Καλημέρα!
Αυτό το  κείμενο ήταν να "ανέβει" από τις πρώτες πρωινές ώρες, αλλά με δυο πιτσιρίκια το στοιχείο
του απροσδόκητου, είναι μεγαλύτερο και από αυτό των αποτελεσμάτων του φετινού Top 16, οπότε ξεκινώ τώρα... Ελπίζω να καταφέρω να θυμηθώ τα πάντα, γιατί με το ένα μάτι στην οθόνη του laptop και το άλλο στο να ελέγχει τους μικρούς διαόλους (babysitting αγγλιστί), ε όπως και να το κάνουμε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο...
Από όποια πλευρά και αν προσεγγίσουμε το χθεσινό παιχνίδι, θα επαναληφθούμε. Είναι κάτι που δεν έχουμε διαγνώσει ή δεν έχουμε καταθέσει (γραπτώς) εδώ και καιρό? Και αυτό το "επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως" στην δική μας περίπτωση δε δείχνει να πιάνει τόπο... Για 35 λεπτά δεν είμαστε απλά φαντάσματα, κάκιστοι, άθλιοι και ανάξιοι της ιστορίας μας (περσινής και μη), αλλά μαρμαρωμένοι! Μου έκλεψε τον (όχι και τόσο πρωτότυπο) τίτλο κάποια εφημερίδα σήμερα, αλλά αυτό είχα και γω στο μυαλό μου χθες.
Σήμερα τα έχω με όλους (για ακόμη μια φορά). Δε θα κάνω καμιά απολύτως "τεχνική" προσέγγιση του αγώνα, θα πάω κατευθείαν στο ψητό. Αν οι γιοί μου μετά από λίγα χρόνια κάνουν μαλακίες, δε θα φταίνε αυτοί, αλλά εγώ που δε τους μάγκωσα και δε τους μάζεψα τα γκέμια όταν έπρεπε. Αυτή είναι μια άποψη που κληρονόμησα από τους γέρους μου και που μου είναι πολύ δύσκολο να την αρνηθώ στα 34 μου. Οπότε, αν φταίει κάποιος πρώτιστα και περισσότερο είναι η κεφαλή ή καλύτερα οι κεφαλές μας. Θα πρέπει να ξαναγράψουμε τα αυτονόητα για τους αφους? Είναι διαμάντια, είναι παραδείγματα, είναι χίλια καλά, αλλά από τσαγανό, μηδέν! Από το ότι αλωνίζουν ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ οι κάθε "Μανολάκηδες" παρασκηνιακά, μέχρι το ότι βλέπουν την ομάδα να γίνεται ροντέο και απλά παρατηρούν. Γιατί αν έχουν βάλει χέρι και βλέπουμε ακόμη τα φαινόμενα που βλέπουμε, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. ΟΚ, έκανες το (μεγάλο) ρίσκο να δώσεις το τιμόνι μιας πρωταθλήτριας ομάδας σε κάποιο νέο και ελπιδοφόρο προπονητή. Ή στήριξέ τον ή διώξτον! Πόσο πιο ορατό να γίνει πια ότι δεν εμπνέει τους παίκτες και ότι αυτοί δε τον σέβονται? Τους μιλά (αν έχει σωστό ή λάθος τώρα δε το εξετάζω, το 'χω κάνει παλιότερα) και εκείνοι ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ! Έτσι δε πάμε ΠΟΥΘΕΝΑ, ξηγημένες κουβέντες. Είναι ΤΟΣΟ γελοίο το σκηνικό πια, που ΔΕΝ ΤΙΜΑ ΚΑΝΕΝΑΝ! Δίνουμε την αίσθηση @#$! (βάλτε εσείς την λέξη που σας έρχεται πρώτη) και το κακό δεν είναι ότι την δίνουμε απλά, αλλά και ΕΙΜΑΣΤΕ.
Μιλάμε και λέμε ΤΟΣΟ καιρό τώρα, ότι όσα λάθη και να γίνανε, δεν είμαστε του πεταματού (το αντίθετο μάλιστα). Για την ακρίβεια, είμαστε για πολύ ψηλότερα και πολύ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Χθες επί 35 λεπτά το χάος, για 5 κοσμογονία. Διαλέξτε και πάρτε. Μπορούμε τελικά να παίξουμε αυτό που ξέρουμε καλά (DNA, θα ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ, DNA το γ@μημένο!) με χέρια (πίεση) πάνω στην μπάλα, διάθεση, ενέργεια, transition, τσαμπουκά και refuse to lose mentality ή όχι? Έχουμε κερδίσει (από πέρυσι όταν και μπήκαν οι βάσεις) το 95% των κρίσιμων αγώνων, με φέτος ειδικά αυτό να επιτυγχάνεται με ένα μόνο 30% (maximum) ενέργειας και διάθεσης από πλευράς μας, ναι ή όχι?
Διαβάζω την συνέντευξη του Άντιτς μες στην βδομάδα, στο site της Ευρωλίγκας και καραφλιάζω (όχι Πέρο μου, δεν έχω καμία όρεξη να γίνω σαν εσένα οπτικά)! "Παίζουμε καλύτερα έξω"... Ναι, το είδαμε... Δηλαδή να υποθέσω ότι ο "κακός" ο κόσμος του Ολυμπιακού, που είναι "ΤΟΣΟ ΠΙΕΣΤΙΚΟΣ" δε θα πρέπει να έρθει ΣΕΦ την άλλη εβδομάδα για το ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ ματς με Κίμκι, για να μη σας αγχώσουμε, ε? Μαζευτείτε ρε, ΜΑΖΕΥΤΕΙΤΕ! Γιατί ΟΣΟ και να σας ΑΓΑΠΑΜΕ (δε χρειάζεται περισσότερα επαυτού ή αν είναι αλήθεια...), δε θα αφήσουμε ΚΑΝΕΝΑΝ να παίξει με την ιστορία και την αξιοπρέπεια του Ολυμπιακού! Και ΝΑΙ, αυτό περιλαμβάνει και εσάς που όχι μόνο είστε μέρος της, αλλά μάλιστα από τα ΠΙΟ ΕΝΔΟΞΑ!
Αρκετά με τα χαϊδέματα! Και αναφέρομαι και σε δημοσιογράφους "μας" που προσπαθούν ΤΟΣΟ καιρό να μας βγάλουν τρελούς, ψεύτες ή κάφρους!  Τέρμα οι σκέψεις για τα συμβόλαια, τέρμα οι ενδοδιαμάχες και οι έριδες και εν τέλει, τέρμα τα ψέματα! Εμείς θα είμαστε ΕΚΕΙ, στο ΣΕΦ και έχετε ΧΡΕΟΣ να παίξετε για τα λεφτά που πληρώνεστε, αν όχι για την ομάδα και τον κόσμο της. Αν δε θέλετε ή δε μπορείτε (ΑΠΑΝΤΕΣ εκεί μέσα), το καλοκαίρι που έρχεται, μη διαπραγματευτείτε καν. Όποιος δε θέλει ή δε μπορεί, από εκεί είναι ο δρόμος.
Εμείς ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ όσο τίποτα όμως και εκεί έγκειται και η όποια ειρωνεία/παράπονο. Είμαστε δίπλα σας τόσο καιρό, θα συνεχίσουμε να είμαστε αλλά αν όπως λέτε πια (ξεδιάντροπα) "σας αγχώνουμε" είναι δικό σας πρόβλημα, όχι δικό μας. Μη τρελαθούμε κιόλας. Και σας πιστεύουμε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ μάλιστα, που παρακαλάμε να πέσουμε (και με μειονέκτημα έδρας ει δυνατόν) με τα γνωστά, μεγαλόστομα, ειδεχθή και ξιπασμένα ΠΡΑΣΙΝΑ ερπετά, που δε ξέρω αν το πήρατε γραμμή, "σας προτιμάνε" όπως λένε για το δρόμο προς το Λονδίνο! Έφτασε ο Πεδουλάκης, ο Τράκης και ο Ούκιτς να σας θεωρούν του χεριού τους ρε... Και 'μεις, θα πρέπει "για να μη κάνουμε κακό στην ομάδα", να βλέπουμε και να μη μιλάμε... Κάντε όνειρα και οι από την "από δω" πλευρά και (κυρίως) οι από την "από 'κει"! Όσο τσιτάτο, κλισέ, δε ξέρω 'γω τι άλλο και αν ακούγεται, ο Ολυμπιακός είναι ο κόσμος του και το ΜΟΝΟ που απαιτεί είναι τσαμπουκάς και μάτωμα της φανέλας. Όχι απαραίτητα τίτλους. Τώρα ότι αυτοί έρχονται με όλα τα παραπάνω, είναι κάτι που το ξέρουμε ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ, γιατί εμείς είτε σε Παπαστράτειο - είτε σε ΣΕΦ, είτε με Γκούλιας - είτε με Κλέιζα και Τσίλντρες, είμαστε ΕΚΕΙ και θα συνεχίσουμε να είμαστε και να ΠΟΝΑΜΕ και να δακρύζουμε και να νιώθουμε οικογένειά μας αυτό τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ (είπαμε, σύλλογοι είναι άλλοι, ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ).
Στις 4 Απριλίου ΕΜΕΙΣ λοιπόν θα είμαστε σίγουρα ΣΕΦ, εσείς?

(Κοινό post με RedVoice.gr)

Καλησπέρα σε όλη την παρέα!

Είπα να ξεκινήσω να γράφω κάποιες αράδες τώρα που είμαστε όλοι "εν θερμώ", για το τι και πως πιθανώς να πρέπει να κάνουμε για να αλλάξουμε το momentum που λέει και μια ψυχή, όχι ιδιαίτερα αγαπητή ανάμεσα στους κόλπους των φιλάθλων μας (κακώς για μενα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το χρωστώ πρώτα από όλα σε μένα. Προπονητής δεν είμαι, ούτε έχω την φιλοδοξία να γίνω. Οπαδός του Ολυμπιακού και του basketball όμως ΝΑΙ και μάλιστα ιδιαίτερα φανατικός και για τα δύο, οπότε είπα να ρίξω στο τραπέζι αυτά που χω στο μυαλό μου - έστω και με κίνδυνο να φανώ ξερόλας ή "ειδικός".

Είχα αποδώσει όλα αυτά που έβλεπα στον "Καίσαρα" στα τέλη της πρώτης φάσης της Ευρωλίγκας και θα είναι πρέπον να γίνει το ίδιο και τώρα που πλησιάζει το τέλος του Τop 16, έστω και αν ακόμη δεν έχουμε δει το finish της ομάδας (αν και όλοι είμαι σίγουρος, ελπίζουμε σε κάποιο "μαγικό" το οποίο θα αλλάξει αρχικά το βαρύ κλίμα και θα επαναφέρει σιγά-σιγά την τάξη αγωνιστικά και βαθμολογικά).

Αυτή τη φορά θα επιχειρήσω να το κάνω αλλιώς όμως και όχι να "αποδώσω ευθύνες" με ένα part 2, γιατί το να καταλογίζεις χωρίς να προτείνεις, είναι το λιγότερο αθέμιτο. Ξέρω και το δηλώνω εξαρχής ότι θα μου βγουν κάποιες "ρουκέτες", αλλά ΠΟΝΑΩ/-ΑΜΕ, οπότε συγχωρέστε με... Τα έχουμε πει (ειδικά από εδώ μέσα) ουκ ολίγες φορές, τόσες, που έχουμε κυριολεκτικά βαρεθεί όλοι, οπότε ποιος ο λόγος για μια ακόμη επανάληψη και ένα επιδεικτικό κούνημα δακτύλου? Και αφού είμαστε "μπασκετικοί", ας δικαιώσουμε τον τίτλο μας και πάμε να δώσουμε την δική μας οπτική. Καλή-κακή, σωστή-λαθεμένη,δεν έχει σημασία όπως βλέπουμε και επί του πρακτέου. Κάποια πράγματα πέρα από τύχη (που όσο πέρυσι μας φέρθηκε απλοχερα η πόρνη, φέτος δείχνει σα παρατημένη γκόμενα που ζητά εκδίκηση), είναι και το λεγόμενο "διάβασμα". Και επειδή δε τρέφω αυταπάτες ότι ο Μπαρτζώκας και το υπόλοιπο τεχνικό team (με Μαρμαρινό, Tomic μεταξύ άλλων για να μη ξεχνιόμαστε) ξέρει να το κάνει καλύτερα από όλους μας, προτείνω το πιο απλό:

Να κάνουν αυτοκριτική ΑΠΑΝΤΕΣ, να βάλουν στην άκρη τις όσες (πιθανόν) έριδες και εγωισμούς και να ποντάρουν στα σίγουρα.

Και εδώ έρχεται ο τίτλος του (ο Θεός να το κάνει) άρθρου. Αυτό που αγάπησε και αγκάλιασε όλος ο κόσμος του Ολυμπιακού πέρυσι στο τμήμα μπάσκετ (και πολύ πριν τους τίτλους, όπως κάποιοι και για άγνωστους λόγους σήμερα θέλουν να περάσουν), ήταν ένα DNA που είχε πολλά χρόνια (για την ακρίβεια 15) να φανεί στον ορίζοντα... Που όμως ΠΑΝΤΑ ήταν ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ για τον Ολυμπιακό Πειραιώς, σε ό,τι άθλημα και αν αυτός εκπροσωπείτο. Μεγάλα λόγια? ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Υπάρχουν βιβλία ψυχολογίας που λίγο-πολύ λένε ξεκάθαρα ότι κάθε σύλλογος στον κόσμο έχει στοιχεία κοινωνικά και πολιτικά, με τις απαραίτητες προεκτάσεις στους οπαδούς τους και τις επίσης απαραίτητες κοινές ρίζες, τα οποία και δημιουργούν αυτό το DNA που λέγαμε. ΟΚ, η μόνη σχέση με την ψυχολογία  που έχω (είχα για την ακρίβεια...), ήταν μια γκόμενα - πολλά χρόνια πίσω που όσο όμορφη ήταν, άλλο τόσο προτιμούσε να συζητάει παρά να... ξέρετε, αλλά τουλάχιστον κάτι πήρα και από 'κει και τώρα το καταθέτω σε εσάς, χεχε. Στο θέμα μας ξανά (το ποιο?), τι νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να κάνουμε? Τα αυτονόητα. Υπήρχε ένα pattern που και άρεσε στον κόσμο (η πλάκα είναι όχι μόνο αυτόν του Ολυμπιακού, και ας μη το παραδέχονται πολλοί αλλόθρησκοι) και αποτελεσματικό προφανώς ήταν. Αυτό που πρόσταζε "νταηλίκι", "τσαμπουκά", "άρνηση/αυταπάρνηση", "τρέξιμο" και "ξύλο". Τα δυο τελευταία σε ΜΕΓΑΛΟ βαθμό και δε θα αφήσω εδώ να παρεξηγηθούν αυτές οι έννοιες από τυφλούς οπαδούς οποιασδήποτε ομάδας.

Όπου "τρέξιμο" λοιπόν, βάλτε εκείνο το λυσσαλέο transition game που έβγαζε τη γλώσσα και τα συκώτια σε οποιοδήποτε μικρό και μεγάλο ευρωπαϊκό club, συμπεριλαμβανομένων και των άσπονδων "φίλων" μας, οι οποίοι με πλήρες ρόστερ και με Ομπράντοβιτς στη θέση του οδηγού, απλά και λογικά είδαν την πλάτη μας. Το ότι ακόμη μιλάνε δεξιά και αριστερά για "τύχη", "κωλοφαρδία" και λοιπές γελοιότητες, δείχνει το μέγεθος της ήττας και του ξενερώματος που έχουν ΑΚΟΜΗ!

Όπου "ξύλο", μιλώ για το παιχνίδι ΠΟΛΛΩΝ ΕΠΑΦΩΝ, που και ο βάζελος έπαιζε με επιτυχία τόσα χρόνια (με τα απαραίτητα "στραβά μάτια" εγχώρια από ΚΕΔ και "αντικειμενική" αθλητική δημοσιογραφία) και που ο Πεδουλάκης (γάτα και από τους λίγους βάζελους των αλωνιών) ξεκίνησε να ξαναχτίζει με σκοπό τη δική του επιβίωση και τα ελληνικά σκήπτρα. Εκείνοι λοιπόν που μας μιμούνται, τα καταφέρνουν μέχρι τώρα μια χαρά, εμείς?

Εμείς διαλέξαμε την διάβρωση ενός επιτυχημένου και απόλυτα ταιριαστού μοντέλου για τη φύτρα μας, με σκοπό τι? Την "ανανέωση"? Την "προσθήκη νέων στοιχείων από τον προπονητή"? Δεκτό και αυτό εως ενός σημείου, το προσπαθήσαμε και στην αρχή τουλάχιστον, φαινόταν να δουλεύει. Μετά τι όμως? Επιμονή σε σημείο τρέλας σε hedge-outs που ΔΕ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ και που είναι το λιγότερο εύκολα αντιμετωπίσημα από αντιπάλους οποιουδήποτε βεληνεκούς. Άναρχο παιχνίδι, καμία τροφοδοσία στο post, ένα γύρω-γύρω όλοι που και δε βοηθά και εκνευρίζει (ομάδα και κόσμο) και τον Σπανούλη να μένει μόνος του να παλεύει και να τα "ακούει" και από πάνω! Αλήθεια, τι να πρωτοκάνει και αυτός ο καψερός? Να πάρει μπάλα? Να μοιράσει? Να σκοράρει? Να αμυνθεί? Και σε αυτό το τελευταίο, πόσο να αμυνθεί πια? Ο Μάντζαρης ΑΥΤΟ κυρίως έκανε. Back-αρε τον Σπαν, ήταν τα νώτα του ώστε να έχει το μυαλό του σχεδόν αποκλειστικά στον επιθετικό τομέα (είτε δημιουργικά, είτε βομβαρδίζοντας). Τώρα δείχνουμε να παίζουμε το σύστημα "Πάσπαλι" (οι της γενιάς μου τουλάχιστον, θα το θυμούνται σα χθες). Η μπάλα απαραίτητα εκεί (ή από εκεί) και ό,τι βγει. Κάνω λάθος? Μπορεί...

Την μοναδική αδυναμία μας πέρυσι, εκείνη σε σετ παιχνίδι δηλαδή, πήγαμε (ελπίζω ο παρελθοντολογικός χρόνος εδώ να πιάσει τόπο) να την κάνουμε το κύριο στοιχείο μας, φέτος. Και άντε, το δοκιμάσαμε και αυτό στον βωμό του "όλοι θα μας ξέρουν και θα μας περιμένουν πια"... Αφού δε μας βγαίνει, πως να το κάνουμε, με το ζόρι? ΕΚΕΙ εμείς! Ε δε γίνονται αυτά...

Ζώνη: Εδώ κλαίνε μανούλες! Ο Μπλάτ προχθές με match-up και ο Μπάνκι με 4 και έναν man to man πάνω στον Σπαν, μας... ας μη το πω γιατί θα χάσω και τα τελευταία ψύγματα κύρους που πιθανόν να έχουμε ως blog/στήλη... Μας πήραν ΟΛΟΙ γραμμή και εμείς πετάμε ακόμη χαρταετό, λες και είναι πυρηνική φυσική η αντιμετώπισή τους. Και δε καταλαβαίνω, υπάρχει κάποιος κρυφός όρος στο συμβόλαιο του coach που λέει ότι εμείς απαγορεύεται να κάνουμε κάτι αντίστοιχο?

Μας χτυπάν στο pick & roll σα χταπόδια! Που? Εκεί που πέρυσι βάζαμε προβλήματα επιπέδου NASA και για την επίλυσή τους, χρειάζονταν ειδικοί αλγόριθμοι. Αλλά θα μου πείτε και με το δίκιο σας, πως να το κάνουμε αυτό βρε? Υπάρχει πίσω κάποιο φόβητρο σαν τον Dorsey που ή σκουντουφλάγαν πάνω του ή και μόνο στην όψη του, κόβαν "λάσπη" (πόσο πιο λαϊκά να μιλήσω πια? - είδατε καμιά αναφορά σε Ντούντα...)? Όχι βέβαια. Αλλά ρε μάστορα, στηρίξαμε την επιλογή να πάρει δρόμο με τα "ψυχολογικά του" (ενώ κάναμε υπομονή ένα καλοκαίρι να τον περιμένουμε, λες και ήταν ο μόνος στην πιάτσα...), αλλά δε κάναμε υπομονή να τον συνεφέρουμε? Δε κωλοτουμπιάζω, εγώ πιστεύω ότι καλά κάναμε και τον στείλαμε αφού αυτό είναι το λογικό, αλλά αφού την βγάζουμε καθαρή (με μπασκετάρα) τον Νοέμβριο και έρχεται ο καιρός που μας δίνει την άνεση προσθήκης, πάμε και διαλέγουμε τον Πάουελ... Ένα ούτε 4αρι, ούτε 5αρι δηλαδή - με αργά πόδια και χαλασμένα γόνατα (υπενθυμίζω την ευχή του στον Άϊ-Βασίλη τα Χριστούγεννα...). Και καλά εμείς δε γνωρίζαμε, το scouting στην ομάδα τι ακριβώς έκανε?

Για Μαυροειδή και Γκέτσε δεν ακουμπάω. Και όχι γιατί δε πιστεύω πανω τους, αλλά γιατί φαίνεται ότι δε τους υπολογίζει ο coach. Και αναρωτιέμαι εδώ, δε θα πρέπει ΟΛΟΙ να είναι ετοιμοπόλεμοι? Είμαστε τόσο large που λέμε "κάτσε στον πάγκο και δες τους άλλους να παίζουν"? Και για ποιο λόγο ακριβώς? Να που ήρθε η ώρα όμως και τον χρειάστηκες τον Λιθουανό, αλλά ΔΕΝ. Αυτός φταίει τώρα? Και αν ο Πάουελ δεν είχε καθαρή μαγνητική, τι θα κάναμε βρε coach? Τα ίδια και με έναν Μαυροειδή απαξιωμένο παραπάνω από όσο τελικά του αξίζει? Ο δε Πέρκινς πως να πάρει ρυθμό? Με 20 λεπτά συμμετοχής (και πιθανόν πολλά να λέω) σε όλες τις διοργανώσεις, εδώ και έναν μήνα? Ευνουχισμένο και φοβισμένο? Άμα είναι μη τον βάζεις καθόλου, δυο-τρία λεπτά δεν αρκούν σε ΚΑΝΕΝΑΝ για να βρει πατήματα, γιατί και η ομάδα μπερδεύεται και αυτός "πεφτει".

Transition: Το έχω γράψει ουκ ολίγες φορές (όπως τα περισσότερα παραπάνω), άλλη μια δε πειράζει. Θεωρώ ότι παραμένουμε η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα στην γηραιά ήπειρο σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα και οταν μας βγαίνει στο παιχνίδι από καθαρή τύχη, σκορπίζουμε τους πάντες! Καμιά αντίρρηση επ'αυτού? Γιατί δε το κοιτάμε ξανά?

Ανακεφαλαιώνοντας, το και λεγόμενο "mentality" που τσάκιζε κόκκαλα, εξαφανίσθηκε από το παιχνίδι μας μυστηριωδώς, αλλά ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ DNA ΜΑΣ. Είμαι σίγουρος για αυτό! Δε μπορώ να το τεκμηριώσω, αλλά το βλέπω. Γιατί και στο ματς με τον βάζελο στον τελικό κυπέλλου και σε αυτόν με τους Μακαβαίους εδώ μέσα, πετάξαμε για πλάκα ένα ημίχρονο και για πλάκα πάλι (αν και με ανορθόδοξο μπάσκετ εντελώς) το μαζέψαμε, ασχέτως αν χάσαμε. Σας λέω, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΑΚΟΜΗ! Και είναι κρίμα ένα τέτοιο όπλο μαζικής καταστροφής, να μένει κλειδαμπαρωμένο γιατί ξαφνικά την είδαμε "φιλειρηνιστές"...

Έχω μια τελευταία ελπίδα, σε αντίθεση όσων έγραφα τις τελευταίες δυο μέρες, ότι θα ξυπνήσουμε. Θαύματα δε γίνονται (λογικά...), αλλά ΠΡΕΠΕΙ να ξυπνήσουμε... Δε γίνεται, αλλιώς θα πεθάνουμε και θα γκρεμίσουμε σε λιγότερο από μια χρονιά, τους κόπους των 15 προηγούμενων μαζί με τα όνειρα κάποιων γενεών. Ήμουν 17 χρονών την τελευταία φορά που πήραμε πρωτάθλημα και το αμέσως επόμενο με βρήκε κοντά στα 33 και με δυο παιδιά. Και όσο και αν αυτό το DNA που για τόση ώρα αερολογώ, εμπεριέχει τάσεις αυτοκτονίας, άλλο τόσο εμπεριέχει και αυτό που λέει το παλιό, αλλά ομολογουμένως άκρως ερεθιστικό και κλισεδιάρικο ρητό: "Το πληγωμένο θεριό, είναι το πιο επικίνδυνο!"

Μένει να το δείξουμε στο court. Να ξαναγίνουμε παρέα, να γράψουμε στα παπάκια μας τα συμβόλαια, να αφήσουμε κολλήματα και έριδες και να κοιτάξουμε την πάρτη μας. Την υπερηφάνεια μας ρε γαμώτο!

Ελπίζω να είδαν και οι παίκτες μας και ο coach τι αμέσως σπεύσαν να δηλώσουν οι γνωστοί και άγνωστοι ξιπασμένοι με τα πράσινα (όπως διαβάζω, έχει ένα "θέμα" με το να παρακολουθεί τι γράφει ο Τύπος για αυτόν και την ομάδα) ...

Όχι στον αποκεφαλισμο. Δε βοηθά τίποτα και κανέναν τη δεδομένη στιγμή, πέραν των αντιπάλων. Αντ' αυτού, ας τα βάλουμε "μέσα" όπως λέμε στην καθουμιλουμένη και ας κάνουμε την αντεπίθεση. Αυτή που έστω μπορούμε, αλλά ας την κάνουμε επιτέλους... Τώρα που μας έχουν για "τυχαίους" και "τυχερούς"... Ας είναι, εμείς όμως έχουμε το χρυσό σήμα της Ευρωλίγκας στο αριστερό μέρος της φανέλας ακόμη, όλοι οι άλλοι προς το παρόν, ας αρκούνται να το κοιτάνε. Ας τους κόψουμε τον αέρα ή ας πεθάνουμε προσπαθώντας το! Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι?

When the Going Gets Tough, the Tough Get Going...

 

(Κοινό post με RedVoice.gr)

Καλημέρα...
Τα φοβόμασταν, τα βλέπαμε, τα λέγαμε και δυστυχώς δικαιωθήκαμε... Τι άλλο να γράψεις? Επαναλαμβάνεσαι και βαριέσαι και την ίδια σου την ύπαρξη πια. Ακόμα και αυτό το "τα λέγαμε, τα βλέπαμε" με το οποίο ξεκίνησα αυτή την αγγαρεία, μοιάζει με κακόγουστο αστείο του εαυτού σου με αποκλειστικό στόχο εσένα τον ίδιο. Αλήθεια, που είναι όλο αυτοί οι φωστήρες οι δημοσιογράφοι που πριν μια βδομάδα μας λέγανε για 2η θέση και μάλιστα "καπαρωμένη"?  Και 'κει τα λέγαμε όμως (να το πάλι).
Γράφω κάτι μόνο και μόνο για ανοίξει η κουβέντα. Γιατί όλα όσα συνέβησαν σήμερα, τα έχουμε ξαναδεί και πιθανόν να τα ξαναδούμε και στο μέλλον. Αποτελεί μεγάλο κατόρθωμα πάντως να βλέπεις μια ομάδα σα την περσινή, να παίζει έτσι... Και όχι δε φταίει ο Μπαρτζώκας, μη γελιέστε και δε το λέω ειρωνικά. Η άτιμη η κρίση και οι "μάγκες Αγγελόπουλοι" όμως? Γιατί ότι πληρώνεις παίρνεις σε αυτή τη ζωή και δε φταίει αυτή, αν πιάστηκες κορόιδο και πλήρωσες υπεραξίες κάποια έτη πίσω (μην αναφέρουμε ονόματα, όλοι θυμόμαστε). Αλλά το να βρίσκεις την φόρμουλα και μάλιστα με το μισό budget και εσύ αντί να κάνεις το αυτονόητο, να προχωράς σε ό,τι έχουμε μέχρι στιγμής ζήσει και δει, δεν είσαι τίποτα λιγότερο από άξιος της μοίρας σου.
Λάθος χειρισμοί απανωτοί. Από την φυγή του αρχιτέκτoνα και τη λάθος στελέχωση, μέχρι στις ακόμη πιο λάθος διορθωτικές (ο Θεός να τις κάνει) και το κατακρεούργημα της ψυχολογίας. Αυτό με τα συμβόλαια δε και τις ανανεώσεις, απλά φαίνεται να είναι και η χαριστική βολή... Κανείς δε εμπιστεύεται κανέναν, η παρέα δείχνει να χάλασε και από δω και πέρα ότι βρέξει ας κατεβάσει. Σώζεται η παρτίδα? Δύσκολα, αλλά ναι. Ας μαζέψουμε τα κομμάτια μας, ας κάνουμε ότι μπορούμε (δείτε βαθμολoγίες και που φτάσαμε...) από δω και πέρα και ας βάλουμε στόχο το αυτονόητο. Πρωτάθλημα. Έχουμε πλεονέκτημα έδρας, έχουμε παίκτες που δε ξεχάσαν το μπάσκετ και κόσμο έτοιμο να στηρίξει. Οψόμεθα...

ΥΓ: Μήπως τελικά η "ατυχία"/ "γκαντεμιά" με τους τραυματισμούς φέτος, έχει και ονοματεπώνυμο?
ΥΓ2: Ο Πάουελ βγήκε off, από ότι διαβάζω, για το υπόλοιπο της χρονιάς... Θα πάρουμε ψηλό άραγε έστω και μόνο για τα εγχώρια? Φαίνεται αυτονόητη η απάντηση, αλλά δεν είναι...
ΥΓ3:  Η Κίμκι είναι καλύτερη ομάδα από την Μακάμπι. Με ενοχλεί αυτό που θα γράψω, αλλά θέλουμε υπερβάσεις από δω και στο εξής και πάλι δεν είναι στο χέρι μας κάτι... Με τις υγείες μας.

(Κοινό post με RedVoice.gr)

Καλημέρα στη μπασκετοπαρέα!

Καλημέρα!
Δεν είμαι σίγουρος για το ποια "διάθεση" πρέπει να φορέσει η αφεντομουτσουνάρα μου σήμερα και να βγει και στα γραπτά μου...
Γιατί από τη μια (και ας μη το ξεχνάμε...) πήραμε ένα παιχνίδι σε μια έδρα και με έναν αντίπαλο, που παραδοσιακά μας "βγάζει την πίστη", από την άλλη ο τρόπος που κινήθηκε η ομάδα στο ματς για ακόμη μια φορά, ήταν ξενερωτικός. Δε θα πέσω στην παγίδα που λέει ότι η Σιένα δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Είναι δεύτερη αυτή τη στιγμή που γράφουμε (ΣΙΓΟΥΡΑ όχι τυχαία...) και δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι έχει ντε και καλά "δυσκολότερο πρόγραμμα" από εμάς, όπως είδα να διατείνονται στο σύνολό τους σχεδόν σήμερα τα αθλητικά πρωτοσέλιδα. Και δε θα μπω και στο τριπάκι να το εξηγήσω, όποιος βλέπει μπάσκετ, βλέπει και ΠΟΣΟ κωλοχανείο είναι ο όμιλός μας (τα λεγα, δε τα 'λεγα?) και πόσο εύκολα με μια στραβή έρχονται τα πάνω-κάτω. Γιατί η Κίμκι έχει δείξει πολλάκις τα δόντια της και η "ξεγραμμένη" Μακάμπι, έχει και φανέλα και άκρες, για να την θεωρήσεις πεθαμένη και εκτός κόλπου...
Για μένα το παιχνίδι είχε πολλά κοινά με εκείνο στα περίχωρα της Μόσχας. Ένας ΚΑΚΙΣΤΟΣ Ολυμπιακός, που κατάφερε όμως να πάρει όμως ένα ΜΕΓΑΛΟ διπλό. Τα "αλλά" εδώ πέρα σαφώς και δικαιολογημένα μπαίνουν σε όσους θέλουν να τα βάλλουν, αλλά επειδή θέλω να βλέπω πρώτα τα καλά, η νίκη - είναι νίκη και εκεί θα στοχεύσω. Όμως η Μακάμπι και η Κίμκι εδώ μέσα θα πρέπει να χάσουν από το jumpball, αλλιώς...
Στα του παιχνιδιού τώρα, τη Σιένα την είδα όπως την περίμενα. Μια ομάδα που δεν είναι στα καλύτερά της το τελευταίο διάστημα, με καλό coach όμως, καλό ρόστερ (έστω και αποψειλωμένο τον τελευταίο καιρό - ο Χάκετ είναι ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ παίκτης και τους έχει στοιχίσει η απουσία του, για μένα η πτώση του Brown έχει ΑΜΕΣΗ σχέση με τον τραυματισμό του πρωτοαναφερθέντα), παραδοσιακά δυνατή έδρα και πολλά 3ποντα (και σε προσπάθειες και σε επιτυχίες). Πριν το χθεσινό ματς, παρατηρούσα ότι μαζί με την CSKA είναι οι καλύτερες της λίγκας σε αυτόν τον τομέα, οπότε καμία έκπληξη για τους υποψιασμένους. Και εκείνοι στα ρηχά λοιπόν και εμείς το ίδιο. Και ναι μεν υπάρχει η (αληθινή) δικαιολογία της απουσίας του Πριντ (που χθες στο χαλαρό θα έβαζε καμιά 25αρια πόντους με την άνεση που τον διακρίνει στο πόστ, χώρια τα rebounds – ανύπαρκτοι στο ζωγραφιστό οι Ιταλοί), αλλά είμαστε οι Πρωταθλητές Ευρώπης για όσους το έχουν ξεχάσει και όποιες ή όσες απουσίες και αν έχουμε, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. Γιατί με συγχωρείτε, αλλά αρκετά με το απυρόβλητο της διοίκησης... Βαρέθηκα να διαβάζω (και να γράφω) για τα καλά των Αγγελόπουλων, για τα στραβά όμως, αβαβά? Γιατί όσοι «μπασκετικοί» Γαύροι υπάρχουν (τώρα σιγά-σιγά αναδημιουργούμε κοινό που να ξέρει τι βλέπει, κακά τα ψέματα), σε ένα πράγμα συμφωνούσαμε το προηγούμενο καλοκαίρι. Ότι ναι μεν είχαμε (πολύ) καλή μαγιά, αρκετή τύχη με το μέρος μας και ένα προπονητικό team που ήξερε τι ήθελε και με ποιο τρόπο θα το πετύχει, αλλά θέλαμε και δυο-τρεις προσθήκες που θα μας ανέβαζαν επίπεδο. Και λυπάμαι, αλλά δε το κάναμε. Και να τα τώρα μπροστά μας. Διαβάζω (σήμερα έκανα το αντίθετο, ότι γράφτηκε μέχρι αυτή τη στιγμή, το διάβασα) ότι «τι να κάνει και ο Μπαρτζώκας που άλλαξε το ρόστερ του τρεις φορές μες στη χρονιά»... Συγγνώμη κιόλας, θα πρέπει να κάνω τα στραβά μάτια που οι έχοντες την ευθύνη, δε φροντίσαν για αυτό? Ή πιστεύαμε ότι θα βγάλουμε τη σεζόν χωρίς τραυματισμούς..? Τεσπά, τα ‘χουμε ξαναπεί αυτά και θα φτάσω να φαίνομαι κακεντρεχής που τα αναφέρω συνεχώς, αλλά δε μπορώ άλλο με τα προκλητικά γραπτά των χρωματισμένων δημοσιογράφων...
Στα καλά λοιπόν, ότι ο Μπαρτζώκας κατάλαβε (θέλω να νομίζω) ότι στα δύσκολα θέλει ένα πιο σφιχτό rotation, ανάλογα με το τι επιτάσσει το παιχνίδι και όχι το ρολόι. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα bonus που κερδήθηκαν χθες. Επίσης ότι (όντως) ρίσκαρε με κοντό σχήμα (η κυκλοφορία πήρε μπρος και λογικά) και με Παπ στο 4, Χάινς στο 5 να καθαρίζουν στον αέρα ότι κυκλοφορούσε (πόσο καιρό είχαμε να δούμε να μαζεύουμε σωρηδόν επιθετικά όταν η μπάλα καίει, από πέρυσι τέτοια εποχή μήπως?), λογικά φτάσαμε στη νίκη – αφύσικα χάσαμε όμως πάλι τη διαφορά. Αυτό με τη διαχείριση έχει καταντήσει εκνευριστικό πια!
Στα μείον ότι κάτι πρέπει να γίνει στα αποδυτήρια. Καιρό τώρα μουρμουράω ότι το καλό κλίμα έχει πάει βόλτα και σε κάθε ευκαιρία (ΔΥΣΤΥΧΩΣ...) επιβεβαιώνονται οι φόβοι μου. Δε γίνεται να μιλάει ο coach στα time out και οι παίκτες να πετάνε χαρταετό (μέρες που ‘ναι). 
Σε σετ παιχνίδι δε κάνουμε ΤΙΠΟΤΑ, εγκλωβιζόμαστε και περιμένουμε την «ψυχή» να κερδίσει. Το ψυχή μπήκε σε εισαγωγικά όχι γιατί δεν υπάρχει, αλλά γιατί δε μπορεί να είναι πρωτεύον μπασκετικό κριτήριο (άσε που δεν είναι). Ακόμα τίποτα, κανένα πλάνο επί παρκέ και όταν βρίσκουμε ομάδες πάνω από τα κυβικά μας, (θα) έχουμε αυτά που είδαμε και στα δυο (ως τώρα?) παιχνίδια με τους Καταλανούς. Στο δε transition (συνεχίζουμε να) είμαστε οι καλύτεροι στην Ευρώπη και αυτό στο μυαλό μου είναι (ΠΟΛΥ) παρήγορο, αλλά αν δε στρώσουμε (μη πω τι), δε μας βλέπω καλά. Δε ξέρω πως, αλλά αν γυρίσει το περσινό γυάλισμα ματιού (aka καλή ψυχολογία), η διάθεση για άμυνα (από όλους...) και το καθαρό μυαλό (for whom the bell tolls?) – όσα λάθη και να κάναμε στον καταρτισμό του ρόστερ, το σώζουμε. Γιατί (είπα, σήμερα έχω καλή διάθεση) με 8 εκτός έδρας νίκες φέτος (μέχρι στιγμής) «προίκα», μπορώ να ελπίζω σε συ-μάζεμα, αλλαγή διάθεσης/νοοτροπίας και επίτευξη στόχων (πρωτάθλημα, καλό πλασάρισμα στην Ευρωλίγκα). 
Θα ήθελα όμως να μπει επιτέλους ο Πέρκινς στο rotation, γιατί είναι πολυτέλεια που πάει στράφι (έτσι ακριβώς όπως το γράφω και δεν αλλάζω άποψη, όσο και αν μιλάνε για «μπετατζήδες» οι κάποιοι άσχετοι με το άθλημα), να πάρει περισσότερα λεπτά ο Σερμαντίνι (ένας seven footer που και τρομάζει και μαζεύει και βοηθάει και σκοράρει) και να μην «πετάμε» τόσο άκομψα παίχτες που μπορούν να βοηθήσουν (Γκέτσε, Μαυροειδής), ειδικά στη σειρά των τελικών με βάζελο. Και όλα αυτά ακριβώς ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ ΝΑ ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΗΔΗ ΜΙΚΡΟ ΡΟΣΤΕΡ....

ΥΓ1: Δε νομίζω ότι το χα γράψει ποτέ, γιατί μου θυμίζει τα χιλιοφορεμένα κλισέ της ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας, αλλά ναι, από την ώρα που είσαι Πρωταθλητής, μπολιάζεται το DNA σου και δε χάνεις εύκολα, όσο χάλια βραδιές και να έχεις. Αυτό είναι μια κατάκτηση που ζήλευα στους ακατανόμαστους τόσα χρόνια... «Η φανέλα» επί το λαϊκότερον.

ΥΓ2: Έχω μια αίσθηση ότι η Εφές δε μας κάνει καθόλου κέφι ως αντίπαλό της για την επόμενη φάση και ίσως αυτό βγάλει εκπλήξεις στον από ‘κει όμιλο... Εμείς καλά θα κάνουμε όμως να μη μπούμε σε διαδικασία διαλογής. Σίγουρα οι Ρώσοι δεν είναι (στα χαρτιά τουλάχιστον) του χεριού μας και οι Τούρκοι ή οι «φλωρεάλ» της...Ρεάλ να «μας κάνουν» πιο καλά, αλλά αυτές οι επινοήσεις 8/10 φορές γυρνάνε boomerang οπότε...

ΥΓ3: ΟΚ, ο Άντιτς δε πιάνει τις αποδόσεις που θέλουμε και ξέρουμε ότι μπορεί να πιάσει. Ας μην ασχοληθούμε ξανά για τους λόγους που αυτό συμβαίνει (πιθανώς...), αλλά όταν όλα είχαν κολλήσει, έριξε 3 από τα 6.75 και ξέρανε τους Ιταλούς, την ώρα που η αφλογιστία από περιφέρειας συνεχίζεται για ακόμη ένα ματς... Τι διάολο, δε μπορεί να συνεχιστεί (και) αυτό... Δηλαδή πόσο ακόμη?

(Κοινό post με RedVoice.gr)

Μπλέξαμε μάγκες...
Και δε μιλώ τώρα για τα όποια τερτίπια ίσως παίξει η βαθμολογία (θυμίζω, περιμένουμε νίκη της Κίμκι σήμερα επί της Σιένα και διπλό δικό μας εκεί μέσα την άλλη εβδομάδα για να πάρουμε την υπόθεση «2η θέση» στα χέρια μας και όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα είμαστε σοβαροί μέχρι τέλους)... Μπλέξαμε γιατί πλέον είμαι ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ για κάποια πράγματα και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ελπίζω στο θαύμα του "εγωισμού" μας. Δεν έχω διαβάσει ούτε μια αράδα από χθες βράδυ όταν και γύρισα από το ΣΕΦ. Θέλω να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία και να τις καταθέσω σε όλους, απερίσπαστα.
Εγώ πλέον πείστηκα λοιπόν (ό,τι και να μου γράψουν οι δημοσιογράφοι, όποια πιθανή δικαιολογία και να βγει από πλευράς ΚΑΕ, προπονητικού τημ, παικτών) ότι μικρύναμε φέτος και δε θα έπρεπε. Δεν υπήρχε λόγος και δεν υπάρχει δικαιολογία ΚΑΜΙΑ για αυτό. Κάναμε όλοι λίγο-πολύ τα στραβά μάτια, γιατί πονάμε την ομάδα αλλά... Η αλήθεια είναι εκεί έξω. Και όσοι από εμάς έχουν την τύχη/άνεση/διάθεση να βρίσκονται στο ΣΕΦ, δε μπορούν πλέον να λένε ψέματα ούτε στους άλλους, ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό. 
Η ομάδα έχει ΘΕΜΑΤΑ να αντιμετωπίσει και νομίζω ότι αυτά δεν έχουν να κάνουν και τόσο με πράγματα "τεχνικής" άποψης, αλλά μάλλον ψυχολογικής. ΝΑΙ, κάναμε λάθος με τον Ντόρσι (όχι που τον διώξαμε, που τον περιμέναμε και αφήσαμε να χαθεί ένα καλοκαίρι ολόκληρο τζάμπα, την ώρα που θέλαμε δυο-τρεις καλές και όχι αναγκαστικά ακριβές προσθήκες), το μεγαλώσαμε με τον Πάουελ (όσο και τελικά να ανεβαίνει επιθετικά και να προσπαθεί πια, γιατί ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ είναι αλήθεια αυτό) και μας χτύπησε η ατυχία με τον Βαγγελάκη (την οποία όμως αν και καλύψαμε με το σωστό τρόπο όπως θεωρώ, της δίνουμε τώρα μία να πάει από εκεί που ήρθε και θα εξηγήσω το γιατί...), αλλά το όλο θέμα βρίσκεται στον πάγκο. Και όταν λέω πάγκο, λέω ΟΛΟΝ τον πάγκο, ακόμα και τον Μίλαν. 
Ξέρω τι λέω, έχω επίγνωση και δε διαμορφώνω επουδενί άποψη για κανέναν άλλο, αλλά δε μπορώ να μη το ξεστομίσω πια. Υποχρεούμαι. Δεν είναι πολεμική εναντίον του coach. Είναι καλός προπονητής ο Μπαρτζώκας και αυτό δε το λέω έτσι, όπως και όσα καλά έχει κάνει τα έχει πιστωθεί και με το παραπάνω από πλευράς μου τουλάχιστον. Αλλά θεωρώ σίγουρο πια ότι ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ οι πλάτες του το φορτίο που λέγεται "Ολυμπιακός Πειραιώς", πόσο μάλιστα όταν αυτό προέρχεται από επιτυχίες σα και τις περσινές με την ούγια να γράφει "Πρωταθλητής Ευρώπης/Ελλάδας". Θεωρώ ότι δημιουργεί εκνευρισμό στους πάντες (και τον κόσμο και τους παίχτες) και είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού πια... Κανείς δε δείχνει να του έχει εμπιστοσύνη, τι να κάνουμε τώρα, ψέματα να πούμε? Έχει βάλει τα χεράκια του και έχει βγάλει τα ματάκια του. Και το λέω τώρα ό,τι και να γίνει - όσα πιθανόν και "να ακούσω" για αυτό. Εννοείται πως ακόμη πιστεύω ότι θα πάρουμε το πρωτάθλημα και εννοείται ότι θα πάμε και στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκας (αυτό έλειπε), αλλά η αλήθεια δεν είναι εκεί όμως. Η αλήθεια κατά την προσωπική μου άποψη, είναι στο ότι δε κρύβεται με τίποτα πια η "διάθεση" που υπάρχει στο τμήμα (αν υπάρχει τέτοια). Τον υποστήριξα και τον δικαιολόγησα τον coach ακόμα και μια εβδομάδα πριν, όταν και άφησε τον Σπανούλη έξω στα τελευταία λεπτά, με την αδικαιολόγητη συνέπεια του να ξεσπάσει εκείνος στις καρέκλες. Αλλά δε μπορεί να φταίνε συνέχεια οι άλλοι ή καλύτερα, να έχεις μονίμως κάποια δικαιολογία να ακολουθεί. Πότε πήρε την ευθύνη για μια ήττα (μικρή – μεγάλη δεν έχει σημασία)? Στο ματς με τη Σιένα ή με τον ΠΑΟΚ? Έχεις έναν άνθρωπο στην ομάδα σου, που είτε αρέσει σε κάποιους - είτε όχι είναι Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ, έχουν όλοι οι παίκτες γύρω του στηθεί, συσπειρωθεί και πιστέψει και εσύ κάνεις τα πάντα να τον “ξενερώσεις”. Χοντρό αυτό που λέω? Μπορεί ρε παιδιά και συμπαθάτε με, όμως δε ξέρω αν φάνηκε από την TV ότι εκεί κάπου στην αρχή του αγώνα που η ομάδα βγάζει αρκετή ενέργεια και δείχνει να πηγαίνει καλά η βραδιά, όταν σε κάποια φάση και με αφορμή κάποιο λάθος τρέχει ο Σπανούλης και πηδάει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ σα Νικοπολίδης με φόρα και με "πίσω" πλονζόν να αλλάξει πορεία στην μπάλα...και τα καταφέρνει! Και καταφέρνει επίσης και ΣΗΚΩΝΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΟ ΠΟΔΙ (φίσκα χθες) και ο coach...πάει και τον αλλάζει καπάκι... Γιατί? Στο είπε το ρολόι? Με τη γλώσσα του σώματος καταλάβαινα ότι ο Σπαν του έλεγε "εγώ?", εμφανώς και αυτός απορημένος... 
Βλέπεις ότι ο Πάουελ ρολάρει, έστω μόνο επιθετικά - αλλά ρολάρει καλό είναι και αυτό, ο Πρίντεζης είναι ΚΑΥΤΟΣ και τι κάνεις, τους χαλάς το ρυθμό περνώντας τους έξω... Αλλά και εκεί πάνω βρε coach σε δικαιολογώ αρχικά, λέω πρέπει να πάρουν ανάσες, θα χρειαστούν στο τέλος... Ποιο τέλος όμως? ΟΚ, ΣΙΓΟΥΡΑ δε φταις εσύ που στο σημείο "κλειδί" οι παίκτες σου χάνουν 4 απανωτές βολές και ένα τρίποντο, αλλά δε κάνεις και ΤΙΠΟΤΑ να τους "φτιάξεις", να τους ηρεμήσεις... Δε ζητώ να είσαι Ίβκοβιτς, αλλά δε γίνεται να μην κάνω συγκρίσεις όσο και να το θέλω. Ειλικρινά όμως... 
Θυμάμαι που τρώγαμε κάτι εικοσάρες στο κεφάλι και με αυτές τις κατευναστικές κινήσεις των χεριών, σα μαέστρος μανιπουλάριζε ομάδα και πλήθος. Τόσο δύσκολο είναι τελικά να κρύψεις το άγχος σου? Αλλά εδώ δε φταις εσύ και δε στο χρεώνω και αυτό ρε coach. Χρεώνω τους προέδρους που αν αληθεύει (που για εκεί πάει, όλοι οι δημοσιογράφοι "μας" σιγά-σιγά αυτό αφήνουν να εννοηθεί) αφήσαν τον Ντούντα να φύγει για λόγους ΔΝΤ... Δεν είναι άμοιροι ευθυνών και αυτοί. Μπορεί να έχουν κάποιο πλάνο που εγώ ίσως δε βλέπω σαν οπαδός, αλλά τι να κάνω πάλι, να σιωπήσω για να μη φανώ "κακός","ξερόλας" και wannabe προπονητής? Ας είναι, ας το χρεωθώ, καρφί δε μου καίγεται. 
Έχεις τους ψηλούς των Καταλανών φορτωμένους από νωρίς και τι κάνεις εσύ? Τους αφήνεις να βγάλουν όλο το παιχνίδι! Ο Σερμαντίνι? Ήταν άρρωστος? Fair enough, και αφού ήταν γιατί δεν έβαλες τον Μαυροειδή στη 12άδα? Και εκεί ακόμη υπάρχει θέμα με τα πόδια μήπως? Τον Γκέτσε? Δεν είχαμε που δεν είχαμε σουτ χθες περιφερειακό και η άμυνα ήταν που ήταν τρύπια, ούτε εκεί δε χωράει πια ό,τι πιο καθαρόαιμο έχεις/έχουμε σε σουτέρ? Γιατί εγώ βλέπω να απασφαλίζεις μόνος σου όπλα που θα χρειαστούν στο εγγύς μέλλον, υπάρχουν στο ρόστερ και τα πληρώνεις? Ειδικά η περίπτωση του Λιθουανού είναι χαρακτηριστική. Στο F4 δεν ακούμπησε σπυριάρα, αλλά δε τον απέβαλε από την ομάδα το τότε προπονητικό τημ. Και όταν ήρθαν οι τελικοί και χρειάστηκε και βοήθησε. 
Έχω πάει σε αρκετά παιχνίδια της ομάδας φέτος και βλέπω και κάτι ακόμη που μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση. Προπονητής δεν είμαι, αλλά μα το Θεό και διορθώστε με αν έχω λάθος, δε θυμάμαι άλλο coach που να τελειώνει το time out σε 15 δεύτερα... Μας κάνουν πάντα νόημα οι διαιτητές να μη μπαίνουμε τόσο γρήγορα μέσα στο court δηλαδή, για τέτοια σβελτάδα μιλάμε! Ο δε Πέρκινς που κατά την άποψη μου είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ μονάδα από τον Μάντζαρη και μια πολύ ΕΥΣΤΟΧΗ επιλογή, μοιάζει ευνουχισμένος... Σα να έχει πάρει εντολή να μη κάνει drive, να μη σουτάρει, να μη παίρνει πρωτοβουλίες - μόνο να παίζει άμυνα... Τι να πώ και εδώ στραβά τα βλέπω? Ξέχωρα στο πόσο καθυστερήσαμε να τον πάρουμε, τώρα και τον περιορίζουμε σε ρόλο χαμάλη (ενώ μπορούμε να εκμεταλλευθούμε ΟΛΕΣ τις αρετές του που αποδεδειγμένα έχει) και δε του δίνουμε και χρόνο συμμετοχής στην Α1... Να δω τι θα κάνουμε στους τελικούς..? 
Είναι πολλά και δεν έχω χρόνο να τα πω όσο αναλυτικά πιθανόν θέλω, αλλά όλοι πιάσατε νομίζω ΠΟΥ για μένα έγκειται το πρόβλημα. Δε θέλω να φύγει, γιατί τώρα και να θέλαμε δε μπορούμε να πάμε σε κάτι καλύτερο. Ας βρεθεί κάποιος τρόπος να μη χαθεί η χρονιά όμως. Δεν είναι ανάγκη να πάμε F4 - πόσο μάλιστα να κάνουμε το repeat... Κανείς μας (και είμαι σίγουρος για αυτό) δε ζητά κάτι τέτοιο. Αλλά δε μπορώ να μην ανησυχώ για όλα τα παραπάνω. Ας παίξουμε μπάσκετ και ας χάσουμε, είτε αυτή είναι η Μπαρτσελόνα, είτε ο βάζελος, είτε ο ΚΑΟΔ. Αλλά να βλέπω μια ομάδα που πέρυσι είχε την στάμπα του "τσαμπουκά" να έχει γίνει... ας μη το πω, εμένα το λιγότερο ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πια, ότι είτε κερδίζουμε - είτε χάνουμε, πάντα στην 4η περίοδο οι διαφορές πάνε στράφι και το παιχνίδι παραιτείται στο έλεος μιας ανώτερης δύναμης. Και αυτό είναι το γαμώτο της υπόθεσης... Μια ομάδα που δε παρατούσε ΤΙΠΟΤΑ, σε λίγους μήνες μόνο να έχει αλλάξει ΤΟΣΟ πολύ νοοτροπία... Και αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη του προπονητή, λυπάμαι. 
Κανένας πανικός και καμία απογοήτευση από την άλλη και αυτό είναι το καλό της υπόθεσης. Νίκη θέλαμε στην Τοσκάνη πριν, νίκη θέλουμε και τώρα. Η ιστορία μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι κάτι τέτοιες σφαλιάρες τις αξιοποιούμε και συνερχόμαστε. Ας γίνει και πάλι έτσι λοιπόν. Στο κάτω-κάτω η Ευρωλίγκα δεν είναι αυτοσκοπός (για κατάκτηση μιλώ), το Πρωτάθλημα όμως ΕΙΝΑΙ! Και πλέον μπαίνουμε στην τελική ευθεία...

(Κοινό post με RedVoice.gr)

Εδώ είμαστε, καλό μήνα σε όλους!
Από χθες το βράδυ "βασανίζομαι" για το τι να γράψω για το ματς της Κωνσταντινούπολης? Μια ξεκάθαρη αγγαρεία για όλους (μας) ήταν από οτι φάνηκε και ειδικά από το νωθρό ξεκίνημα των παιδιών. Θα μουρμούραγα υπό άλλες συνθήκες, αλλά είμαι σχεδόν 100% σίγουρος ότι είχε να κάνει με το ότι ξέρανε πως θα κερδίσουνε, οπότε ποιος και ο λόγος της όποιας καταπόνησης?
Δυο βδομάδες να παίζαμε, οι Τούρκοι δε μπορούσαν τίποτα παραπάνω από αυτά που μας δείξανε (και) χθες. Αν μου άρεσε κάτι πολύ, είναι ότι πια βρίσκουμε ρυθμό πραγματικό, ανεβάζουμε λογικά τις στροφές της μηχανής μας και όχι απότομα, ο Μπαρτζώκας δείχνει να βρίσκει σχήματα που να δουλεύουν ξανά αποτελεσματικά και μπερδεύουμε την τράπουλα με το να έχουμε κάθε φορά και άλλους διακριθέντες σε διαφορετικά πόστα. Ο Σπαν έκανε μεστό παιχνίδι και εμένα μου φάνηκε ότι ήταν ξεκάθαρα προσανατολισμένος για παράδειγμα στο οργανωτικό κομμάτι του ρόλου του, οπότε και οι όσες assist μοίρασε ήταν σε λογικά νούμερα, ο Παπ και ο Powell με πολλές στροφές τον κινητήρα τους, ο Πριντ μεταμορφώθηκε σε rebounder, ο Law το βιολί του (και έτσι να συνεχίσει), ο Σλούκας και ο Περπέρογλου όταν έπρεπε και χρειάστηκε, έδωσαν αυτά που έχουν για πλάκα, ο Χάινς...ο γνωστός Χάινς και γενικώς όλα πήγαν και καλά και λογικά.
Τα άλλα αποτελέσματα "μας πήγαν" όπως έπρεπε και κακά τα ψέματα, ακόμα και η πρώτη θέση πλέον είναι στο χέρι μας. Το παιχνίδι της επόμενης εβδομάδας με τους Καταλανούς είναι στα μέτρα μας, αλλά όχι (για μένα) το στοίχημα του ομίλου. Πάμε για τη νίκη πρώτα και μετά για τη διαφορά. Όλα τα λεφτά όμως θα είναι εκείνο στην Ιταλία και δε χρειάζεται νομίζω να επεκταθώ επ' αυτού περισσότερο... 
Έχουμε όλα τα φόντα πια να καπαρώσουμε πλεονέκτημα έδρας και γιατί όχι και έναν "καλό" αντίπαλο (ΠΟΑ?)! 
Δεν αναφέρθηκα καθόλου στον Πέρκινς, γιατί ακόμα "μπαίνει" στο κλίμα της ομάδας, αλλά νομίζω όλοι πήραν μια πρώτη γεύση του τι θα δούμε από αυτόν και αν επαληθεύονται τα όσα έγραφα. Τανάλιας, μια extra rebounding force και πολλές ανάσες όταν οι θερμοκρασίες θα είναι "ανεβασμένες"... Δε τον φοβάμαι καθόλου, μη τα ξαναλέμε... Από την άλλη το ομολογουμένως ΚΑΛΟ παιχνίδι από πλευράς Powell, δε μου αφήνει τίποτα άλλο από μια ελπίδα ότι ΙΣΩΣ επιθετικά στο μέλλον βοηθήσει, γιατί αμυντικά και με ομάδες που θα έχουν αεροπορία και όχι ανεμόπτερα όπως η Μπεσίκτας, μάλλον θα επανέλθουμε στα γνωστά... Ας είναι. Με αυτόν θα πορευτούμε, ας πάρουμε ό,τι έχει να δώσει. Μακάρι να με/μας διαψεύσει! Θεωρώ επίσης δεδομένη αν όχι επιβεβλημένη την επανενεργοποίηση του Μαυροειδή μιας και εκεί επίσης όλο και κάτι θα έχουμε να κερδίσουμε. Διαπράξαμε εγκλήματα στο "5", τα οποία για τον "Α" - "Β" λόγο δε τα διορθώσαμε, ας κερδίσουμε λοιπόν ό,τι μπορούμε από αυτούς και η σούμα όπως πάντα στο τέλος...

ΥΓ1: ΠΟΛΛΑ μπράβο στα "πιτσιρίκια" μας που από χθες βράδυ αποτελούν τη μία από τις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης! Διάβασα ότι είχαμε 12.000 κόσμο μέσα! Και εκεί θα πω ΠΟΛΛΑ μπράβο, την ΑΞΙΖΟΥΝ αυτά τα παιδιά και την υποστήριξή μας και την ερυθρόλευκη πάνω τους και το ΔΕΙΧΝΟΥΝ, μακάρι να το σηκώσουμε! Υπάρχει ελπίδα από ό,τι φαίνεται για ένα ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό έτσι όπως τον θέλουμε... Btw, αυτός ο Ιωαννίδης, ΙΔΙΟΣ ο Μήτρογλου δεν είναι (και στο look και στον τρόπο που βλέπει δίχτυα)?

ΥΓ2: Αυτή η Ρεάλ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ είναι πρώτη στον όμιλό της, ακόμη δεν έχω καταλάβει... Μήπως να βγούμε 4οι τελικά..?