Aφορμή για αυτό το ποστ είναι οι μυριάδες, πλέον, καφενειακού επιπέδου κουβέντες σε φόρουμ, γήπεδο και σόσιαλ μίντια, για τον Βαγγέλη Μάντζαρη. Μας προλάβανε οι "επαγγελματίες" του είδους, παρόλο που η ιδέα μας έχει συλληφθεί πολύ πιο πριν από τα εν λόγω δημοσιεύματα, όμως και πάλι αξίζει να αφιερώσετε 10 λεπτά από το χρόνο σας. Το concept, αρχικά, έλεγε να υπάρχουν τρεις διαφορετικές γνώμες. Ένας αρθρογράφος, θα έπαιζε το ρόλο της υπεράσπισης (σα σε δικαστήριο...), ένας άλλος του κατηγορητή και ένας τρίτος του δικαστή που θα αναλάμβανε και την ετυμηγορία. Περισσότερο ειρωνικά, βεβαίως. Με όλα όσα έχουν συμβεί και με όσα είδα να γράφουν οι guest μας, απέρριψα το τρίτο πρόσωπο (την αφεντομουτσουνάρα μου, δηλαδή) και θα αφήσω την κρίση στον καθένα από εσάς, ξεχωριστά.Δεν ήθελα, επίσης, ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να μπούμε στα μη αγωνιστικά που συνήθως συνοδεύουν τις κουβέντες αυτές. Το αν επηρεάζουν ή όχι όλα αυτά τον Βαγγέλη, είναι μεγάλο θέμα από μόνο του, αλλά εμείς (θέλω να πιστεύω) μιλάμε με γνώμονα το μπάσκετ πρώτα, αν όχι πάντα, οπότε... Οπότε βρήκα δυο γνωστές μούρες, που συχνά - πυκνά τους κάνω χάζι στο Twitter, να διαφωνούν επί του θέματος και τους απείλησα να το αναπτύξουν όπως πρέπει για το Diaries (ευχαριστώ πολύ παίδες για το χρόνο σας και τη διάθεσή σας!). Το ότι εγώ αρκέστηκα σε αυτόν τον αμφιβόλου ποιότητας πρόλογο, είναι μόνο καλό, πιστέψτε με...
Του Evangelos Stellakis (Αρθογράφος στο Basketballguru.gr)
Το ότι κάτι δεν πηγαίνει
καλά φέτος με τον Βαγγέλη Μάντζαρη, νομίζω πως είναι περιττό να το
επισημάνουμε. Δεν χρειάζεται κάποια εξειδίκευση στα του μπάσκετ για να
αντιληφθεί κανείς πως ο πλειμέικερ του Ολυμπιακού
διανύει την λιγότερο αποδοτική σεζόν του, έπειτα από σχεδόν οκτώ χρόνια
στο λιμάνι. Είναι ομολογουμένως μια μέτρια έως και κακή χρονιά για τον
ίδιο, η οποία αποτυπώνεται τόσο με βάση τους αριθμούς του 28χρονου
γκαρντ στην Ευρώπη (ιδίως με το χαμηλό ποσοστό
στα τρίποντα, αλλά και τον Μ.Ο. πόντων του), όσο και με την εν γένει
παρουσία του στο παρκέ. Τι φταίει όμως; Και πραγματικά, μπορεί η
κατάσταση να αντιστραφεί στο κοντινό μέλλον, λίγες εβδομάδες προτού
εισέλθουμε στην τελευταία καμπή της περιόδου; Ας πάρουμε
τα πράγματα από την αρχή. Η σεζόν δεν ξεκίνησε καλά για τον Μάντζα,
καθώς από νωρίς τραυματίστηκε κι αντί να μείνει στα πιτς για να
αναρώσει, αγωνιζόταν για σημαντικό διάστημα με ενέσεις, προκειμένου να
ενισχύει ένα ανομοιογενές κι ελειπές backcourt, λόγω
της παρουσίας νέων παικτών (Στρέλνιεκς και Ρόμπερτς), με διαφορετικά
χαρακτηριστικά από τους προηγούμενους, αλλά και της απουσίας του Βασίλη
Σπανούλη.
Η συγκεκριμένη
τακτική του κόστισε όχι μόνο σε αγωνιστικό ρυθμό, τον οποίο φανερά
δυσκολευόταν να βρει, σε άμυνα κι επίθεση, αλλά και με επιπλέον
καταπόνηση σε μια ήδη δύσκολη κατάσταση για τον ίδιο - είχε
τραυματιστεί την 2η αγωνιστική της Basket League στην Κύμη. Ωστόσο,
ακόμη κι όταν ξεπέρασε εντελώς το πρόβλημα του και ταυτόχρονα με την
επιστροφή του Σπανούλη στην περιφέρεια, η εικόνα του δεν βελτιώθηκε
ιδιαίτερα. Από τον Δεκέμβρη κι έπειτα, τα καλά παιχνίδια
του Μάντζαρη δεν είναι πολλά. Μόνο κάποιες εκλάμψεις έχουμε να
θυμόμαστε, όπως για παράδειγμα οι αναμετρήσεις με Μιλάνο, Βαλένθια και
Άρη. Του λείπει προφανώς η σταθερότητα, η αμυντική στιβαρότητα που τον
χαρακτήριζε, αλλά και η αξιοπιστία στο μακρινό σουτ.
Μιλάμε για τους τρεις βασικότερους άξονες του παιχνιδιού του κι αυτό
είναι που κάνει το πρόβλημα να φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Αποτέλεσμα; Ο
έμπειρος περιφερειακός να μην έχει εσχάτως καλή ψυχολογία για να
ανεβάσει ξανά την απόδοση του, κάτι που φαίνεται άλλωστε
κι από την διστακτικότητα του σε αρκετές περιπτώσεις, όπως είδαμε και
στην εντός έδρας ήττα από την Μπαρτσελόνα.
Ωστόσο, όλοι ξέρουμε
τις δυνατότητες του συγκεκριμένου αθλητή που σχεδόν πάντα δηλώνει παρών
στα μεγάλα παιχνίδια. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης έχει αποδείξει πολλάκις κατά
το παρελθόν την ποιότητα του κι είναι αυτός
που στην προημιτελική σειρά με τους Καταλανούς το 2015, έγραψε το
μυθικό 90% στα τρίποντα, ενώ στο περσινό Final Four της Πόλης
πραγματοποίησε ηγετικές εμφανίσεις. Επίσης, την ίδια σεζόν, αν και δεν
έκλεισε καλά την regular season, στα playoffs κόντρα στην
Έφες ήταν αυτός που έπρεπε, όταν τον χρειαζόταν η ομάδα. Ήταν ο παίκτης
που στον 4ο τελικό του πρωταθλήματος το 2016, με αντίπαλο τον
Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, έστειλε με τρίποντο σε νεκρό χρόνο το ντέρμπι στην
παράταση. Ήταν ο παίκτης που στο do-or-die παιχνίδι
για το Top 16 προ διετίας, εκτέλεσε την Ρεάλ Μαδρίτης με 6/6 τρίποντα.
Γενικά, λίγο - πολύ άπαντες νομίζω πως αναγνωρίζουν την προσφορά του
Μάντζαρη στον Ολυμπιακό κι αν υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για γκρίνιες,
αυτός έχει να κάνει με τις απαιτήσεις που υπάρχουν.
Το γιατί δεν έχει εξελίξει το παιχνίδι του την τελευταία τριετία είναι
μια άλλη κουβέντα, αφού στην παρούσα φάση αυτό που μελετάμε και
προσπαθούμε να εξηγήσουμε είναι βασικά γιατί δεν κάνει αυτά που ήδη
έκανε από ικανοποιητικά έως πολύ καλά.
Ο (καλός) Μάντζαρης
αποτελεί μια υπερπολύτιμη μονάδα για τον Ολυμπιακό του Γιάννη
Σφαιρόπουλου, ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο με εμπειρία και
προσωπικότητα. Οι ερυθρόλευκοι χρειάζονται γρήγορα πίσω τον Μάντζαρη
που είχαν συνηθίσει, τον παίκτη δηλαδή που πάντα ήταν εκεί για να
βοηθήσει τα μέγιστα, ακόμη και σε βραδιές όπου δεν σκόραρε. Με τις
άμυνες του, με τον έλεγχο του τέμπο που έχουμε την τάση να υποτιμάμε, με
το ασφαλές κατέβασμα της μπάλας που διευκόλυνε την
δραστηριότητα του V-Span, αλλά και τις δημιουργικές πινελιές που
πρόσθετε στην επίθεση. Κομβικός παράγοντας για να συμβεί αυτό, θα είναι
να νιώσει ξανά... δυνατός. Στην δύσκολη αυτή περίοδο που διανύει, με ένα
παρατεταμένο ντεφορμάρισμα που αποκτά πλέον ανησυχητική
διάρκεια, το τεχνικό τιμ οφείλει να τον προστατεύσει, εάν βλέπει πως η
"κοιλιά" εξακολουθεί να υφίσταται. Ο Μάντζαρης θέλει τον χρόνο του και
χρειάζεται σαφώς από την πλευρά του να δώσει μια σειρά καλών εμφανίσεων
για να ανακτήσει την χαμένη του ψυχολογία.
Πρέπει να... ξεμπουκώσει επιθετικά σε ένα σημαντικό ματς κι αυτό να
λειτουργήσει ως η αφετηρία του. Ας είναι λοιπόν αυτό ένα από τα επόμενα
που ακολουθούν. Εάν αυτό συμβεί, τότε θα υπάρχει αισιοδοξία για τη
συνέχεια. Προσωπικά, κλείνοντας, θεωρώ (για να μην
πω πως είμαι βέβαιος) πως ο Μάντζαρης θα δηλώσει παρών όταν η μπάλα θα
καίει.
Του Wonderchild (για τους φίλους, Κυριάκος - Εντός, εκτός και επί τα αυτά στα Overbasket / Basketballguru.gr)
Ναι ρε παιδιά, εντάξει,
το ξέρω ότι ο Μάντζαρης είναι ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού κορμού της
ομάδας εδώ και χρόνια (από το 2011 συγκεκριμένα). Το ξέρω ότι παίζει καλά στα playoffs συνήθως αλλά και στα Final Fours, τότε δηλαδή που «καίει» η μπάλα. Και μπράβο του,
του παιδιού. Οι δυο ευρωλίγκες του δεν είναι λίγο πράγμα. Δεν το έχει ο πάσας
ένας, να πεις. Παρόλα αυτά μου έχουν βγάλει το κακό όνομα τον τελευταίο καιρό
όσον αφορά στο πρόσωπό του, χωρίς να φταίω, επιτρέψτε μου να προσθέσω. Τον
αγαπάω ως φίλαθλος τον Βαγγέλη μας, πραγματικά. Θέλω να είναι καλά και να
παίζει, και να μείνει στην ομάδα πολλά χρόνια και ας παίρνει όσα νομίζει αυτός
και οι πρόεδροι. Κουμάντο στα λεφτά δεν κάνω κανενός, δεν είναι δικό μου (ή
δικό μας) θέμα.
Αλλά να παίζει. Καλά.
Γιατί αυτό το πράγμα που βλέπουμε στο παρκέ
φέτος (και πέρυσι θα προσέθετα εγώ ο εμπαθής) δεν είναι μπάσκετ. Δεν είναι
Μάντζαρης, δεν είναι PG μιας
από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας. Σε καμία περίπτωση. Ψάχνω να βρω τι
κάνει καλά φέτος, να πιαστώ από κάπου, και δε βρίσκω τίποτα. Οργάνωση αδιάφορη,
εκτέλεση ανύπαρκτη, drive επίσης,
άμυνα μετριοπαθής. Είτε επωμίζεται το κατέβασμα της μπάλας, είτε έχει ρόλο off guard φέτος, το ίδιο και το αυτό. Υποτίθεται πως
αμυντικά έχει ένα μέγεθος παραπάνω από τα υπόλοιπα γκαρντ των ερυθρολεύκων αλλά
δυστυχώς διαφορά καμία.
Η απόδοσή του
επιβεβαιώνει τη χειρότερη χρονιά της καριέρας του στον Ολυμπιακό:
11/22 δίποντα, 16/67
τρίποντα. Τελευταίος στην αναλογία φάουλ που έχει κάνει με φάουλ που έχει
κερδίσει και μάλιστα με διαφορά, κάτι που μπορεί να επιβεβαιώσει την ατολμία
του στην επιθετική πλευρά του γηπέδου. Τελευταίος σε Offensive Rating ανάμεσα σε παίκτες που έχουν παίξει τουλάχιστον 100 λεπτά σε αυτά τα 25
ευρωπαϊκά παιχνίδια. Πέμπτος απ’ το τέλος σε Defensive Rating αν εξαιρέσουμε Brown και Tillie για προφανείς λόγους. Συνολικό PIR 79, που είναι αρκετό
για να τον κατατάξει πάνω από μόνο από τον… Wiltjer από όσους έχουν τουλάχιστον 100 λεπτά φέτος. 33,8% True Shooting Ratio, καλύτερο μόνο από Μπόγρη και Τολιόπουλο. Και
τέλος 41 ασίστ για 21 λάθη, δηλαδή κάτι λιγότερο από 2 ασίστ ανά λάθος, τη
στιγμή που είχε χρονιές με τον ίδιο λόγο να πλησιάζει στο 4. Καταλαβαίνουμε
λοιπόν πως δεν περνάει καλές μέρες στο λιμάνι ο Βαγγέλης. Και μαζί του δεν
περνάει και ο Βασίλης ο οποίος περνάει πολύ αγωνιστικό χρόνο μαζί του στο παρκέ.
Αν η δημιουργία του Σπανούλη για τους άλλους, βρίσκει σε έναν τοίχο από
τρίποντα ή δίποντα… τούβλα, η ομάδα πάσχει. Οι άμυνες μαζεύονται στη ρακέτα και
αντίο (περιφερειακή) ζωή, έργο που έχουμε δει, δυστυχώς, πολλάκις φέτος.
Για του λόγου το αληθές,
ο Μάντζαρης από τα 24 παιχνίδια που έχει παίξει φέτος, έχει 0 τρίποντα σε 11
από αυτά, 1 τρίποντο εύστοχο σε άλλα 10 και 2 τρίποντα σε τρία εναπομείναντα
ματς (εντός εκτός με Αρμάνι, εντός με Χίμκι), ενώ υπάρχουν αγώνες που έχει
εκτελέσει μέχρι και 6 ή 7 άστοχα! Στις συνολικές ήττες της ομάδας (8) έχει
εκτελέσει με συνολικά 6/30 σουτ (στη μια ήττα ήταν απών)! Το overbasket.com μας λέει πως χωρίς τον Βαγγέλη, ο Ολυμπιακός φέτος
εκτελεί 5% καλύτερα στα τρίποντα αλλά 5% χειρότερα στα δίποντα. Είναι
ενδιαφέρον το γεγονός πως όταν ο Μάντζαρης βγαίνει από το γήπεδο, ο Ολυμπιακός
ενώ εκτελεί περισσότερα δίποντα και λιγότερα τρίποντα, παίρνει μεγαλύτερο
ποσοστό πόντων από προσπάθειες τριών πόντων! Επιπλέον, χωρίς αυτόν στο παρκέ, η
ομάδα κάνει 27 αμυντικά plays (μπλοκς + κερδισμένα επιθετικά φάουλ + κλεψίματα)
παραπάνω ανά 100 κατοχές! Είναι στο +32 σε πόντους χωρίς τον Μάντζαρη στις
συνθέσεις της, οριακά στο +5 με εκείνον. Το μόνο ίσως θετικό είναι πως είναι
τρίτος σε λάθη ανάμεσα σε όσους παίκτες μας έχουν τουλάχιστον 15’/ματς, πράγμα
σημαντικό για έναν PG καθώς και το πολύ καλό ποσοστό του στις ελεύθερες βολές (81%, 4ος).
Τέλος, συνοπτικά μπορείτε να δείτε και έναν πίνακα με στοιχεία που αντλήθηκαν
από το overbasket.com και δείχνουν όλες τις χρονιές
του Έλληνα PG στον Ολυμπιακό με αναγωγή των
στατιστικών του σε 25 λεπτά παιχνιδιού ώστε να είναι και όσο το δυνατόν πιο
αντικειμενικό:
Γενικότερα, μπορώ να σας κουράσω
διαφωτίσω ακόμα περισσότερο από όσο τώρα με τα νούμερα, αλλά πραγματικά, αν
θέλουμε να κάνουμε στην άκρη το συναισθηματισμό μας με τον Βαγγέλη και να δούμε
την αλήθεια κατάματα, είναι ο μόνος τρόπος! Ο Μάντζαρης είναι ένα μάτσο χάλια
αυτή τη στιγμή! Μακάρι να ανέβει για το υπόλοιπο της σεζόν γιατί η ομάδα πραγματικά
τον χρειάζεται και να κάνει τα καλύτερα playoffs της ζωής του και να φτάσουμε Final Four και να το σηκώσουμε με buzzer beater δικό του! Μακάρι. Ο coach τον
στηρίζει μέχρι κεραίας και αυτό μόνο καλό μπορεί να του κάνει, αν βάλει κι
αυτός κάτω το κεφάλι και δουλέψει. Αν η ομάδα χάσει τους στόχους της, ο
Μάντζαρης θα είναι -θεωρώ- σε δεινή θέση, όσο και αν τον αγαπάμε.