Αυτοί που ξέρουν να χάνουν!!!

Του Sober

Αν μου έλεγαν πριν μερικούς μήνες ότι θα έγραφα υποστηρικτικές κουβέντες για τον Κύριο Σφαιρόπουλο, θα τον έλεγα παλαβό. Όταν όμως παρατηρώ μια αναίτια επίθεση προς τον εκάστοτε προπονητή του μπασκετικού Ολυμπιακού, χωρίς να έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα όσο βρίσκεται σε αυτή τη θέση, τότε δε μπορώ παρά να ταχθώ στο πλευρό του…

Φοβάμαι ότι θα μου βγει λίγο επιθετικό το άρθρο αυτό, αλλά δε δίνω δεκάρα γιατί 4 μέρες τώρα ακούμε και διαβάζουμε «τέρατα» σαν να κατέβηκαν στη γη εξωγήινοι.

Διαβάσαμε λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του δε ξέρει να χάνει. Ναι, ηττηθήκαμε από τον αιώνιο για πρώτη φορά στις τελευταίες 7 αναμετρήσεις μας ή δεύτερη στις τελευταίες 11. Σε όλες τις νικηφόρες, έχουμε διαβάσει ότι ο Ολυμπιακός έχει πάρει πρωτάθλημα με διαιτησία, κερδίζει στην Ευρώπη γιατί τα έχει καλά με το ισχυρό πρόσωπο της λίγκας, η ομάδα κατηγορείται ανοιχτά για «περίεργες» αποδόσεις των παικτών και ότι η παράγκα στο μπάσκετ σε Ελλάδα και Ευρώπη έχει δημιουργηθεί τα τελευταία 5 χρόνια ως δια μαγείας. Όλοι όσοι γράφουν και υποστηρίζουν αυτά, επαγγελματίες ή οπαδοί, κατηγορούν τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του ότι δε ξέρει να χάνει. Όχι ρε δεν είναι ότι δεν αντέξαμε μια ήττα, όπως πολλοί έχουν γράψει και πιστεύουν. Είναι ότι νιώθουμε αηδία στην υποκρισία. Είναι ότι είδατε πως σε ντέρμπι με τον αιώνιο, 12.000 κόσμου έμεινε όρθιος χειροκρότησε και αποθέωσε την ομάδα μετά από ήττα. Είχατε μάθει σε άλλες αντιδράσεις και σας ξενέρωσε αυτή η αντίδραση του κόσμου. Και με αφορμή αυτό πάτε να βγάλετε σκάρτο τον κόσμο και τις απόψεις του.

Διαβάσαμε επιθέσεις προς τον προπονητή του Ολυμπιακού Κύριο Σφαιρόπουλο, διότι τόλμησε και πέταξε ατάκα-σπόντα 4 μέρες μετά τον αγώνα. Λες και άμα την έλεγε αμέσως μετά θα του έδιναν ανθοδέσμη. Μιλάμε ότι βάλλεται ένας άνθρωπος που δεν έχει δώσει δικαίωμα 3 χρόνια που βρίσκεται στη θέση, αλλά αντίθετα έχει δεχθεί του κόσμου τις επιθέσεις από δημοσιογράφους, συναδέλφους του (ακόμα και Έλληνες) και από τον κόσμο (πρώτος εγώ). Όταν ο εξαιρετικός προπονητής Ιτούδης πέρυσι φέρθηκε αντιεπαγγελματικά στον Έλληνα συνάδελφό του, κατηγορώντας την ομάδα μας για εύνοια από τους διαιτητές, σε μια εποχή που ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν αποδεκατισμένος, έλειψαν άρθρα και απόψεις του στυλ ότι ο κύριος Ιτούδης υπέπεσε σε σφάλμα και θα πρέπει να σκεφτεί δήλωση μεταμέλειας ή συγγνώμης.

Διαβάσαμε για unfair κίνηση Σφαιρόπουλου που στον αγώνα με τον αιώνιο στην Ευρώπη έδωσε εντολή στους παίκτες του να γίνει κανονικά η τελευταία επίθεση και ενώ ο Ολυμπιακός είχε κλειδώσει τη νίκη. Δύο εβδομάδες μετά μόλις, έπραξε το ίδιο και ο Ομπράντοβιτς στον αγώνα με την μεγάλη του αγάπη και εκεί μάθαμε ότι σε περίπτωση τριπλής ή τετραπλής ισοβαθμίας θα παίξει ρόλο το goal average.

Διαβάσαμε ότι ο Κύριος Σφαιρόπουλος και ολόκληρος ο Ολυμπιακός δεν έχει δικαίωμα να μιλά για διαιτησία, αφού τα τελευταία 5 χρόνια έχει 3 πρωταθλήματα και κέρδισε την Κηφισιά με φαλτσοσφύριγμα. Ναι, αυτό θεωρείται σοβαρό επιχείρημα επαγγελματιών και αντικειμενικών δημοσιογράφων. Έχουμε διαβάσει μέχρι και ότι ο Σπανούλης έχει κάνει βήματα όταν έδωσε την πάσα στον Πρίντεζη στον τελικό της Πόλης. Περιττό να αναφέρουμε ότι 5 χρόνια η ομάδα παίζει ντοπαρισμένη (εκτός από πέρυσι). Άπειρα τα παραδείγματα αυτών που μας κάνουν μάθημα, ότι δεν ξέρουμε να χάνουμε.

Διαβάσαμε ακόμα από το δεξί χέρι του μεγαλομέτοχου ή οπαδού ή προέδρου (έχω μπερδευτεί) του Παναθηναϊκού Superfoods, κύριου Τριανταπεντόπουλου, ότι δεν έχουν ασχοληθεί με τη διαιτησία καθόλου σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό. Μάλλον τα πρόσωπα των διαιτητών μετά από κάθε ντέρμπι στην εφημερίδα Πράσινη ξεσηκώνοντας τον κόσμο περνώντας γραμμές, τα έβγαζε ο πρόεδρος του Λεβαδειακού. Ίσως και να ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος του Λεβαδειακού όταν μπούκαρε στα αποδυτήρια των διαιτητών ή όταν φόρα παρτίδα στο πλάνο της κάμερας τους έριχνε χαρτονομίσματα την ώρα του αγώνα. Άπειρα και εδώ τα παραδείγματα αυτών που ξέρουν να χάνουν και δεν προκαλούν ποτέ.

Είδαμε και διαβάσαμε στέλεχος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός Superfoods να κάνει χειρονομία στη φυσούνα του γηπέδου. Δεν διαβάσαμε και δεν είδαμε κανένα άρθρο να μιλάει για ντροπές και σφάλματα που θα πρέπει να διορθωθούν. Προφανώς στην Ελλάδα οι δηλώσεις είναι βαρύτερο ποινικό αδίκημα από τις χειρονομίες.

Είδαμε και διαβάσαμε στον προσωπικό λογαριασμό του προέδρου ή μεγαλομέτοχου ή οπαδού (πάντα μπέρδεμα εδώ) να βρίζει σαν το χειρότερο κάφρο χούλιγκαν της χώρας οπαδό αντίπαλης ομάδας. Δεν είδαμε και δεν διαβάσαμε επίσης για καμία ντροπή, αλλά οι ίδιοι «κύριοι» δίνουν και μαθήματα συμπεριφοράς και νοοτροπίας. Επίσης και σε αυτή την περίπτωση οι δηλώσεις είναι για θανατική ποινή σε σχέση με τον οχετό ύβρεων επίσημων παραγόντων.

Έχουν περάσει περίπου 7 μήνες και με την κάθε ευκαιρία ακόμα διαβάζουμε για τα βήματα (που δεν ήταν) του μπαμπά Σπανούλη. Λέγε λέγε έχει μείνει η εντύπωση πως ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα με εκείνο το σουτ. Η ωμή αλήθεια όμως είναι ότι έβαλε άλλο ένα που έδωσε το πρωτάθλημα από πιο μακριά και με άλλον παίκτη μπροστά του. Ο εφευρέτης της ηθικής πήγε στα αποδυτήρια γεμάτος ταπεινότητα και έδωσε συγχαρητήρια. Το αμέσως επόμενο πρωινό η φυλλάδα του κυκλοφόρησε κατηγορώντας διαιτητές. Προφανώς και ξέρει να χάνει και διδάσκει νοοτροπία σε όλη την Ελλάδα.

Έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια και όμως αυτοί που ξέρουν να χάνουν ακόμα αναφέρονται σε μια ιστορία δηλητηρίασης της ομάδας της Τσσκα. Ξανά λέγε λέγε έμεινε η στάμπα και μικρά παιδάκια μεγάλωσαν στο ψέμα. Γιατί η αλήθεια έχει κυκλοφορήσει από Ρώσικα Μ.Μ.Ε με στοιχεία αποκαλύπτοντας την πραγματικότητα που δε μπορούν να δουν γιατί έτσι βολεύει. Είναι που μιλάνε τη γλώσσα της αλήθειας και φυσικά για άλλη μια φορά αναγνωρίζουν και σέβονται τις επιτυχίες του αντιπάλου και ας είναι χαμένοι οι ίδιοι.

Μετά από μεγάλες νίκες και εμφανίσεις όλα αυτά τα χρόνια και όταν δεν υπάρχει το πάτημα της διαιτησίας, κυκλοφορεί πιο γρήγορα και από την ταχύτητα του φωτός, ότι η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού είναι ντοπαρισμένη και οι παίκτες του «πετάνε». Όλα αυτά βγαίνουν από αυτούς που πραγματικά έχουν πιαστεί ντοπέ (ή φτιαγμένοι) σε Ευρώπη και Αμερική. Είναι οι ίδιοι που ξέρουν να χάνουν.

Όλα αυτά είναι ελάχιστα από τα παραδείγματα που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια. Φυσικά η πηγή τους είναι αστείρευτη και τα γραπτά δεν έχουν τελειωμό. Το σίγουρο είναι ότι όλα αποθηκεύονται.

Προσωπική μου άποψη και την εξέφρασα στα μ.κ.κ , είναι ότι ο Ολυμπιακός κακώς ασχολήθηκε με τη διαιτησία σε έναν αγώνα που ναι μεν κρίθηκε ένας τίτλος, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ήταν ο αγώνας της χρονιάς για την ομάδα, όπως για τον αντίπαλο. Σίγουρα υπήρχαν σφυρίγματα μονόπλευρα, αλλά αυτή η ομάδα έχει αντέξει πολλά περισσότερα και χειρότερα. Έχει αντιδράσει με όλους τους τρόπους στο παρελθόν. Άλλες φορές λάθος και άλλες σωστά. Πίστευα ότι έχει μείνει πίσω αυτός ο τρόπος αντίδρασης που πλέον έχει περάσει στην άλλη πλευρά. Όταν όμως υπάρχει μονόπλευρη και επιλεκτική κριτική, τη στιγμή που καθημερινά διαβάζουμε όλα τα παραπάνω αίσχη και ακόμα περισσότερα και όχι μόνο δεν ανοίγει μύτη αλλά υπάρχει και ανταπόκριση από το επαγγελματικό και μη κοινό, τότε τάσσομαι υπέρ τους και κυρίως στον προπονητή της ομάδας Κύριο Σφαιρόπουλο. Και λίγα τους είπε, όσο υπάρχει αυτή η μονόπλευρη νοοτροπία εναντίον του Ολυμπιακού.

Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού κάνει μια αξιοσέβαστη προσπάθεια τα τελευταία 5 χρόνια, έχει καταφέρει να βρεθεί στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης, με αποτέλεσμα η νοοτροπία αυτή να είναι αντικείμενο μίμησης από συλλόγους τους εξωτερικού και του εσωτερικού και παρ’ όλα αυτά στο μυαλό κάποιων κρύβεται όλη η σαπίλα και δυσωδία 20 χρόνων. Η μαγκιά ρε είναι να παραδέχεσαι και να αναγνωρίζεις την ανωτερότητα του αντιπάλου σου, όπως κάνουν αρκετοί παρά τα κακώς κείμενα που έχουν ενοχλήσει στο παρελθόν και στις ημέρες δόξας της άλλης πλευράς. Μόνο έτσι θα τον φτάσεις και θα έχει αξία η κάθε νίκη και το κάθε κύπελλο όσο υποβαθμισμένος κι αν είναι ένας θεσμός.

Όσο λοιπόν παρατηρούνται τέτοιες υποκριτικές κριτικές, τόσο περισσότερο ο Κύριος Σφαιρόπουλος θα βγαίνει πιο δυνατός και θα μεγαλώνει η λίστα του.