Ας αρχίσουμε από το προφανές: οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τη λογική της απόκτησης του Οθέλο Χάντερ από τον Ολυμπιακό πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον προβληματικό
σχεδιασμό ο οποίος κατέληξε σε αυτή την κίνηση. Ο Χάντερ δεν ήταν η
πρώτη επιλογή. Προέκυψε ως λύση ανάγκης όταν η διοίκηση, ο προπονητής
και το ιατρικό τιμ έπεσαν από τα σύννεφα με τα προβλήματα που έδειξαν οι
εξετάσεις του Ποπς Μένσα Μπόνσου (ποιος να περίμενε μια τόσο
απροσδόκητη εξέλιξη;).Παρόλα αυτά, ίσως αποδειχτεί η καλύτερη από τις διαθέσιμες λύσεις για τη θέση του δεύτερου σέντερ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καλύτεροι ψηλοί - ακριβότεροι ή φθηνότεροι. Απλά με δεδομένα αφενός το ποσό που ήθελε να διαθέσει η διοίκηση, αφετέρου το τρίπτυχο που προσδιορίζει τους μεταγραφικούς στόχους της ομάδας (προτάσεις μάνατζερ - παίκτες ομάδων που αντιμετώπισε πρόσφατα ο Ολυμπιακός - προσωπικές εισηγήσεις του εκάστοτε προπονητή), ο Χάντερ μοιάζει να είναι η πιο σίγουρη επιλογή.
Το βιογραφικό του έχει αρκετά θετικά σημεία. Μέχρι το 2010 προσπαθούσε να καθιερωθεί ως τεσσάρι στο ΝΒΑ. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει φτάσει το ταβάνι του ως σέντερ στην Ευρωλίγκα. Η σταθερή πρόοδος που σημείωσε κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς είναι μια ακόμα ένδειξη για τα περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν. Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει και από την εμπιστοσύνη την οποία έχουν δείξει στο πρόσωπό του ομάδες με αποτελεσματικό σκάουτινγκ, όπως η Σάσαρι, η Σιένα, ακόμα και ο Ηλυσιακός. Από τη στιγμή που δεν έχουν αναφερθεί θέματα χαρακτήρα, το ρίσκο της μεταγραφής του Χάντερ είναι μάλλον χάμηλο.
Βέβαια εκτός από χαμηλό ρίσκο, ο Ολυμπιακός ψάχνει και υψηλές αποδόσεις. Με μια πρώτη ματιά οι αριθμοί του Χάντερ στη Σιένα δεν εντυπωσιάζουν. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά στοιχεία που αφήνουν υποσχέσεις. Στην περσινή Ευρωλίγκα μόλις τρεις παίκτες βρέθηκαν ταυτόχρονα στην πρώτη δεκάδα των κορυφαίων ριμπάουντερ (σε άμυνα και επίθεση) και των κορυφαίων μπλοκέρ ανά λεπτό συμμετοχής. Ο Χάντερ ήταν ένας από αυτούς (Φουρκάν Αλντεμίρ και Τζόι Ντόρσεϊ οι άλλοι δύο). Επομένως, μπορεί να προσφέρει καλύτερη ισορροπία στην άμυνα του Ολυμπιακού. Ο Ντάνστον είναι εξαιρετικός μπλοκέρ, αλλά επιδιώκει να βγάλει τις περισσότερες άμυνες στον αέρα, με αποτέλεσμα συχνά να μην έχει σωστές τοποθέτησεις και να χάνει αμυντικά ριμπάουντ. Ο Χάντερ παίρνει καλύτερες θέσεις, βγάζει με άνεση δύο καλά άλματα στην ίδια φάση (πάνω στο σουτ και στη διεκδίκηση του ριμπάουντ), δεν τρώει εύκολα προσποιήσεις και κάνει σωστά μπλοκ άουτ.
Σε δείγμα 11 παιχνιδιών την περσινή χρονιά (η σειρά των πλέι οφ με τη Ρόμα, ένας τελικός με τη Μιλάνο, το νοκ άουτ ματς κυπέλλου με τη Σάσσαρι και τέσσερα ματς στην Ευρωλίγκα με Ολυμπιακό, Γαλατασαράι - εντός και εκτός έδρας - και Μάλαγα), οι προσωπικοί αντίπαλοι του Χάντερ - μεταξύ των οποίων ιδιαίτερα ικανοί ριμπάουντερ όπως ο Ποπς, ο Φουρκάν και ο Τρέβορ Εμπάκουε - μάζεψαν 16 επιθετικά ριμπάουντ, η άλλιώς κάτι παραπάνω από ένα σε κάθε ματς. Αυτό το νούμερο είναι μάλλον ενθαρρυντικό, με δεδομένο ότι η αντιμετώπιση των πικ εν ρολ συχνά εμποδίζει τους σέντερ να κάνουν σωστά μπλοκ άουτ. Επομένως, ο Χάντερ θα βοηθήσει σε έναν τομέα όπου ο Ολυμπιακός πέρσι είχε σημαντικά προβλήματα, όχι μόνο μαζεύοντας ο ίδιος ριμπάουντ, αλλά κρατώντας και τους αντιπάλους του μακριά από τις διεκδικήσεις.
Τα νούμερα του Χάντερ στα επιθετικά ριμπάουντ είναι εξίσου εντυπωσιακά, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η Σιένα επιχειρούσε σχετικά λίγα σουτ μέσα στη ρακετά. Με δεδομένο ότι τέτοιες προσπάθειες οδηγούν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος σουτ σε ανανεώσεις επιθέσεων, ο νέος σέντερ του Ολυμπιακού θα έχει την ευκαιρία να ακολουθεί τις διεισδύσεις του Σπανούλη και να βρίσκει εύκολους πόντους, όχι μόνο μετά από ασίστ, αλλά και με επιθετικά ριμπάουντ. Συνολικά, η επιθετική συνεισφορά του Χάντερ θα βασιστεί στο πικ εν ρολ. Στα 11 ματς που παρακολούθησα, εκδήλωσε 20 επιθέσεις παίζοντας με πλάτη στο καλάθι και έβαλε 19 πόντους. Προφανώς αυτή η παραγωγικότητα δεν αρκεί ώστε να αναδειχτεί σε έναν βασικό πόλο δημιουργίας. Από την άλλη, ο μηχανισμός στο περιφερειακό του σουτ δύσκολα θα επιτρέψει στον Μπαρτζώκα να του δώσει πολλές προσπάθειες μακριά από το καλάθι - το 40% στα τρίποντα που είχε με τη Βαγιαδολίδ στην Ισπανία μοιάζει με την εξαίρεση στον κανόνα.
Επομένως, ο Χάντερ θα ζει και θα πεθαίνει στις συνεργασίες του με τους περιφερειακούς. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα. Το παιχνίδι με πλάτη είναι ελαφρά αναχρονιστικό και μάλλον υπερτιμημένο όσον αφορά την αποτελεσματικότητά του, ειδικά αν ο παίκτης που ποστάρει δεν είναι καλός πασέρ - και ο Χάντερ μπορεί να βλέπει αρκετά καλά το γήπεδο, αλλά είναι ασταθής ως δημιουργός για τους συμπαίκτες του. Πέρσι ο Ολυμπιακός είχε ως αυτοσκοπό να βρει έναν ψηλό που θα παίζει καλά σε τέτοιες καταστάσεις. Η μεταγραφή του Μπέγκιτς ήταν παταγώδης αποτυχία, αλλά η επιθετική παραγωγικότητα της ομάδας επηρεάστηκε ελάχιστα. Ακόμα και ο ίδιος ο Χάντερ μπορεί να επιβεβαιώσει αυτή την πραγματικότητα, με βάση την εμπερία του ως αμυντικός. Στο δείγμα των 11 ματς της Σιένα, οι προσωπικοί του αντίπαλοι επιχείρησαν να επιτεθούν με πλάτη στο καλάθι μόλις 12 φορές - ένα ποστάρισμα ανά παιχνίδι! Ακόμα χειρότερα γι’αυτούς, οι συγκεκριμένες επιθέσεις απέφεραν μόνο έξι πόντους. Αυτά τα νούμερα δείχνουν ότι ο Χάντερ δεν είναι σοφτ μέσα στο καλάθι, ενώ επιβεβαιώνουν τόσο την ένδεια “παραδοσιακών” ψηλών, όσο και την περιορισμένη αποτελεσματικότητα τέτοιων επιθέσεων σε σχέση με το πικ εν ρολ.
Οι αδυναμίες του απόφοιτου του Ohio State ως σκρίνερ έχουν ήδη αναφερθεί από εγκυρότερους αναλυτές. Ο τρόπος με τον οποίο τελειώνει τις φάσεις είναι πιο μυστήρια ιστορία. Τα καλά νέα είναι ότι μπορεί να σκοράρει και με τα δύο χέρια. Τα άσχημα νέα είναι ότι πολλές φορές αστοχεί εξ επαφής όταν η ρακέτα έχει κόσμο, ενώ λιγότερο συχνά (αλλά αρκετές φορές ώστε να το προσέξει κάποιος) χάνει κάποια λέι απ αμαρκάριστος. Υπάρχουν όμως αρκετοί λόγοι προκειμένου να αναμένεται βελτίωση στον Ολυμπιακό. Η Σιένα παραδοσιακά χρησιμοποιούσε τα πικ εν ρολ προκειμένου να βγάλει ελεύθερα τρίποντα στην περιφέρεια, με τον σκρίνερ στον άχαρο ρόλο του δολώματος. Επιπλέον, ο Ντάνιελ Χάκετ στην αρχή της χρονιάς και ο Μαρκίζ Χέινς στη συνέχεια δε λειτουργούσαν καλά σε τέτοιες συνεργασίες, ψάχνοντας περισσότερο προσωπικές φάσεις. Οι ασίστ των γκαρντ του Ολυμπιακού αναμένεται να κάνουν ευκολότερη τη ζωή του Χάντερ, η παραγωγικότητα του οποίου πέρσι βελτιωνόταν όσο προχωρούσε η χρονιά. Πέρα από τους τελικούς με το Μιλανό, τα νούμερα του ανά λεπτό συμμετοχής εναντίον της Ρόμα ήταν καλύτερα από αυτά του πολυδιαφημισμένου - και ακριβότερου - Εμπάκουε: περισσότεροι πόντοι, λιγότερα λάθη, περισσότερα ριμπάουντ.
Το πρόβλημα ήταν ότι ο Χάντερ έπαιζε 16 λεπτά και ο Εμπάκουε 31. Ο βασικός λόγος για αυτή τη διαφορά είναι η ροπή του πρώτου στα φάουλ. Ο Χάντερ δεν κάνει χαζά φάουλ τύπου Πέτγουεϊ. Όταν αντιμετωπίζει τα πικ εν ρολ έχει σωστές τοποθετήσεις, ενώ ξέρει να σταματάει την μπάλα μακριά από το καλάθι και να επιτρέπει στον παίκτη του. Εκεί που μπλέκει είναι στις αλλαγές ψηλού-κοντού (ειδικα εναντίον της Ρόμα ο Τζίμι Μπάρον του δημιούργησε πολλά προβληματα) και όταν μένει μέσα στη ρακέτα, περιμένοντας την κίνηση του περιφερειακού. Σε τέτοιες καταστάσεις έχει την κακή συνήθεια να παίζει άμυνα με τα χέρια, ενώ δεν ακολουθεί σωστά τις αλλαγές κατεύθυνσης του χειριστή, με αποτέλεσμα να κάνει φάουλ με το σώμα. Βέβαια όλα αυτά διορθώνονται με δουλειά στις προπονήσεις.
Και αυτή η δουλειά, όχι μόνο σε ατομικό, αλλά και σε ομαδικό επίπεδο είναι που θα καθορίσει το ταβάνι του Χάντερ. Ο νεός σέντερ του Ολυμπιακού ξεπερνούσε τους μέσους όρους του στα πραγματικά μεγάλα ματς της Σιένα - είτε μιλάμε για τον τελικό εναντίον της Μάλαγα με έπαθλο μια θέση στο τοπ-16, είτε για νοκ άουτ ματς στο τοπ-8 του ιταλικού κυπέλλου, είτε για τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Επίσης έπαιζε πάντοτε με αξιοσημείωτη ενέργεια, παρότι η προσπάθεια του δεν ανταμειβόταν πάντοτε με πάσες από τους συμπαίκτες του. Αυτά είναι θετικά σημάδια. Και δείχνουν ότι ο Χάντερ μπορεί να αποτελέσει κομμάτι της βάσης του ρόστερ, πάνω στο οποίο θα πατήσουν οι παίκτες που πρέπει να κάνουν τη διαφορά. Για να υπερβεί αυτό το επίπεδο, θα πρέπει αφενός να συνεχίσει να εξελίσσεται, αφετέρου να έχει την ανάλογη βοήθεια από όλη την ομάδα.
Όλα τα σταστιστικά στοιχεία είναι από το www.in-the-game.org
Ένα κείμενο του rodhig για λογαριασμό του RWBBDiaries.
Many thanks man (και ας μη σ'αρέσουν οι "αμερικανιές")!!!