Όχι δε μου αρέσει να κουνώ το χέρι επιδεικτικά και να λέω "Τα έλεγα", αλλά έλα που (σας) τα έλεγα όμως... Που να πάρει και να σηκώσει δε θέλω να επιβεβαιώνομαι σε τέτοια... Φτάσαμε και πάθαμε όλα όσα είχαμε κουβεντιάσει ουκ ολίγες φορές (και) από εδώ μέσα εμείς οι προπονητές του καφενέ, αλλά βλέπω διάθεση για τις ίδιες !@#@! (ας μη το πω...) από πλευράς διοίκησης και μερίδας του κόσμου μας. Όχι και πάλι, δεν είμαι ειδήμονας, το έχω πει και το έχω αποποιηθεί πολλάκις, αλλά είδα και τα χαμπέρια (που θα έλεγε και η γιαγιά μου), αυτών που είναι...
Τεσπά, έχω απευθυνθεί ήδη σε παιδιά που τείνουν να γίνουν guest writers συχνά-πυκνά πλέον στο blog μας, για το θέμα αυτό - θέλοντας και εγώ και η υπόλοιπη φράξια του diaries να δει και κάτι άλλο ως γνώμη (αν το δει τελικά)... Αλλά θα περιμένουμε δυο πράγματα ακόμη για αυτό το ποστ. Το ΚΟΜΒΙΚΟΤΑΤΟ (δε χρειάζεται να πούμε γιατί) σημερινό παιχνίδι και τον αντικαταστάτη (αν υπάρξει) του coach B...
Μέχρι τότε, δίπλα όπως πάντα στην ομάδα - αλλά χωρίς τις οσφυοκαμπτικές θέσεις κάποιων άλλων (όπως πάντα επίσης)...
προπονητή. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ όμως, ΔΕΝ ήταν παράξενο και μη αναμενόμενο το σκηνικό που ζούμε εδώ και μια εβδομάδα και ευτυχώς τα γραπτά μένουν...
Καλή αρχή να έχουμε!
ΥΓ: Ραντεβού όπως πάντα το βράδυ για σχολιασμό κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα.