The Roster Diaries Vol. 2

Του Γιώργου Ξανθού (ΑΚΑ Σπανούλαρου)

Καλησπέρα σε όλη τη παρέα του redwhitebasketballdiaries και ξεχωριστά στον Μάικ που μου έδωσε την ευκαιρία να γράψω για το ρόστερ του Ολυμπιακού και πώς θα ήθελα να το δω.

Στην αρχή είπαμε με τον Μάικ να περιμένουμε καμιά ανακοίνωση ώστε να δούμε πως θα κινηθεί η ομάδα , αλλά αποφάσισα να κάνω ένα πλάνο στο μυαλό μου πριν δω κάποια κίνηση. Άφησα στην άκρη τις φήμες που ακούγονται και μιας και ασχολούμαι με την προπονητική θα κάνω ένα πλάνο πως θα ήθελα να δω την ομάδα μας. Φυσικά , η αρχή γίνεται από το κεφάλι και το να μείνει ο David Blatt είναι τιμή μας και το λέω εδώ και καιρό. Είναι μεγάλος προπονητής που δύσκολα θα δεχθεί δεύτερη σερί αποτυχία.

Για αρχή να αναφέρω πως ένα μπάτζετ που κυμαίνεται στα 10 εκατομμύρια μπορεί με τις σωστές κινήσεις να σε στείλει στο final four. Αντίθετα εμείς τα τελευταία χρόνια δεν κάνουμε σωστή κατανομή των χρημάτων. Πόσο πιο καλά θα ήταν τα πράγματα αν δεν πληρώναμε υπεραξία στους Έλληνες και αν κάναμε σωστές επιλογές ξένων όπως πολύ σωστά γινόταν πιο παλιά. Μερικά παραδείγματα είναι οι Law, Dorsey, Hunter, Dunston, Hackett,Young (η ατυχία ήταν μεγάλη) Lojeski,ενώ φέτος δώσαμε στον Timma μεγάλο συμβόλαιο για αυτά που προσέφερε. Οι Πρίντεζης, Παπανικολάου (χωρίς σταθερότητα) Μάντζαρης έχουν συμβόλαια που φυσικά θα έπρεπε να ήταν μικρότερα. Οπότε με διανομή των χρημάτων καλύτερα θα είχαμε θεωρώ καλύτερες λύσεις.

Καλός ο πρόλογος πάμε να δούμε μπασκετικά τι θα θέλαμε να δούμε από τις κινήσεις της ομάδας και όχι μόνο. Ας δούμε τι λείπει από την ομάδα για να παίξει σύγχρονο μπάσκετ και τι έχουμε για να το υποστηρίξουμε. Φέτος στην αρχή της σεζόν και με τον ενθουσιασμό που είχε ο οργανισμός από τη πρόσληψη του προπονητή κάποια αγωνιστικά προβλήματα δεν φαινόντουσαν τόσο και η ομάδα βάδιζε στο σωστό δρόμο. Με τον καιρό παίκτες  έπρεπε να κάνουν περισσότερα από όσα μπορούν όπως για παράδειγμα το Toupane που λειτουργούσε ως σουτέρ , ο Τimma δεν άνοιγε τις άμυνες για τις οποίες αποκτήθηκε και στην άμυνα ήταν πραγματικά τρύπα. Ειδικά στο post και στις βοήθειες χανόταν, θύμαμαι πολλές φορές να δίνει βοήθεια από τη δυνατή πλευρά της μπάλας και έναν Μπλατ να μην αντέχει αυτό που βλέπει. Ο Goss έπρεπε να κάνει περισσότερα από ότι μπορεί ( rookie στην Ευρωλίγκα ) και κάπου τον πήρε από κάτω. Λογικό βέβαια γιατί αγωνίζονταν 26 λεπτά ανά αγώνα . Rookie season με 9,1π  4,2ας 1,4λαθη . Διόλου άσχημα αλλά όταν έχουν πάει όλα στραβά φέτος σαν Ολυμπιακοί μηδενίζουμε τα πάντα. Επιβάλλεται να μείνει αλλά αυτό θα σχολιαστεί αργότερα . Οι Στρένλιεξ, Παπανικολάου, Πρίντεζης , Λεντευ με φοβερή αστάθεια  δεν μπόρεσαν να γίνουν μία σταθερά στην επίθεση όπως ούτε στην άμυνα. Τρομερά ανοικτή η ρακέτα , η midrange άμυνα δεν ήταν πουθενά , λάθος επιστροφές και αργές εναλλαγές οι οποίες έδιναν τρομερά πλεονεκτήματα στις αντίπαλες ομάδες. Από την μία έβλεπες την ομάδα που πήρε διπλό στη Βαρκελώνη και μετά θυμάσαι την ήττα για παράδειγμα από τη Γκραν Κανάρια. Βέβαια η απουσία του αρχηγού ήταν μεγάλη όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και στα αποδυτήρια. Όταν ένας παίκτης είναι τραυματίας ξεχνιέται από την ομάδα. Λειτουργεί μία ομάδα σαν να μην υπάρχει ο τραυματίας, όποιος και να είναι . Μου αρέσει γενικότερα να πηγαίνω από νωρίς στο γήπεδο ώστε να βλέπω τα πρώτα σουτάκια των παικτών. Ακόμη και αυτά ήταν πιο χαλαρά, ΜΗΔEΝ ένταση από τους παίκτες στον πάγκο.

Στελέχωση: Το τεχνικό τιμ της ομάδας είναι σε καλά επίπεδα. Με τον Μιχάλη Καλαβρό η διοίκηση έκανε πανέξυπνη κίνηση. Ένας τρομερός προπονητής ατομικής βελτίωσης που σίγουρα οι μικρότεροι της ομάδας πρέπει να εκμεταλευτούν πλήρως. Ο Αντρέας Γκατζούλης είναι σίγουρα τοπ γυμναστής όμως χρειάζεται μία ακόμη προσθήκη σε αυτόν τον τομέα , όπως και στον τομέα ανάλυση στατιστικών με μία προσθήκη εξειδικευμένου ανθρώπου. Έπειτα ο Κεμζούρα με τον Δέδα αναλαμβάνουν την μεγαλύτερη βοήθεια. Εφόσον είδαμε τι συνέβει πέρσι ώρα για το ρόστερ της επόμενης σεζόν.

Θα σχολιάσω εξ’ ολοκλήρου αγωνιστικά για το ρόστερ ,ασχέτως αν ήθελα μερικοί ακόμη να αποχωρήσουν, οπότε:

Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Μιλουτίνοφ, Βεζένκοφ, Ποκουσέφσκι, Γκος,  Λεντέυ + Κόνιαρης που έχει ήδη κλείσει.

Ο Κόνιαρης είναι ο αντί Μάντζαρης που από το να έρθει ο Λαρετζάκης 1000 φορές Βαγγέλης
Play makers : Εδώ θέλω και περιμένω να δω έναν παίκτη που θα κουβαλήσει την ομάδα στις πλάτες του. Στα μάτια μου δεν ξέρω αν θα λέγεται Wanamaker ή Teodosic διότι και οι δύο έχουν μια αγωνιστική απραξία, αλλά δεν παύει να είναι παίκτες ευγνωσμένης αξίας.Όσο τρελός είμαι για τον Μίλος δεν θέλω να έρθει για ένα λόγο και μόνο. Θέλω για όσο ακόμη αγωνιστεί να τον θαυμάσω με ηρεμία αυτό τον εκπληκτικό αρτίστα χωρίς το άγχος της νίκης και της τρέλας που έχω για την ομάδα μας. Με την προυπόθεση ότι ο Goss μένει, το γκαρντ για τη θέση του άσσου πρέπει να έχει κάποια διαφορετικά στοιχεία. Η κινήσεις της ομοσπονδίας της Κίνας για το εθνικό πρωτάθλημα ανοίγει το δρόμο ώστε οι παίκτες που δεν θα αγωνιστούν στο ΝΒΑ να κοιτάξουν για Ευρώπη. Οι Pierre Jackson, Jammal Franklin (πολύ αθλητικός) έχουν δυνατότητες αλλά η κίνηση μου θα ναι ο Joe Young. 

Η πόρτα του ΝΒΑ δεν είναι κλειστή αλλά είναι παίκτης που κινείται ως δυο στη θέση του άσσου. Οπότε αν δεν είσαι στο επίπεδο του Kemba Walker δεν θα έχεις θέση στο μαγικό κόσμο. Ο Young είναι pure scorer, μπορεί να σκοράρει και με inside game και με midrange shoot και με 3points. Έχει τρομερό ball handling ,γρήγορο βήμα και το κυριότερο το μυαλό μέσα στο κεφάλι του διότι μπορεί να διαβάσει το παιχνίδι ,κυρίως όμως για να τελειώσει αυτός την φάση. Σε καταστάσεις 1v1 και 2v2 ψάχνει να σκοράρει και μπορούμε να καταλάβουμε πως μας λείπει ένας παίκτης που αλλάζει το ρυθμό του αγώνα και μπορεί να σκοράρει με καταστάσεις εκτός συστήματος . Στο ανοιχτό γήπεδο δε, είναι το αγαπημένο του , διότι με την ταχύτητα του (αρκετά γρήγορη σκέψη/πράξη ,όχι βιαστική) μπορεί να σκοράρει εύκολους πόντους σε αιφνιδιασμό. Ένα θέμα που έχω προσέξει είναι η πάσα στο pick n roll που δεν ψάχνει την πάσα , κυρίως θα επιτεθεί στο καλάθι ή θα πασάρει στο ψηλό , δηλαδή δεν ψάχνει την ελεύθερη πάσα στις πλευρές είτε αδύνατη πριν πάει ο αμυντικός παίκτης , είτε δυνατή πριν κλείσει ο παίκτης. Μου αρέσει που δεν ψάχνει τόσο το pick (αυτό βέβαια είναι και από το στυλ που αγωνίζεται η ομάδα , στο κολλέγιο δεν αγωνιζόταν με αυτό το στυλ , στους Pacers δεν είχε χρόνο και στην Κίνα ήταν run 'n' gun).

Μία φθηνή αλλά καλή λύση είναι του Norris Cole.

Σε 15 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα είχε 16.6π 4,6ας 2,7ρ.
Θετικά:
1)Είναι pure scorer.
2) Σε 8 παιχνίδια είχε πάνω από 15πόντους.
3) Έχει πολύ καλό ball handling που τον βοηθάει πολύ στο σκοράρισμα του το καλο mindrange.
4)Παίκτης που στα 30 του έχει πολλές παραστάσεις. Δυο πρωταθλήματα στο πλευρό του Lebron James με ρόλο, χωρίς δηλαδή να είναι κομπάρσος.
5)Στα μάτια μου είναι ο κατάλληλος 6ος παίκτης . Δεν θα δεχθεί λογικά τέτοιο ρόλο γιατί σαν βασικός θα βρει θέση σε ρόστερ , αλλά αν θες να πρωταγωνιστήσεις είναι η καταλληλότερη λύση για να είναι 6ος παίκτης. Ο λόγος είναι ότι μπορεί να προσφέρει πόντους από τον πάγκο και να είναι ο ηγέτης της 2ης πεντάδας.
6)Παθιασμένος με το μπάσκετ που πολλές φορές τον βλέπεις στην άμυνα να τα δίνει όλα και άλλες φορές να κρατάει δυνάμεις. Στα ντέρμπι δεν θα κρύβεται και είναι τρομερή λύση για τον πάγκο. Πολλοί θα θεωρήσετε ότι είμαι παράλογος στον Ολυμπιακό να λέω για πάγκο τον Norris Cole αλλά είναι η σκέψη μου αν σπάσει δια του δύο τα χρήματα του Σλούκα.

Αρνητικά:
1) Σε πολλά παιχνίδια κάνει κατάχρηση της ντρίπλας. Οι 4,6ασσιστς που έχει αν μοιράζονταν την μπάλα πιο πολύ θα έφτανε σίγουρα της 6-6,5.
2)Το γεγονός πως σε 1,5 χρόνο έχει αλλάξει 3 ομάδες δεν μπορεί να μην μας προβληματίζει. Βεβαίως η Μακάμπι δεν ήταν σοβαρό σωματείο , η Αβελλίνο έκανε την έκπληξη που τον πήρε, όμως καμία σοβαρή ομάδα δεν μπήκε σε συζητήσεις για συνεργασία μαζί του. Εδώ όμως αξίζει το ρίσκο διότι ο Blatt έχει τον τρόπο να κερδίσει τον παίκτη και μαζί να κερδίσει η ομάδα.


Shooting guard / Small Forward: Στις θέσεις δύο και τρία θα ήθελα να αποκτηθούν δύο παίκτες. Ένας ασσόδυο με κυριότερα στοιχεία αυτά της θέσης 2 και έναν παίκτη που είναι αυτό που λέμε στην ελλάδα (βγάζουμε δικούς μας όρους) 2,5.Δηλαδή λίγο 2 λίγο 3. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα σχήματα να είναι ευέλικτα και να προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα στο rotation , αφού είμαστε συνηθισμένοι στα προβλήματα τραυματισμών. Ένας τέτοιος παίκτης είναι ο Vanja Marinkovic που όπως γνωρίζετε και από το redpointguard είναι το μπασκετικό μου πουλέν.

Μεγάλο project που με τον ίδιο μάνατζερ με Μιλουτίνοφ πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Ανέκαθεν οι Γιουγκοσλάβοι παίκτες μου αρέσουν. Η ενδεχόμενη μπασκετική αλητεία που τους διακατέχει μας κάνουν να τους ερωτευτούμε λίγο παραπάνω. Ένας κλασσικός πια Σέρβος αθλητής σε στυλ Bogdanovic .Την εφετινή σεζόν ήταν από τους ηγέτες της Παρτιζάν έχοντας κύριο λόγο στον επιθετικό τομέα, σαν floor spacer αλλά φέτος μας έδειξε στοιχεία σκόρερ με off και on ball screens.Στην άμυνα έχει hustle στοιχεία ,μακριά χέρια που τον βοηθάνε να καλύπτει αδυναμίες που φυσικά έχει, όπως τα εύκολα φαουλ στο post. Να αναφέρω εδώ πως ο Vanja είναι καλύτερος από ότι ο Bogdan στη Παρτιζάν της πρώτης σεζόν , βέβαια η άνοδος του την δεύτερη σεζόν που ανέβασε κατά 9π τον μέσο όρο δεν μας κάνει έκπληξη γιατί είναι πραγματικά δουλευταράς, τέτοιος μαθαίνω πως είναι και ο Vanja. Τον συγκεκριμένο παίκτη τον παρακολούθησα πρώτη φορά το 2014 στο Ευρωπαικό Πρωτάθλημα U18. Από μικρός ξεχώριζε και τώρα στα 22του είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Όπως διαβάζουμε στο ΕSPN ο Divac ως Gm των Kings που τον επέλεξε στο νούμερο 60 του draft τον θέλει από φέτος στο ρόστερ. Τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Luke Walton που από φέτος είναι προπονητής τους. Αν δεν επιλεγεί στο ρόστερ επιβάλλεται να γίνει κίνηση και τολμάω να πω πως θα γίνει.

Η επόμενη λύση για το ρόστερ είναι 2 παίκτες. Ο Μatt Janning ή ο Darrun Hilliard. Δύο διαφορετικοί παίκτες με διαφορετικό ρόλο στην ίδια ομάδα.

Darrun Hiliard

Η σεζόν που μας πέρασε είχε 9,4π με 32% τρίποντο κάτι το οποίο δεν αντικατοπτρίζει την ικανότητα του στο σουτ. Στα playoffs ανέβασε το ποσοστό του στο 40% που είναι πιο ρεαλιστικό για τον συγκεκριμένο παίκτη.

Θετικά:
1)Εκπληκτικός στο να ανοίγει τις γραμμές και τις αποστάσεις. Πραγματικά σε αυτό τον τομέα ξεχώρισε και στο κολλέγιο που είχε σημαντικό ρόλο στην επίθεση της Villanova.
2)Δεν δημιουργεί δικές του σουτ από pick n roll όμως με την ικανότητα που έχει στο χειρισμό της μπάλας και του διαβάσματος του χώρου δημιουργεί με τις κινήσεις του σωστές καταστάσεις για σουτ ,ειδικότερα στον αιφνιδιασμό.
3)Φέτος αμυντικά τον είδαμε να αμύνεται συνήθως τους καλύτερους σουτερς των αντίπαλων ομάδες , μιας και γνωρίζει να χρησιμοποιεί το κορμί του και τα πόδια του σωστά.
4) Σπάνια θα τον δεις να κάνει λάθος. Από τα κυριότερα που θα κοιτάξει ένας προπονητής είναι τα λάθη. Όχι μόνο αυτά που φαίνονται στην στατιστική αλλά και αυτά που δημιουργεί μία λάθος επιλογή του( όπως λάθος αποστάσης,λάθος αλλαγή στην άμυνα, λάθος τοποθέτηση του κορμιού του σε hedge out με τον ψηλό) Σε αυτό παίρνει άριστα.

Αρνητικά:
1) Αντιμετωπίζει προβλήματα με ψηλότερους αντιπάλους που προσπαθεί να το μείωνει με τα εξαιρετικά fundamentals που έχει.
2) Όπως ανέφερα παραπάνω δεν δημιουργεί καταστάσεις για να σκοράρει με σουτ. Σε καταστάσεις 2v2 δεν είναι σε average επίπεδο και αν το καταφέρει θα ανέβει η ποιότητα του.
3)Πολλές φορές παρασέρνεται και παίρνει λάθος επιλογές 3πόντων. Με ένα δύο άστοχα σουτ θα σουτάρει πολλές φορές λάθος σουτ.

O Matt Janning τελείωσε τη σεζόν ως τραυματίας . Έλειψε σίγουρα από την ομάδα του Περάσοβιτς και όσο παράξενο και αν φαίνεται η απουσία του φάνηκε στα playoffs της ACB που αποκλείστηκε. Η σεζόν η φετινή είναι ενδεικτική το τι παίκτης είναι .Παίκτης ρυθμού και ψυχολογίας που στη καλή του μέρα είναι δολοφόνος , αντίθετα στη κακή μέρα αρνητικός για την ομάδα. Στο ματς με τη Φενερμπαχτσε, για παράδειγμα ήταν αρνητικός με 1/11 τρίποντα. Πάμε όμως να δούμε τα θετικά:

1) Κλασσικός σουτέρ με τον μεγαλύτερο μ.ο πόντων φέτος με 10,1 με 37,7% στο τρίποντο σε 167 προσπάθειες.
2) Για σουτέρ προσφέρει ανά παιχνίδι 2ας.
3) Στο παιχνίδι του Ολυμπιακού ταιριάζει απόλυτα να παίζει και στο 2 και στο 3. Επειδή η άμυνα έχει την προσοχή της είτε είναι αδύνατη πλευρά είτε δυνατή διευκολύνει τους υπόλοιπους να δημιουργήσουν καταστάσεις.
4) Γρήγορο release στο σουτ. Μπορεί να βγει από το screen και σίγουρα με την Princeton offense και την συνεχή κίνηση θα είναι χρήσιμος.
5)Παίκτης ρυθμού που ενδεχομένως σε μία βραδιά τέτοια να γυρίσει ένα χαμένο ματς. Βέβαια μπορεί να πάρει και αρνητική τροπή το ότι είναι παίκτης ψυχολογίας.
6) Δεν είναι τόσο αγωνιστικό αλλά ο Matt είναι ο παίκτης που άλλαξε τη ρότα στη Κουμπάν του Γιώργαρου του Μπαρτζώκα.

Στα αρνητικά είναι το ότι δεν είναι σταθερός, και δεν γνωρίζουμε πως θα αντιδράσει σε κακές στιγμές σε ομάδα με βαρύ όνομα. Στα μάτια μου είναι μία φθηνή λύση που μπορεί να προσφέρει ως 8ος παίκτης που έρχεται ατομικά από την καλύτερη σεζόν.

Στη θέση 4 ο Evans που έχει ακουστεί αλλά έχει αργήσει να συμφωνήσει και ακόμα είμαστε σε αναμονή λόγω ΝΒΑ είναι μια πολύ καλή λύση ! Για τον συγκεκριμένο παίκτη έχω πολύ καλή άποψη. Εμπειρία , παραστάσεις, αθλητικότητα . Τελείωσε τη σεζόν με 9,7π - 6ρ - 1,2bl .



1) Ο Jeremy θα δώσει στην ομάδα στοιχεία που της λείπουν , διότι η αθλητικότητα του τον κάνει κυρίαρχο σε αυτό τον τομέα.
2) Στο ανοιχτό γήπεδο γνωρίζει να τρέξει σωστά και να δεχθεί γρήγορη πάσα αφού τελειώνει πολύ σωστά και δυνατά τις φάσεις.
3) Δεν υστερεί στην άμυνα , προσφέροντας λύσεις και σε άμυνα με αλλαγές με τα γρήγορα πόδια του και τα μακριά χέρια, χρησιμοποιεί κάθετα το κορμί του στα screens με Step up, και με την αθλητικότητα καλύπτει τις τρύπες στην άμυνα.

Αρνητικά φυσικά και έχει διότι υστερεί στο post game χωρίς καλό footwork Στην άμυνα επίσης στο post υστερεί. Είναι μία κίνηση που θεωρώ θα αρέσει και στο κόσμο αν και εφόσον ολοκληρωθεί.


Στη θέση 5 η επιλογή για πίσω από Μιλουτίνοφ είναι ο Devin Booker.

O ψηλός της Μπάγερν θεωρώ είναι αδικημένος όντας από το 2016 στην ίδια ομάδα. Τον είχα ξεχωρίσει από όταν αγωνίστηκε στην ομάδα της Σαλόν που συμμετείχε στο Γαλλικό πρωτάθλημα. Φέτος έχασε μεγάλο μέρος της αγωνιστικής περιόδου λόγω τραυματισμού και δεν έχει μπει σε σκέψεις να φύγει.

1) Πολύ καλός παίκτης επιθετικά που θα σουτάρει και τρίποντα (1 περίπου ανά ματς) . Στις βολές και στα δίποντα είναι σταθερά καλός και το ποσοστό την φετινή σεζόν (60%) στο δίποντο διόλου αδιάφορο είναι.
2) Αρκετά γρήγορος ψηλός που μπορεί να προσφέρει παρα πολλές λύσεις επιθετικά
3) Έχει αγωνιστεί και στη θέση 4
4) Στο ανοιχτό γήπεδο τρέχει πολύ καλά ,βρίσκει του σωστόυς χώρους και είναι μάστερ στον δευτερευον αιφνιδιασμό. Συνήθως αν δεν λάβει τη μπάλα στα βήματα πηγαίνει για screen και επειδή η άμυνα βρίσκεται σε ανισορροπία αποκτά κατευθείαν πλεονέκτημα.
5)Τρομερός στο pick n roll ,που έξυπνα κρατάει με τον κορμό του τον κοντό ,ο αντίπαλος ψηλός ανγκάζεται να κρατηθεί στον κοντό παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο και έτσι δημιουργείται κενό που ο Booker το εκμεταλεύεται πλήρως. Σε αυτό βοηθάνε τα γρήγορα πόδια που έχει , αλλά και ότι ξέρει να κινείται off the ball .
6) Πολλές φορές θα τον δούμε να κανει pick n pop, δηλαδή μετά το screen να μην κόψει προς το καλάθι αλλά να κάνει ή παράλληλη ή outside κίνηση. Με κακό σουτερ για baller είναι σύνηθες. Ενας τέτοιος είναι ο Jovic .

Για πίσω από τον Νίκολα είναι τοπ λύση διότι είναι 28 χρονών με ύψος 2.05, έχει δείξει ότι το επίπεδο του είναι για Eυρωλίγκα. Το θέμα είναι πως θα αντιδράσει ως δεύτερος ψήλος, θεωρητικά, διότι σε μία μεγάλη σεζόν όλοι πρέπει να προσφέρουν έχοντας συγκεκριμένο ρόλο. Βεβαίως είναι ακριβή λύση κοντά στο εκατομμύριο οπότε ένας φθηνός παίκτης είναι ο Gavin Ware που φέτος έπαιξε στη Ντιζόν.

Στα 10 από τα 14 ματς που έπαιξε είχε διψήφιο αριθμό πόντων με 55,8% και 76% στις βολές με 5ριμπαουντς. Για δεύτερος και εφόσον σκεφτούμε πως το οικονομικό βάρος θα πέσει στους κοντούς τοτε ως μία δεύτερη  λύση ως να ξεκουράζεται ο Νίκολα είναι καλή λύση.Για κάτι παραπάνω έχουμε τον DB μαζί με Νίκολα και Λεντέυ ως τρίτο 4αρι και τρίτο 5αρι θα βρει χρόνο συμμετοχής και ως τρίτος δεν θα φαίνονται τόσο οι αδυναμίες του γιατί θα τον κρίνουμε και διαφορετικά.




Το ρόστερ διαμορφώνεται ως εξής:

🏀 Goss-Koniaris-Norris Cole/Joe Young
🏀🏀Spanoulis-Marinkovic-Hilliard
🏀🏀🏀Papanikolaou-Hilliard-Vezenkof-Pokousevski
🏀🏀🏀🏀Printezis-Evans-Leday
🏀🏀🏀🏀🏀Milutinov-Booker-Leday

Οι κινήσεις μετα την περσινή αποτυχία είναι από παίκτες που έχουν αγωνιστεί ήδη στην Ευρωλίγκα εκτός του Joe Young που είναι τέτοιος παίκτης που όποιο ρίσκο και να πάρεις θα το αξίζει 100% . Το μπάτζετ δεν είναι πολύ υψηλό διότι δεν έχεις το συμβόλαιο του Τιμα,Μαντζαρη που έφτανε χωρίς τις οποιες μειώσεις στο 1,8 αθροιστικά.Περίπου στα 10εκατομμύρια θα ήταν θεωρητικά το μπάτζετ. Δεν ταιριάζουν όλοι στο στυλ του Μπλατ αλλά όταν είσαι προπονητής τέτοιου επιπέδου προσαρμόζεσαι στο υλικό που έχεις. Το ρόστερ είναι εφόσον δεν θα αγωνιστούμε στο ελληνικο πρωτάθλημα χωρίς δηλαδή περιορισμό ξένων. Ευχαριστώ και παλι τον Μαικ που μου έδωσε την ευκαιρία αυτή. Καλό καλοκαίρι παίδες.

ΥΓ1) Υπάρχει κάποιος που στεναχωρήθηκε με ΑΣΕΑΔ; Μέχρι τέλους δεν είπαμε ρε μάγκες; Μέχρι τέλους λοιπόν και όταν βγουν τα διαρκείας εκεί πρέπει να υπάρξει στήριξη.

ΥΓ2) Ο Γιώργος Αγγελόπουλος έδωσε μία υπόσχεση στο συνέδρειο. Αν δεν το τηρήσει θα πέσουν κορνέδες το ξέρουν και οι πέτρες , αν το τηρήσει είμαστε όλοι κοντά.

ΥΓ3) Υπομονή και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

The Roster Diaries Vol.1

Χαιρετώ την παρέα.

Το diaries πιστό στο καλύτερο recruiting, εδώ και χρόνια, στην blog-όσφαιρα, ζήτησε από μερικές μούρες (κάποιες ήδη γνωστές, κάποιες πάλι όχι τόσο, αλλά έτοιμες να κάνουν το παραπάνω step - αυτό που περιμένουμε όλοι από τον Goss εδώ και ένα χρόνο - κακιούλα), την άποψή τους, για το πως θα ήθελαν να δουν τον Ολυμπιακό την επόμενη σεζόν. Την αρχή, την κάνει ο Πέρης από το MindTheBasket και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό! Δυστυχώς δε πρόλαβε να φτιάξει το βίντεο που ήθελε, υπό την πίεση του χρόνου και των πιθανών ανακοινώσεων που θα έθεταν το πόνημά του, υπό ακύρωση, αλλά πάντα θα υπάρχει χώρος για τις απόψεις του στη γωνιά μας.   

Του Peris

Γεια σε όλους, χαιρετώ την ερυθρόλευκη παρέα και ευχαριστώ θερμά τον Mike που με κάλεσε να αναλύσω τον στοχασμό μου για τη δόμηση του ρόστερ, και όχι μόνο, της ομάδας του Ολυμπιακού ενόψει της ερχόμενης σεζόν.

Α) Εισαγωγή και διευκρινίσεις

Πριν λοιπόν μπω στην κουβέντα περί του ρόστερ, θα ήθελα να κάνω πρώτα μερικές γενικές επισημάνσεις. Εφόσον είναι και αγαπημένο χόμπι η υιοθέτηση του GMιλικίου και των 12άδων, θέλω να πω πως για μένα δε νοείται τέτοια κουβέντα χωρίς πρώτα να στοιχειοθετηθούν τα ζητούμενα γύρω από τους αγωνιστικούς στόχους της ομάδας και την φιλοσοφία της. Και μιλάω για το αγωνιστικό στυλ και την χάραξη μιας λογικής με την οποία αυτή προσμένουμε να παίξει. Ο προσδιορισμός της φυσικά δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει με τις καταβολές και την αγωνιστική ταυτότητα που συνήθως φέρει ο προπονητής της, τις ήδη υπάρχουσες νόρμες της από την απερχόμενη σεζόν και φυσικά το έμψυχο υλικό που αυτή διαθέτει.

Συγκεκριμένα λοιπόν, με τη γνώση οτι ο David Blatt μένει στον πάγκο της ομάδας για τη νέα χρονιά, ας κάνουμε ένα φρεσκάρισμα στα δυνατά σημεία της ομάδας πάνω στα οποία θα "πατήσουμε" σαν λογική και το ποιοι πρόκειται να παραμείνουν και σε ποιο ρόλο. Η ομάδα τη φετινή σεζόν χτίστηκε στο βωμό της φρεσκάδας, της ενίσχυσης του αθλητικού της προφίλ και του συνδυασμού μιας καλής αμυντικής εικόνας με ένα efficient επιθετικό πρόσωπο.

Στο καλό της διάστημα λοιπόν και αυτό που ψάχναμε να δούμε μες στη χρονιά ήταν μια ομάδα με πολύ έξυπνη αμυντική τακτική, χτισμένη γύρω από τον πύργο Μιλουτίνοφ και την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ. Ολίγον παθητική αλλά στοχευμένα πρόθυμη να δώσει συγκεκριμένα σουτ που θέλει (πόνεσε από καλούς midrange-shot γκαρντ) και να οδηγήσει σε καλή άμυνα θέσης χωρίς uncontested shots. Που επιθετικά μπορούσε ανά διαστήματα να εκμεταλλευτεί την κατά μέτωπο επίθεση κυρίως των forward και των ψηλών της στο τρανζίσιον, να βάλει τη μπάλα με καλές προυποθέσεις στο ποστ σε καλούς παίκτες εκεί-ιδιαίτερα ικανούς να πασάρουν από το low ή το high post και να βρει σωστά σουτ χωρίς επιπόλαιες επιλογές με αρωγό τα εγκεφαλικά γκαρντ της.

Βέβαια, αποδείχτηκε οτι είχε χοντρό θέμα στο να πιέσει σε πρώτο χρόνο τις αντίπαλες επιθέσεις, είχε έλλειψη στην άμυνα στο μισό γήπεδο περιφερειακά χωρίς μέγεθος απέναντι στους χειριστές, καθώς και μια τεράστια τρύπα πίσω από τον Μίλου στο 5. Ενώ μπροστά, ο τρόμος του να κατέβει το κέντρο εμφανιζόταν συχνά πυκνά, η έλλειψη συνεπούς ρήγματος και διείσδυσης και του leading περιφερειακού ήταν σαφής τη στιγμή που έλειπε επίσης η ποσότητα στο backcourt και τα skills παικτών να παίξουν με τη μπάλα από τα φτερά, κάτι που σταδιακά έφερε τη στατικότητα στην επίθεση που δεν είχε προυποθέσεις να εκμεταλλευτεί τα cut στο καλάθι και τους καλούς σουτέρ της.

Η συνέχεια όμως είναι σημαντική όταν προσπαθείς να χτίσεις πάνω σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση ένα αποδοτικό σύνολο. Θεωρώ οτι ένας καλός αντικειμενικός στόχος είναι να παρουσιαστεί η ομάδα εξίσου καλή στα κομμάτια που αναφέρθηκα και να μειώσει την ζημιά που της προκάλεσαν τα μείον της, παίζοντας μια ταχύτητα πάνω και κάνοντας ταυτόχρονα ένα άνοιγμα σε πρόσωπα που έχουν προοπτική να μείνουν για καιρό στην ομάδα.

Β) Διατήρηση κορμού-Περί Σλούκα

Θεωρώ πως η ομάδα λοιπόν καλείται να συνεχίσει με τους: Σπανούλη (ουδέν σχόλιο), Γκος (να επενδύσει ακόμα και πάνω στην μερική αποτυχία στην οποία κατέληξε αναμενόμενα μαζί με την ομάδα ο παίκτης), Παπανικολάου (σε βασικό ρόλο με στρωμένες προτεραιότητες μπροστά του ώστε να εκμεταλλευτεί τα καλά του στοιχεία), Πρίντεζη (στηρίζοντας παίκτες δίπλα του στη θέση,αλλά και αυτούς που παίζουν μαζί του-δηλαδή παρτενέρ στο 5), Βεζένκοφ (δεύτερη ευκαιρία μετά από κακή σεζόν), Λεντέι*, Μιλουτίνοφ (βασικός πυλώνας στο παιχνίδι της ομάδας-ηγετική φιγούρα). Οι Μάντζαρης, Στρέλνιεκς, Τουπάν,Τίμα, Αγραβάνης και Μπόγρης ο καθένας για διαφορετικούς λόγους θεωρώ πως δε χωράνε στην κουβέντα και δεν αξίζει να μακρηγορήσω περαιτέρω γύρω από τις υποθέσεις τους.

Η αλήθεια είναι οτι ανέμενα την εξέλιξη γύρω από την υπόθεση Σλούκα για να ολοκληρώσω το άρθρο. Εκεί είχα προχωρήσει σε επιλογή συγκεκριμένων προσώπων που θεωρούσα πως μπορούν να επιλεγούν γύρω από τον παίκτη. Το ρόστερ είναι ένα παζλ που συγκεντρώνει δεξιότητες παικτών και το κάθε κομμάτι είναι αλληλένδετο με το άλλο. Επειδή το τοπίο μεταγραφικά από μέρα σε μέρα αλλάζει και πραγματικά κάθε παίκτης έχει μια χρησιμότητα και ορισμένες ικανότητες που μπορεί να τον συνοδεύουν στο παρκέ, θα προσπαθήσω να αποφύγω λίγο την αυστηρή λογική των προσώπων στο ρόστερ (θα το κάνω βέβαια) αλλά να προσδιοριστούν λίγο τα θέλω γύρω από τους παίκτες και τα χαρακτηριστικά τους που περιμένουμε,και κυρίως το γιατί σε σχέση με τις παραπάνω επιλογές, ώστε να είναι πιο εποικοδομητική η κουβέντα χωρίς να μένει πεζή.

Tην απώλεια του Κώστα Σλούκα τη θεωρώ πολύ σημαντική. Πέρα από όλα τα επίπεδα που θα ωφελούσε το κλαμπ η παρουσία του, αμιγώς αγωνιστικά πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος θα αποτελούσε το Α και το Ω στο κουμάντο της ομάδας και μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις παικτών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ που ταυτόχρονα με τις αρμοδιότητες floor general που εμπεριέχουν τον έλεγχο του ρυθμού του παιχνιδιού και την ομαλή επιθετική ανάπτυξη και εμπλοκή των συμπαικτών του σε αυτή, θα αποτελούσε παράλληλα και ο ίδιος go-to guy και βασικό εκτελεστικό εκφραστή της ομάδας. Για την ιστορία ένα παράδειγμα πλαισίωσης γύρω από τον Σλούκι ήταν μαζί με τους προαναφερθέντες οι Α.Κόνιαρης, D.Hilliard, G.Clavell, M.Bramos, Kακλαμανάκης,{J.Evans,J.Reynolds}/{Leday,Eric}.

Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική και όχι πάντα ελεγχόμενη. Θεωρώ πως στην ομάδα άπαντες είχαν γνώση του τι μπορεί να φέρει ο Σλούκας και πόσο σημαντική θα ήταν μια τέτοια κίνηση και μιλώντας σε βάθος χρόνου μια μορφή ασφαλείας όσον αφορά το στρατηγικό πλάνο. Γι'αυτό και φαίνεται πως υπήρχε στα σκαριά μια μίνι οικονομική υπέρβαση έστω προσωρινή στον πρώτο χρόνο ώστε να χωρέσει στο μπάτζετ, μιας και γύρω από αυτόν θα μπορούσε να στηριχτεί ο σχεδιασμός της ομάδας σε βάθος τουλάχιστον τριετίας με το σκεπτικό της πλαισίωσης από οικονομικές επιλογές και ρίσκα.

Είμαι κατά της κατεύθυνσης του να δοθεί το ποσό που υπήρχε στο τραπέζι για τον Σλούκα για άλλο παίκτη. Παρότι είμαι υπέρ της λογικής των "ηγετών" και πως το ταβάνι μιας ομάδας συνήθως ορίζεται από την βέλτιστη εκμετάλλευση του καλύτερου της παίκτη, δε θεωρώ πως ο Ολυμπιακός πρέπει να επενδύσει ένα τέτοιο οικονομικό πακέτο σε αυτούς που ακούγονται. Όχι πως ήμουν ιδιαίτερα αισιόδοξος οτι με τον Σλούκα αυτή η στρατηγική θα ευδοκιμήσει (το μοντέλο "Σπανούλη" και αργοπεθαίνει γενικώς και είναι too much για τον Κώστα) αλλά περίμενα πως μπορεί γύρω από μια σωστή υποστήριξη που θα εμπλέκει και άλλα όπλα στο παιχνίδι,έστω και με χαμηλού κόστους επιλογές να είναι ορθολογικό.

Ο λόγος είναι γιατί το ηγετο-πρότυπο στις ομάδες,όσο καλό μπορεί να αποδειχθεί,άλλο τόσο μπορεί να είναι καταστροφικό. Πόσο μπορείς αλήθεια να βασίσεις ένα μακρόπνοο και efficient πολυφωνικό πλάνο ομάδας στον Wanamaker γύρω από τέτοιο "ευρωπαϊκό" ρόστερ? Τι αντοχή και διάρκεια μπορεί να δείξει ο Milos σε τέτοια σεζόν? Πόσο μπορείς να εμπιστευτείς απόλυτα τις ορέξεις του Delaney και μάλιστα σε ένα τόσο διαφορετικό καθεστώς από εκείνο το ..loco του Μπαρτζώκα?

Γ) Απαιτήσεις και Ονόματα

(οι επιλογές έχουν γίνει “στρογγυλεμένα” πάνω-κάτω στα πλαίσια του περσινού μπάτζετ)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θα ξεκινήσω από την περίπτωση του παίκτη που θα διατηρήσω από τους προηγούμενους του plan-A ως πρόταση μιας και τον θεωρώ εξαιρετικά ελπιδοφόρο προς βελτίωση και είναι προσιτή επιλογή,τον Χίλιαρντ. Παρότι τον υπολόγιζα περισσότερο για τη θέση 2 Σλούκα παρόντος, η κατάσταση που περιέγραψα όσον αφορά το ηγετοκεντρικό μοντέλο με κατευθύνει στη σκέψη μιας ομάδας η οποία θα έχει πολλούς καλούς χειριστές που μπορούν να προσφέρουν στη δημιουργία και την εκτέλεση της. Έτσι λοιπόν βρίσκω πιο θελκτικό το ενδεχόμενο η ομάδα να μπορεί συχνά να παρατάξει σχήμα όπου υπάρχει ιδανικά και 3ος πόλος ανάπτυξης και απειλής με τη μπάλα στα χέρια. Παραθέτω αυτούσιο το σκεπτικό μου για την “με-Σλούκα” πιθανότητα,εφόσον ήταν η έτερη επιλογή μου.

“Αυτή λοιπόν η περιφερειακή γραμμή που σχηματίζεται θεωρώ πως έχει αρκετά καλή μίξη playmaking και οργανωτικής ικανότητας για να οδηγήσει την ομάδα,συνάμα με εκτελεστικά χαρακτηριστικά.Αυτό που μοιάζει να της λείπει-αμυντικά είναι η καλή ικανότητα να σπάνε screens μαζί με μέγεθος και τραχύτητα(μόνο ο Κόνιαρης είναι τέτοιας κατεύθυνσης-καλό για να βοηθηθεί να πάρει ευκαιρίες- που είναι χαμηλής προτεραιότητας λύση)-επιθετικά μοιάζουν να της λείπουν ορισμένα αγνά ένστικτα σκοραρίσματος αλλά και η αθλητικότητα-η αμεσότητα του slashing.(φυσικά ο Σλούκας έχει αυτή την ικανότητα,όμως πολύ επιβαρυντικό να είναι ο μόνος που μπορεί να πυροδοτήσει δράσεις επιτιθέμενος στην αντίπαλη άμυνα)

Η πρόταση μου πάνω σε αυτή την κατεύθυνση είναι ο Darrun Hilliard: Ο Αμερικανός αποτελεί την προσωπική μου επιλογή που έχω κυκλώσει σε αυτή την offseason ως ιδανικό value for money στόχο στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Ο παίκτης αγωνίστηκε φέτος στην Μπασκόνια και παρότι το διάστημα προσαρμογής του δεν ήταν το γρηγορότερο δυνατό,έδειξε μέσα στη σεζόν μεγάλο μέρος του potential του. Πρόκειται για έναν αθλητικό πλάγιο με πολλά αγωνιστικά στοιχεία καθαρού γκαρντ στα πρότυπα του Cory Higgins. Διαθέτει παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια και τον συνδυασμό πρώτου βήματος και καλού body balance για να τελειώσει διεισδύσεις. Έχει εξαιρετικό αθλητικό προφίλ, όντας ταχύς και αλτικός ενώ ανεβαίνοντας στη θέση των γκαρντ προσθέτει σημαντικό bonus στο κομμάτι της άμυνας για να βγει στην πρώτη γραμμή.

Όντας ένας παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί στο 2 και το 3 συγκεντρώνει αυτά τα επιθυμητά χαρακτηριστικά:

-του παίκτη που μπορεί αμυνόμενος σε βασικό ατού της αντίπαλης επίθεσης να τον κάνει να τον νιώσει.Δεν είναι εξολοθρευτής γιατί "ζει" από την επίθεση,όμως έχει δυνατά πόδια και μέγεθος για τη θέση περιφερειακού.

-μπορεί να αποτελέσει 2ο πόλο επιθετικής έκφρασης στο περιφερειακό κομμάτι για μια ομάδα με την αυτόφωτη ικανότητα του να δημιουργεί σουτ και ευκαιρίες διείσδυσης,δίνοντας απαραίτητα ψήγματα προσωπικής φάσης.

-σε ένα σχήμα που θα αποτελούσε τον 3ο περιφερειακό,θα έδινε διαφορετική νότα στην επίθεση της ομάδας.“

Με βάση λοιπόν τα διαφορετικά δεδομένα,στέκομαι κατά βάση στο τρίτο άνωθεν σημείο και τον κρατώ ως επιλογή για τη θέση 3 (στα πρότυπα του Σιμόν στην Εφές,που βέβαια είναι ανώτερος τεχνικά και σε decision making αντίστοιχα).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από την ομάδα περιφερειακά έλειψαν πέρσι(ακόμα και στην καλή της εκδοχή γιατί η εκδοχή με τους τραυματισμούς ας μη συζητηθεί καν) 2 βασικές εκφάνσεις στο τιμόνι της. Ο έλεγχος της μπάλας στο "κεφάλι" επιθετικά και αμυντικά.Επιθετικά το διαπιστώσαμε πολλές φορές που είδαμε να μην υπάρχει ασφάλεια καν στη μεταφορά της,αλλά και η ομάδα να πνίγεται στη μεταβίβαση ακόμα και σε απόσταση μιας πάσας (δεν είναι τυχαίο οτι η ομάδα έμοιαζε μετά από ένα σημείο να επιχειρεί απελπιστικά να ακουμπάει τη μπάλα στο ποστ,δείγμα αυτής της ανασφάλειας ώστε να "αναπνεύσει" και να σιγουρέψει την κατοχή της), ενώ και αμυντικά δεν υπήρχαν τα πόδια και το κορμί που θα βγει πρώτο στον αντίπαλο πιέζοντας.

Ο Σλούκας σίγουρα θα αποτελούσε ασφαλή καθοδηγητή στο επιθετικό κομμάτι και συνάμα βασική λύση ενός έτερου προβλήματος,της αφετηρίας καταστάσεων και δημιουργίας όντας ικανός να δημιουργήσει ρήγμα αλλά και να το εκμεταλλευτεί κατάλληλα προβαίνοντας σε σωστές αποφάσεις. 

Αμυντικά φυσικά δεν αποτελεί κάτι ανάλογο και είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις σε επάρκεια και τα 2 αυτά στοιχεία μαζί,όμως είναι και 2 αλληλένδετες καταστάσεις,καθεμιάς οποίας η σωστή εκτέλεση μειώνει τους κινδύνους της άλλης. (ασφάλεια της μπάλας μπροστά μειώνει τα λάθη και τους αιφνιδιασμούς που θα δεχθείς-αντίστοιχος έλεγχος της μπάλας πίσω με ομαδική συνοχή δημιουργεί προυποθέσεις για γρήγορη και πιο συντονισμένη ανάπτυξη)

Μπαίνοντας στο ψητό, προσανατολίζομαι σε μια περίπτωση που θα έλυνε εξίσου αυτό το πρόβλημα και θα αποτελούσε επίσης βασικό σημείο αναφοράς στην απόπειρα διάσπασης της αντίπαλης άμυνας όντας ικανός να αποτελέσει τον παίκτη που θα έχει τις κύριες αρμοδιότητες στον έλεγχο της μπάλας επιθετικά και παράλληλα να διεισδύσει και να συμβάλει στο σκοράρισμα και την εύρεση ελεύθερων σουτ. Αυτός είναι ο Pierre Jackson.

O πρώην γκαρντ της Μακάμπι πέρασε τη φετινή σεζόν στην Κίνα στην αναμονή της εύρεσης της πολυπόθητης ευκαιρίας στο NBA,όμως το όνειρο αυτό μοιάζει δύσκολο και θεωρώ πως μια καλή πρόταση από ευρωπαϊκή ομάδα θα μπορούσε να τον φέρει πίσω. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν baller, με φοβερές ικανότητες στο handling και την επαφή με το καλάθι. Ναι, το πρώτο που ξεχωρίζεις πάνω του είναι το μικρό του ύψος, μόλις 1,80. Προφανώς αυτό του δημιουργεί αρκετούς περιορισμούς στην άμυνα (δεν πρόκειται για ζιζάνιο στη μπάλα όπως ο Ντίξον και ο Καμπάτσο), όμως ο κορμός του είναι αρκετά δυνατός και δεν παραχωρεί εύκολα τη θέση του και εκατοστά όταν πρέπει. Καλούμενος να αμυνθεί πίσω από σκριν έχει προβλήματα,όμως καταβάλλει ένα σημαντικό effort γύρω από αυτό. Έχει απίστευτες ικανότητες με τη μπάλα στα χέρια και το σημαντικό είναι οτι πρόκειται για παίκτη με efficient επιθετικό προφίλ,δεν είναι ball hog. Πρόθυμος να πασάρει, ικανός να ζυγίσει τις κινήσεις του και να βρει ελεύθερους παίκτες σε 2ο χρόνο αφού περάσει ένα βήμα προς τα μέσα, πολύ καλύτερο courtvision και αντίληψη πχ. από τον πρώην συμπαίκτη του, Norris Cole. Διαθέτει πολύ καλό σουτ και καλή επαφή σε τελειώματα στο καλάθι βρίσκοντας συχνά ιδιαίτερους τρόπους να τελειώσει μέχρι μέσα,έστω και αν δεν έχει φοβερή ανθεκτικότητα στην επαφή.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κάνω ένα mini άλμα και πάω στη θέση 5, εξετάζοντας τις ανάγκες πίσω από τον Σέρβο γίγαντα λαμβάνοντας υπόψιν και τους παίκτες που βρίσκονται στο υπόλοιπο ρόστερ.

Πρώτα απ’όλα θεωρώ πως είναι νευραλγική η θέση και δεν επιτρέπεται ανάλογη τρύπα με την περσινή,καθώς η ένταση και η εκτέλεση των βασικών στην άμυνα δεν μπορεί να μη διαρκεί για 40 λεπτά.

Η σκέψη μου αφορά 2 βασικά χαρακτηριστικά.

-Ο παίκτης να καλύπτει επαρκώς τα αμυντικά θέλω πίσω από τον Μιλουτίνοφ όντας “κανονικός” center,και τηρώντας επίσης κάποια minimum στο θέμα του ριμπάουντ και την άμυνα στη ρακέτα.Βάσει της επιλογής της ομάδας τακτικά είναι εξίσου σημαντικό να το έχει και ο 2ος,περισσότερο από το να είναι καλός για παράδειγμα στις αλλαγές.

-Ο παίκτης να αποτελεί ένα καλό παρτενέρ του Πρίντεζη.Ο Γιώργος,καλώς ή κακώς θα συνεχίσει να αποτελεί το βασικό 4άρι της ομάδας και πλέον η περιφερειακή του δραστηριότητα έχει περιοριστεί.Πρέπει η ομάδα να προστατεύσει και να ντύσει όσο το δυνατόν καλύτερα το post παιχνίδι του με ένα παίκτη που μπορεί να σταθεί στο high post και να μην είναι επιθετικά “κούτσουρο”.Αυτό προυποθέτει μια καλή δραστηριότητα γύρω από την ακτίνα των 4-5 μέτρων δηλαδή midrange σουτάκι,ικανότητα να επιτεθεί με τρίπλα,αντίληψη στην πάσα.

Αυτές οι 2 προυποθέσεις μοιάζει δύσκολο να καλυφθούν από ένα παίκτη σε χαμηλή τιμή. Εφόσον απομακρύναμε την περίπτωση του βαριού 1.5m+ συμβολαίου από το ρόστερ, θα προέκρινα τον Othello Hunter. Ο Αμερικανός αποτελεί ασφάλεια σε ένα βαθμό στα παραπάνω τη στιγμή που αποτελεί σημαντική προσωπικότητα στα αποδυτήρια και είναι πολύ καλός επαγγελματίας. Προσθέτω το γεγονός οτι μπορεί να αποτελέσει x-factor με μερικά αμυντικά του στοιχεία (πχ το hedge out του) κρύβοντας μια μίνι έλλειψη μεγέθους στην περιφέρεια,και οτι η δυνατότητα του να κινηθεί στο high post (high pick and roll,σκαλοπάτι στη μεταβίβαση της μπάλας ψηλά ανάμεσα σε περιφερειακούς) αποτελεί πολύ σημαντικό κριτήριο αναφορικά με την παρουσία των Πρίντεζη-Λεντέι στο 4 και τη λογική των διαφορετικών δημιουργών και γωνιών επίθεσης από τη θέση 1 εώς 3.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πάμε στο κλείσιμο της περιφερειακής γραμμής όπου θα ψάξω έναν ακόμη παίκτη με δημιουργικές περγαμηνές,που να διαθέτει σουτ και ιδανικά να προσθέτει ύψος και αμυντική ικανότητα μιας και τοποθετώντας τον Τζάκσον δίπλα και τον Χίλιαρντ στο 3,υπάρχει μια σχετική ένδεια. Μια εξαιρετική λοιπόν basic επιλογή θεωρώ τον Michael Roll.Ο Αμερικάνος που έχει αγωνιστεί με τα χρώματα της Τυνησίας έχει παίξει για αρκετά χρόνια ακόμα και στη θέση 1,έχει αμυντική φιλοπονία,διαθέτει πολύ καλό σουτ και αντίληψη στο να φτιάξει φάσεις,ενώ θεωρώ πως το κοντρολαρισμένο παιχνίδι του κολλάει πολύ καλά δίπλα στα aggressive χαρακτηριστικά των άλλων προτάσεων. Η Μακάμπι μοιάζει να μην έχει ως προτεραιότητα να τον κρατήσει και μάλιστα πρόσφατα απέκτησε τον Nate Wolters.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτές λοιπόν ήταν οι βασικές μου επιλογές. Θα καλύψω ποσοτικά τις υπόλοιπες θέσεις με τον Κόνιαρη που διαθέτει καλά στοιχεία,αλλά ακόμα είναι πολύ φοβικός στο παιχνίδι του και δε μπορώ παρά να τον κατατάσσω πίσω στις θέσεις του rotation, τον Κακλαμανάκη ως 3η επιλογή στους σέντερ πίσω από 2 πλήρεις παίκτες, ενώ ένα απαραίτητο βάθος θα δοκίμαζα να δώσω με τον Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς στο 3 δεδομένου οτι έχει παραστάσεις,εμφανίστηκε βελτιωμένος και σε καλή κατάσταση φέτος και αποτελεί καλό χαρακτήρα με ανταγωνιστικότητα και κίνητρο μέσα του. Δε θα ήθελα άλλωστε να προσθέσω κι άλλον ξένο γιατί ήδη είναι 7-άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις.

*Ο Ζach Leday πραγματικά άφησε μερικές πολύ καλές εντυπώσεις στην πρώτη του χρονιά βγάζοντας εγωισμό και φτάνοντας σε σκοράρισμα με underground επιθετικότητα σε μια ζορισμένη επίθεση. Είχε δύσκολη αποστολή και σαν 5 δε μπορούσε να σταθεί,τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της καριέρας του.

Προβλημάτισε με τη μειωμένη του αντίληψη-πρόθεση να συνεργαστεί και ορισμένη επιπολαιότητα στην άμυνα.Eίναι από τα στοιχεία που δύσκολα μπορείς να ανεχτείς σε ένα παίκτη σε αυτό το επίπεδο και μου είναι δύσκολο να αποφασίσω τι θα διάλεγα. Νομίζω οτι το οικονομικό του πακέτο επιβάλλει μια δεύτερη ευκαιρία. Αν για οποιοδήποτε λόγο αυτή δεν δοθεί, δε θα ήθελα μια πολυτέλεια-τύπου σπατάλη σαν τον Έβανς (θα προτιμούσα να θωρακίσω το 5 ξεκάθαρα) αλλά ίσως μια επένδυση σε νεαρό παίκτη με αθλητικότητα και φοβερά προσόντα όπως ο Amine Noua,έστω κι αν θέλει πολλή δουλειά σε fundamentals.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

🏀Jackson, Goss, Κόνιαρης

🏀🏀Σπανούλης, Roll

🏀🏀🏀Ηilliard, Παπανικολάου, Γιάνκοβιτς

🏀🏀🏀🏀Πρίντεζης, Leday, Βεζένκοφ

🏀🏀🏀🏀🏀Μilutinov, Hunter, Κακλαμανάκης

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Houston, we have a problem!

Τη γνώμη μου για το θέμα Σλούκα την ξέρετε χρόνια τώρα. 

Πάντα πίστευα ότι ποτέ δε δέθηκε με την ομάδα. Βασικά, αν κρίνω και από τις αντιδράσεις στα σόσιαλ ή στο γήπεδο, το ίδιο νιώθει και το 90% του κόσμου το Ολυμπιακού και όχι μόνο οι "πιο φανατικοί".  Είτε αρέσει, είτε όχι, σε κάποιους πιο "μετριοπαθείς" (είναι το ηπιότερο που μπορώ να βρω, ως έκφραση), ο κόσμος και βλέπει και κρίνει. Οι περιπτώσεις σε "ξένους" (ως προς την εθνικότητα, όχι ως προς το βασικότερο από όλα, τα συναισθήματα), όπως ο Άντιτς και ο Χάκετ, είναι αρκετές για να κλείσουν τα περισσότερα στόματα εξ αυτών. 

Δεν ήθελα να πει το "ναι" όταν φτάσαμε την προσφορά στα 5.5 χαρτιά (11 με την εφορία). Θα τα δίναμε σε έναν "δικό μας Καλάθη" και από εκεί και πέρα θα είχαμε άλλα... Και αυτός θα είχε και το ξέρει και κάθησε στην ασφάλειά του. Οπότε, μια χαρά μας έκατσε η φάση. Άλλωστε είναι καλό που ξέρει το ρόλο του και μέχρι που μπορεί να φτάσει. Δε γίνεσαι ηγέτης, γεννιέσαι. Και δεν είναι μομφή, μπέσα σας γράφω αυτές τις αράδες, είναι αναγνώριση που ξέρει τι είναι και μας δείχνει και εμάς. Και εδώ πάμε στα δύσκολα...

Έχουμε ακόμη μια ευκαιρία να τα "σπρώξουμε", λοιπόν, κάπου καλύτερα. Όπου "καλύτερα", βάλτε "σοφότερα". Αλλά εδώ έγκειται και η όλη ανησυχία μου. Όταν οι κεφαλές του τμήματος, δίνουν γη και ύδωρ, από το ομολογουμένως όχι και περισσευούμενο του οικογενειακού κορβανά, στον Σλούκα, κάτι δε πάει καλά. Σημαίνει ότι δε βάλαμε μυαλό. Τι διάολο ρε, μόνο εγώ το βλέπω; Σαφέστατα και έβλεπα με καλό μάτι την όποια επιστροφή του, αλλά φτάσαμε να κυνηγάμε κάτι μόνο για το ονόρε. Για το επικοινωνιακό. Συγγνώμη, αλλά έτσι δε ξαναφτιάχνεις ομάδα. Θα πέσει πανηγύρι στα σόσιαλ, θα γεμίσεις με δευτερότριτους ακόμη περισσότερο την ομάδα και θα μεταθέσεις την ευθύνη σε έναν εξαιρετικό παίκτη, αλλά όχι σε έναν ηγέτη, όπως ακριβώς ο ακατανόμαστος ιδιοκτήτης-φίλαθλος της ομάδας των αστών των Αθηνών, με τον Καλάθη.

Αυτό είναι το όραμά σου για επαναφορά; Ζήτω που καήκαμε... Με τέτοια μυαλά, λοιπόν, δε θα πάμε σε κάτι καλύτερο του Σλούκα. Γιατί αν έχεις αποφασίσει όντως να τα αποχωριστείς αυτά τα χρήματα (βασικά και λιγότερα), θα πρέπει (θεωρώ) να τα δώσεις κάπου που "πρέπει", καπου που χρειαζόμαστε και να γράψεις εκεί που δε πιάνει μελάνι τους πανηγυρτζήδες. Δηλαδή ο Μπλάτ, ερωτήθηκε για αυτό και είπε ναι; Να χτιστεί ομάδα γύρω από τον Σλούκα, με οποιοδήποτε κόστος; Ε τότε, ζήτω που καήκαμε εις την δευτέρα... 

Από την άλλη, βγαίνει και κάτι που γενικά δε το είδα να αναφέρεται στα σόσιαλ (κείμενα έχω πάψει να διαβάζω εδώ και πάρα πολύ καιρό ως γνωστόν, αλλά δε νομίζω κάποιος να το αγγίξει, γιατί κάνει "τζιζ"). Αν ο Σλούκας, που βγήκε μέσα από την ομάδα σου, που τον είχαν στο "ψηστήρι" όλοι της σειράς του, ζήτησε εγγυήσεις, Houston we have a problem! Θέλω να πιστεύω, ότι όλο αυτό ήταν μια ακόμη δικαιολογία από μεριάς του, μιας και είναι παγκοσμίως γνωστό εδώ και αιώνες, ότι τα συμβόλαια είναι οι "εγγυήσεις" νομικά, αλλά παρόλα αυτά, δε παύει να με βάζει σε σκέψεις...

Στα παπάρια μου αν η Φενέρ (με το κοινό μπάτζετ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, με τα τόσα χρεωστούμενα σε παίκτες - εκεί αβαβά οι εγχώριοι του φάρου, αλλά θα μου πεις εδώ κάνανε αβαβά στον "Κο" Μάκη και στον Ιβάν) ή κάποιος άλλος πανευρωπαϊκά έχει το ίδιο θέμα. Στα παπάρια μου, αν τους κάνουν καταγγελίες ή όχι ρουφιάνοι που μετακόμισαν στα Β.Π. ή κακές επιλογές ξένων. Πρέπει να ξαναφτιάξετε το όνομά σας και του Συνδέσμου, άμεσα! ΧΘες. Πρέπει να βρείτε τον τρόπο, να φέρετε, ξανά, παίκτες που θα θα έχουν αξία και θα θέλουν να απίξουν στον Ολυμπιακό. Δε ξέρω τον τρόπο, είστε εκεί για αυτόν το λόγο και όπως στα καλά, παίρνετε τα εύσημα, έτσι και εδώ θα έχουμε βατόμουρα. Είμαστε μαζί σας και το δείξαμε έμπρακτα στο #mexritelous, σειρά σας τώρα... Και δεν είναι αχαριστία, είναι τα του Καίσαρως. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, λέει ο λαός. 

ΥΓ: Ο Έβανς είναι κλεισμένος, από όσα μαθαίνουμε. Ο Γκός, μετά το άκυρο από Σλούκα, μένει και αυτός Φάληρο και πέραν του Κόνιαρη σκέφτονται εκ νέου την υπόθεση Λαρεντζάκη. Ίσως και του Λίνου. Μπόγρης, Αγραβάνης και Μάντζαρης, είναι υπ' ατμόν. Ο Μίλου, δε πάει πουθενά, έχει άλλωστε συμβόλαιο, αλλά θα την ψάξουμε για ανανέωση, που όμως δεν είναι εύκολο επί της παρούσης. Μάλλον επειδή θέλει να δει και ο ίδιος ο παίκτης πως θα πάει οικονομικά, φέτος. Οι αποπληρωμές έχουν φτάσει ήδη στο 80% επί του συνόλου τους και η εκ νέου δικαστική δικαίωση στο οικογενειακό "θέμα", χθες, δείχνει το δρόμο πολύ πιο φωτεινό. Όπως και να έχει, στον Ολυμπιακό θα παίζει και του χρόνου, αυτό είναι το μόνο σίγουρο...