Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018
Στα γρήγορα και αφτιασίδωτα
Καλημέρα σε όλους.
Είναι φοβερά συγκινητικό όλο αυτό, γιατί ξέρω πρώτος από όλους, ότι έχουμε φτιάξει κάτι ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟ (από κοινού με όλους όσους έχουν περάσει, ακόμη και αυτούς που τελικά ούτε το εκτίμησαν και προσπάθησαν μετά με κάθε τρόπο, είτε να στήσουν μια κόπια του diaries - είτε να το συκοφαντήσουν).
Θα ήθελα να ξέρετε, ότι όλο αυτό ξεπέρασε και εμένα που το δημιούργησα. Χωρίς υπερβολή, ο χώρος είναι γνωστός στον Ολυμπιακό κόσμο για κάποια πράγματα που προσωπικά με κάνουν περήφανο πολύ και δεν είμαι από τους ανθρώπους (πιστέψτε με...) που παίρνουν στα σοβαρά και εύκολα, τις "καλές κουβέντες"...
Είμαστε αν όχι ο πρώτος διαδικτυακός τόπος, σίγουρα από τους πολύ πρώτους, που άφησαν ελεύθερα τα σχόλια, χωρίς κάποιος να περιμένει "έγκριση" και να χάνεται η αμεσότητα. Είμαστε, σίγουρα, από τους πρώτους (αν όχι ο πρώτος ερυθρόλευκος), που έσπασε το no politica και πήρε θέση σε πολλά που πιστεύω ότι έπρεπε να πάρουμε, κυρίως, γιατί έφτασε το no politica να μας γυρίσει boomerang. Όλοι οι όψιμοι "δημοκρατικοί" και "αντιφασίστες" με την επιλεκτική μνήμη, βρήκαν πάτημα πάνω σε αυτό ω τι ειρωνεία, λόγω αυτού φτάσαμε εδώ...
Επιτρέψτε μου να πω κάτι, που πολύς κόσμος δε το ξέρει. Το No politica επί της ουσίας δημιουργήθηκε για να μην υπάρχουν όλα αυτά για τα οποία κατηγορήθηκε, μετέπειτα, η Θύρα 7. Δημιουργήθηκε γιατί στο πέταλο ερχόντουσαν φτωχόπαιδα, από την παραδοσιακά κομμουνιστική Κοκκινιά και τα παραδοσιακά δεξιά Μανιάτικα. Γιατί ερχόντουσαν τα παιδιά των λίγων αστών του Πειραιά και κυρίως των πολλών φτωχοδιαβόλων του... Ακόμη και "γύφτους" είχαμε (που σαφέστατα και δεν ήταν προσβλητικό αυτό, απλά τότε δεν είχαμε τόσο political correctness γύρω μας, απλά πειράζαμε ο ένας τον άλλον και όλοι κάναμε χαβαλέ και τα πίναμε μαζί και στις χαρές και στις λύπες).
Το ότι το εκμεταλλεύτηκαν κάμποσοι και θα συνεχίσουν να το κάνουν (βασικά το κάνουν ήδη στην ΠΑΕ), είναι δυστυχώς κάτι που όποιος δε το βλέπει, εθελοτυφλεί. Το ότι θέλησα να μη φιμώσω κανέναν εδώ μέσα, ακόμη και αν ο ίδιος διαφωνούσα κάθετα και οριζόντια με πολλά, ήταν πρώτα γιατί έχω τέτοια ηθική και επίσης πίστευα ότι έχουμε την ωριμότητα και το σθένος να το χειριστούμε. Ή έστω θα έχουμε κάποια στιγμή. Έκανα για πολλοστή φορά λάθος. Και κοίτα πλάκα, από υπέρμαχος του να πέσει το No Politica γιατί έπεφτε τζάμπα χρέωμα από αυτούς που όλοι ξέρουμε τη βρομιά τους, θα φτάσω να το ενστερνιστώ και να καταλάβω μέχρι κεραίας όλους αυτούς που τότε το δημιούργησαν...
Η επισκεψιμότητα του χώρου, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Θα μπορούσα να βάλω μια δυο διαφημίσεις, από την google και όχι από όσους μου το πρότειναν straight - ώστε να κάνει μπαμ,και να βγάζω και κάτι (όπως κάνουν πολλά λαμόγια που κουνάνε και το δάχτυλο). Αλλά συνειδητά, ακόμη μια φορά έμεινα πιστός στην ξεροκεφαλιά μου. Γιατί χάρη σε αυτή μπορώ να κάνω κριτική σε όποιον μου γουστάρει. Υπαλληλίκια σε αυτόν εδώ τον τρελό και παλιομαλάκα, δεν έχει.
Έπιασα από το υστέρημα, να βρω αν βγαίνουν τα φράγκα να στήσω κάτι πιο σύγχρονο και πιο όμορφο. Είδα ότι τα κουκιά δε βγαίνουν και πήγα στη λύση όσων προσπαθώ τόσα χρόνια να δείξω ότι πρεσβεύει το diaries. Μεταξύ μας και με προσωπική δουλειά. Βρέθηκε ο Μάνος και έφτιαξε κάτι ΠΟΛΥ όμορφο, που απλά περίμενε να έρθει το δώρο των Χριστουγέννων για να μπορέσει να ανέβει. Έφτασα στο σημείο να νιώθω άσχημα που και δεν έχει γίνει ακόμη το upgrade ή που δεν έχω το χρόνο να μπαίνω όπως παλιότερα. Να νιώθω άσχημα που δεν ανεβαίνουν κείμενα όπως παλιά. Τέλος πάντων, να νιώθω άσχημα για πολλά από όσα σας είχα πει ότι θέλω να κάνω... Αλλά να νιώσω άσχημα γιατί δε μπορούμε να συνεννοηθούμε, λυπάμαι μάγκες μου, δε θα νιώσω ποτέ ξανά.
Επειδή είδα ότι για πολλούς, είναι κάτι παραπάνω από καυλάντα, το diaries, κάτι σα δεύτερο σπίτι (και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό, ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου), θα δώσω μια γαμημένη τελευταία ευκαιρία. Το ξέρω ότι το έχω πει πολλές φορές, αλλά τώρα όντως θα είναι... Δε μου αρέσει ούτε να απειλώ, ούτε να με "παρακαλάνε". Το κάνω γιατί είναι τόσο δικό σας, όσο και δικό μου. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά, όντως, θα νιώσουμε όλοι τι πήγαμε να χάσουμε... Αν δε τα καταφέρουμε και τώρα, καλή καρδιά.
Είναι φοβερά συγκινητικό όλο αυτό, γιατί ξέρω πρώτος από όλους, ότι έχουμε φτιάξει κάτι ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟ (από κοινού με όλους όσους έχουν περάσει, ακόμη και αυτούς που τελικά ούτε το εκτίμησαν και προσπάθησαν μετά με κάθε τρόπο, είτε να στήσουν μια κόπια του diaries - είτε να το συκοφαντήσουν).
Θα ήθελα να ξέρετε, ότι όλο αυτό ξεπέρασε και εμένα που το δημιούργησα. Χωρίς υπερβολή, ο χώρος είναι γνωστός στον Ολυμπιακό κόσμο για κάποια πράγματα που προσωπικά με κάνουν περήφανο πολύ και δεν είμαι από τους ανθρώπους (πιστέψτε με...) που παίρνουν στα σοβαρά και εύκολα, τις "καλές κουβέντες"...
Είμαστε αν όχι ο πρώτος διαδικτυακός τόπος, σίγουρα από τους πολύ πρώτους, που άφησαν ελεύθερα τα σχόλια, χωρίς κάποιος να περιμένει "έγκριση" και να χάνεται η αμεσότητα. Είμαστε, σίγουρα, από τους πρώτους (αν όχι ο πρώτος ερυθρόλευκος), που έσπασε το no politica και πήρε θέση σε πολλά που πιστεύω ότι έπρεπε να πάρουμε, κυρίως, γιατί έφτασε το no politica να μας γυρίσει boomerang. Όλοι οι όψιμοι "δημοκρατικοί" και "αντιφασίστες" με την επιλεκτική μνήμη, βρήκαν πάτημα πάνω σε αυτό ω τι ειρωνεία, λόγω αυτού φτάσαμε εδώ...
Επιτρέψτε μου να πω κάτι, που πολύς κόσμος δε το ξέρει. Το No politica επί της ουσίας δημιουργήθηκε για να μην υπάρχουν όλα αυτά για τα οποία κατηγορήθηκε, μετέπειτα, η Θύρα 7. Δημιουργήθηκε γιατί στο πέταλο ερχόντουσαν φτωχόπαιδα, από την παραδοσιακά κομμουνιστική Κοκκινιά και τα παραδοσιακά δεξιά Μανιάτικα. Γιατί ερχόντουσαν τα παιδιά των λίγων αστών του Πειραιά και κυρίως των πολλών φτωχοδιαβόλων του... Ακόμη και "γύφτους" είχαμε (που σαφέστατα και δεν ήταν προσβλητικό αυτό, απλά τότε δεν είχαμε τόσο political correctness γύρω μας, απλά πειράζαμε ο ένας τον άλλον και όλοι κάναμε χαβαλέ και τα πίναμε μαζί και στις χαρές και στις λύπες).
Το ότι το εκμεταλλεύτηκαν κάμποσοι και θα συνεχίσουν να το κάνουν (βασικά το κάνουν ήδη στην ΠΑΕ), είναι δυστυχώς κάτι που όποιος δε το βλέπει, εθελοτυφλεί. Το ότι θέλησα να μη φιμώσω κανέναν εδώ μέσα, ακόμη και αν ο ίδιος διαφωνούσα κάθετα και οριζόντια με πολλά, ήταν πρώτα γιατί έχω τέτοια ηθική και επίσης πίστευα ότι έχουμε την ωριμότητα και το σθένος να το χειριστούμε. Ή έστω θα έχουμε κάποια στιγμή. Έκανα για πολλοστή φορά λάθος. Και κοίτα πλάκα, από υπέρμαχος του να πέσει το No Politica γιατί έπεφτε τζάμπα χρέωμα από αυτούς που όλοι ξέρουμε τη βρομιά τους, θα φτάσω να το ενστερνιστώ και να καταλάβω μέχρι κεραίας όλους αυτούς που τότε το δημιούργησαν...
Η επισκεψιμότητα του χώρου, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Θα μπορούσα να βάλω μια δυο διαφημίσεις, από την google και όχι από όσους μου το πρότειναν straight - ώστε να κάνει μπαμ,και να βγάζω και κάτι (όπως κάνουν πολλά λαμόγια που κουνάνε και το δάχτυλο). Αλλά συνειδητά, ακόμη μια φορά έμεινα πιστός στην ξεροκεφαλιά μου. Γιατί χάρη σε αυτή μπορώ να κάνω κριτική σε όποιον μου γουστάρει. Υπαλληλίκια σε αυτόν εδώ τον τρελό και παλιομαλάκα, δεν έχει.
Έπιασα από το υστέρημα, να βρω αν βγαίνουν τα φράγκα να στήσω κάτι πιο σύγχρονο και πιο όμορφο. Είδα ότι τα κουκιά δε βγαίνουν και πήγα στη λύση όσων προσπαθώ τόσα χρόνια να δείξω ότι πρεσβεύει το diaries. Μεταξύ μας και με προσωπική δουλειά. Βρέθηκε ο Μάνος και έφτιαξε κάτι ΠΟΛΥ όμορφο, που απλά περίμενε να έρθει το δώρο των Χριστουγέννων για να μπορέσει να ανέβει. Έφτασα στο σημείο να νιώθω άσχημα που και δεν έχει γίνει ακόμη το upgrade ή που δεν έχω το χρόνο να μπαίνω όπως παλιότερα. Να νιώθω άσχημα που δεν ανεβαίνουν κείμενα όπως παλιά. Τέλος πάντων, να νιώθω άσχημα για πολλά από όσα σας είχα πει ότι θέλω να κάνω... Αλλά να νιώσω άσχημα γιατί δε μπορούμε να συνεννοηθούμε, λυπάμαι μάγκες μου, δε θα νιώσω ποτέ ξανά.
Επειδή είδα ότι για πολλούς, είναι κάτι παραπάνω από καυλάντα, το diaries, κάτι σα δεύτερο σπίτι (και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό, ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου), θα δώσω μια γαμημένη τελευταία ευκαιρία. Το ξέρω ότι το έχω πει πολλές φορές, αλλά τώρα όντως θα είναι... Δε μου αρέσει ούτε να απειλώ, ούτε να με "παρακαλάνε". Το κάνω γιατί είναι τόσο δικό σας, όσο και δικό μου. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά, όντως, θα νιώσουμε όλοι τι πήγαμε να χάσουμε... Αν δε τα καταφέρουμε και τώρα, καλή καρδιά.