Καλημέρα στην παρέα και καλή εβδομάδα.
Το κακό με περιπτώσεις σαν και αυτή του Παπαπέτρου είναι ότι εγώ τουλάχιστον, δε μπορώ να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για να μπω σε διαδικασίες κουβέντας σοβαρής. Το παιδί από αυτή τη φουρνιά της Εθνικής, η οποία σημειωτέον δείχνει να 'χει μπόλικα ταλέντα προς ωρίμανση, κέρδισε με το σπαθί του τα φώτα της όποιας δημοσιότητας και μπράβο του, πάντως. Επίσης το γεγονός ότι σε μια ομάδα που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε λόγω Bucks και NBA drafts, όλα τα μάτια πάνω του, ο Παπαπέτρου ξέκλεψε κάμποσα από αυτά, είναι στα συν του παιδιού αυτού και μόνο. Δε θα μπω,
επίσης, σε ηλίθιες σκέψεις του στιλ "γιος βάζελου" και δε χρειάζεται να δικαιολογήσω το γιατί. Παρόλα αυτά αναρωτιέμαι αν αξίζει όλη αυτήν την μανούρα, το μελάνι και τα bytes που έχουν ως τώρα καταναλωθεί?
Μιλάμε για ένα άγουρο παίκτη ακόμη, που όντας ευρισκόμενος σε κολέγιο, είδε ξαφνικά μετοχές να ανεβαίνουν και media να ασχολούνται με την πάρτη του... Δεν είναι εύκολο ούτε για αυτόν ούτε για την οικογένειά του, φαντάζομαι, στο να πάρουν μια τέτοια απόφαση. Με πάσα ειλικρίνεια σας μιλώ, αν ήταν ο γιος μου στη θέση του και ήθελε την γνώμη μου για κάτι παρόμοιο, θα του έλεγα να τελειώσει τις σπουδές του πρώτα και αν αξίζει στο μπάσκετ, δε θα υπήρχε περίπτωση να χαθεί είτε εκεί στο Αμέρικα, είτε στην από εδώ πλευρά... Γιατί όσο και να λατρεύω την ομάδα, όσο και να λατρεύω το basketball, η μόρφωση τα ξεπερνά και τα δυο. Επίσης ξέρετε και τη γνώμη μου για τα λεφτά, οπότε κάπου εδώ σταματώ.
Δεν γνωρίζω επίσης, πως και γιατί το θέμα πήρε τέτοιες διαστάσεις. Σίγουρα τα media ψάχνουν για κάτι τέτοια, πόσο μάλιστα όταν κατακαλόκαιρο και με τα ρόστερ των δυο αιωνίων κατά 95% "κλεισμένα", μια τέτοια υπόθεση φαντάζει ως 'μάνα εξ ουρανού'. Αλλά πολύ κακό για το τίποτα, ρε παίδες. Και αυτά τα "νέος Παπανικολάου", με κάνουν και ξερνώ. Αδικία και για το παιδί και για τον Παπ. Και να 'ταν μόνο αδικία, πάει στο διάολο... εδώ μιλάμε γα δημοσιογραφία του χειρίστου είδους! Τεσπά, καλά κάνουν οι Αφοί που προσπαθούν να ποντάρουν σε ένα παιδί σοβαρό (από όσο φαίνεται) και με προφανή potentials, καλά θα κάνει και αυτό να επιλέξει με γνώμονα το καλύτερο για το μέλλον του. Ακόμα και στους ακατανόμαστους να συνεχίσει, ποσώς με ενδιαφέρει... Με ενδιαφέρει όμως που από scouting δείχνουμε να είμαστε λίγο "αργοί" (είδατε πόσο κομψά το θέτω?)... Και με ενοχλεί, που ενώ από "αυτό" φτάσαμε εδώ που είμαστε και όχι από αστέρες τύπου Κλέιζα, Τσίλντρες, Παπαλουκά, αντί να συνεχίσουμε με ίδιους ρυθμούς, ίδια ζέση και να κάνουμε πρωταρχική ανάγκη μας την εύρεση και άνδρωση παικτών (που αποδεδειγμένα υπάρχουν σε αυτή την χώρα), το αφήσαμε στα χέρια των Άρη (αυτός από ανάγκη) και Πανιώνιου (αυτός από την πονηριά του Λιανού).
Δεν υπάρχουν και πολλά μπασκετικά blogs, αλλά είτε είναι "χρωματισμένα" σαν εμάς, είτε όχι, βλέπω ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι ο κόσμος, οι fans, ξέρουν περισσότερα από όσα δείχνουν να ξέρουν και οι ομάδες και οι ρεπόρτερ για τα "ταλεντάκια" αυτά. Μπορεί να γίνομαι ξερόλας, μπορεί να γίνομαι απαιτητικός, αλλά από την στιγμή που με κάθε επισημότητα, βγάζουμε ως club προς τα έξω, "το νέο επιτυχημένο οικονομικό μοντέλο", ποια άλλη επιλογή υπάρχει πέραν αυτής που σας αναφέρω με αυτό το ποστ? Διάβασα σε μερικά sites την εβδομάδα που μας πέρασε, ότι ο Λιανός έκλεισε τον Σταμάτη, για τον οποίο είχαμε και εμείς υποτίθεται ενδιαφερθεί κάποια στιγμή. Δεν είδα ανακοίνωση από πλευράς Πανιώνιου (εκτός αν μου ξέφυγε), αλλά όπου υπάρχει καπνός δεν υπάρχει και φωτιά? Πέρυσι έγινε serial ο Καββαδάς, φέτος ο Παπαπέτρου, του χρόνου ποιος ξέρει, αλλά δε τελειώνει εκεί η νέα γενιά, το νέο αίμα (ευτυχώς)... Ο Βεζένκοβ (μη τα ξαναλέμε, το παιδί ελληνική μπασκετική παιδεία διαθέτει) έχει τραβήξει βλέμματα από Ισπανία μεριά, Αμερική μέχρι και τον Ζοτς εμπλέξαν κάποιοι. Ο Μποχωρίδης έχει συμβόλαιο με Άρη, το ίδιο και ο Αγραβάνης με τον Πανιώνιο, που τα τελευταία δημοσιεύματα δείχνουν ότι κοιτάμε. Αν δε θέλουμε να πληρώνουμε "υπεραξίες" (όχι δική μου ορολογία) στον 'Αρη και στον Λιανό, δε θα έπρεπε να είχαμε προνοήσει, αντι να λέμε με στόμφο "ως εδώ φτάνουμε"?
Δείχνουμε να μην έχουμε καθορίσει πλάνο και πολιτική, πέραν αυτού που αφορά τα χρήματα και μόνο.. Και νομίζω ότι καλούμαστε πλέον να δράσουμε γρήγορα, όχι με την υπογραφή νέων παικτών απλώς, αλλά με την δημιουργία ενός τμήματος που θα ασχολείται ΣΟΒΑΡΑ με κάτι που αποδεδειγμένα μας αναγέννησε...
ΥΓ: Δε θυμάμαι πόσες φορές το έχω αναφέρει, σίγουρα κάποιες, αλλά όσο κουραστικό και να είναι, για μένα δείχνει ευδιάκριτα έναν από τους βασικούς λόγους που ο Ολυμπιακός είναι back to back Πρωταθλητής Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Από την φουρνιά του 2009 λοιπόν, εκείνη που πήρε το χρυσό στο αντίστοιχο Eurobasket και το ασημένιο στο Παγκόσμιο U19, χάνοντας με μονοψήφια διαφορά πόντων από τις ΗΠΑ το χρυσό, ο Ολυμπιακός ούτε λίγο ούτε πολύ απέκτησε πάνω από την μισή ομάδα: Κατσίβελης, Μάντζαρης, Σλούκας, Καραθανάσης, Παπανικολάου, Σαρικόπουλος, Γεωργάκης. Από αυτή την φουρνιά ο ΠΑΟ απέκτησε μόλις φέτος τους Γιάνκοβιτς - Παππά (με τον πρώτο να μην κατοικεί στα πέριξ του Φαλήρου, από όσο λέγεται, λόγω κακών σχέσεων με τον coach)... Μόνο εγώ βλέπω κάτι εδώ δηλαδή, όχι πέστε μου, ειλικρινά...
ΥΓ2: OK, ο Γιάννης για τον άλφα-βήτα λόγο, χάθηκε ή και να τον είχες, ίσως να μην μπορούσες να τον κρατήσεις. Δεν υπάρχουν τέτοια κορμιά και τέτοιες προϋποθέσεις για μεγάλο μπάσκετ, παγκοσμίως. Τον Θανάση όμως? Είμαστε τόσο large δηλαδή που τον αφήνουμε στις ορέξεις του Αγγέλου και του Λιανού? Και μην ακούσω για άγουρους παίκτες... Από την Α2 βρέθηκε στο ΝΒΑ ο μικρός. Κάτι ανάλογο αν θυμάμαι σωστά είχε συμβεί και με Νοβίτσκι. Και αν αυτές οι συγκρίσεις σας φαίνονται, άτοπες, εγώ ρωτώ ξανά? Πόσο δύσκολο είναι να ποντάρεις και να δουλέψεις πάνω σε αυτούς τους παίκτες, όντας ένα από τα πλέον ιστορικά και dominant clubs στο ευρωπαϊκό μπάσκετ?
Το κακό με περιπτώσεις σαν και αυτή του Παπαπέτρου είναι ότι εγώ τουλάχιστον, δε μπορώ να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για να μπω σε διαδικασίες κουβέντας σοβαρής. Το παιδί από αυτή τη φουρνιά της Εθνικής, η οποία σημειωτέον δείχνει να 'χει μπόλικα ταλέντα προς ωρίμανση, κέρδισε με το σπαθί του τα φώτα της όποιας δημοσιότητας και μπράβο του, πάντως. Επίσης το γεγονός ότι σε μια ομάδα που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε λόγω Bucks και NBA drafts, όλα τα μάτια πάνω του, ο Παπαπέτρου ξέκλεψε κάμποσα από αυτά, είναι στα συν του παιδιού αυτού και μόνο. Δε θα μπω, επίσης, σε ηλίθιες σκέψεις του στιλ "γιος βάζελου" και δε χρειάζεται να δικαιολογήσω το γιατί. Παρόλα αυτά αναρωτιέμαι αν αξίζει όλη αυτήν την μανούρα, το μελάνι και τα bytes που έχουν ως τώρα καταναλωθεί?
Μιλάμε για ένα άγουρο παίκτη ακόμη, που όντας ευρισκόμενος σε κολέγιο, είδε ξαφνικά μετοχές να ανεβαίνουν και media να ασχολούνται με την πάρτη του... Δεν είναι εύκολο ούτε για αυτόν ούτε για την οικογένειά του, φαντάζομαι, στο να πάρουν μια τέτοια απόφαση. Με πάσα ειλικρίνεια σας μιλώ, αν ήταν ο γιος μου στη θέση του και ήθελε την γνώμη μου για κάτι παρόμοιο, θα του έλεγα να τελειώσει τις σπουδές του πρώτα και αν αξίζει στο μπάσκετ, δε θα υπήρχε περίπτωση να χαθεί είτε εκεί στο Αμέρικα, είτε στην από εδώ πλευρά... Γιατί όσο και να λατρεύω την ομάδα, όσο και να λατρεύω το basketball, η μόρφωση τα ξεπερνά και τα δυο. Επίσης ξέρετε και τη γνώμη μου για τα λεφτά, οπότε κάπου εδώ σταματώ.
Δεν γνωρίζω επίσης, πως και γιατί το θέμα πήρε τέτοιες διαστάσεις. Σίγουρα τα media ψάχνουν για κάτι τέτοια, πόσο μάλιστα όταν κατακαλόκαιρο και με τα ρόστερ των δυο αιωνίων κατά 95% "κλεισμένα", μια τέτοια υπόθεση φαντάζει ως 'μάνα εξ ουρανού'. Αλλά πολύ κακό για το τίποτα, ρε παίδες. Και αυτά τα "νέος Παπανικολάου", με κάνουν και ξερνώ. Αδικία και για το παιδί και για τον Παπ. Και να 'ταν μόνο αδικία, πάει στο διάολο... εδώ μιλάμε γα δημοσιογραφία του χειρίστου είδους! Τεσπά, καλά κάνουν οι Αφοί που προσπαθούν να ποντάρουν σε ένα παιδί σοβαρό (από όσο φαίνεται) και με προφανή potentials, καλά θα κάνει και αυτό να επιλέξει με γνώμονα το καλύτερο για το μέλλον του. Ακόμα και στους ακατανόμαστους να συνεχίσει, ποσώς με ενδιαφέρει... Με ενδιαφέρει όμως που από scouting δείχνουμε να είμαστε λίγο "αργοί" (είδατε πόσο κομψά το θέτω?)... Και με ενοχλεί, που ενώ από "αυτό" φτάσαμε εδώ που είμαστε και όχι από αστέρες τύπου Κλέιζα, Τσίλντρες, Παπαλουκά, αντί να συνεχίσουμε με ίδιους ρυθμούς, ίδια ζέση και να κάνουμε πρωταρχική ανάγκη μας την εύρεση και άνδρωση παικτών (που αποδεδειγμένα υπάρχουν σε αυτή την χώρα), το αφήσαμε στα χέρια των Άρη (αυτός από ανάγκη) και Πανιώνιου (αυτός από την πονηριά του Λιανού).
Δεν υπάρχουν και πολλά μπασκετικά blogs, αλλά είτε είναι "χρωματισμένα" σαν εμάς, είτε όχι, βλέπω ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι ο κόσμος, οι fans, ξέρουν περισσότερα από όσα δείχνουν να ξέρουν και οι ομάδες και οι ρεπόρτερ για τα "ταλεντάκια" αυτά. Μπορεί να γίνομαι ξερόλας, μπορεί να γίνομαι απαιτητικός, αλλά από την στιγμή που με κάθε επισημότητα, βγάζουμε ως club προς τα έξω, "το νέο επιτυχημένο οικονομικό μοντέλο", ποια άλλη επιλογή υπάρχει πέραν αυτής που σας αναφέρω με αυτό το ποστ? Διάβασα σε μερικά sites την εβδομάδα που μας πέρασε, ότι ο Λιανός έκλεισε τον Σταμάτη, για τον οποίο είχαμε και εμείς υποτίθεται ενδιαφερθεί κάποια στιγμή. Δεν είδα ανακοίνωση από πλευράς Πανιώνιου (εκτός αν μου ξέφυγε), αλλά όπου υπάρχει καπνός δεν υπάρχει και φωτιά? Πέρυσι έγινε serial ο Καββαδάς, φέτος ο Παπαπέτρου, του χρόνου ποιος ξέρει, αλλά δε τελειώνει εκεί η νέα γενιά, το νέο αίμα (ευτυχώς)... Ο Βεζένκοβ (μη τα ξαναλέμε, το παιδί ελληνική μπασκετική παιδεία διαθέτει) έχει τραβήξει βλέμματα από Ισπανία μεριά, Αμερική μέχρι και τον Ζοτς εμπλέξαν κάποιοι. Ο Μποχωρίδης έχει συμβόλαιο με Άρη, το ίδιο και ο Αγραβάνης με τον Πανιώνιο, που τα τελευταία δημοσιεύματα δείχνουν ότι κοιτάμε. Αν δε θέλουμε να πληρώνουμε "υπεραξίες" (όχι δική μου ορολογία) στον 'Αρη και στον Λιανό, δε θα έπρεπε να είχαμε προνοήσει, αντι να λέμε με στόμφο "ως εδώ φτάνουμε"?
Δείχνουμε να μην έχουμε καθορίσει πλάνο και πολιτική, πέραν αυτού που αφορά τα χρήματα και μόνο.. Και νομίζω ότι καλούμαστε πλέον να δράσουμε γρήγορα, όχι με την υπογραφή νέων παικτών απλώς, αλλά με την δημιουργία ενός τμήματος που θα ασχολείται ΣΟΒΑΡΑ με κάτι που αποδεδειγμένα μας αναγέννησε...
ΥΓ2: OK, ο Γιάννης για τον άλφα-βήτα λόγο, χάθηκε ή και να τον είχες, ίσως να μην μπορούσες να τον κρατήσεις. Δεν υπάρχουν τέτοια κορμιά και τέτοιες προϋποθέσεις για μεγάλο μπάσκετ, παγκοσμίως. Τον Θανάση όμως? Είμαστε τόσο large δηλαδή που τον αφήνουμε στις ορέξεις του Αγγέλου και του Λιανού? Και μην ακούσω για άγουρους παίκτες... Από την Α2 βρέθηκε στο ΝΒΑ ο μικρός. Κάτι ανάλογο αν θυμάμαι σωστά είχε συμβεί και με Νοβίτσκι. Και αν αυτές οι συγκρίσεις σας φαίνονται, άτοπες, εγώ ρωτώ ξανά? Πόσο δύσκολο είναι να ποντάρεις και να δουλέψεις πάνω σε αυτούς τους παίκτες, όντας ένα από τα πλέον ιστορικά και dominant clubs στο ευρωπαϊκό μπάσκετ?