει άντρας πρώτα και μετά...φέρτον. Μπορεί να γίνει νέος Vujcic. Προς το παρόν όμως είναι ΜΠΑΓΚΑΡΙΤΣ και πιάνει θέση ΞΕΝΟΥ στον Ολυμπιακό.

Με αυτά τα δεδομένα....

Ο Ολυμπιακός για να μην συνεχίσει να δείχνει αυτήν την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ μπασκετικά εικόνα όπου βρίσκεται +15 από μια ΜΕΤΡΙΑ ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός και χάνει μέχρι και με 10 μετά, για να θυμηθούμε τι σημαίνει βάζω καλάθι εκτός από τρίποντο, βολές ή...πεταχτάρι, για να μην πονάνε τα ματάκια μας όποτε περνάμε τη σέντρα, οφείλει να :

1. Αποφασίσει τι θα κάνει με τους Hackett, Strawberry. Φεύγει ένας από τους δυο ΑΥΡΙΟ ή ο Strawberry γίνεται ΣΛΟΥΚΑΣ με ότι αυτό φέρει. Ο Hackett στο παρκέ σε οποιοδήποτε άλλο ρόλο εκτός της αλλαγής του Μάντζαρη ΔΕΝ μπορεί να είναι. Εκτός αν γίνει μεταμόσχευση μυαλού!

2. Αποφασίσει ότι ο Παπαπέτρου είναι ΕΤΟΙΜΟΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ και να του δώσει 25 λεπτά και 25...μπάλες. Και ας χάνει τώρα. ΜΟΝΟ χαμένος δε θα βγει στο τέλος. Αν δεν ξέρει να το κάνει το τωρινό προπονητικό τιμ ας βάλει να δει τις κασέτες του 2012 που κάτι αμούστακα ονόματι Μάντζαρης, Σλούκας, Παπανικολάου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πήρανε χρόνο, ευκαιρίες και δικαιώσανε στο έπακρο την ΠΙΣΤΗ. Πίστη από τον πάγκο ή από την γωνία του παρκέ...δεν έγινε ποτέ. Έστω και με το ζόρι κάποτε ο Σλούκας έμεινε...και μπήκε και έπαιξε. Ας γίνει και τώρα με το ζόρι. ΣΕ ΚΑΛΟ θα βγει.

3. ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΜΕΣΑ τον Milutinov με ΥΠΑΡΚΤΟ 4άρι, πάει τον Αγραβάνη για εντατικό μάθημα νοοτροπίας και του δίνει τον ρόλο του 5ου ψηλού, μην πω και του έξω δεξιά μέχρι να σοβαρευτεί και γλιτώνει έτσι και το...εγκεφαλικό που θα πάθει σύντομα ο Πρίντεζης από την πίεση. Πραγματικά από τον τρόπο που αγωνίζεται ο Αγραβάνης, προτιμώ Καββαδά και ας είναι μπετατζής και όχι μπασκετμπολίστας.

Αυτά είχα να πω, έπρεπε να τα πω τώρα και θα τα έλεγα ακόμα και αν το γυρνάγαμε το ματς στο τέλος. Ο Παναθηναϊκός είναι ΜΕΤΡΙΑ ομάδα και έκανες 2 ήττες ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΕΣ από αυτή τη μέτρια ομάδα. Κυριότερα όμως με θορύβησε ο coach Bullet σήμερα. Η διαχείριση του Strawberry μου θύμισε ΓΙΑΝΝΑΚΗ πάρα πολύ έντονα και όχι απλά τρόμαξα...

Ελπίζω αυτή η κακή παρένθεση και αυτός ο ΚΑΚΙΣΤΟΣ μεταγραφικός σχεδιασμός να κλείσει άμεσα. Γιατί ο Ολυμπιακός έχει εκπληκτικές μονάδες, φοβερή προοπτική και με Μάντζαρη, Σπανούλη, Παπαπέτρου, Λοζέτσκι, Πρίντεζη, Γιάνγκ και Χάντερ έχει 7 παικταράδες και είναι ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ να αλλάξει κάποιον/κάποιους από τους Hackett, Strawberry, Milutinov και να φέρει αυτό που πραγματικά λείπει από αυτήν την ομάδα.

Γιατί όσες φορές και αν προσπαθήσεις με λάθος τρόπο να καταφέρεις το σωστό αποτέλεσμα...ΛΑΘΟΣ θα το κάνει.

Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αργά. Πέρυσι μια ήττα στο κύπελλο από μόνη της έφερε την ευεργετική αλλαγή προπονητή. Μια ακόμα ήττα στο ΟΑΚΑ με το...ανώδυνο -4 μαζί με το κύπελλο ας φέρει τις ευεργετικές αλλαγές στο ρόστερ. Γιατί είναι ΚΡΙΜΑ.

Α και τέλος...αυτό το πράγμα με την αλαζονεία και την εξυπνάδα πρέπει να καταλάβουν ότι τιμωρείται. Τιμωρήθηκε μετά το Λονδίνο με 2 χαμένα κύπελλα και άλλα 2 πρωταθλήματα και 1 final four από τον καναπέ. Με το που πήραμε ΕΝΑ πρωτάθλημα πάλι, αρχίσαμε. Και τα αποτελέσματα φαίνονται. ΧΑΜΗΛΑ το κεφάλι και να σεβόμαστε το άθλημα και να μην πάμε να το...βαφτίσουμε από την αρχή για να μας βγουν οι τρέλες μας.



Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Ένας Guru για τον Θρύλο...

Σε συνέχεια των (μίνι) παρουσιάσεων που κάνει ο Basketball Guru εδώ και λίγες μέρες στο προσωπικό του blog, καταθέτει πρώτα και αποκλειστικά για το Diaries, τις σκέψεις του για τον Ολυμπιακό της νέας χρονιάς...

                                                          
Γενικά.

Από τις καλοκαιρινές κινήσεις ένα είναι το προφανές: o Oλυμπιακός πάει για δεύτερη συνεχή χρονιά να αναδειχθεί στην αμυντική υπερδύναμη της ηπείρου. Για τον Σφαιρόπουλο η άμυνα είναι σίγουρα το Α, για όλους τους καλούς προπονητές σίγουρα δεν είναι "το Α και το Ω". Τα παιχνίδια κερδίζονται από την ισορροπία και στις δυο πλευρές του παρκέ, και συνήθως κερδίζει αυτός που σουτάρει καλύτερα.

Τούτου δοθέντος οι προκλήσεις για τον Ολυμπιακού διαφαίνονται στην αρχή της χρονιάς κυρίως ως επιθετικές. Την περυσινή σεζόν η ομάδα διέπρεψε σε ένα μπάσκετ χαμηλού σχετικά ρυθμού, το οποίο έδωσε έμφαση κυρίως στις τοποθετήσεις μετά από κεντρικό πικ εν ρολ, και λιγότερο στην κίνηση μακριά από τη μπάλα ή στην εκδήλωση γρήγορου επιθετικού transition. Ο προπονητής έκανε αυτή την επιλογή με βάση ένα ρόστερ που βρήκε και δεν μπορούσε να αλλάξει. Φέτος άλλαξε.



Υπέρ.


Η χημεία μεταξύ των μονάδων - πυλώνων είναι αδιαμφισβήτητη. Σπανούλης, Πρίντεζης, Μάντζαρης, Χάντερ, Λοτζεσκι είναι για μία ακόμη χρονιά μαζί και ξέρουν καλά ο ένας το παιχνίδι του άλλου.

Οι αμυντικές δυνατότητες είναι περίπου ανεξάντλητες , ανεξαρτήτως τακτικής ή θέσης. Όλοι μαρκάρουν, ακόμη και εκείνοι που η άμυνα δεν είναι το φόρτε τους.


Η προσθήκη του Χάκετ δεν επιτρέπει σε κανέναν αντίπαλο κοντό να ποστάρει (όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη και επί Λο), εκείνη του Στρόμπερι δίνει έξτρα ώθηση σε βοήθειες και περιστροφές. Σημαντική επίσης και η προσθήκη του Γιανγκ, πάλι στον ίδιο τομέα, καθώς ο νέος ψηλός των ερυθρόλευκων είναι δύναμη ψηλά και στο μέσον της απόστασης. Ο Ολυμπιακός θα κάνει τους αντιπάλους να ματώσουν πριν βάλουν καλάθι, και αφού έχουμε επίσημο δείγμα τότε θα αναλύσουμε και τους τρόπους με τους οποίους επιλέγει να αμυνθεί. Το σίγουρο είναι πως, όπως και πέρυσι, οι Πειραιώτες θα απλώσουν την πίεση τους στην περίμετρο με όσους περισσότερους παίκτες γίνεται, κοντούς και ψηλούς. Τανάλια.


Επίσης, η ομάδα διαθέτει φέτος έναν ψηλό διαφορετικού τύπου που δίνει έξτρα επιλογές στην επίθεση, καθώς και (επιτέλους!!!) έναν αθλητικό ψηλό που συνδυάζει τα προσόντα του με το απαραίτητο ύψος (Γιάνγκ). Η ομάδα ψήλωσε χωρίς να χάσει δύναμη, ταχύτητα και άλμα.

Ακόμη, υπάρχουν πλέον 3 γκάρντ που πάνε ως το καλάθι. Πέρυσι υπήρχε ο γνωστός ένας...

Τέλος, και μην το υποτιμούμε αυτό, ο Σφαιρόπουλος ταιριάζει στον Σπανούλη και βγάζει από εκείνον το καλύτερο δυνατό.


Αντί για 'κατά'... οι δημοφιλείς προβληματισμοί και μια πιθανή θέση απέναντι τους.

Τα "κατά" θα φανούν αργότερα, ανάλογα με την πορεία που θα ακολουθήσει η ομάδα. Ο Ολυμπιακός, χάνοντας τον Σλούκα, φαινομενικά χάνει σε δημιουργία και  κυρίως σε μυαλό στις κρίσιμες στιγμές. Θυμηθείτε πόσο καλά κινήθηκε απέναντι στη Μπάρτσα πριν βγάλει την μεγάλη εκείνη ασίστ στον Πρίντεζη. Επίσης, με την φυγή του, ο Ολυμπιακός χάνει σε περιφερειακό σουτ.


Η... έτσι λένε πολλοί

Αν πάμε τη θεώρηση αυτή λίγο βαθύτερα, θα δείτε ότι κινείται λίγο στη σφαίρα του παραλόγου. Δηλαδή, έφυγε ένας παίκτης, ήρθαν οι Χάκετ και Στρόμπερι, και ξαφνικά ο Ολυμπιακός δεν έχει περιφερειακό σουτ? Ας είμαστε σοβαροί και ας κοιτάξουμε λιγο τα ποσοστα του... Βαγγέλη Μάντζαρη. 37,5% στα τρίποντα στην καριέρα του στην ευρωλίγκα, πάνω από 43% τη χρονιά της απόλυτης κυριαρχίας στο φαιναλ φορ, το 2013. Εκεινη τη σεζόν, όπως και περυσι, ο Μάντζαρης σουταρε καλύτερα απ' τον Σλούκα και ο λόγος είναι απλός: σουτάρει συνήθως ελευθερος.


Το ζητούμενο λοιπόν για τον φετινό Ολυμπιακό δεν είναι τόσο η στελέχωση της περιφέρειας αυτή καθ'εαυτη, όσο οι μηχανισμοί που θα επιτρέπουν την παραγωγή ελεύθερων σουτ για τους σωστούς παίκτες στη γραμμή των γκαρντ ή των forward (εκεί όπου μπορεί να δείτε τον Στρομπερι***). Ο Χάκετ ίσως δεν είναι ένας από αυτούς, όμως οι υπόλοιποι τα ελευθέρα σουτ θα τα βάλουν. Εξάλλου, όπως αναφέραμε και λίγο παραπάνω, η ικανότητα διάφορων γκαρντ στο drive, μπορεί να δημιουργήσει ευνοϊκές προϋποθέσεις με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι πέρυσι.


Αντιλαμβάνεστε πως το βάρος πέφτει στον προπονητή, ο οποίος θα κληθεί να τραβήξει μια ξεκάθαρη ευθεία γραμμή μεταξύ του ρόστερ και του τρόπου παιχνιδιού. Στο μυαλό του αυτή είμαι σίγουρος πως ήδη υπάρχει, αλλά για εμάς τους 'απ'εξω', μοιάζει απαραίτητο να προστεθούν δυο έξτρα στοιχεία στο επιθετικό παιχνίδι. Πρώτον, η επίτευξη ευκαιρών για καλά σουτ μέσω του αιφνιδιασμού (κάτι που έλειψε πέρυσι) και δεύτερον ταχύτερη κυκλοφορία της μπάλας και εναλλαγή των θέσεων στην επίθεση. Με τη φετινή στελέχωση, η περυσινή συνταγή μοιάζει δυσκολότερη στην εφαρμογή της. Ο Ολυμπιακός ίσως πρέπει να γίνει ένα (όχι δυο, ούτε τρία) κλικ γρηγορότερος και να τολμήσει να μοιράσει τους οργανωτικούς ρόλους. Ο Σπανούλης μεγαλώνει και έχει ένα ευρωμπάσκετ στην πλάτη. Την ίδια στιγμή, το παιχνίδι γίνεται ολοένα και πιο γρήγορο και οι 3 τελευταίες πρωταθλήτριες Ευρώπης πιστοποιούν την εξέλιξη αυτή.


Πάμε παρακάτω...


Οι ενστάσεις πολλών φίλων της ομάδας έχουν να κάνουν με τη σύνθεση στις θέσεις 3 και τα 4, εκεί όπου Παπαπέτρου και Αγραβάνης δείχνουν πως θα αναλάβουν σαφώς μεγαλύτερο ρόλο. Και αν για τον πρώτο οι φωνές λιγοστεύουν στη θέα του αμιγώς μπασκετικού ταλέντου του, για τον δεύτερο οι αμφιβολίες εκφράζονται ολοένα και πιο δυνατά. Οι αναφορές των κριτικών αφορούν δύο σκέλη: τον χαρακτήρα του και το επιθετικό του παιχνίδι (για την άμυνα στο 4 δεν συζητά κανείς). Για το πρώτο δεν μπορώ δυστυχώς να σας μιλήσω, γιατί δεν είμαι μέσα στην ομάδα και δεν ξέρω. Είναι προφανώς τρομερά σημαντικό, αλλά από εδώ η δυνατότητα που υπάρχει είναι να γίνει αναφορά στα καθαρά αγωνιστικά, εκεί που για να αξιολογήσει κανείς την επιλογή, πρέπει να ξέρει και λίγο ιστορία.


Είναι χρήσιμη η ιστορία, διότι λέει πως το 2012 η πορεία προς την κορυφή χτίστηκε εν πολλοίς επάνω σε τρία παιδαρέλια, σε έναν σέντερ κάτω από τα 2 μέτρα και σε έναν ακόμη που το τελευταιο που ήξερε ήταν να κάνει το βασικότερο πράγμα στο άθλημα: να βάζει καλάθι. Επιπλέον, στο αλησμόνητο παιχνίδι απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, το τρίποντο που σάλπισε την οριστική αντεπίθεση το έβαλε ο... Κέσελ. Εν τέλει, ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση του τροπαίου διότι είχε πλάνο, το οποίο εμφανίστηκε στην ολότητα του στη σειρά με τη Σιένα.


Ο Αγραβάνης είναι ένα στοίχημα προς ανάλογη κατεύθυνση. Αν εξυπηρετήσει το πλάνο του προπονητή και αν εξυπηρετηθεί από αυτό, τότε ο Ολυμπιακός θα έχει κερδίσει τον επόμενο πάουερ φόργουορντ του για τα χρόνια που έρχονται και (μαζί με τον Παπαπέτρου) άλλον έναν παίκτη σκληρού κορμού. Τι λέτε? Δεν αξίζει το ρίσκο? Ο νεαρός έχει άλλωστε τις δυνατότητες: μπορεί να σουτάρει καλά όταν είναι ελεύθερος - θυμηθείτε τι λέγαμε πριν - , μπορεί να σουτάρει ακόμη καλύτερα αν δουλέψει επάνω σε αυτό, μπορεί να σπρώξει, να τελειώσει φάσεις κάτω από το καλάθι, να κερδίσει χαμένες μπάλες. Κάπως έτσι κερδίζονται οι παίκτες που μακροημερεύουν , δεν έρχονται ουρανοκατέβατοι.


Ο Σφαιρόπουλος έχει μπροστά του μια ολόκληρη πρώτη φάση και κάμποσα ματς πρωταθλήματος για να κάνει το σχέδιο του να δουλέψει και για να εντάξει στην ομάδα δυο νεαρούς με προοπτική. Σε αυτή του την απόφαση με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, κάτι που για εκείνον προφανώς δεν έχει την παραμικρή σημασία. Από εκεί και πέρα, η πορεία της ομάδας θα φανερώσει αν τελικά χρειαστούν διορθώσεις και αν η εκτίμηση για τον ρόλο των νεαρών ήταν σωστή η λανθασμένη.


Προσωπικά, και για να το κλείσουμε, ο κύριος προβληματισμός μου έχει να κάνει με το κατά πόσο οι ερυθρόλευκοι θα τολμήσουν να αλλάξουν επιθετική ρότα και, χωρίς να απαλλαχθούν από το κεντρικό πικ εν ρολ, να προσθέσουν στο παιχνίδι τους νέα πράγματα: ταχύτητα, παιχνίδι με πλάτη από τους σέντερ, δουλειά σε off-ball screens και άλλα τα οποία θα έχουμε χρόνο να αναλύουμε καθώς περνάει ο καιρός και σχηματοποιείται η εικόνα.


Για την ιστορία και τη συνέπεια με τα κείμενα των προηγούμενων ομάδων...


Καλύτερη μεταγραφή: Μάλλον ο Πάτρικ Γιάνγκ

Στο τέλος MVP θα είναι ο... Γιώργος Πρίντεζης

Θα αναδειχθεί ο .... Ιωάννης Παπαπέτρου.

Πολύ πρώιμη πρόβλεψη.... Ώχου μωρέ τώρα



***Ο Στρόμπερι μάλιστα, θα σουτάρει αξιοπρεπώς και μετά από τρίπλα, ένα στοιχειό που είχε ο Κώστας Σλούκας, του οποίου το όνομα σωστά θα μνημονεύεται μέχρι οι ερυθρόλευκοι να βρουν τον 2ο γκαρντ (πλην Σπανούλη) που θα τραβάει στα δύσκολα.