Ένας άσος, ένας σέντερ, για ένα επίπεδο πιο πάνω

Εισαγωγή: Το κείμενο αυτό είναι γραμμένο από το Slam N' Roll (κάποιοι ήδη έχετε ακούσει την ιντερνετική εκπομπή) και μου παρεδώθη μια ώρα αφότου είχα ποστάρει εγώ το προηγούμενο, δικό μου στις αρχές της εβδομάδας. Με τις εξελίξεις ούτος ή άλλως να είναι σε σημείο εμβρυακό ακόμη, είναι σα να γράφτηκε σήμερα και όχι τρεις μέρες πριν. 
Είναι η συνέχεια στην προσπάθεια που ξεκίνησε το blog μας ώστε να φέρει και άλλες ερυθρόλευκες (και κυρίως) μπασκετικές φωνές μπροστά στο κοινό του diaries. Σε δικά τους λόγια: "Το μπασκετικό πόρταλ Slam N' Roll (www.slamnroll.com) βρίσκεται στα σκαριά και σύντομα θα ολοκληρωθεί προσφέροντας σωστή ενημέρωση και ιδιαίτερη άποψη για το ευρωπαικό μπάσκετ. Μέχρι τότε η εκπομπή Slam N' Roll εκπέμπει κάθε Τετάρτη στη συχνότητα του Radio Mundosports (www.mundosports.eu) 21:00 με 23:00. Μιλάμε για μπάσκετ. Μόνο."

                                             *********************************

Η σεζόν 2013/2014 έφτασε στο τέλος της και το ταμείο για τον Ολυμπιακό είναι... μείον. Αποκλεισμός από τον τελικό κυπέλλου, αποκλεισμός 3-2 από το Final Four απέναντι σε μια υπερταλαντουχα ομάδα και απώλεια ενός πρωταθλήματος που μετά τον τρίτο τελικό, δεν περίμενε κανείς. Ούτε οι περισσότεροι οπαδοί της ομάδας που τελικά το κατέκτησε. Συνήθως μετά από μια αποτυχημένη σεζόν, όλοι λένε πως "κοιτάμε μπροστά". Καλά λένε. Αρκεί να μην ξεχάσουν τι έγινε... πίσω.

Μια αποτυχημένη σεζόν μόνο ένα καλό μπορεί να φέρει σε μια ομάδα, την αυτοκριτική. Συνήθως η ευεργετική αυτοκριτική δεν ψάχνει για δικαιολογίες*,όποιες και να είναι αυτές, μιας και οδηγούν μαθηματικά στη μείωση των ευθυνών και κατά συνέπεια στο να μειώνονται και οι προοπτικές βελτίωσης της ομάδας. Στο τέλος, μάλιστα, θα φτάσεις στο σημείο να πεις "μα όλα καλά τα έκανα", κάτι που σίγουρα δεν ισχύει στην περίπτωση του Ολυμπιακού.

Και στον Ολυμπιακό πολλά "δεν έγιναν καλά". Ειδικά στο θέμα του ρόστερ.

Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά ένα όνομα αρκεί για να κάνουμε την αρχή στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ένα όνομα του οποίου η μεταγραφή ξεκίνησε ένα πολύ αρνητικό ντόμινο εξελίξεων. Δεν υπερβάλω και θα εξηγήσω το γιατί.

Το όνομα αυτό είναι: Μίρζα Μπέγκιτς. Ο πρώην σέντερ τόσο της Ρεάλ όσο και του Ολυμπιακού, πλέον, δεν είχε καμία θέση στην ομάδα εξαρχής. Ακριβός, σε βαθμό δυσανάλογο με την μπασκετική του αξία, ήρθε στο Φάληρο επειδή "είναι σέντερ φιναλιστ Ευρωλίγκας", σύμφωνα με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, και γιατί έκανε καλά παιχνίδια απέναντι στον Άντε Τόμιτς στους περσινούς τελικούς του ισπανικού πρωταθλήματος. Μέσα της σεζόν αποφασίστηκε πως ο Μπέγκιτς δεν κάνει και πως αξίζει να έρθει ο Σερμαντίνι. Ο Γεωργιανός σέντερ ποτέ δεν μπήκε στο κλίμα της ομάδας, δεν απέκτησε ρυθμό στο πλαίσιο της και έτσι παροπλίστηκε στα κρισιμότερα παιχνίδια. Τι είχαν σαν αποτέλεσμα τα παραπάνω; Ο Ολυμπιακός να αναγκαστεί να παίξει με δυο σέντερ, ουσιαστικά έναν, τον Ντάνστον. Και αυτό γιατί ο Σίμονς που ήρθε για τρίτος σέντερ στο rotation, ήταν απλά... ο τρίτος σέντερ! Ο τρίτος σέντερ, σε μια ισορροπημένη ομάδα, δίνει λύσεις στον λεγόμενο "garbage time". 5-10 λεπτά, τα οποία θα ξεκουράσουν τους δυο κύριους ψηλούς και θα τους αποτρέψουν από το να φθαρούν με φάουλ γρήγορα. Κάπως έτσι ο Ντάνστον επιφορτίστηκε με επιπλέον χρόνο συμμετοχής και ευθύνες σε άμυνα/επίθεση που απορρόφησαν την ενέργειά του με χαρακτηριστική ευκολία. Κάτι ανάλογο που είχε γίνει πέρυσι με τον Χάινς στο τέλος, πάλι, της σεζόν και ενώ είχε μεσολαβήσει και το Final Four.

Με όλα τα παραπάνω, ο Ολυμπιακός και έμεινε χωρίς ψηλούς ουσιαστικά αλλά και σπατάλησε ένα σεβαστό ποσο χρημάτων στο απόλυτο... τίποτα. Χρήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος μιας πιο αξιόπιστης μεταγραφής point guard (ένα κλικ καλύτεροι να ήταν οι Σλούκας/Μάντζαρης στους τελικούς και δεν θα είχε χρειαστεί καν να... διακριθεί ο Κόλινς).

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα φέτος το καλοκαίρι δυο λάθη πρέπει να αποφευχθούν όσον αφορά το ρόστερ: πρώτον, να αποκτηθούν δυο σέντερ που θα σηκώσουν ισόποσα την ομάδα στις πλάτες τους. Το δίδυμο Ντανστον/Χαινς με έναν ψηλότερο σέντερ σαν τρίτο, είναι σχεδόν ιδανικό. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί ο Χάινς πρέπει να επιστρέψει στον Ολυμπιακό, νομίζω πως είναι ξεκάθαρο σε όλους.

Μια αρκετά καλή περίπτωση τρίτου σέντερ, θα μπορούσε να είναι αυτή του Βλάντιμιρ Στίματς της Μάλαγα. Δυναμικός, παθιασμένος στο παιχνίδι του, πάρα πολύ ικανός rebounder, καλό παιδί (γιατί έχει σημασία), ταπεινός και παίκτης που άμα του πεις "κοίτα φίλε, θα είσαι τρίτος σέντερ", δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Επίσης ο συγκεκριμένος παίκτης θα γούσταρε πάρα μα πάρα πολύ να παίξει στον Ολυμπιακό (είναι και οπαδός του Ερυθρού Αστέρα).

Η δεύτερη διόρθωση αφορά τη μεταγραφή ενός ΚΑΛΟΥ γκαρντ. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν υπάρχει παίκτης "αντι-Λο". Ο αγαπημένος μας Έισι είναι ένας και μοναδικός για τα ευρωπαικά δεδομένα. Πρέπει να ξεπεράσουμε τη λογική του να ψάξουμε κάποιον point guard που να έχει ακριβώς τα στοιχεία του. ΟΚ; Από εκεί και πέρα, ο Ολυμπιακός έχει κάνει ήδη πρόταση για τον Μάλκομ Ντιλέινι έναν άσο ο οποίος καθαρά μπασκετικά έχει όλο το πακέτο που χρειάζονται οι ερυθρόλευκοι. Ο (πρώην) γκαρντ της Μπάγερν διαθέτει τρομερό πρώτο βήμα (και κατά συνέπεια drive), άψογη ισορροπία στον αέρα, καλό σουτ και δεν πιάνεται στον αιφνιδιασμό. Άμα έρθει στον Ολυμπιακό και αποδεχτεί τον ρόλο του στην ομάδα θα προσφέρει πολλά και στον ΟΣΦΠ αλλά και στον ίδιο σαν παίκτη. Κάτι μου λέει πως ο Πέσιτς θα τον συμβουλέψει σωστά για το πως θα πρέπει να συμπεριφερθεί σαν μέλος μιας ομάδας σαν τον Ολυμπιακό.

Άμα γίνουν αυτές οι δυο μεταγραφές κλειδιά (Ντιλέινι, Χάινς) τότε ο Ολυμπιακός ανεβαίνει πολύ ποιοτικά, άμα δε ο Παπαπέτρου εκμεταλλευτεί τον έξτρα χρόνο συμμετοχής του και ανταπεξέλθει των ευθυνών του, τότε η ομάδα θα είναι σχετικά πλήρης. Αλλά αρκετά για τώρα, το καλοκαίρι έχει πολύ "ψωμί" και θα τα ξαναπούμε (ιδιοκτήτη του blog θέλοντος!)
 
www.twitter.com/slamnrollradio