"Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό!"

Είμαι σίγουρος, την έχετε διαβάσει ήδη, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να πάει η κουβέντα αλλού, μιας και στο μέτωπο των ανανεώσεων/μεταγραφών, υπάρχει σκοτάδι για την ώρα...

Εγώ θα μείνω σε τρία σημεία και πείτε μου τη γνώμη σας:

1. Στο θέμα των οργανωμένων. Δε συνηθίζω να χρησιμοποιώ την έκφραση "νιώθω δικαιωμένος", αλλά τώρα εδώ, πραγματικά το νιώθω! Σας έλεγα αδέρφια ότι η "7" είναι η εύκολη λεία/λύση/στόχος. Είμαι σίγουρος ότι ίσως και να έχει παρεξηγηθεί αυτή μου η πίστη. Το θέμα είναι ότι όταν οι Αγγελόπουλοι γράφουν κάτι τέτοιο ("Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων του Ολυμπιακού, οργανωμένων και μη, ήταν άψογοι σε όλο το παιχνίδι και αποχώρησαν υποδειγματικά από το γήπεδο, όταν δόθηκε η εντολή εκκένωσης."), δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης νομίζω. Δε μπορεί η "7", να φταίει για όλα... Ακόμη και αν ήταν μέλη της (που δεν είναι, ανατρέξτε στα σχόλια του εν λόγω ποστ να δείτε το γιατί...), δε μπορεί σε 35.000 κόσμο οργανωμένο - 100 αχαρακτήριστοι, να μαυρίζουν ΤΟΣΗ δουλειά και αγάπη.

2. Το θέμα της Αδριατικής λίγκας. Διάβασα στο blog του Μελάγιες στο gavros.gr (τελευταίο πόστ), να μίλα για "αστειότητες" περί αυτής, αλλά μόνο μέσα σε λίγες γραμμές, να αυτοαναιρείται! Τι έχει πάθει αυτό το παιδί (κάποτε ήταν από τις συμπάθειές μου...), δε ξέρω! Είναι κάτι που δε με νοιάζει κιόλας. Αν είχα Facebook, θα έμπαινα στον κόπο να τον ρωτήσω/απαντήσω για την Μακάμπι, αλλά δεν έχω σκοπό να αυτο-φακελωθώ (ναι, είμαι από αυτούς τους "γραφικούς" που το πιστεύουν αυτό), μόνο και μόνο για τον ρωτήσω μια "αστειότητα", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι σε κάτι και να μην αντιδράμε. Ωραίες, λυρικές και ποιητικές όλες αυτές οι ανακοινώσεις (τόσα χρόνια), αλλά σε "εφευρέτες" και λοιπό σύστημα, είναι στου "κουφού την πόρτα" κατάσταση... Αλήθεια πιστεύει κάποιος, έστω ένας, ότι ιδρώνει το αυτί τους..?

3. Εθνική. Την λατρεύω. Δεν είμαι εθνικιστής, δεν δείχνω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις "άλλες", αλλά για αυτή του μπάσκετ, έχω σκάλωμα. Παρόλα αυτά ρωτώ πια, πως γίνεται όλο το χρόνο, τόσα χρόνια να μη σέβονται εσένα και τους κόπους σου και εσύ να πας να φοράς τη φανέλα? Γιατί κάποια στιγμή αυτή η καραμέλα, αυτό το παραμυθάκι που λέει ότι "η Εθνική δεν είναι του Βασιλακόπουλου, είναι όλων μας", πρέπει να πάρει τέλος. Οι παίκτες του τρεις φορές Πρωταθλητή Ευρώπης, διαπομπεύονται επί 15 μέρες από υπουργό (ξεφτιλισμένε Ιωαννίδη) και "σύστημα", αλλά όταν πάνε να προσφέρουν υπηρεσίες μετά, για το εθνόσημο και καλά, ξεχνιούνται δια μαγείας... Και να το ξεχνάνε αυτοί είναι ΟΚ, τη δουλειά τους κάνουν, αλλά εμείς...? Θα γυρίσει boomerang κάποια στιγμή αυτό και θα μας το κοπανάνε και από πάνω, θυμηθείτε με...

'Nuff said...

Για την ιστορία, η ανακοίνωση των προέδρων λέει τα εξής:

"Ως άνθρωποι που αγαπάμε τον αθλητισμό και το μπάσκετ καταδικάζουμε απερίφραστα τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στον τρίτο τελικό από μικρή μερίδα θεατών του αγώνα.

Τους λίγους αυτούς ανεγκέφαλους, που στέρησαν από την ομάδα μας τη δυνατότητα να διεκδικήσει τη νίκη σε αυτό τον αγώνα και το πρωτάθλημα στους επόμενους που θα ακολουθούσαν, δεν τους χρειάζεται ο Ολυμπιακός, δεν τους θέλουμε στο γήπεδο και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μην ξαναβλάψουν την ομάδα μας.

Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων του Ολυμπιακού, οργανωμένων και μη, ήταν άψογοι σε όλο το παιχνίδι και αποχώρησαν υποδειγματικά από το γήπεδο, όταν δόθηκε η εντολή εκκένωσης. Δεν μπορούμε, επίσης, να παραβλέψουμε τις τεράστιες ευθύνες της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία έχει την εξουσία και τα μέσα για να ελέγξει μερικές δεκάδες ταραχοποιούς σε κλειστό χώρο.

Είναι δυστυχώς πραγματικότητα ότι οι συνθήκες διεξαγωγής της Euroleague είναι διαφορετικές από αυτές που επικρατούν στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Euroleague από το 2009 που έχουμε την αποκλειστική ευθύνη του Ολυμπιακού, η ομάδα μας έχει συμμετάσχει σε τέσσερα Final Four (‘09, ‘10, ‘12, ‘13), έχει παίξει σε τρεις τελικούς (’10, ’12, ’13) και έχει κατακτήσει τον τίτλο δύο συνεχόμενες φορές και τις δύο με τρόπο μαγικό και με καθολική αναγνώριση και θαυμασμό.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

* Άθλιες κατά γενική παραδοχή διαιτησίες επιβραβεύονται με το να παραμένουν οι διαιτητές στους πίνακες, αλλά και με το να προάγονται, όταν πλέον αποχωρούν, σε μέλη της ΚΕΔ.

* Πρόεδρος ομάδας εισβάλλει κατ’ επανάληψη στα αποδυτήρια των διαιτητών, όταν αυτοί δεν σφυρίζουν με τον τρόπο που επιθυμεί, τους βρίζει και τους απειλεί συνοδεία «φίλων».

* Οπαδική εφημερίδα και μέσα ενημέρωσης ιδιοκτησίας προέδρου ομάδας δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος διαιτητών και παραγόντων του αθλήματος και φανατίζουν τον κόσμο.

* Για πρώτη φορά φέτος έγιναν μαφιόζικες επιθέσεις στα σπίτια διαιτητών με στόχο τις ίδιες τις οικογένειές τους.

* Προπηλακίζονται και τρομοκρατούνται δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική με σκοπό να τους φιμώσουν και να παραδειγματίσουν τους λοιπούς.

* Πρόεδρος ομάδας δηλώνει δημοσίως ότι η ομάδα του έχει budget 35εκ.€, αλλά στον επίσημο ισολογισμό εμφανίζει τα 13εκ.€!

* Διεξάγονται πρωταθλήματα χωρίς έλεγχο ντόπινγκ, όπως αυτό του 2010 που δεν έγινε έλεγχος στους τελικούς, και του 2011 που δεν έγινε κανένας έλεγχος σε όλη τη σεζόν.

Μέσα σ’ αυτό το νοσηρό περιβάλλον πήραμε το πρωτάθλημα του 2012. Χωρίς να “εφεύρουμε την αλητεία”.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η φετινή χρονιά σηματοδοτεί το τέλος ενός διεφθαρμένου συστήματος που καταρρέει. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Εμείς θα συνεχίζουμε να παλεύουμε και να είμαστε υπερήφανοι για έναν Ολυμπιακό που κατακτά τίτλους μάγκικα και αρχοντικά.

ΕΤΣΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ.

Παναγιώτης Αγγελόπουλος Γιώργος Αγγελόπουλος".