Refuse To Lose No 256 (ή έχασα το μέτρημα, αλλά όχι το παιχνίδι)!

Καλημέρες στην παρέα του Diaries!

Αυτό το 21-0 εκτός από βαρετό, έχει καταντήσει και εκνευριστικό μιας και αν θες να γράψεις κάτι, θα βρεθείς να επαναλαμβάνεις τον εαυτό σου. Μια από τα ίδια με Σιένα. Κάκιστο ξεκίνημα (ίσως το χειρότερο από κάθε άλλη φορά) και συνέχεια, μπινελίκια του coach B (πολύ τα κάνω κέφι!), ίσιωμα όταν βλέπουμε εμπρός μας το στραβαρμένισμα, την Σκύλα και την Χάρυβδη και το γνωστό/σαδιστικό σεναριάκι (που πιστέψτε με, έχει κάνει ΑΙΣΘΗΣΗ σε όλη την Ευρώπη - εδώ δε γράφεται γιατί ισχύουν άλλα...) του να γυρνάμε κόσμο και παιχνίδι τούμπα και να γινόμαστε κάτοχοι ενός ακόμη ροζ φύλλου αγώνος!

ΟΚ, καλή φάση, όλοι το γουστάρουμε αλλά κρύβει αμέτρητους κινδύνους... Ή μήπως δε κρύβει? Με ενημερώνουν και δεν έχω λόγους να μη το πιστέψω, ότι κανείς στην ομάδα (ΚΑΝΕΙΣ) δεν είναι χαλαρός και μπλαζέ του στιλ "Θα τους πάρουμε τα σώβρακα στην 4η", αλλά όσο και να είναι κατανοητή η έλλειψη διάθεσης για κάτι που έχει καθαρίσει από νωρίς, άλλο τόσο είναι και θολή... Άραγε, είναι όντως ΤΟΣΟ εύκολος ο όμιλός μας ή μήπως έχουμε την διάθεση αυτομαστιγώματος, επηρεασμένοι γαρ και από τα μυριάδες "αντικειμενικά" μπασκετικά άρθρα που κυκλοφορούν?
Για μένα κάπου στη μέση η αλήθεια... Έτσι πως βλέπω όλες τις ομάδες, ειλικρινά μόνο τη Ρεάλ θεωρώ δυνατό αντίπαλο. Αγωνιστικά μιλώ. Κανείς όμως δε πρέπει να υποτιμά, Ομπράντοβιτς, CSKA, Barca ή ακόμη και βάζελο. Καλή η πλάκα και η καζούρα, αλλά δε θα βαρεθώ να κρούω κώδωνες για δαύτους. Έχουν τον τρόπο να γυρίσουν πολλά με τα γνωστά τερτίπια τους. Οπότε ας αφήσουμε κατά μέρος τα "πατήματα" στο ΟΑΚΑ. Δε θα παίξουμε ούτε σε πολιτισμένη ατμόσφαιρα, ούτε εναντίον 5... Μη ξεχνιέστε...

Από μέταλλο πια, τύφλα να 'χουν οι αρχέτυποι Metallica (αυτοί με τα jean σωλήνες, τα μπασκετικά sneakers, τις Misfits μπλούζες, την ακμή στο πρόσωπο και το άπλυτο μαλλί)- αλλά τα καλά, αρχίζουν λίγο πριν την εκπνοή του 2013 και το κυρίως πιάτο με το που θα μπει το 2014. Και ατυχώς για όσους γράφουν και ελπίζουν για "ανώμαλες προσγειώσεις στο top 16", υπάρχουν πολλοί μάγκες που ξέρουν τι και πως πια...

Το rotation που πέρυσι μου ανέβαζε πίεση στα ύψη, έχει λάβει φέτος διαστάσεις καταπραϋντικού και δείκτη αφόρητης υγείας. Το know how υπάρχει ήδη και το ξέρουν όλοι εκτός από τους bookers και τους τυφλούς ζελέδες (στα παπάκια μας, καλύτερα) και τα μόνα για τα οποία ανησυχώ είναι:

1. Οι τραυματισμοί.
2. Μια στραβοτιμονιά που μπορεί να μας αφήσει εκτός F4.
3. Κάποιους "δικούς μας" οπαδούς, που στερούν συστηματικά από την ομάδα που δε ξέρει να χάνει αποδεδειγμένα, το δικαίωμα να πολεμήσει μέχρι τέλους... Ευτυχώς (και χέστηκα αν παρεξηγηθώ), όπου υπάρχει δράση - υπάρχει και αντίδραση. Φυσικός νόμος!

Τεσπά, εγώ θα μείνω στη στραβοτιμονιά... Γιατί ουαί και αλίμονο, μη πάρουμε  εισητήριο για Μιλάνο... Θα έχουμε γλέντια πάλι...

Τα λέμε ΣΕΦ το απόγευμα...

ΥΓ: Law, υπάρχει ελπίδα? Wtf man???
ΥΓ2: Κάτι μου λέει ότι η Λοκομοτίβ την είδε Ομπράντοβιτς, εχθές... Λέω 'γω τώρα, ο κακεντρεχής...
ΥΓ3: Μπράβο στη CSKA που τίμησε τον Παπαλουκά. ΤΕΡΑΣΤΙΑ μορφή του ευρωπαϊκού b-ball, μη τα ξαναλέμε...  Εμείς όμως, δεν έχουμε ΚΑΜΙΑ δουλειά με αυτό... Ας ανεβάσουμε καμιά φανέλα του Ford στον ουρανό του ΣΕΦ πρώτα, ας τιμήσουμε αυτούς που αποδεδειγμένα τίμησαν ομάδα και φανέλα (όχι στα λόγια) και τα ξαναλέμε... Είπαμε, υποκρισίες από άλλους, ΟΧΙ ΕΔΩ!
ΥΓ4: Είπαμε, jersey Περπέρογλου και γρήγορα...